RM: Ritlist og myndlist - 01.12.1947, Blaðsíða 20

RM
WASHINGTON IRVING
(1783-1859), amerískur rithöfundwr
af brezkum íettum, fœddur í New
York. Irving nam lögfræði, gerðist
um hríð blaðamaður, en lagði brátt
frá sér pennann og tók að jást við
kaupsýslu. Eftir nokkur ár fór fyrir-
tækið á höfuðið, og hóf Irving þá rit-
störf að nýju. Árið 1819 kom út „The
Sketchbook", er gerði höfundinn
frægan á skammri stundu. Tvær sög-
urnar úr þeirri bók, „Rip Van Win-
kle“ og „The Legend of Sleepy Hol-
low“, hafa orðið klassiskar í amerisk-
um bókmenntum. Tekjunum af þess-
því var nú svo sem ekki gleymt,
livað óstöðugir karlmennirnir væru
og fláir og falskir; hún mátti ekki
líta við, þó hinn fegursti riddari
lægi í andarslitrunum af ástar-
hruna fyrir fótum henni, nema
með þeirra leyfi.
Það sá líka á ungfrúnni, að það
voru engir klaufar, sem höfðu
fjallað um hana. Hún var fyrir-
mynd allra meyja í námfýsi og
hlýðni. Margar meyjar stóðu í
ítrustum æskublóma og kveiktu
ástir í ungum lijörtum, en þær
voru vegnar og margvegnar og
léttar fundnar um síðir; þær föln-
uðu og gleymdust. En hún blómg-
aðist eins og yndisleg rósa, fögur
og friðarblíð, og frændkonurnar
lirósuðu sér af henni, sem von var.
Barúninn var ravmar ekki auð-
ugur að börnum, þótt hann ætti
þessa einu dóttur, en hann var
því auðugri að fátækum frændum.
WASHINGTON IRVING
ari bók varði Irving til EvrópuferS-
ar. Þar dvaldist hann síðan í 17 ár,
lengst af á Spáni. Þar komst hann í
kynni við hina fornu menningu Mára,
og hreifst mjög af henni. Bezta bók
hans eru e. t. v. hinar rómantísku
„Sögur frá Alhambra“, en svo hét
konungshöll Mára í höfuðborg þeirra,
Granada, eins og kunnugt er.
Siðustu 20 árin dvaldist Irving í
Bandarikjunum og ritaði fjölda bóka.
Stíll hans er rómantískur, en yljaður
léttri kímni. Eru ýmsar sögur hans
mikið lesnar enn í dag. Irving er
fyrsta skáld Ameríku, sem nokkur
veigur er í. G. G.
Þessir frændur unnu barúninum
hugástum, og fundu sér allt til,
til þess að koma til hans, honum
til gleði og ánægju, en sjálfum
sér til saðnings og svölunar. Allir
fæðingardagar voru reiknaðir upp,
allra þeirra sem í ætt við barún-
inn voru; þar voru haldnar lukku-
óska-veizlur fyrir kalk-hvítum og
kistulögðum langafa-langafa-lang-
afa langöfum og fyrir öllum ömm-
um og þremenningum og fjór-
menningum, fyrir öllum sem voru
allt að öðrum og þúsundasta af
barúnsins liáloflegu ætt, og sá ætt-
bálkur var mikill. Voru því veizl-
ur fremur tíðar í höllinni, því
fæðingardagarnir urðu margir
nokkuð; luku allir barúnsins
frændur upp um það einum
munni, að enginn væri hans jafn-
ingi í heiminum, einkum ef steik-
in var vel brúnelduð og vínið gott;
það kalla sumir menn matarást.
18