Þjóðmál - 01.06.2009, Blaðsíða 46

44 Þjóðmál SUmAR 2009
að rannsóknum Íslendinga á sviði jarð-
skjálfta og hinu öfluga viðvörunarkerfi
sem íslenskir vísindamenn og sérfræðingar
hefðu þróað . Sú þekking gæti verið framlag
Íslendinga til þjóða sem byggju við hættu á
jarðskjálftum .“
Með öðrum orðum: æ, voru konan og
börnin að farast í bílslysi? Ég er hérna með
frábæra bremsuklossa!
nýjast er svo Stóra orðuhneykslið, sem
fjallað var um í Kastljósi 28 . apríl sl .
Carol Van Voorst, fráfarandi sendiherra
bandaríkjanna á Íslandi, var á leið út á
bessastaði að taka við fálkaorðunni, þegar
henni barst símtal þess efnis að ekkert yrði
af fyrirhugaðri orðuveitingu . Engin skýring
fylgdi, en sagt að þau hjónin væru velkomin
á bessastaði . Eftir umfjöllun Kastljóss brá
hinn knái forsetaritari við skjótt: „Þarna
urðu leiðinleg mistök sem ég ber ábyrgð á,“
sagði Örnólfur Thorsson orðu- og forseta-
ritari . Í skýringu frá forsetaskrifstofunni
kemur fram að fyrir mistök hafi erindi verið
sent prótó kollstjóra utanríkisráðuneytis
þess efnis að ákveðið hefði verið að sæma
Voorst fálkaorðunni án þess að formlega
hefði verið gengið frá ákvörðuninni .
Fram kom í Kastljósi að Carol hafi verið
afar ósátt, en engu að síður mætt á bessa-
staði . Einnig kom fram að sendiherrann
hefði túlkað orð forsetans þetta kvöld
þannig að orðuna fengju aðeins þeir sem
hennar væru verðugir!
Hvaða skilaboð var þarna verið að senda
Washington?
jú: Við erum að fara inn í Evrópu, við eig-
um nýja vini! ligga ligga láinn!
Vits er þörf . . .
Eftir allt þetta endemis klúður og misskilning fer um mann hrollur við
að hugsa til ræðunnar í Walbrook Club
forðum, þar sem enn einu sinni var verið
að mæra útrásarmenn . Ólafur Ragnar
sagði þar, í sem betur fer sjaldgæfri tilraun
til þess að vera hipp og kúl: „You ain´t seen
nothing yet!“ Forsetinn vitnaði gjarnan í
eitt erindi Hávamála þegar hann var að
auglýsa upp snilli „okkar“ á alþjóðlegum
fjármálamarkaði:
Deyr fé
deyja frændur
deyr sjálfur hið sama.
En orðstír
deyr aldregi
hveim er sér góðan getur.
Þarna átti forsetinn við, að mannorðið væri
dýrmætara en flest annað . Hann sagði:
,,Slík hugsun er vænlegra leiðarljós um
ókunna vegu á heimsmarkaði en regluverk
eða flókin vegakort sem aðrir hafa samið .
Það dugir Íslendingum lítt til sæmdar
að brjótast áfram í öðrum löndum með
aðferðum sem eru vafasamar því orðstírinn
kann að tapast í slíkri för .“
Kannski ætti einhver vinur forsetans að
gauka að honum þessu heilræði Hávamála
og segja honum að taka það til sín:
Vits er þörf
þeim er víða ratar
dælt er heima hvað.
Að augabragði verður
sá er ekki kann
og með snotrum situr.
Það er óvíst hvort forsetinn fréttir af þessu
heil ræði og enn óljósara hvort hann ber gæfu
til þess að fara eftir því . Aðeins eitt er ljóst:
Með svona þjóðhöfðingja þarf þjóðin
ekki á fleiri óvinum að halda .
Maður nötrar við tilhugsunina um hvað
við fáum að sjá næst .