Félagsbréf - 01.12.1958, Qupperneq 23

PÉLAGSBRÉF
21
og litlir klakadrönglar löfðn úr yfirvararskegginu og frosinn vág-
urinn stóð út úr augnatóftunum og liann leit ekki vel út. J afnvel þefur-
inn af lionum var frosinn, en það var ekki lengi og hér um bil strax og
hurðin hafði lokazt fór að finna fyrir honum. Það var alltaf erfitt
fyrir mig að horfa á liann, en nú virti ég liann gaumgæfilega fyrir
mér því ég vissi að hann kom alltaf akandi og ég gat ekki séð hvers
vegna liann var svona illa til reika. Loks spurði ég liann.
— Hvaðan gekkstu, Blindur?
— Willie Sawyer lét mig úr bílnum fyrir neðan brautarbrúna. Það
komu engir fleiri bílar og ég gekk inneftir.
— Af hverju lét hann þig fara úr bílnum? spurði einhver.
— Sagði að það væri svo slæm lykt af mér.
Einliver hafði tekið í sveifina á einum kassanum og Blindur fór
að hlusta eftir suðinu. Það kom enginn vinningur upp. — Nokkrir
utanbæjarmenn að spila í kvöld? spurði hann mig.
— Geturðu ekki heyrt það?
— Ekki ennþá.
— Nei, engir utanbæjarmenn, Blindur, og það er micJvikudagskvöld.
—- Ég veit hvaða dagur er. Farðu ekki að segja mér hvaða dagur er.
Blindur fór meðfram röðinni af spilakössunum og athugaði hvort
nokkuð liefði verið skilið eftir í hólfunum í ógáti. Það var auðvitað
ekki neitt, en þannig byrjaði hann alltaf. Hann kom aftur að bam-
um, þar sem við vorum áður og A1 Chaney bauð lionum að fá sér
að drekka.
— Nei, sagði Blindur. Ég verð að fara varlega á vegunum.
-—- Hvað áttu við með vegunum? spurði einliver. Þú ferð bara
eftir einum vegi, hér á milli Flatanna.
— Ég lief verið á mörgum vegum, sagði Blindur. Og vera má ég
þurfi hvenær sem er að taka mig upp og lialda eftir fleiri vegum.
Einhver lilaut vinning á einn kassann en það var ekkert stór vinn-
ingur. Blindur fór samt að kassanum. Þessi kassi var gerður fyrir
fjórðungsmynt og ungi maðurinn sem liafði verið að spila á þennan
kassa rétti honum f jórðungspening en þó hálf treglega. Blindur liand-
fjatlaði peninginn áður en hann stakk lionum í vasann.
— Þakka þér fyrir, sagði hann. Þú munt aldrei sakna hans.
Ungi maðurinn sagði: — Gott að vita það, og setti annan pening
í rifuna á kassanum og dró handfangið niður.
Hann vann aftur en að þessu sinni nokkuð góðan vinning og hann
sópaði upp peningunum og rétti Blind einn.