Morgunblaðið - 28.09.1956, Blaðsíða 3

Fostudagur 28. sept. 1956
MORGTJNfíL/iÐIÐ
3
Guðmunda Andrésdúttir opnar
málverkasýningu í Listvinasalnum
IKVÖLD, kl. 8.30, verður opnuð málverkasýning í Listvinasaln-
um á Freyjugötu. Er það málverkasýning Guðmundu Andrés-
dóttur, sem nú í fyrsta skipti heldur sjálfstæða sýningu á verkum
sínum. Verður sýningin opin næstu 10 daga frá kl. 2—10.
16 MÁLVERK
Á sýningunni eru 16 málverk.
Eru þau öll máluð 1955 og 1956,
og hafa aðeins örfá þeirra komið
Spilakvöld í
Góðfemplarahúsinu
FÉLAGSVIST S.G.T. í Góð-
templarahúsinu í Reykjavík er
löngu orðin eitt af þeim föstu
skemmtiatriðum hvers vetrar,
sem Reykvíkingar, er þangað
sækja, vildu sízt án vera.
Þar hefur ætíð verið til ágætra
verðlauna að vinna, og það þyk-
ir jafnan nokkur vegsauki að
verða spilakóngur eða spila-
drottning eftir hverja 5 eða 6-
kvölda keppni, auk peningaverð-
launanna, sem ætíð fylgja þess-
um heiðri. *
Þess má og minnast með við-
urkenningu, að þar er ekki
áfengisnautn, eða ölvun manna
til hindrunar góðri skemmtun.
Ekki dregur hin ágæta hljóm-
sveit Carls Billich úr ánægjunni,
eða íslenzku danslögin, sem þar
eru að jafnaði leikin meira en
annars staðar.
Um leið og ég hlakka til, enn
einu sinni, að eiga kost þessara
ágætu skemmtana, sem fara fram
þar á hverju föstudagskvöldi,
vildi ég mega minna aðra sam-
borgara mína á, að nú í kvöld
hefst fyrsta spilakeppni vetrar-
ins. Mér kæmi ekki á óvart, þó
færri kæmust þar að en vildu.
Þakklátur þátttakandi.
áður á sýningu. Öll eru þau til
sölu nema eitt, sem er í einka-
eigu. Eru þetta abstrakt-olíu-
málverk.
LÆRÐI í SVÍÞJÓÐ
OG FRAKKLANDI
Guðmunda Andrésdóttir er
Reykvíkingur að ætt og uppruna.
Málaranám sitt hóf hún í Stokk-
hólmi, 1947, en þar var hún á
teikniskóla og teiknikennaraskóla
árin 1947—1948. Árið 1951 fór
hún til Parísar og stundaði þar
málaralist einn vetur, og síðar
hálfan vetur, en kom heim til
íslands í millitíðinni.
Eitt af málverkum Guðmundu á sýningunni.
Guðmunda hefur áður tekið
þátt í fjórum málverkasýningum,
Amerísk kona ræðir sam-
slarf vestrænna þjóða
KOMIN er í stutta ferð til fs-
lands amerísk kona að nafni frú
Osborn. Kveðst hún vera komin
hingað til að kynnast afstöðu ís-
lendinga til Atlantshafsbandalagj
ins, en þær fregnir hafa vakið
óhug í ýmsum vestrænum lönd-
um, að íslendingar séu að fjar-
lægjast þessi varnarsamtök vest-
rænna þjóða. Frú Osborn er kunn
ur fyrirlesari og flytur hún m.a.
erindi á fundi Rotary-félagsins í
Keflavík, sem fjallar um sam-
starf lýðræðisþjóðanna.
Frú Osborn hefur ferðazt um
meginland Evrópu að undan-
förnu og kveður hún þar al-
mennan skilning á því, að
það er Atlantshafsbandalagið,
Akurnesingar hafa nú mikinn hug á að koma sér upp grasvelli
fyrir knaítspyrnuíþróttina, sem náð hefur svo háu stigi þar í
bæ. í þeim tilgangi hefur fþróttabandalag Akraness efnt til happ-
drættis og mun ágóðinn renna til grasvallarins. Á mynd þessari
sést vinningurinn, sem er ný amerísk fólksbifreið. Er myndin tekin
við íþróttavöllinn í Reykjavík. Dregið verður í happdrættinu 30.
september.
þremur hér heima og Rómarsýn-
ingurmi í fyrra. Hér heima tók
hún fyrst þátt í septembersýn-
ingu 1952, þá vorsýningu 1953
og síðast í félagssýningu í Lista
mannaskálanum 1955.
ftfýjar bækur:
16 ára gef-
ur út bók
JÖRN BRAGI, 16 ára gamall,
sonur Magnúsar Ástmarsson-
ar, hefir nýlega gefið út dálítið
ljóðakver. í því eru 21 ljóð og
nokkrar lausavísur. Ljóðabók
Björns nefnist Hófatak. Hún er
32 blaðsíður að stærð, prentuð í
Prentsmiðjunni Rún h.f. og er
frágangur ágætur.
★ ★
ÞEGAR BJÖRN BRAGI færði
okkur bókina, lét hann orð falla
Níl Mfll iicinmsðKtvmi IVIITII
á kvöldskemmtun í Austurbæjarbíói í kvöld kl. 11,15
Aðgöngumiðasala í Hljóðfærahúsinu, Bankastræti 7
Sigrún Magnúsdóftir, Guðjón Matrhíasson, Marin Guðveigsdóttir,
Sigurður Björnsson, Ingibjörg Leifsdóttir, Örn Egilsson, tíerdís
Björnsdóftir, Gunnlaugur tíjálmarsson og Sigurlaug Björnsdóffir.
Hljómsveit Á rna ísleifs
aðsto&ar
Kynnir: Svavar Gests
'*ro\h
Ennfremur skemmta með
gamanþáttum leikkonurnar
Emelia Jónasdóttir og Nina Sveinsdóttir
Frú Osborn.
sem hefur verndað frelsi þjóð-
r.nna. Hún kveðst einkum hafa
áhuga á að samstarf bandalags-
sé þó einnig aukið á
efnahags- og menningarmálasvið
um það að hann hefði ort kvæðin
í henni undanfarin 2 ár — eða
frá því hann var 14 ára. — Ann-
ars hef ég ort síðan ég var 7 ára,
bætti hann svo við.
— En hvert er þá uppáhalds-
skáldið þitt, spyrjum við?
— Einar Benediktsson, svarar
unga skáldið ákveðið — og bætir
svo við: — Og af núlifandi skáld-
um held ég mest upp á Davíð
Stefánsson.
— En segðu okkur eitt: held-
urðu að þú eigir eftir að sjá eftir
því að hafa gefið út bók svona
ungur?
— Nei, það held ég ekki. Og
mér þykir gaman að gefa bókina
út. Það er gott að vera gagn-
rýndur, og ég er viss um að ég
læri mikið af því að koma út bók-
inni. Ég vona að það verði til
þess að mér fari fram og ég
þroskist.
Björn Bragi.
— Ja, það er enginn vafi á því.
En hvað ætlarðu að gera í vetur?
— Ég ætla að fara í Iðnskól-
ann og læra prentiðn — eins og
pabbi.
— Að lokum, Björn minn,
fékkstu ekki einhvern til að lesa
yfir handritið þitt, áður en þú
gafst það út?
— Jú. Þorbergur Þórðarson
las það yfir fyrir mig og hann
sagði að sér litist vel á það. Eink-
um hafði hann góð orð um annað
kvæðið í bókinni, í rökkrinu
heitir það. En mér finnst nú
önnur betri.
— Og Þorbergur hefur þá
hvatt þig til að gefa út bókina?
— Ja, honum fannst þetta helzti
fá kvæði. En mér fannst engin
ástæða til að draga þetta lengur.