RM: Ritlist og myndlist - 01.12.1947, Side 66

Dvrkeypt ferðalai
Eltir Per E. Rundquist
Og í Sevilla, sagði hann og reri
á brún þilrekkjunnar og rifjaði
upp gamlar minningar — og í
Sevilla var ég ein jól og fram vfir
nýár. Já, þú skalt fá að koma til
Sevilla. Og hvernig þær gátu dans-
að þar, stelpurnar! Hælaskellirnir
eins og vélbyssudynkir — og lófa-
klappið — og línan frá upplyftri
hendinni niður brjóst og mjöðm!
— 1 næturklúbb hitti ég litla
linátu . . . O, láttu þér ekki verða
mikið um! Það hefur mikið vatn
runnið til sjávar, síðan þetta var,
— þú varst ekki einu sinni fædd
þá. 0, væna mín var ekki fædd
þá! Eða kannski bún bafi þá legið
í vöggu og sogið þumalputtann.
Skrítið! sagði liann. Þú varst ekki
fædd þá. Nú man ég, hvenær
þetta var. Hún mamma þín átti
ekki einu sinni von á þér.
Hún sat við lilið lians á brún
þilrekkjunnar og spennti greipar
milli bnjánna. Gólfið nötraði of-
urlítið, og það brakaði í þiljun-
um. Hún hlustaði ýmist á frásögn
hans eða brakið í þiljunum og
niðinn úti fyrir og einbæfa vélar-
skellina. Þetta var fyrsta kvöldið
á liafi úti, og þótt liún væri í
raun og veru ekki hrædd, liugsaði
liún þó stundum á þessa leið: Það
er ekkert að óttast, Svona stórn
60