Tíminn - 26.02.1964, Blaðsíða 1
47. tbl. — MiSvikudagur 26. febr. 1964 — 48. árg.
VORUR
BRAGÐAST
BEZT
ALLIR HOLASVEINAR HÆTTU AD REYKJA!
KH-Reykjavík, 25. febr.
Niðurstaða bandarísku rann-
sóknarnefndarinnar um reyk-
ingar og lungnakrabba og þá
ekki síður útvarpsviðtalið við
Níels Dungal í janúar s.L hafa
haft geysimikil áhrif hér á landi.
Fjöldi manns hefur hætt að
reykja, og margir hafa snúið sér
að skaðlausari tébaksnotkun. —
Eitt stórkostlegasta dæmi, sem
blaðið hefur heyrt getið um, er,
að allir nemendur og kennarar
bændaskólans á Hólum, sem
flestallir reyktu og sumir mikið,
tóku sig saman um að fara í
bindindi um siðustu mánaðamót.
Tíminn átti tal við Stefán Jóns
son, yfirkennara á Hólum, í dag
og spurði hann um þetta. Hann
sagði, að útvarpsviðtalið við
prófessor Dungal hefði ýtt við
þeim Hólasveinum, en þeir hefðu
flestir reykt eitthvað, sumir mik
ið, jafnvel 1—2 pakka á dag.
Kennaramir reyktu líka tals-
vert, og smám saman jókst á-
hugi á bindindinu, þar til allir,
bæði nemendur og kennarar,
hðfðu ákveðið að hætta að
reykja. Stefán sagði, að þó væri
naumast hægt að segja, að um
bein samtök hefði verið að ræða
og enginn félagsskapur var stofn
aður, refsingar lagðar við brot-
um, né neitt það annað gert til
þess að stappa stálinu í menn.
Bindindið hófst um mánaða-
mótin, og hættu þá allir sem
einn maður, en ekki kvaðst Stef
án þora að fullyrða, hve skól-
inn hefði lengi verið reyklaus,
enda hefði ekki verið um neitt
eftirlit að ræða. — Nokkrir hafa
sprungið á þessu, sagði Stefán,
og sumir hafa hallað sér að píp-
unni. Annars get ég ekki sagt
nákvæmlega, hvernig málin
standa í dag, þetta á eflaust enn
Framhaltí é 15 tfðu
ATVINNULEYSID
RIKIR í 2 BÆJUM
ÁNORÐURLANDI
KH-Reykjavík, 25. febrúar-
AFLALEYSIÐ í vetur hefur
víða komið illa við, en hvergi
mun þó ástandið af þeim sökum
vera jafn slæmt og á Skagaströnd
og Siglufirði. Þeir staðir voru
verst undir þetta aflaleysi búnir.
A báðum stöðum hafa fjölmargir
orðið að leita annað eftir atvinnu
t d. nær 100 Skagstrendingar og
er mikill hluti íbúanna nú konur
og börn. Bruni tunnuverksmiðj-
unnar á Siglufirði gcrði mjög
stórt strik í reikninginn, enda
máttu Siglfirðingar ekki við því
að missa þá vetrarvinnu eftir sfld
arleysissumar. Atvinnifleysið á
Skagaströnd hefur nú staðið í
r.ærfellt ár, og eru menn mjög
uggandi um framtíðina þar, nema
citthvað verði gert til atvinnubóta.
Rrottflutningur frá þessum stöð-
um hefur verið talsverður nú á
siðari tímum, t. d. fluttu um 50
manns frá Siglufirði á síðasta ári.
Þorfinnur Bjarnason, oddviti á
Skagaströnd, sagði í viðtali við
blaðið í dag, að ástandið væri nú
vægast sagt mjög slæmt á staðn-
um, nær 100 manns væru farnir
oð heiman í atvinnuleit, flest karl
menn, og mikill hluti íbúanna
væru konur og börn. Þeir, sem
eftir eru, hafa hreinlega ekkert
að gera, nema þeir, seim ofurlít-
inn búskap hafa. Enginn bátur
rær nú frá Skagaströnd, þeir fáu
bátar, sem ekki voru farnir suður,
hættu í byrjun febrúar. Sennilega
fer einn bátur á net í næsta mán-
uði. Bæði frystihúsin eru lokuð,
og við fiskimjölsverksmiðjuna
starfa nú aðeins 3—4 menn við eft
irlit á vélum. Bygging félagsheim-
ilisins hefur nú stöðvast vegna fé-
leysis, sem er bein afleiðing af
aflaleysinu.
Skagstrendingar hafa nú búið
við einstakt afla- og atvinnuleysi í
nærfellt ár. Netavertíðin í fyrra-
vetur, sem hófst í marz, brást al-
veg. Venjulega hefur borizt nokk-
uð af síld til Skagastrandar yfir
sumarið, sem bæði hefur verið
söltuð og fryst, en s. 1. sumar
brást það alveg. Ýsa hefur naum
ast sézt á Skagaströnd síðan i
febrúar fyrir ári. Sem dæmi um
aflaleysið í haust og vetur má
nefna, að í haust var meðalafli á
bát aðeins 140 tonn á móti 240 í
fyrra, og frá áramótum var stærsti
báturinn með 60 tonn á móti 200
í fyrra- Framleiðsla fiskimjöls i
janúar og febrúar í fyrra reynd-
ist 1350 pokar (50 kg. í poka), en
r.úna aðeins 118 pokar.
Þorfinnur sagði, að Skagstrend-
ingar hefðu mikinn áhuga á, að
eitthvað yrði gert þar til atvinnu-
bóta t. d. komið upp tunuuverk-
Framhald á 15. tf8u.
Tunguhaft rann-
sóknarddmarans!
Reykjavík, 25. febrúar.
Það hefur vakið mikla athygli
og umtal nianna, hve lítið nýtt
koni frain í fréttatilkynningu Ólafs
Þorlákssonar rannsóknardómara, í
svonefndu Vallarmáli. Er þctta
furðulegt, bar sem dómarinn hef-
ur haft málið tfl rannsóknar í heil.
ar 6 vikur og hefur haft til stuðn-
ings útdrátt úr skýrslu um rann-
sókn er Bandaríkjamenn höfðu
gert á umræddum afbrotum Jósa-
fats Arngrímssonar á Keflavíkur-
flugvelli, b. e. fjársvik og skjala-
fals. Var því búizt við, að efnis-
atriði þessa máls mundu koma
glögglega fram í fréttatilkynningu
rannsóknardómarans, þar scm
hann hafði varizt allra frétta um
málið frá byrjun og blöð því orð-
ið að afla sér upplýsinga um mál-
ið á eigin spýtur við erfiðar að-
stæður en mýgrútur sögusagna í
gangi um málið og margar æði ó-
HIMNASTIGINN I TÁNINGAÁST
GB-Reykjavík, 25. febrúar.
ÞESSI HIMNASTIGI hér á
myndinnl er nýjasta húsgagni'ð
I Þjóðleikhúsinu, nýkominn úr
smiðjunni úti í bæ, nærri sex
metrar á hæð, og var verið að
reisa hann á sviði leikhússins
þegar við rákumst þar inn f dag.
Hann var hálfgert svífandi f lausu
lofti, þegar Þorgrímur leikari
klifraði upp skjálfandi á bein-
unum. En stiginn er smíðaður
sérstaklega fyrir næstu frumsýn-
ingu í Þjóðleikhúsinu, sem verð-
ur hinn frægi söngleikur Tín-
ingaást (Teenagerlove), sem ver-
ið hefur á svlði Konunglega leik-
hússins í Kaupmannahöfn á ann-
að ár og sópað inn fleiri leikhús-
gestum en nokkurt leikrit annað
í Höfn á þessarl öld.
Þar var það frumsýnt haust-
Ið 1962, og gerði höfundinn fræg
Framhald a 15 síðu
áreiðanlegar, en áhugi almennings
á málinu mikill enda hér um um.
fangsmikið afbrotamál og sumar
persónur viðriðnar það þekktar og
ábcrandi í þjóðfélaginu.
Ekki skal dugnaður og hæfni
rannsóknardómarans dregin í efa,
en full fátalaður hlýtur hann að
teljast. Það vekur strax athygli,
að rannsóknardómarinn nefnir
engin nöfn í sambandi við rann-
sóknina. Þykir hér á allan hátt
öðru vísi að verki verið en í sam-
bandi við Olíumálið svonefnda.
Þá voru tveir rannsóknardómarar
skipaðir af dómsmálastjóminni og
þeir gáfu tvívegis fréttatilkynn-
ingar upp á margar síður, þar sem
hvert smáatriði var dregið fram
og öll nöfn nefnd. Dómsmálastjóm
in þyrfti vægast sagt að samræma
meir vinnubrögð sín í málum sem
þessum. Þá verður aðstaða blað-
anna til að flytja eðlilegar fréttir
af slíku stórmáli sem þessu, sem
á hvers manns vörum er, að telj-
ast með öllu ómöguleg.
Rannsóknardómaranum er ef-
laust skylt, að gæta þess að hin-
um brotlegu sé ekki misgert í
fréttatilkynningum um afbrot
þeirra, en hins vegar hlýtur hann
jafnframt að þurfa að gæta þess,
að saklausir verði ekki fyrir óþæg
indum og liggi undir gran sem
sakborningar. Það era fleiri verk-
Framhald á 15. ifðu.