Tíminn - 24.12.1946, Blaðsíða 10
10
JdLABLAÐ TIMANS 1946
JCi>
Þú manst, er kvöld var komið
og kominn háttatími,
þú leiddir ljósa telpu
og lagðir hana á beð.
Þar gekkstu sjálf til sængur,
en svefnin færðist imdan.
Þið áttuð agSrar dýrðir
að una og hvíla með.
Þá starði hún opnum augum
á unað vara þinna
og svalg með opnum eyrum
hvert orð sem þaðan rann,
á meðan málsins auður
og menning foma sagna
þá borg, sem aldrei bilar,
í brjósti hennar vann.
Og manstu, hvemig Mjallhvít
í minni hennar greri
og Rauðhettu þú raktir
í ró hjá ungri mey? '
Og Helga gekk í hellinn,
. þið hittuð tröll og álfa,
og Búkolla var bundin
á bás og týndist ei.
Við unað ævintýra
og ódauðlegar sagnir
kom svefninn hægt til sængur
og seig á unga brá.
Þá hvíldu sögur hennar,
þú hafðir aðrar bækur
og brostir yfir barnið,
að brjósti þér sem lá.
kCϒi
Áttu litla'björk við bæinn,
björk í tryggum reit?
unaðslundi svala og sólar
sumardægrin heit?
Liggja þar í laufum grænum
lífs þíns fyrirheit?
Meðan vex hún ár frá ári,
er hún gæfa þín,
lætur vaggast blítt í blænum
birkilaufin sín,
meðan yfir börn og býli
brosmild sólin skín.
Meðan dögg á grasi glitrar,
geislar þerra mörk,
andar ljúft að allra vitum
ilmi af hússins björk.
Feginsdraumur frjálsra daga
fer um ungan börk.
Farsæl eign er björk, sem brosir
bæjarstafni við,
boðar þínum unglingsaugum
yndisleik og frið,
íslenzk grein af gömlu bergi,
gr-ædd í nýjum sið.