Skólavarðan - 01.05.2008, Síða 11
þING Kí
11
SKÓLAVARÐAN 3.TBL. 8. ÁRG. 2008
Einn af fulltrúum á nýafstöðnu þingi Kennara-
sambands Íslands var Hörður Zóphanías-
son fyrrverandi skólastjóri Víðistaðaskóla í
Hafnarfirði. Hörður var tekinn tali og fyrst
spurður að því af hverju hann væri fulltrúi
á Kennarasambandsþinginu þar sem hann
væri löngu hættur kennslu og skólastjórn.
„Ég er varaformaður í Félagi kennara á eftir-
launum og var einn af fjórum fulltrúum þess
félags á þinginu.“
Þetta er áreiðanlega ekki fyrsta kennaraþingið
sem þú situr, eða hvað?
„Nei, þau eru orðin nokkuð mörg kennara-
þingin mín. Ég hef ekki tölu á þeim. Ég
byrjaði að kenna norður á Hjalteyri við Eyja-
fjörð haustið 1954 og fljótlega upp úr því sat
ég mitt fyrsta kennaraþing. Allar götur síðan
hef ég öðru hvoru átt sæti á kennaraþingum
en ég held að ég hafi aldrei setið þau eins
illa og þetta þing nú.“
Hvernig stóð á því, eru það
kannski ellimörk?
„Það má vel vera, en fleiri ástæður komu til.
Ég þurfti að fylgja tveimur vinum til grafar
þessa daga. Hækkandi aldri fylgja fleiri
jarðarfarir. Svo hefi ég séð um bókmennta-
hóp innan Félags kennara á eftirlaunum
í nokkur ár og einn þingdaginn var síðasti
fundur okkar í vetur og ég varð að sinna
mínum skyldum þar. Þá voru saman komnir
í Kennarahúsinu tuttugu kennarar á eftir-
launum ásamt Nirði P. Njarðvík sem las
úr ljóðum sínum og sagði okkur frá SPES-
samtökunum, en það eru samtök sem taka
að sér munaðarlaus börn í Afríku og veita
þeim kennslu í skóla sem þau reka, sjá þeim
fyrir menntun allt til18 ára aldurs. Það er
mjög áhugaverð og þörf starfsemi. Njörður
hafði áhugasama áheyrendur bæði þegar
hann las upp ljóð sín og er hann sagði okkur
frá tilurð og starfi SPES-samtakanna.“
Með aukinni tækni kemst boðskapur þing-
anna betur til skila
Þegar þú horfir um öxl, Hörður, til allra þessara
kennarþingaa sem þú hefur setið, finnst þér
þau hafa breyst mikið?
„Ekki hvað kjarnann snertir. Áhuginn á
starfinu, viljinn til að gera skólastarfið sem
best úr garði og sárindi vegna gildismats
samfélagsins á því menntunar- og upp-
eldisstarfi sem verið er að vinna í skólunum
og birtist glöggt í lélegum launakjörum,
þetta allt hefur gengið eins og rauður þráð-
ur í gegnum kennaraþingin sem ég hefi tekið
þátt í.
En með vaxandi tækni og síaukinni
reynslu hafa starfshættir þinganna nokkuð
breyst. Menn flytja nú mál sitt með aðstoð
góðra hjálpartækja og boðskapur þeirra
kemst betur til skila með þeim hætti.“
Hvað segir þú um þetta þing nú?
„Það var vel skipulagt og til sóma fyrir okkur
öll. Þar voru flutt góð og áhugavekjandi
ávörp og framsögur, störf í nefndum og
mál-stofum tryggðu að flestir þingfulltrúa
tóku virkan þátt í því sem var að gerast, því
að alls staðar voru mikilvæg og brennandi
mál til umræðu. Þetta var lifandi þing þar
sem fram fór lýðræðisleg umfjöllun sem var
í senn vekjandi og gefandi.“
Framtíðin þarfnast gróskumikils og leit-
andi skólastarfs
Hvað viltu nefna af því sem þú heyrðir og sást
á þinginu?
„Strax í upphafi þingsins í ávarpi mennta-
málaráðherra, Þorgerðar Katrínar Gunnars-
dóttur, og í máli Þorvaldar prófessors Gylfa-
sonar, kom fjölmargt athyglisvert fram
sem kannski skildi eftir fleiri spurningar en
svör um framtíð íslenskra skólamála. Þetta
var vakandi fólk sem talaði með áhuga og
af krafti og kunnáttu um málefni sem því
var sýnilega hugleikið. Það var notalegt að
heyra menntamálaráðherrann tala máli
bættra launakjara kennurum til handa. Og
það var spennandi að fá álit hennar á þeim
viðfangsefnum sem bíða okkar, þótt ekki
væri ég henni sammála um sumt. En áhugi
hennar til að gera vel leyndi sér ekki.
Þorvaldur Gylfason flutti afburða greinar-
gott erindi. Hann var ómyrkur í máli og
skoðunum. Hann talaði meðal annars um að
það þyrfti að markaðsvæða skólastarfið.
Mér fannst margt af því sem hann sagði
um það athyglisvert en sumt varasamt í
okkar græðgisvædda þjóðfélagi. Frá einu
má aldrei hvika. Það er jafnrétti til náms, að
menntunin verði aldrei forréttindi hinna ríku.
Það vildi Þorvaldur tryggja með löggjöf um
almannatryggingar. Að mínu mati verður sú
löggjöf að liggja fyrir áður en gefið er grænt
ljós á að markaðsvæða skólakerfið. Það er
of seint að byrgja brunninn þegar barnið er
dottið ofan í.
Lifandi, gróskumikið og leitandi skóla-
starf, framsækið og frjálshuga, sem tekur mið
af lýðræði og mannhelgi, er það sem fram-
tíðin þarfnast,“ sagði Hörður Zóphaníasson,
sem líklega hefur setið fleiri kennaraþing en
aðrir þingfulltrúar á þessu 4. þingi Kennara-
sambands Íslands.
Geir Guðsteinsson.
Mér fannst margt af því sem hann sagði um
það athyglisvert en sumt varasamt í okkar
græðgisvædda þjóðfélagi. Frá einu má aldrei
hvika. Það er jafnrétti til náms, að menntunin
verði aldrei forréttindi hinna ríku.
segir Hörður Zóphaníasson, fyrrverandi kennari og skólastjóri
„Aldrei má hvika frá jafnrétti til náms“
Hörður Zóphaníasson