Helgafell - 01.01.1943, Blaðsíða 89

Helgafell - 01.01.1943, Blaðsíða 89
SAGAN UM HELFÖR MÍNA 75 stefnan dytti úr sögunni. Með því að fasistar virðast hafa gert að orðtaki sínu: ,,Eftir okkur kemur hrunið“, þá var hér hafizt handa á mjög hentugri stundu; og eins og snjóhnoða stækkar æ meira sem það veltur lengra, eins breiddust og bréfin út því víðar, sem tíminn leið lengra fram, svo að eintaka- fjöldinn skipti þúsundum. í fjóra mánuði vann ég þetta verk einn, sendi jafnan frá mér sex hundruð bréf á hálfsmánaðarfresti, með undirskrift- inni: ,,Þjóðernisfélagið“. Hver maður, sem bréf fékk, var beðinn að senda frá sér sex eintök. En því miður varð ég að bregða mér utan í des- ember, og tók þá lögreglan höndum tvo vini mína, sem höfðu fallizt á að koma bréfunum í póstinn í fjarveru minni. Þeir voru píndir og síðan dæmdir í fimmtán ára fangelsisvist. Annar þeirra, Mario Vinciguerra, einn af kunnustu rithöfundum Ítalíu, bókmennta og lista gagnrýnir, var lasinn um þessar mund- ir, en samt var hann skilinn eftir heila nótt (desembernótt) alls nakinn uppi á þaki höfuðstöðva lögreglunnar í Rómaborg. Hann var barinn svo mikið í höfuðið, að hann varð upp frá því heyrnarlaus á öðru eyranu. Síðan var honum varpað í klefa, sem var sex fet að gólfflatarmáli. En ekki var þar svo mikið sem stóll til þess að sitja á, og rúmið var tekið á burtu á hverjum morgni. í erlendum blöðum var þessari meðferð mótmælt, og slíkt hið sama gerðu mikils háttar stjórnmálamenn, bæði enskir og ameríkskir. Skánaði þá aðbúðin við hann að nokkru. Mussolini fór jafnvel svo langt, að hann bauðst til þess að sleppa þeim báðum, ef þeir vildu rita honum bréf og játa hon- um hlýðni, en því neituðu báðir. Þegar ég las fregnina um, að vinir mínir hefðu verið teknir höndum, var ég rétt kominn að landamærunum og ætlaði til Ítalíu. Eins og eðlilegt var, datt mér fyrst í hug að halda til Rómaborgar, og láta eitt ganga yfir mig og vini mína. En ég gerði mér það ljóst, að skylda hermanna er sú, að gefast ekki upp, en berjast heldur til þrautar. Ég afréð að halda þegar í stað til Róma- borgar, ekki til þess að gefast upp, heldur til hins, að halda áfram störfum Þjóðernisfélagsins, með því að dreifa úr lofti fjögur hundruð þúsund bréfum, og annaðhvort falla í þeirri baráttu eða snúa aftur til aðalstöðva minna og hefja þar aðrar ráðagerðir. Óvinaflugvélar höfðu aldrei flogið um loftið yfir Rómaborg. ,,Ég verð fyrstur“, sagði ég við sjálfan mig og tók þegar til starfa að búa mig undir förina. En þetta var ekkert áhlaupaverk, því að skáldum verður jafnan erfitt að hafa ofan af fyrir sér, og séu þau útlagar að auki og illæri í tilbót, þá er ekki að undra, þótt þeir leiti undan brekkunni og lendi brátt á lægsta þrepi lausingjalifnaðar. Og um þessar mundir kunni ég ekki einu sinni að stjórna mótorhjóli, svo að ég nefni nú ekki flugvél. Ég byrjaði með því, að ég fékk mér dyravarðarstarf í hóteli, sem heitir Victor Emmanuel III og stendur við Ponthiengötu. Vinir mínir, lýðveldis- menn, sögðu, að mér væri réttilega refsað, þar sem ég hefði syndgað! Satt að segja, var ég ekki aðeins dyravörður, heldur bókhaldari líka og síma-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164

x

Helgafell

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Helgafell
https://timarit.is/publication/1076

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.