Dagblaðið Vísir - DV - 11.10.2013, Blaðsíða 2

2 Fréttir 11.–13. október 2013 Helgarblað
Glæsihýsi til sölu
á 140 milljónir
n 500 fermetra villa í Grímsnesi stendur ókláruð
V
ið Miðengi í Gríms­
nesi stendur einkar stórt
glæsihýsi sem hefur verið
til sölu síðan í sumar en
á það eru settar hvorki
meira né minna en 139 milljónir
króna. Húsið er því líklega með
þeim dýrustu sinnar tegundar hér
á landi, sem og stærstu, en um
er að ræða tæplega 500 fermetra
sumarhús í eigu skógræktarfyrir­
tækisins B. Pálsson ehf. Byggingu
hússins er þó hvergi nærri lokið en
húsið stendur hálfautt og svo virð­
ist sem framkvæmdum hafi verið
hætt skyndilega.
Margt er óklárað
Þrátt fyrir að þessi sex herbergja
villa sé ókláruð eru hvorki meira
né minna en 139 milljónir sett­
ar á hana. Hún er 494,2 fermetrar
að stærð en lóðin
sem húsið stendur á
er alls rúmir 24 þús­
und fermetrar og
er svæðinu lokað
af með rafmagns­
hliði. Sumar húsið er
á besta stað en það
er staðsett við Mið­
engi í Grímsnesi og
frá lóðinni er útsýni
yfir Sogið. Bygging
þess hófst árið 2008
en líkt og fyrr sagði
er verkinu enn ekki
lokið. Það verður því
selt í því ástandi sem
það er en samkvæmt
lýsingu á húsinu er
það á byggingarstigi
fjögur og matsstigi
fjögur og er að mestu leyti til­
búið til að verða spartlað að
innan. Hitaveita og hiti í gólf­
um er til staðar en frágangur
á rafmagni er eftir. Auk þess er
frágangi hússins að utan sem
og á lóðinni ólokið.
„Ekkert að frétta“
Samkvæmt söluyfirliti sumar­
hússins er það skógræktar­
fyrirtækið B. Pálsson ehf. sem
er þinglýstur eigandi þess. Skráður
eigandi fyrirtækisins er kaupmað­
urinn og hrossabóndinn Gunnar B.
Pálsson en Gunnar er vel auðugur
maður sem meðal annars auðgaðist
við sölu Pennans hf. árið
2005.
„Það er ekkert að frétta
þar,“ sagði Gunnar þegar
blaðamaður spurði hann
út í framkvæmdir á hús­
inu. Hann vildi lítið sem
ekkert ræða um húsið
eða ástæður þess að fram­
kvæmdum hefur verið
hætt.
„Ég veit eiginlega
lítið um þetta mál …
húsið er bara í sölu eins
og stendur.“
Farið mikinn í
landgræðslu
Gunnar var eigandi og
forstjóri Pennans í hátt
í fjóra áratugi en fyrir­
tækið var rekið sem
fjölskyldufyrirtæki frá
stofnun þess árið 1932
og þar til Gunnar seldi
það á sínum tíma. Um
tíma sat hann í stjórn
útgáfufélagsins Árvakurs en það
var keypt af Þórsmörk ehf., félagi
sem Gunnar er hluthafi í, árið 2009.
Hann og eiginkona hans, Þór­
dís Alda Sigurðardóttir, eiga nú tré­
smiðju­ og innréttingafyrirtækið
GKS ásamt Arnari Aðalsteinssyni
auk þess sem þau hafa byggt upp
og betrumbætt mörg hús í Skaga­
firði. Sjálf hafa Gunnar og frú búið
að Dallandi í Mosfellsbæ frá árinu
1975 og stundað þar hrossarækt,
trjárækt og uppgræðslu lands um
margra áratuga skeið. Þau hafa far­
ið mikinn í landgræðslu og hlutu til
að mynda Landgræðsluverðlaunin
árið 2011 fyrir vel unnin störf á því
sviði. n
„Húsið
er bara
í sölu eins og
stendur
Hörn Heiðarsdóttir
blaðamaður skrifar horn@dv.is
Glæsilegt
Húsið er tæpir
500 fermetrar
og kostar 139
milljónir króna.
Óklárað Margt er ógert í
húsinu, bæði að innan og utan.
Autt og yfirgefið Húsið hefur
staðið óklárað í allt sumar.
Vildi ekki lifa
3 „Áður en ég fór inn á Vog þá var mér orðið alveg sama hvað
yrði um mig. Ég var hættur að líta
til beggja hliða þegar ég labbaði
yfir götu. Ef það yrði keyrt á mig
þá yrði ég bara annað hvort græn­
meti eða ég myndi bara drepast. Ég
hafði engan vilja til að lifa.“ Svona
lýsti Sigmundur Einar Jónsson því í
DV á mánudag hvernig líf hans var
áður en hann hætti í neyslu fyrir um
þremur árum.
Vinurinn varð
leppur Karls
2 Móðurfélag Lyfja og heilsu á Íslandi fékk afskrifaða tæplega
milljarðs króna skuld sína við selj­
anda lyfjaverslananna árið 2011.
Þetta kom fram í DV á miðviku­
dag. Lyf og heilsa er í eigu Karls
Wernerssonar, fyrrverandi eiganda
fjárfestingarfélagsins Milestone.
Skuldin sem var
afskrifuð var við
eignarhalds­
félagið Leiftra
sem skráð er í
skattaskjólinu
Seychelles og
var félagið í
eigu Karls áður
en skuldin var
afskrifuð.
Á grænni grein
1 Finnur Ingólfsson, fyrrverandi ráðherra og seðlabankastjóri,
lifir á eignum sínum eftir að hafa
auðgast vel í kjölfar einkavæðingar
ríkisfyrirtækja í upphafi aldarinn­
ar. Í DV á mánudag var greint frá
því að Finnur eigi 520 milljónir
króna inni í eignarhaldsfélagi sínu
Fikti ehf.
Fikt var fjár­
festingarfé­
lagið sem
Finnur
Ingólfsson
notaði í
verðbréfa­
viðskiptum
sínum á ár­
unum fyrir
hrunið á Ís­
landi.
Fréttir vikunnar Þessar fréttir bar hæst í DV í vikunni
07. 10. 2013 09. 10. 2013 07. 10. 2013
Mánudagur
og þriðjudagur
7.–8. október 2013
113. tölublað
103. árgangur
leiðb. verð 429 kr.
Viðtal
„Eins og
að fá í sig
stóra nál“
n Risageitungur veldur usla
Vildi
ekki lifa
lengur
n Sigmundur Einar var fíkill n Með dóp á náttborðinu
Finnur ingólFsson á grænni grein
n Hann á 800 milljónir n Á 500 milljónir í Fiktin Tók 140 milljóna arð n Með 137 þúsund á mánuði
slapp Frá
hruninu
10
Náðu í ódýrt
sjónvarpsefni
Svona ferðu á Netflix 14
7
Segir doktors-
nema hafa
hótað sér lífláti
Bjarni
græðir á
Akranesi
Tölvufyrirtæki hagnast vel
Aðjunkt hefur grun um ritstuld 3
8–9
Ofneysla D-vítamíns
getur verið varasöm
n Aukaverkanir verri en skortur n Best að fá D-vítamín úr fæðunni
18
6
miðvikudagur
og fimmtudagur
9.–10. október 2013
114. tölublað
103. árgangur
leiðb. verð 429 kr.
Dekkverk WWW.DEKKVERK.IS578 7474
OPIÐ ALLA DAGA frá 10–19 // ÓDýr ný Dekk // LYnGáS 20, GArÐABÆ
n Karl Wernersson heldur Lyfjum og heilsu n Vinurinn fékk skatta-skjólsfélag hans n Fannst „betra“ að afskrifa ekki hjá sjálfum sér
Vinurinn Varð
leppur Karls
milljarður afsKrifaður
Úttekt
Ásdís Rán
í megrun„Ég heiti því að ganga
á flatbotna skóm
njósnað um
n Rauði krossinn gerði athugasemd n Leynd yfir flóttamannaheimilum
Öryggismyndavél í stofunni
6
23
Framsókn
fékk húsið
frá Ólafi
Guðni og Halldór skrifuðu undir 3
Það borgar
sig Varla
að Vinna„Ég ætla þá bara
að flytja
Ódýrustu
vetrardekkin
Verðkönnun
14
2
8–9

flóttamenn
í njarðVíK
„Og þetta
er gert í
samstarfi við
Íslandsbanka
Áfram Vogur
Þessa dagana stendur yfir lands-
söfnun SÁÁ, Áfram Vogur, til styrktar
Sjúkrahúsinu Vogi. Hægt er að leggja
söfnuninni lið því með að hringja í síma-
númerið 903-1001 fyrir 1.000 króna
styrk, 903-1003 fyrir 3.000 króna styrk
eða 903-1005 fyrir 5.000 króna styrk.
„Ég hafði
engan vilja til
að lifa lengur“
Á
ður en ég fór inn á Vog þá var
mér orðið alveg sama hvað
yrði um mig. Ég var hættur
að líta til beggja hliða þegar
ég labbaði yfir götu. Ef það yrði keyrt á mig þá yrði ég bara ann-
að hvort grænmeti og fengi bætur eða ég myndi bara drepast. Ég hafði engan vilja til að lifa.“ Svona lýsir Sigmundur Einar Jónsson því hvernig líf hans var áður en hann hætti í neyslu fyrir um þremur árum. Sigmundur var kom-
inn í dagneyslu á örvandi efnum, laug, stal og segist hafa enga siðferðiskennd haft.
Honum var orðið sama um líf sitt, vissi ekkert hvert hann stefndi og hafði enga ánægju af því að vera til.
Í dag, þremur árum seinna, segist hann eiga „ótrúlega fallegt líf“ eins og hann orðar það og vill segja sögu sína í þeirri von að veita einhverjum, sem kann að vera í sömu stöðu og hann var í fyrir þremur árum, von um betra líf.
Lífið breyst mikið
„Ef ég ætti að líkja lífi mínu í dag við hvernig það var þegar ég var í neyslu þá myndi ég segja að í dag ætti ég líf. Þetta var ekkert líf sem ég lifði,“ segir Sigmundur og fær sér sopa af vatni. Við erum stödd á Kaffi Mílanó í Faxa-
feni í hádegi á föstudegi. Það eru fáir inni á staðnum en talsverður erill fyrir utan. Sigmundur fékk að skreppa úr vinnunni í hádegishléi sínu til þess að mæta í viðtalið. „Ég er svo hepp-
inn í dag að vera í vinnu þar sem mér er treyst og er traustsins verður,“ segir hann og stoltið leynir sér ekki í röddinni. Hann segist vera kominn langan veg á þessum tæpum þremur árum síðan hann sneri baki við neysl-
unni. Í dag vinnur hann í Kjöthöllinni, er í stjórn Ung SÁÁ og á litla dóttur. „Það hefði ekki einu sinni verið hægt að treysta mér fyrir steini þegar ég var í neyslu – ég hefði stolið honum,“ segir hann með stríðnisglott á vörum en er samt full alvara.
Upplifði frelsi með áfengi
Sigmundur líkt og svo margir aðrir byrjaði að drekka með skólafélögun-
um þegar hann byrjaði í menntaskóla en fram að því hafði fótboltinn átt hug hans allan. „Ég var mjög efnilegur í fótbolta þótt ég segi sjálfur frá og átti alveg framtíðina fyrir mér í boltan-
um hérna heima,“ segir hann. „Síðan axlarbrotnaði ég og eftir það hætti ég.“
Sigmundur varð fyrir einelti í
grunnskóla af hendi nokkurra skóla-
félaga sem stöðugt hrelldu hann. „Þeir réðust á mig og ég lenti í frels-
issviptingu. Ég var stöðugt hrædd-
ur við þá. Ég upplifði ofsalega mikinn kvíða við að fara í skólann,“ segir hann en hræðsluna losnaði hann við þegar hann kynntist áfengi. „Ég upplifði ákveðið frelsi og þá hurfu allar þessar áhyggjur,“ segir hann.
Varð fljótlega vandamál
Fyrst um sinn var drykkjan saklaus en hann segir þó að eftir á hafi mátt sjá að fljótlega hafi þetta orðið vandamál. „Ég fór fljótlega að drekka fimmtudag, föstudag og laugardag. En aldrei með sama hópnum.“
Námið sat á hakanum hjá hon-
um en hann mætti þó alltaf í skól-
ann. „Mamma skutlaði mér í skólann á hverjum morgni en ég fór upp í sófa sem var þarna og svaf þar til hádegis og mætti svo í tíma eftir hádegi,“ seg-
ir hann og hristir höfuðið. „Ég sýndi náminu engan áhuga og náði engum prófum.“ Líf hans fór fljótlega að snú-
ast um djammið en þó vann hann alltaf með. „En helgarnar lengdust alltaf,“ segir hann.
„Vá, hvað ég ætla
að gera þetta aftur“
Sigmundur fann fljótt fyrir því að áfengi hefði slæm áhrif á hann. „Ég var farinn að fara í „blakkát“ og mundi ekki neitt eftir að hafa drukkið visst mikið. Var ælandi og gersamlega bú-
inn oft og mundi ekkert daginn eftir. Þetta var alveg hætt að vera skemmti-
legt.“
Hann segist þó ekki hafa íhugað að hætta að drekka en tók því feg-
ins hendi þegar honum voru boð-
in örvandi fíkniefni. „Ég prófaði fyrst örvandi efni á Broadway árið 2007. Þegar ég kynnist örvandi efnum þá opnaðist allt annar heimur fyrir mér. Ég hætti að lenda í „blakkáti“ og fór að verða meðvitaður um það sem ég var að gera,“ segir hann. „ Þetta fyrsta kvöld, sem ég prófaði örvandi efni, fékk ég mér fyrst amfetamín, síðan kókaín, síðan einhverjar töflur og svo einhverjar aðrar töflur. Mér var í raun-
inni alveg sama. Ég man eftir því að
morguninn eftir hugsaði ég: Vá hvað ég ætlað að gera þetta aftur – þetta var geðveikt.“
Fór fljótlega úr böndunum
Fljótlega fór neyslan að fara úr böndunum. „Þegar maður er í sam-
blandi af áfengi og öðrum efnum þá er maður fljótur að keyra sig niður. Fyrst um sinn var ég ekki mikið í þessu á virkum dögum en fljótlega voru helg-
arnar hjá mér orðnar að fjórum dög-
um. Hina dagana var ég bara búinn á því. Niðurtúrinn af þessu er alveg ömur legur.“
Sigmundur segist þó hafa haldist í vinnu mestan part síns neysluferils. „Ég var meira að segja í tveimur störf-
um á tímabili. Vann á bensínstöð á daginn og oft fram á kvöld. Síðan var ég líka að vinna á bar og fór þangað eftir vinnu, vann um nóttina og svo aftur að vinna á bensínstöðinni strax daginn eftir.“
„Eina sem komst að var ég“
Þegar þarna var komið sögu segist hann hafa verið orðinn óheiðarlegur gagnvart nánast öllum í kringum sig. „Ég var óheiðarlegur gagnvart þeim kærustum sem ég átti á þessum tíma, braut þær niður og kom mjög illa fram við þær,“ segir hann. Fjölskylda hans hafði einnig miklar áhyggjur af hon-
um en hann segist ekki hafa gert sér grein fyrir því. „Eina sem komst að var
ég. Þetta er sjúkdómur eigingirninnar og maður sér ekkert nema sjálfan sig og það að redda sér næsta skammti.“
Sigmundur segist hafa verið gjör-
samlega blindur á það hvað hann gerði öðrum með hegðun sinni. „Ég sá það ekki. Ég sá bara sjálfan mig og hvað ég átti bágt.“
Hann nefnir sorglegt dæmi hvað það varðar. Móðir hans greindist með krabbamein og hún ásamt eldri systur Sigmundar komu á bensínstöð-
ina til hans til þess að greina honum frá því. „Og ég man ég hugsaði strax: aumingja ég. Aumingja ég að eiga mömmu með krabbamein, ég var ekkert að spá í því hvernig henni liði,“ segir hann og augljóslega má greina eftirsjá í röddinni.
Missti af jarðarför afa síns
Hann segir að þrátt fyrir að hann hafi ekki gert sér grein fyrir því fyrr en eftir á þá hafi hann enga stjórn haft á neinu. „Ég man eftir einu skipti þegar ég var að vinna á barnum og fékk að fara fyrr heim af vakt vegna þess að ég átti að mæta í jarðarför afa míns daginn eftir. Ég átti að vakna um morguninn og taka rútu út á land til þess að vera viðstaddur jarðarförina. Ég kláraði að vinna og ætlaði að halda mér edrú því ég ætlaði mér að fara í jarðarförina. Síðan labba ég framhjá Nasa og sé að þar er fólk að skemmta sér. Það þurfti ekki meira fyrir mig en
að sjá glitta í flösku. Í stuttu máli end-
aði þetta þannig að ég datt í það og missti af jarðarför afa míns.“
Hann segist hafa verið vonsvikinn
með sjálfan sig fyrir að hafa misst af
jarðarförinni. „Ég var svo fúll út í sjálf-
an mig að ég keyrði mig á kaf í neyslu
næstu þrjár vikurnar til þess að ég þyrfti
ekki að takast á við þetta. En auðvitað
kom að því á endanum að ég þurfti að
gera þetta upp,“ segir hann. „Á þessum
tíma hugsaði ég samt ekkert út í neinar
afleiðingar – siðferðið var alveg horfið.“
Stal til að fjármagna neysluna
Sigmundur keyrði sig áfram út í neyslu á örvandi efnum og var svo komið að neyslan var orðin dagleg. Til þess að fjármagna neysluna stal hann. „Ég braust inn hjá vinum og kunningjum mínum. Mér var alveg sama, ég þurfti bara að eiga fyrir efnunum. Fjölskylda mín þurfti að þola þetta líka. Ég fór heim til þeirra og tók það sem mig vantaði. Einu sinni kom ég með leigu-
bíl heim til þeirra, fór inn og náði í kort litla bróður míns til þess að borga bíl-
inn, fór svo og settist hjá mömmu sem var sofandi í sófanum og tók pening úr veskinu hennar. Beint við hliðina á henni. Og mér var alveg sama. Innst inni vissi ég að þetta var rangt en eig-
ingirnin var svo mikil,“ segir hann.
Vildi alltaf meira
Hann hélt þó áfram að vinna á bensín stöðinni en það kom svo að því að hann var rekinn vegna þess að hann varð uppvís að þjófnaði. „Þá hugsaði ég að nú myndi ég þá bara fara á bætur og hefði þá meiri tíma til að selja dóp,“ segir hann. „En ég er alveg ömurlegur dópsali, sá allra versti,“ segir hann og skellir upp úr. „Ef ég fékk til dæmis 10 skammta til að selja og vissi að ég þyrfti að selja allavega fimm til þess að eiga fyr-
ir mínu efni þá notaði ég samt bara allt. Þannig að ég var farinn að nota kannski 10 skammta á kvöldi,“ segir Sigmundur.
„Ef ég hefði átt að segja hvað hefði verið mitt fíkniefni þá var það bara meira. Ég þurfti bara alltaf meira, sama hvað það var,“ segir hann og heldur áfram. „Og það gekk ekki vel þegar maður var að selja dóp.“
n Sigmundur Einar öðlaðist líf eftir að hafa hætt í neyslu n Stal af fjölskyldu og vinum
8 Fréttir
7. október 2013 Mánudagur
„Ef ég hefði átt að
segja hvað hefði
verið mitt fíkniefni þá var
það bara meira. Ég þurfti
bara alltaf meira, sama
hvað það var.
Viktoría Hermannsdóttir
viktoria@dv.is
Viðtal
„Mér leið ekki
vel undir
áhrifum og mér leið
ekki heldur vel edrú
Óvæntur gullmoli Hér er Sigmundur með dóttur sinni sem kom óvænt inn í líf hans þegar hún var eins og hálfs árs.
Fréttir 9
Mánudagur 7. október 2013
„Fíkniefnin sviku mig“
Þarna var neyslan orðin mjög hörð. „Mánuðurinn hjá mér var kannski fjórar nætur og fjórir dagar. Ég var oft vakandi vikum saman og því fylgdi mikil geðveiki. Ég sá stundum fólk sem var ekki á staðnum og ýmislegt þannig. Ég var líka hættur að borða, orðin fjörutíu og eitthvað kíló sem er mjög lítið því ég er 190 á hæð. Ég var að detta í sundur og orðinn grár á lit­
inn.“
Smá saman fór að renna upp fyrir honum að hann héldi þetta ekki út til lengdar. „Fljótlega eftir að ég missti vinnuna missti ég íbúðina. Ég var far­
inn að nota alveg ógeðslega mikið magn af fíkniefnum og allt í einu fannst mér þetta ekki vera að virka lengur. Fíkniefnin sviku mig. Ég var hættur að geta funkerað. Ég var farinn að lenda í ógeðslegri vanlíðan. Ég var kominn á þann stað í rauninni að mér fannst ég ekki vera að stefna neitt. Mér leið ekki vel undir áhrifum og mér leið ekki heldur vel edrú. Mig langaði að langa til að hætta en lang­
aði það samt ekki. Ég hélt að ef ég yrði edrú yrðu allir dagar eins og mánu­
dagar,“ segir hann.
Óheiðarlegur í meðferð
Sigmundur fékk að vera hjá foreldr­
um sínum þótt hann væri ekki beint velkominn þar. „Þau vildu ekki beint að ég væri þarna því ég var alltaf undir áhrifum. Ég svaf með fíkniefni í nátt­
borðsskúffunni hjá mér og fyrsta sem ég gerði þegar ég vaknaði var að fá mér eiturlyf, meira segja áður en ég burstaði tennurnar.“
Á þessum tíma var hann gjörsam­
lega kominn með nóg en vissi samt
ekki almennilega hvað hann vildi gera. „Ég var svo fyrir einhvers konar vakningu, mig langaði þetta ekki leng­
ur. Ég sat heima hjá foreldrum mín­
um og skoðaði SÁÁ síðuna í tvo daga og las þar allt. Ég vildi gera eitthvað en hafði ekki kjarkinn. Eftir tvo daga bað ég systur mín að panta fyrir mig með­
ferð.“ Hann fór inn á Vog og kynntist þar fólki sem hann fann samleið með. „Ég kynntist frábærum strákum þar sem voru allir með það eina markmið að verða edrú. Þeir voru allir komn­
ir með nóg. Ég var á Vogi í 10 daga en hélt áfram að vera óheiðarlegur og eigingjarn, hraðlyginn. Þetta var svona krónískur óheiðarleiki hjá mér.“
Fjóra daga að fara á sama stað
Eftir að hann kom út af Vogi hélt hann áfram í framhaldsmeðferð. Hann var samt ekki sáttur og leið ekki vel. „Mið­
vikudaginn 11. nóvember ákvað ég að byrja drekka aftur en var samt enn í meðferð. Ég fór heim til bestu vin­
konu minnar, sá að hún var að drekka og sá ekkert að því að ég drykki líka. Mér fannst þarna að áfengi hefði aldrei verið vandamál fyrir mig.“
Daginn eftir ákvað hann aftur að fá sér í glas. „Það var á fimmtudegi og ég ákvað að fara á Hverfisbarinn og fá mér fimm í fötu. Ég keypti mér tvær fötur. Á föstudeginum fór ég í Ríkið og keypti kassa af bjór, og amfetamín. Á laugardeginum þá var ég aftur farinn að selja dóp. Það tók mig fjóra daga að keyra mig á nákvæmlega sama stað og ég hafði verið áður. Ég vakn­
aði upp á sunnudeginum og var hent út úr íbúð hjá einhverri stelpu sem ég hafði verið hjá. Ég var innistæðulaus með batterís lausan síma og engan pening. Eina sem ég hafði var lykill að húsi foreldra minna. Ég labbaði heim til þeirra upp í Grafarvog og ákvað að verða edrú aftur. Frá því er þetta edrú­
dagurinn minn – 14. nóvember 2010,“ segir hann. „Þarna gafst ég bara upp fyrir mínum hugmyndum og mínum skoðunum um það hvernig ég ætlaði að verða edrú,“ segir hann.
Mikil vinna
Á mánudeginum tók hann sig á. Hafði samband við strákana sem höfðu ver­
ið með honum í meðferð og voru að koma frá sinni eftirmeðferð. „Þarna sætti ég mig við þá staðreynd að ég gæti ekki drukkið,“ segir hann. Við tók mikil vinna. Hann þurfti að biðja marga afsökunar á því hvernig hann hefði komið fram en fyrst og fremst að finna sálarró hjá sjálfum sér. Geta lifað með því sem hann hafði gert og orðið betri maður.
„Ég hengdi mig svolítið á þessa stráka og fer að gera það sem þeir eru að gera og er að virka fyrir þá. Ég fór að taka til í hausnum á mér. Losaði mig við gremjuna, gerði upp óheiðarleik­
ann og sá að öll mín gremja var sköp­
uð af sjálfum mér. Ég sá að það var ég sem skapaði mér sjálfum alla þessa vanlíðan. Það kom líka ýmislegt í ljós. Ég hélt að foreldrum mínum væri drullusama, hugsaði það alltaf með­
an ég var í neyslu. En sá svo að það var ég sem hafði sett þau öll í andlegt fangelsi meðan á minni neyslu stóð. Mamma mín svaf stundum ekki heilu næturnar því hún óttaðist um mig. Ég hugsaði ekki út í það, hélt bara að hún væri alltaf farinn að sofa um miðnætti og hefði það bara gott. Ég var bara að drepa þau að innan og gerði mér ekki grein fyrir því. Það eina sem komst að var ég sjálfur – ég var svo ógeðslega eigingjarn og sjálfselskur.“
Eignaðist óvænt dóttur
Sigmundur segist afskaplega þakk­
látur fyrir að hafa fengið að segja skil­
ið við neysluna. „Ég öðlaðist líf þegar ég hætti í neyslu. Ég byrjaði að lifa,“ segir hann. Sigmundur segir að þetta hafi þó ekki allt verið dans á rósum. Það hafi tekið tíma að komast á þann stað sem hann er í dag og hann hafi á stundum verið við það að gefast upp. „Það var á tímabili sem mér fannst líf mitt ekki vera stefna neitt þó ég væri ekki að drekka. Ég var í vinnu og svona en vissi samt ekkert almennilega hvert ég stefndi. Ég bað minn æðri mátt að
sýna mér framtíðina.“ Hann bjóst þó alls ekki við því að svarið fengist jafn fljótt og raun bar vitni. „Daginn eftir fékk ég stefnu senda heim. Þá þurfti að feðra barn sem fæddist í maí 2011 og það kom til greina að ég væri pabb­
inn. Ég mætti fyrir dóm og var dæmd­
ur í DNA­próf sem ég fór í og ég á litla dóttur í dag,“ segir hann og ljómar þegar talið berst að sólargeislanum í lífi hans.
Glaðasti maður í heimi
að borga meðlög
„Ég trúi því bara að hefði ég vitað þetta þegar ég var nýkominn úr með­
ferð þá væri ég ekki edrú í dag. Hún kom bara akkúrat inn í líf mitt á þeim tíma sem ég var tilbúinn. Ég kynntist henni þegar hún var eins og hálfs árs. Margir hafa spurt mig hvort ég sé ekki fúll að hafa misst úr þetta eina og hálfa ár. Jú, en ég get engu breytt og ég þarf að borga barnameðlag eitt og hálft ár
aftur í tímann en mér er alveg sama. Ég er örugglega glaðasti maður í heimi að borga meðlag. Ég hélt fyrst að þetta yrði erfitt en ég hef verið leiddur í gegnum þetta allt saman. Hún er bara algjör guðsgjöf. Besta stelpa sem ég veit um.“
Fær að vera faðir dóttur sinnar
Sigmundur er eins og áður sagði í stjórn Ung SÁÁ og segir það hafa hjálpað sér mikið að vera í sam­
bandi við fólk á sínum aldri. Ung SÁÁ stendur fyrir alls kyns uppákomum sem ætlaðar eru ungu edrú fólki. „Þar hef ég eignast mikið af mínum bestu vinum. Við gerum alls konar hluti saman. Fórum til dæmis að smala um daginn og það er eitthvað sem ég hefði ekki getað ímyndað mér að ég hefði verið að gera þegar ég var í neyslu,“ segir hann og skellir upp úr.
„Þarna kynntist ég fjölda fólks sem var að gera upp sömu hluti. Þau voru að tala um það sama, að taka til í rúst­
um fortíðar. Að hafa trú á sjálfum sér. Ég hafði enga trú á sjálfum mér. Ég fór að trúa á eitthvað æðra mér og fer síð­
an að bera þetta áfram að öðlast það sem ég hef fengið,“ segir hann fullur þakklætis.
„Allt sem þarf er löngun“
Sigmundir segist fyrst og fremst þakk­
látur fyrir það að hafa fengið tækifæri til þess að öðlast líf á ný. „Ég er virki­
lega þakklátur. Ég fæ að vera pabbi dóttur minnar, ég fæ að vera sonur foreldra minna og bróðir systkina minna. Þetta er eitthvað sem ég ætla að gera alla ævi, mig langar ekki aftur í þennan pakka. Ég veit það getur verið rosalega stutt í fall ef ég hætti að vera á varðbergi og hætti að gera hluti sem gera mig edrú.“
Við fólk sem er í sömu sporum og hann var í fyrir um þremur árum vill hann segja: „Það er allt hægt og það er alltaf von. Það þarf engum að líða svona ömurlega og það geta þetta all­
ir. Allt sem þarf er löngun til þess að vilja hætta.“ n
„ Í stuttu máli end-
aði þetta þannig
að ég datt í það og missti
af jarðarför afa míns.
Ung SÁÁ
Ung Sáá eru ungmennasamtök á
vegum SÁÁ sem voru stofnuð í kringum
aldamótin með það að marki að vera
félagsskapur ungs fólks hefur náð bata
við alkóhólisma og er að feta sig áfram í
edrúlífinu. Megintilgangur samtakanna
er að stuðla að edrú félagslífi fyrir ungt
fólk að 35 ára aldri. Stjórn samtakanna
sér um að skipuleggja og halda viðburði
að minnsta kosti einu sinni í mánuði.
„Við hjálpum ungu fólki að fóta sig í
edrúmennskunni. Markmið Ung SÁÁ er
að stækka hópinn og láta sem flesta
vita að það sé hægt að skemmta sér
edrú,“ segir Sigmundur um samtökin en
hann er í stjórn þeirra. Fundir á vegum
Ung SÁÁ eru haldnir reglulega auk hinna
ýmsu viðburða svo sem skíðaferða og
bíóferða svo eitthvað sé nefnt. Ung
SÁÁ reyna að virkja ungt fólk til þess að
mæta á viðburði sem samtökin halda og
taka þátt í starfinu. Hægt er að fylgjast
með Ung SÁÁ á Facebook, með e-mail
(ungsaa@gmail.com) eða uppi í Von,
Efstaleiti 7, í síma: 530-7600.
Sáttur
Sigmundur
er sáttur við
líf sitt í dag.
Hefur skilið við
neysluna á og
á „fallegt líf“
að eigin sögn.
Mynd SiGtryGGur Ari
Konan dæmd
Héraðsdómur Reykjavíkur dæmdi
í dag konu til þrjátíu daga skilorðs­
bundinnar fangelsisvistar fyrir að
brjóta gegn valdstjórninni. Var
konan ákærð fyrir að hafa aðfara­
nótt sunnudagsins 7. júlí í sumar
hrækt inn um opinn hliðarglugga
lögreglubifreiðar ökumanns
megin og á lögreglumanninn
Kristján Örn Kristjánsson sem var
við skyldustörf og sat í ökumanns­
sæti. Hafnaði hrákinn í andliti og á
líkama lögreglumannsins.
Atvikið átti sér stað á Lauga­
vegi við Vegamótastíg í Reykja­
vík og vakti mikla athygli í sumar
þegar myndband af atvikinu var
birt á samfélagsmiðlinum Face­
book. Lögreglumaðurinn hefur
einnig verið ákærður af ríkissak­
sóknara fyrir aðfarir við handtöku
á konunni sem þóttu harkalegar
og er hann sakaður um að hafa
farið offari.
Í dómi Héraðsdóms Reykja­
víkur kemur fram að konan játaði
greiðlega að hafa hrækt á lögreglu­
manninn og hafði það áhrif á
ákvörðun refsingar.
Lögreglumaðurinn bíður nú
niðurstöðu dómara vegna þess
sem gerðist í kjölfar hrákans.
Vill efsta sætið
Þorbjörg Helga Vigfúsdóttir sæk­
ist eftir að leiða lista Sjálfstæðis­
flokksins í Reykjavík í komandi
prófkjöri þann 16. nóvember
næstkomandi. Þetta kemur fram
í tilkynningu frá henni. „Ég er í
stjórnmálum af hugsjón og skóla­
málin eru forgangsmál. Helsta
verkefnið í dag er að bæta skóla­
kerfið,“ er haft eftir Þorbjörgu, sem
hefur unnið að borgarmálum í
átta ár. „Ég vil lifandi og heilbrigða
borg sem er full af valkostum í
húsnæðismálum, samgöngukost­
um og skólamálum.“
Þorbjörg verður á Beinni línu á
DV.is í dag, föstudag, klukkan 11.
1 matsk. safieða 1 hylki.
F æ s t í a p ó t e k u m , h e i l s u b ú ð u m , F j a r ð a r k a u p o g K r ó n u n n i .
Jafnvægi og vellíðan
lifestream™
nature’s richest superfoods