Þjóðlíf - 01.09.1986, Blaðsíða 13

persónuleg skeyti, um hundrað bréf
auk hundruða símatala og heimsókn-
ir frá fjölda manna. Hann segir, að
hér hafi verið um ótrúlegasta fólk að
ræða; einstaklinga, eldgamla vini og
kunningja sem hann hefði ekki hitt
lengi, jafnvel í 20 til 30 ár, símskeyti
frá heilu vinnustöðunum o.s.frv.
Þetta hafi orðið til þess að stappa í sig
stálinu og verið ómetanlegt.
Hann segist vera kominn með
harðan skráp eftir margra áratuga
starf að félagsmálum og pólitík, en
slíkir menn fá að heyra sitt af hverju.
Hins vegar hafi hann, eins og aðrir,
viðkvæman blett þar sem fjölskyldan
sé. Ef vegið sé að henni á einhvern
hátt, eins og komið hafi fyrir, sé kvik-
an opin. „Helgarpósturinn hefur oft-
ar en einu sinni ráðist á konuna mína
og nú síðast var sonur minn dreginn
inn í mín mál. Ég átti von á því að
barnabörnin yrðu dregin inn í þetta
líka. Þetta féll mér þyngst og þarna er
ég varnarlaus eins og aðrir.“
Hann neitar því ekki, að þetta hafi
verið sér og sínum þung og hatrömm
raun. Hins vegar komi sér í hug mál-
tæki eitt þegar hann rifji upp mið-
stjórnarfund Alþýðubandalagsins á
dögunum, sem stóð í tíu klukku-
stundir samfleytt til sex að morgni,
en þá var „Guðmundarmálið“ til um-
fjöllunar — ekki „tvísýnt ástand í
landbúnaði, sjávarútvegi eða
launamálum", eins og hann segir og
bætir við, að „siðferði“, innan gæsa-
lappa, eins manns sé þeim flokki mik-
ilvægara en þjóðmálin öll. En mál-
tækið hljóðar svo: Pólitískir flokkar
éta mannamjöl.
„Þeir gera það,“ segir hann. „Þeir
éta mannamjöl. Kraftar þeirra sem
gefa sig að pólitísku starfi í flokki eru
gjörnýttir. Hins vegar skal sá hinn
sami ekki treysta á mjög mikið frá
flokknum. Flokkarnir skilja oft við
menn í flaki."
Aðspurður um hvort þetta yrði við-
skilnaður Alþýðubandalagsins við
hann, eða hans við Alþýðubandalag-
ið, segir hann veðrið svo gott úti að
hann vilji ekki spilla fyrir því með tali
um Alþýðubandalagið!
„Það eru engin húrrahóp hjá mér
yfir þeim flokki, a.m.k. ekki forystu
hans,“ segir hann. „Hins vegar er það
mikið af góðu fólki í flokknum og
fylgjandi honum, að mér fyndist ég
vera að svíkja það fólk ef ég gengi úr
flokknum. Það eitt heldur mér í Al-
þýðubandalaginu. “
Guðmundur hefur lýst því yfir, að
hann muni í kjölfar þessa máls endur-
skoða þá ákvörðun sína að taka ekki
aftur þátt í forvali. Sú endurskoðun
stendur enn, segir hann. Ég spyr
hvort hann telji sig eiga mikla mögu-
leika, minnug útkomu síðasta
forvals.
Kannski vorum viö
svona sjúkir að
tefla hver við annan
að eftir hverja skák
lá við áflogum!
(Ljósmynd: DV)
Hann skellihlær.
„Nei, ekki nokkurn! Ég er ekki
vinsæll í flokknum. En ég myndi vera
óhræddur ef kjósendur flokksins
mættu taka þátt í forvali, en það fá
þeir ekki núna. í síðasta forvali fékk
ég öll atkvæði mín í annað sætið og
var langlægstur. Hefði Ólafur Ragnar
ákveðið að fella mig, hefði hann gert
það með glæsibrag. Ég hef ekki lagt
mig fram um að hegða mér þannig í
daglegri umgengni við flokksfólk að
það kjósi mig í forvali, síður en svo,
og oft á tíðum hið gagnstæða. Ég er
aldrei djúpt hugsandi um mína per-
sónulegu pólitísku framtíð. Ég er
sennilega ekki nógu mikill frama-
spekúlant. En ég hlaut einróma
traust frá Dagsbrún og Verkamanna-
sambandinu þegar ég óskaði eftir að
láta af störfum meðan á rannsókn
málsins stæði, og forystumenn verka-
lýðsfélaga víðs vegar um landið
höfðu samband við mig til að votta
mér stuðning meðan á þessu stóð. Ég
er ekki mjög taktískur maður í póli-
tík, það er rétt hjá þér. En ég er mjög
ósammála mörgum í Alþýðubanda-
laginu og verð að segja mína skoðun.
Og ég get verið helv. stríðinn. Ég á
marga hatramma óvildarmenn innan
Alþýðubandalagsins og milli mín og
margra er djúpur ágreiningur. En ég
vil ekki svíkja þetta fólk, sem styður
flokkinn og býst við einhverju af hon-
um sem gæti fært okkur betra mannlíf
og meira réttlæti. Ég hef ekki í huga
að fara í annan flokk, — en ég er
frjáls að því hvað ég geri að öðru
leyti!“
Hefði Ólafur Ragnar ákveðið að fella mig, hefði
hann gert það með glæsibrag.
ÞJÓÐLÍF 13