Þjóðmál - 01.06.2009, Blaðsíða 97

Þjóðmál SUmAR 2009 95
það aðhyllist af alefli, en það, eins og
raunar bandarískir vinstri menn sjálfir,
gerir samtímis allt sem í þess valdi stendur
til að níða, sverta og svívirða bandaríkin .
Sníkillinn nærist á hýsli sínum en vinnur
honum jafnframt tjón .
Þeir „róttæku“ ungu „rapparar“, sem
vörp uðu logandi íkveikjusprengju að
banda ríska sendiráðinu fyrir nokkrum
árum voru mér vitanlega ekki í MÚR-
hópnum en eru þó einkar dæmigerðir
fyrir hina nýju kynslóð róttæklinga . Þetta
gerðist skömmu fyrir atburðina 11 . sept-
ember 2001 þannig að enn var óhætt að
ráðast að bandaríkjamönnum á þennan
hátt án alvarlegra eftirmála . nú þyrfti til
þess meira hugrekki en þetta fólk býr yfir,
en slíkar sprengjur eru í styrjöldum not aðar
til að kveikja í skriðdrekum og húsum .
Sem kunnugt er var ákæran, sem þessir
ungu menn sættu, nánast hjákátleg
(móðgun við erlent ríki) . Þótt fjöldi manns
væri í húsinu og kviknaði í undan íkveikju-
sprengjunni var hvorki kært fyrir íkveikju
né morðtilraun . Gerendurnir borguðu
ekki einu sinni skaðabætur .
Ég er raunar ekki þeirrar skoðunar, að
senda hefði átt þessa ungu menn austur
fyrir fjall og gera þannig að píslarvottum í
hópi skoðanabræðra sinna sem eru marg ir .
Fólkið sem safnaðist á Austurvöll í vetur
var margt sömu gerðar og þeir .
Miklu réttlátari refsing hefði verið að
senda rapparana vestur um haf á fund
hinna svörtu smáglæpamanna, sem þeir
sækja hugarheim sinn og andlega næringu
til . Þar gætu þeir fengið að „chilla“ að vild
um áhugamál þessara manna, sem svo
ljóslega koma fram í rapptextum, nefnilega
eiturlyfjasölu, útgerð vændiskvenna, rán,
morð, hópnauðganir og, ekki síst það
skrítna fyrirbæri „móður-kynhneigð“, sem
nánast gegnsýrir allt og kemur hvarvetna
fram í orðum þeirra og æði .
En böggull fylgir skammrifi: „They
don´t talk the talk, they don´t Walk the
Walk“ eins og átrúnaðargoðin mundu
segja . Ég mundi ekki spá hinum ungu
íslensku gervi-Könum langlífi þar vestra .
Þessir svörtu smákrimmar eru, eins og títt
er um glæpamenn, þrátt fyrir allt miklir
föðurlandsvinir .
Gagnrýni er ekki aðeins nauðsynleg,
heldur beinlínis einn helsti undirstöðu-
þáttur lýðræðis, og því er tjáningarfrelsið
lífsnauðsyn . tjáningarfrelsið má ekki
skerða . Gagnrýni er varnarkerfi þjóð fé-
lagsins á sama hátt og ónæmiskerfið er
varnarkerfi mannslíkamans . En í sumum
sjúk dómum snýst ónæmiskerfið gegn sjálf-
um líkamanum . Þetta gerist t .d . í gigtar-
sjúkdómum . Þá ræðst ónæmiskerfið á
vöðva og liði, og hindrar þannig eðlilega
hreyfi getu líkamans án þess að drepa hann .
Allra verstur er þó sá sjúkdómur, eyðni,
þar sem ónæmiskerfið ræðst á sjálft sig .
Þeir sem ættu að verja líkamann fá röng
skilaboð, ráðast á sjálft ónæmiskerfið og
fremja þannig sjálfsmorð .
Síbyljuárásir hinna „hófsamari“ vinstri
manna á bandaríkin og málstað Vestur-
landa, sem t .d . má heyra og sjá daglega
hjá fréttastofu RÚV og raunar flestöllum
ef ekki öllum stærri fjölmiðlum hin síðari
ár, líkjast meira árásum ónæmiskerfisins í
gigtarsjúkdómum . Þær skaða Vesturlönd
og bandaríkin en drepa ekki . Kommún-
ismi, nasismi og íslamismi, – kenningar,
sem afneita sjálfum grundvelli lýðræðisins,
– eru allt annað og verra . Þeir nota ónæmis-
kerfið, þ .e . gagnrýnina og tjáningarfrelsið
beinlínis til að tortíma sjálfu þjóðfélaginu
sem þeir lifa í .
MÚR-félagarnir, jámenn alræðis herra og
hryðjuverkahópa, tilheyra síðari hópnum,
eins og eyðniveiran . Þeir, án þess að gera
sér grein fyrir því sjálfir, nota frelsið til að
drepa frelsið .