Félagsbréf - 01.12.1958, Blaðsíða 23

Félagsbréf - 01.12.1958, Blaðsíða 23
PÉLAGSBRÉF 21 og litlir klakadrönglar löfðn úr yfirvararskegginu og frosinn vág- urinn stóð út úr augnatóftunum og liann leit ekki vel út. J afnvel þefur- inn af lionum var frosinn, en það var ekki lengi og hér um bil strax og hurðin hafði lokazt fór að finna fyrir honum. Það var alltaf erfitt fyrir mig að horfa á liann, en nú virti ég liann gaumgæfilega fyrir mér því ég vissi að hann kom alltaf akandi og ég gat ekki séð hvers vegna liann var svona illa til reika. Loks spurði ég liann. — Hvaðan gekkstu, Blindur? — Willie Sawyer lét mig úr bílnum fyrir neðan brautarbrúna. Það komu engir fleiri bílar og ég gekk inneftir. — Af hverju lét hann þig fara úr bílnum? spurði einhver. — Sagði að það væri svo slæm lykt af mér. Einliver hafði tekið í sveifina á einum kassanum og Blindur fór að hlusta eftir suðinu. Það kom enginn vinningur upp. — Nokkrir utanbæjarmenn að spila í kvöld? spurði hann mig. — Geturðu ekki heyrt það? — Ekki ennþá. — Nei, engir utanbæjarmenn, Blindur, og það er micJvikudagskvöld. —- Ég veit hvaða dagur er. Farðu ekki að segja mér hvaða dagur er. Blindur fór meðfram röðinni af spilakössunum og athugaði hvort nokkuð liefði verið skilið eftir í hólfunum í ógáti. Það var auðvitað ekki neitt, en þannig byrjaði hann alltaf. Hann kom aftur að bam- um, þar sem við vorum áður og A1 Chaney bauð lionum að fá sér að drekka. — Nei, sagði Blindur. Ég verð að fara varlega á vegunum. -—- Hvað áttu við með vegunum? spurði einliver. Þú ferð bara eftir einum vegi, hér á milli Flatanna. — Ég lief verið á mörgum vegum, sagði Blindur. Og vera má ég þurfi hvenær sem er að taka mig upp og lialda eftir fleiri vegum. Einhver lilaut vinning á einn kassann en það var ekkert stór vinn- ingur. Blindur fór samt að kassanum. Þessi kassi var gerður fyrir fjórðungsmynt og ungi maðurinn sem liafði verið að spila á þennan kassa rétti honum f jórðungspening en þó hálf treglega. Blindur liand- fjatlaði peninginn áður en hann stakk lionum í vasann. — Þakka þér fyrir, sagði hann. Þú munt aldrei sakna hans. Ungi maðurinn sagði: — Gott að vita það, og setti annan pening í rifuna á kassanum og dró handfangið niður. Hann vann aftur en að þessu sinni nokkuð góðan vinning og hann sópaði upp peningunum og rétti Blind einn.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Félagsbréf

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Félagsbréf
https://timarit.is/publication/1060

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.