Þjóðmál - 01.09.2012, Blaðsíða 11

10 Þjóðmál haust 2012
IV .
Á sínum tíma ritaði ég greinar hér í Þjóð­mál um REI-málið svonefnda . Ég
taldi málið skipta sköpum í umræðum um
sam krull fésýslumanna og ábyrgðarmanna
opin bers fyrirtækis . Ég fagnaði því að sex
borg ar fulltrúar Sjálfstæðisflokksins spyrntu
við fæti, sögðu hingað og ekki lengra þótt
það þýddi að samstarf þeirra við Fram sókn-
ar flokkinn í borgarstjórn splundr aðist og
vinstristjórn tæki þar við völdum . Þetta var
sárt fyrir þá sjálfstæðismenn sem urðu að
lúta í lægra haldi í málinu . Sárindin eiga þátt
í því að flokkurinn hefur ekki nýtt sér mál-
ið sem skyldi . Þar sannaðist hve veik Sam-
fylkingin er gagnvart fésýslumönnum og
auð velt er fyrir hana að draga VG með sér .
Um tíma sat ég í stjórn Orkuveitu
Reykjavíkur (OR) og undraðist pukrið hjá
þeim sem með völdin fóru og hve erfitt var
að afla allra upplýsinga . Hef ég hvorki fyrr né
síðar kynnst sambærilegum vinnubrögðum
gagnvart þeim sem báru ekki síður ábyrgð
á vegferð fyrirtækisins en þeir sem sátu þar
í forsæti . Mér sýndist hið sama einkenna
alla meðferð REI-málsins þar til það
splundraðist á hinn sögulega hátt . Ég tel
að enn séu ekki öll kurl komin til grafar í
málinu og enn verður ýmsum heitt í hamsi
þegar á það er minnst . Meðal þeirra er
Guðmundur Þóroddsson sem var forstjóri
OR en hann fékk leyfi frá þeim störfum til
að sinna rekstri Reykjavik Energy Invest
(REI) sem var að mestu í eigu OR .
Guðmundur stjórnar nú einkafyrirtæk-
inu Reykjavik Geothermal sem rekur
starfs stöðvar í fimm löndum og starfar að
verk efnum á borð við þau sem REI átti að
sinna . Miðvikudaginn 29 . ágúst birtist við-
tal við Guðmund í Markaðnum, fylgi b laði
Fréttablaðsins . Þar sagði hann meðal annars:
REI-málið var náttúrulega fyrst og
fremst pólitískur farsi og í mínum huga
meira birtingarmynd pólitísks valdatafls
í borginni fremur en að það hafi haft
eitthvað með REI sem fyrirtæki að gera .
Eftir á að hyggja kom hins vegar kannski
í ljós í REI-málinu að það getur verið
erfitt fyrir opinber félög að starfa við
uppbyggingu erlendis, sérstaklega eins
og andinn hefur verið á Íslandi . Íslenska
leiðin hefur verið sú að opinberir aðilar
komi ekki nálægt slíkri starfsemi en það
hefur verið öðruvísi í Skandinavíu þar
sem mörg umsvifamikil fyrirtæki eru að
miklu leyti eða að hluta til í eigu ríkisins .
Íslenska leiðin hefur verið að vera með
mjög pólitískar stjórnir yfir opinberum
fyrirtækjum sem hefur ekki tíðkast í
þessum löndum en það hefur gert rekstur
slíkra fyrirtækja á Íslandi mjög erfiðan .
Um tíma sat ég í stjórn Orkuveitu Reykjavíkur (OR)
og undraðist pukrið hjá þeim sem
með völdin fóru og hve erfitt var að
afla allra upplýsinga . Hef ég hvorki
fyrr né síðar kynnst sambærilegum
vinnubrögðum gagnvart þeim sem
báru ekki síður ábyrgð á vegferð
fyrirtækisins en þeir sem sátu þar
í forsæti . Mér sýndist hið sama
einkenna alla meðferð REI-málsins
þar til það splundraðist á hinn
sögulega hátt . Ég tel að enn séu ekki
öll kurl komin til grafar í málinu
og enn verður ýmsum heitt í hamsi
þegar á það er minnst .