Tíminn - 06.09.1961, Blaðsíða 6

6
TÍMINN, miðvikudaginn G. september 1961.
Fimmtugur í dag:
Kristmn Kristvarðsson
Kristinn Kristvarðsson verzlun-
arstjóri er.fimmtugur í dag. Hann
er fæddur 6. sept. 1911, að Hrafna
björgum í Hörðudal, Dalasýslu.
Foreldrar hans voru hjónin Vil-j
helmfna Ragnheiður Gestsdóttir
frá Tungu í Hörðudal og Kristvarð
ur kennari Þorvarðsson frá Leik-'
skálum í Haukadal.
Sambúð þessara ágætu hjóna
varð sorglega stutt, aðeins 8 ár,
en þá tók „Hvíti dauðinn“ hinaj
ungu og glæsilegu.konu frá manni'
og 2 ungum börnum þeirra,!
Kristni, þá fjögurra ára og Krist-I
ínu tæpra tveggja. Elzta barnið,!
sem var telpa, höfð'u þau misst1
úr barnaveiki.
Þegar hér var komið, brá Krist-
varður búi, seldi bústofn sinn og
kom börnunum fyrir hjá ættingj-
um þeirra hjónanna. Sjálfur stund
aði hann ýmiskonar landbúnaðar-
störf á sumrum, jarðvinnslu og
heyskap, en fékkst við barna- og
unglingakennslu á vetrum og vann
þannig fyrir uppeldi barnanna og
studdi þau síðár til framhalds-
náms.
Ekki er hér stund né staður til
að ræða líf og störf Kristvarðs
kennara frá Leikskálum og væri
það þó freistandi, slíkur fyrirmynd
armaður og uppalandi sem hann
var. Ljúfmennska, háttvísi og
skyldurækni voru förunautar hans
alla ævi ,enda var hann eftirsótt-
ur, hvort heldur var til kennslu-
starfa eða annarar vinnu, af öllum
er til hans þekktu.
Eftir hið sviplega fráfall konu
sinnar kom hann, eins og fyrr seg
ir, börnum sínum í fóstur. Krist-
inn fór að Hóli í Hörðudal, til
hjónanna Guðnýjar Gestsdóttur
móðursystur sinnar og manns
hennar, Jóns Teitssonar, er lengi
bjuggu þar. Ólst Kristinn upp hjá
þessum sæmdarhjónum, sem voru
honum eins og góðir foreldrar.
Var hann þar til 12 ára aldurs.
Um þessar mundir taldist Krist
varður til heimilis í Stafholti og
var á sumrin verkstjóri hjá sr.
Gísla Einarssyni, eða þann tírna,
sem hann þurfti ekki að sinna
kennslustörfum. Þangað tók hann
Kristinn til sín 12 ára og kom
honum þar til náms næsta vetur,
hjá sr. Gísla, og til undirbúnings
undir fermingu.
Hér hefi ég nú í sem fæstum
orðum rakið forsögu vinar míns,
Kristins Kristvarðssonar ,allt þar
til haiin hyggst hleypa heimdrag-
anum og sækir um skólavist í
Flensborg og fetar þannig í fót-
spor föður síns, ^sem þangað hafði
einnig sótt sína menntun, meðan
Flensborgarskólinn annaðist kenn
aramenntun landsmanna.
í Flensborg lágu leiðir okkar Krist
ins fyrst saman og þar myndaðist
með okkur góður kunningsskapur,
sem hvorki mölur né rið fær
grandað. Við' vorum í þann tíð
fákænir og fremur óframfærnir
sveitapiltar í fyrsta sinn að þreifa
fyrir okkur í hinum stóra og marg
brotna heimi. Við urðum því bekkj
arbræður og herbergisfélagar í
heimavist skólans og þoldum þar
saman súrt og sætt.
Af þessum afmælissjónarhóli
Kristins finnst mér gaman að
skyggnast um og rifja upp minn-
ingar löngu liðinna atburða, því
vissulega skeði þá margt bæð'i
skrítið og skemmtilegt engu síður
en nú, t.d. minnist ég eins kvölds
er við Kristinn fórum fótgangandi
til Reykjavíkur. Þegar þangað
kom, vorum við orðnir bæði svang-.
ir og þyrstir og gengum því inn
á Hótel ísland og báðum þjóninn
um skyr og rjóma, hvað við og
fengum. En ekki er mér grun-
laust, að þjóninum hafi fundizt
við svona hálf sveitamannslegir,
þar sem við sátum og hámuðum
í okkur hnossgætið. Nei, fleiri
slík æskuafrek okkar Kristins
verða ekki sögð hér, þó af nógu
sé að taka. En til gamans má hér
bæta við,' að enda þótt við aldrei
formlega gengjum í fóstbræðra-
lag, t.d. með því að skríða undir
jarðarmen að fornum sið, þá hef-
ur æskuvinátta okkar, bundin öll-
um þessum minningum frá vor-
dögum lífsins, haldist vel fram á
þennan dag og jafnvel styrkst með
árum og aldri.
Kristinn var tvo vetur í Flens-
borg, en vann á sumrin í vega-
vinnu með föður sínum. Eftir það
réðist hann til verzlunarstarfa að
útibúi Kaupfélags Borgfirðinga í
Reykjavík. Vann hann þar mörg
ár við mikinn og góðan orðstí.
Á þessum árum dvaldi ég oft
í Reykjavík, ýmist við nám eða
vinnu og var þá tíður gestur hjá
Kristni, sem allt vildi fyrir mig
gera. Aðstað'a okkar til lífsins var
þá mjög ólík, sem vænta mátti,
þar sem hann var í vel launaðri
atvinnu, eftir því sem þá gerðist,
en ég hálfgerður vergangsmaður,
eins og títt var í þá daga um efna
lausa námspilta utan af landL —
Kristinn hafði þá eignast vönduð
húsgögn í rúmgott og þægilegt her
bergi, sem hann leigði í Mið-
strætinu hjá Þorsteini J. Sigurðs-
syni kaupmanni og hans ágætu
konu, og var hann þá einnig í fæði
hjá þeim hjónum. Þarna heimsótti
ég Kristinn oft og var þá tíðum
með námsbók undir hendinni eða
önnur skólaverkefni, því Kristinn,
sem vissi að ég var þá í húsnæðis
hraki, hafði boðið mér afnot af
t herbergi sínu og léð mér lykil að
' því. Var ég honum mjög þakklát-
: ur og naut þess að sitja þar og
læra í dúnmjúkum hægindunum.
Nokkru síð'ar rættist úr þessu
fyrir mér og ég komst í gott her-
bergi nálægt skólanum og þurfti
þá ekki lengur að níðast á góð-
semi míns gamla vinar, sem ég þó
vissi, að ekki var eftir talið. En
Kristinn hefur oftar skotið skjóls-
húsi yfir fólk á förnum vegi, bæði
í beinni og óbeinni merkingu þess
orðs, það vita þeir, sem til hans
þekkja. Eftir að ég lauk námi og
gerðist kennari í Keflavík, strjál-
uðust samverustundir okkar eðli-
lega nokkuð, enda höfðum við þá
fljótlega báðir fyrir heimilum að
sjá, sem ætíð hlýtur að hafa í för
með sér breytingar á háttum
manna og lífsvenjum. Um þessar
mundir gerðust sögulegir atburðir
hér á landi, sem annars staðar
í veröldinni. Síðari heimsstyrjöld-
in, með öllum sínum ógnum og
skelfingum, hafði brotizt út og ís-
land var hernumið af Bretum. —
Kristinn var þá að hætta störf-
um hjá Kaupfélagi Borgfirðinga
og vann nú um skeið í setuliðs-
vinnu, eins og svo margir aðrir.
Þetta var þó aðeins um stundar-j
sakir og aftur tók hann til við
verzlunarstörfin, og nú sem lager
maður hjá verzluninni Liverpool.
Þessu starfi gegndi Kristinn, þar
til hann gerðist verzlunarstjóri
hjá verzluninni „Skúlaskeið", sem
þá var ný stofnsett og verzlaði
með nýlenduvörur. Þessari verzlun
hefur hann stjórnað síðan með
- hinni mestu prýði meira en heilan
áratug. Er þessi verzlun hans til
fyrirmyndar, hvað útlit og um-
; gengni áhrærir og fyrir lipra og
i örugga afgreiðslu.
; Kvæntur er Kristinn Mwgdalenu
i Meyvantsdóttur,li;<áðlh?ai8li og á-
' gætri konu, sem hefur staðið við
hlið manns síns og stutt hann í
erilsömu starfi hans og búið hon-
um fagurt og vistlegt heimili að
Langagerði 18, en þar vitnar allt,
bæði utan húss og innan, um góða1
skipulagsgáfu, listhneigð og smekk
! vísi. Þau hjónin eiga þrjú myndar
i leg og vel gefin börn, uppkominn
son, Vilhalm Ragnar, sem enn er
heima hjá foreldrum sínum og 2
elskulegar dætur, Gunnhildi
Kristínu og Helgu Elísabet, sem
eru á bernskuskeiði. Fyrir 13 ár-
um urðu þau fyrir þeirri þungu
sorg, að missa tveggja ára efnis
dreng af slysförum. Hann hét
Gunnar.
Að lokum. þetta. Ég þykist vita,
að Kristinn verði mér ekkert þakk
látur, þegar hann les þessar lín-
ur, því maðurinn er hlédrægur og
ósýnt um allt, sem hann teldi að
höfðaði nærri hóli um sig. Ég veit
líka, að hjónin af sömu ástæðum,
dvelja nú í dag fjarri sínu yndis-
lega heimili, í von um að geta á
þann hátt flúið örlög afmælisdags
ins, og vera má að þeim takizt það.
— En það er engin miskun hjá
Magnúsi, eins og þar stendur, og
þó ég skilji þessar tiltektir og
virði þa^j mikils, þá get ég samt
ómögulega neitað mér um þann
munað, að senda þessum aldavini
mínum og góða dreng afmælisósk
ir okkar hjónanna, þar sem hann
Framhalr = ni -íðu
Guörún Jónsdóttir
húsfreyja á Bókhlöíustíg 6A
Minningarorð
Útför hennar er gerð í dag,
miðvikudaginn 6. sept. frá Foss-
vogskirkju. Hún andaðist aðfara-
nótt 27. fyrra mánaðar í sjúkra-
húsi St. Jósefssystra í Landakoti,
eftir meira en misseris legu þar
og miklar þrautir síðustu þrjá
mánuðina.
Guðrú'n Sigríður, en svo hét
hún fullu nafni, var fædd í Reykja
vík, í Stöðlakoti 4. marz 1886, en
þar er nú Bókhlöðustgur 6, og var
heimili hennar þar alla ævina,
nema nokkur ár er hún var á
Bfldudal og ísafirði.
Foreldrar hennar voru bæði
fædd hér í Reykjavík, en þau
voru Jón Runólfsson og Geirlaug
Björnsdóttir. Var Jón fæddur
14.10 1853, sonur Runólfs í Ara-
bæ Jónssonar í Sölvhól Snorrason
ar hins ríka í Engey. Kona Run-
ólfs í Arabæ, amma Guðrúnar var
Rósa Bjamadóttir, og er talin að
hafa verið Reykvíkingur. Geirlaug
móðir Guðrúnar er fædd í Litla-
Holti við Reykjavík 6.5 1854. Var
faðir hennar Björn, sonur Bjama
bónda Sigmundssonar í Káranesi
í Kjós, en móðir Geirlaugar. var
Guðrún, dóttir Jóns Oddssonar er
bóndi var í Fuglavík og víðar í
Hvalsnessókn á Reykjanesi, og
konu hans Gróu Brynjólfsdóttur,

en þau Jón Oddsson og Gróa voru
bæði flutt um eða fyrir 1820 aust
an úr Flóa í Árnessýslu. ,
Guðrún er alin upp með foreldr-
um sínum í Stöðlakoti, en lærði
fatasaum á saumastofu Thomsens-
verzlunar og var í þjónustu þeirra
Thomsens-hjóna, frú Ágústu, dótt-
ur Hallgríms biskups og 0. Thom-
(Framhald á 10. síðu).
Þökkum hjartanlega auðsýnda samúð viS andláí og jarðarför
Sigjóns Einarssonar,
Bjarnanesl.
Guðlaug Guðmundsdóttir
Snorri Sigjónsson, Þorsteinn Sigjónsson
Jóna Sigjónsdóttir
Ingibjörg Sigjónsdóttir, Ólafur Runólfsson.
ÞAKKARÁVÖRP
Kærar þakkir færi ég öllu samstarfsfólki mínu og
öðrum vinum og kunningjum, sem heiðruðu mig
á fæðingardegi mínum 23. ágúst síðast liðinn.
Einar Ásmundsson.
Öllum þeim ættingjum og vinum mínum, sem
sýndu mér vinarhug á sjötugs afmæli mínu 8.
ágúst s. 1. sendi ég hjartans þakkir og beztu
kveðjur.
Friðbjörn Þorsteinsson,
Vík, Fáskrúðsfirði.
Mínar innilegustu þakkir til allra þeirra sem sýndu
mér margháttaða vináttu með heimsóknum og
gjöfum á sjötugs afmæli mínu 22. ágúst og sérstak-
lega þakka ég börnum mínum, tengdabörnum og
barnabörnum.
Guð blessi ykkur öll.l
Sigurjón Þórðarscn,
Lambalæk.
•V "v • -X. •
FLESTUM KEMUR VEL HÆKKUN LAUNA MEÐ HAGKVÆMUM VÖRUKAUPUM GETIÐ ÞÉR SJÁLF HÆKKAÐ LAUN YÐAR PANTIÐ
EFTIR VÖRULISTANUM HAGKAUP PÓSTVERZLUNIN HAGKAUP PÓSTSENDIR VÖRURNAR BEINT HEIM TIL YÐAR TAFARLAUST