Skírnir - 01.01.1956, Blaðsíða 117
Skírnir Magnús Jónsson í Vigur 115
talin hafa verið mikil áður, en fara rýrnandi og að litlu
gagni í nokkur ár.
Tún er ekkert, en eyjan mestöll grasi vaxin og slæg, þegar
sprettur. Allur búsmali er hafður í seli í Skötufirði eða Hest-
firði frá fardögum til haustnátta og er goldið fyrir. Heim-
ræði er talið vera árið um kring, meðan aflavon er, og
lending góð. Sagt er, að eitt skip ábúanda gangi eða fleiri,
þegar hann er svo fólksmargur. Verstaða hafi stundum verið
fyrir tvö skip eða þrjú, er landsdrottinn bjó í eynni og byggði
sjálfur búðirnar.
Þó að frásögnin bendi til þess, að landgæði hafi ekki verið
mikil, má lesa milli línanna, að Vigur hefur verið dropsöm
og drjúg þeim, er með kunni að fara.
Undir búskap Magnúsar hnigu að vísu margar stoðir.
Erfðaauður hans var mikill. f fasteign átti hann mikið fé.
Auk Vigrar átti hann ögur með þeim jörðum, sem þar lágu
undir. En það voru Skarð, Strandsel og Blámýrar. Enn frem-
ur átti Magnús Eyri og Kleifar í Skötufirði, 40 hundruð í
Mýrum í Dýrafirði með Lækjarósi, Rekavik bak Höfn og
Þaralátursfjörð. Þá átti hann hluta í Tröð i Önundarfirði.
Sennilega hefur fasteign hans verið meiri. Lausafé Magnúsar
hefur vafalaust verið að sama skapi, bæði í kúgildum og öðr-
um gagnlegum aurum. Eyri í Skötufirði var lítil jörð, en
henni fylgdu 8 kúgildi, sem Magnús átti. Öðrum jörðum
Magnúsar hafa líklega ekki fylgt færri kúgildi að tiltölu.
VII
Aðeins einu sinni er Magnúsar getið sem lögréttumanns
á Alþingi (1680). I önnur skipti kemur hann ekki við opin-
ber störf, svo að kunnugt sé nema sveitarmálefni eitt. Við
deilur í héraði er hans ekki heldur getið. Hann var mjög feit-
ur, eins og þau systkin öll, og því þungfær. Jón Grunnvík-
ingur segir frá því í ævisögu Páls Vídalíns lögmanns, að
hann hefði haft nóg með að ganga frá sjónum spölinn heim
að kirkjunni, þegar hann fór til messu í ögri, og verið kóf-
sveittur, er þangað kom. Að vísu er allt á fótinn heim að