Morgunblaðið - 28.09.1956, Blaðsíða 6

fe
MORCUNBLAÐIÐ
Fðstudagur 28. sept. 1956
Hlíðardalsskóli Aðventista
er eianig sumardvalor-
og hressingarhæli
Þar er verið að reisa miklar nýbyggingar
IHLÍÐINNI, í Vindheimalandi, skammt fyrir ofan Þorlákshöfn
í Árnessýslu, stendur Hlíðardalsskóli,^ sem er unglingaskóli og
er starfræktur af Sjöundadags Aðventistum á íslandi. Margir
kannast við skóla þennan, þótt hann sé ungur að aldri, en hann
var stofnaður 1950, og ekki hvað sízt vegna þess, að í honum
er starfrækt sumardvalar- og hressingarheimili á sumrum. Starfa
þá við heimilið tveir læknar og hjúkrunarkona. Hlíðardalsskól-
inn er einkaskóli reistur og starfræktur fyrir frjáls framlög frá
fyrirtækjum og einstaklingum innan safnaða Aðventista og utan
þeirra, og nýtur ekki styrks hins opinbera.
EINI FRAMHALDSSKÓLI
AÐVENTISTA HÉR
Skólastjóri Hlíðardalsskólans,
er Júlíus Guðmundsson, Rangæ-
ingur að ætt. Leit hann sem
en hann er bæði fyrir pilta og
stúlkur. Nemendunum er kennt
það sama og í öðrum unglinga-
skólum, nema hvað piltum hefur
ekki verið kennd handavinna enn
Hlíðardalsskóli
snöggvast inn á ritstjóm Mbl.
um daginn og spurði Morgun-
blaðið hann um fyrirkomulag
skólans og starfshætti.
— Þetta er eini framhaldsskóli
Aðventista hér á landi, sagði Júlí-
us. Hann starfar í þremur bekkj-
um og nemendur taka landspróf,
þá, og er það aðallega vegna ó-
nógs húsnæðis.
SKYLDUVINNA
Skólinn rekur búskap á Vind-
heimajörðinni, en hana keyptu
Aðventistar 1950. Við höfum haft
það fyrirkomulag, að láta nem-
endurnar vinna tvo tíma á dag
íhúð — Húsh§álp
15. október er til leigu fyrir fámenna fjölskyldu, gegn
húshjálp og barnagæzlu 2ja herbergja íbúð. — Tilboð
sendist afgreiðslu blaðsins fyrir laugardagskvöld merkt:
' „Húshjálp — 600 — 2338“.
Höfum til sölu
nokkur stykki af hinum heimsþekktu
MOFFATS- rafmagnseldavélum
Mjög hagstætt verð.
Uppl. hjá
Agnari Norðfjörð & Co.
Símar 7020, 3183 og eftir kl. 5 sími 6217.
SPIL - SPIL
Nýkomin falleg
og vönduð
spönsk
spil
Heildsölubirgðir: Sími: 1-2-3-4
skylduvinnu, þannig að piltarnir
vinna við búverk úti, svo sem
skepnuhirðingu og ýmislegt ann-
að, en stúlkurnar vinna þá að
matseld og heimilisþrifum. Skóla
gjald er svipað og í öðrum ungl-
ingaskólum, 6.300 kr. fyrir fæði
húsnæði og kennslu.
Skóli okkar nýtur ekki styrks
frá hinu opinbera, þar sem hann
er einkaskóli, en hann er rekinn
með sama hætti og aðrir skólar
Aðventista annars staðar í
Evrópu.
MIKIL AÐSÓKN
— Er mikil aðsókn að skólan-
um?
— Aðsókn hefur verið svo
mikil að við höfum ekki getað
tekið nema helming af þeim nem-
endum sem sótt hafa um. í vetur
verða 38 nemendur í skólanum
og er það alveg hámark.
— Er skólinn eingöngu fyrir
unglinga af Aðventista-heimil-
um?
— Nei, því fer fjarri. Það er
öllum heimil skólavist þar, en það
leiðir af sjálfu sér, að börn Að-
ventista, sækja frekar um skóla-
vist hjá okkur en í öðrum skól-
um. I vetur verða nemendur víða
að af landinu en flest frá Reykja-
vík. Kennslan er í því eina atriði
öðru vísi í Hlíðardalsskólanum en
í öðrum unglingaskólum, að krist
infræði eru kennd á hverjum
degi. Er mikil áherzla lögð á þá
kennslu og fer hún fram á breið-
um grundvelli.
SUMARDVALAR- OG
HRESSINGARHEIMILI
— Er ekki mikil aðsókn að
heimilinu hjá ykkur á sumrin?
— Jú hún hefur verið ákaflega
mikil, og ekki unnt að veita öll-
um úrlausn. Við höfum yfir sum-
armánuðina sumardvalar- og
hressingarheimili og starfa við
það tveir læknar og ein hjúkrun-
arkona. Gestirnir eiga kost á böð-
um nuddi og ljósum. Dvalarkostn
aður er 85 kr. á sólarhring, en
læknishjálp er ekki innifalin í
því verði. Það eru ekki eingöngu
sjúklingar sem dveljast hjá okk-
ur á sumrin, heldur einnig fólk
í sumarfríum, sem vill búa við
rólegheit og heilbrigt mataræði,
en við leggjum talsverða áherzlu
á grænmetisíæði. Þó má taka
það fram, að það er ekki neitt
trúarlegt atriði hjá okkur, en einnj
ig geta þeir sem vilja fengið
venjuleg'an mat, svo sem kjöt og
MIKLAR BYGGINGAFRAM-
KVÆMDIR
— Þið hafið byggt mikið upp
á jörðinni undanfarið?
— Já, og erum að því. f sum-
ar er verið að byggja kennara-
bústað og einnig heimavist fyrir
pilta með 15 herbergjum, en þeir
hafa hingað til búið í skólahús-
inu, eins og stúlkurnar. Kenn-
ararnir sem eru þrír, hafa búið
í bústjórnarhúsinu og er það allt
of þröngt. Kennarabústaðurinn
er nú langt kominn, en heima-
vistinni verður ekki lokið á þessu
ári. Er ætlunin að hún verði
notuð fyrir sumargesti síðar.
GEFA tjT BLAÐ TIL FJÁR-
ÖFLUNAR
Svo erum við líka að byggja
upp peningshúsin. f fyrra var
reist fjós fyrir 18 nautgripi,
heyhlaða sem tekur 1400 hesta
af heyi og votheysturn. í sumar
er verið að byggja fjárhús fyrir
150 fjár. Vegna þess hve bygg-
ingarnar eru dýrar," hafa Aðvent-
istar gefið út blað í fjáröflunar-
skyni, sem heitir „Kristileg
menning". Er það selt um allt
landið og kostar 10 krónur. Með
samstilltum átökum margra, má
miklu til vegar koma, og það eru
fleiri en Aðventistar sem hafa
styrkt skólann, enda eru þeir<^>
ekki fjölmennir hér á landi, um
500 alls, víða um landið.
Frá upphafi hefur það verið
lán Hlíðardalsskóla og styrkur,
sagði Júlíus að lokum, að njóta
skilnings almennings og velvild-
ar. Hefur það komið fram í marg
víslegum stuðningi. Þeir sem að
skólanum standa, treysta því, að
verkefni hans reynist auðunnin,
ef allir sem til verður leitað reyn-
ast fúsir að leggja fram sinn
skerf. — M. Th.
Stolið úr skipi
KEFLAVÍK, 26. sept.: — Aðfara-
nótt sunnudagsins var framinn
þjófnaður hér í þýzka skipinu
Jan Keiken, þar sem skipið lá við
hafnargarðinn hér. Var stolið
nokkru magni af sígarettum, ein-
um karlmannsfötum, jakka, lind-
arpenna og úri. Var skipið að losa
salt hér og hélt það úr höfn á
mánudagsmorgun. Vinnur lög-
reglan að rannsókn málsins.
— Ingvar.
ÞAÐ féll óvart niður í fregninnl
um ferð gamla fólksins hér á
Akranesi að einn áfangastaðurinn
var Hvanneyri þar sem Guð-
mundur skólastjóri og frú hans
buðu öllum inn og veittu af
rausn. Einnig ber að geta þess
að Rotary-félagar léðu einkabíla
sína til ferðarinnar. — Oddur.
Sumardvalargestir í dagstofu Illíðardalsskólans skemmta sér vi#
spil og tafl
shrifar úr
dagiega lífinu
Byrjað í skólanum
AÐ er alltaf skemmtilegt að
byrja í skólanum á haustin,
eignast nýja félaga og hitta aftur
þá gömlu — og svo síðast en ekki
sízt að læra meira, bæta við þekk
inguna, sem fyrir var og verða
iróðari um ótal marga hluti. Já,
það eru til margar hliðar á skóla-
verunni og mikil ósköp er það
misjafnt, hvernig þeir, sem sitja
á skólabekk líta á skólanámið.
Og þannig hefur það alltaf verið
síðan fólk byrjaði að ganga í
skóla. Það er að vísu oft lalað
um, hve miklu erfiðara sé að
hafa hemil á skólanemendum nú,
heldur en áður fyrr og stundum
er því kennt um, að það sé af-
leiðing versnandi tíma — og
versnandi æsku í landinu. Hitt
mun sönnu nær, að það er eðli-
legt að vandamálunum fjölgi
eftir því, sem skóla- og fræðslu-
starfsemin verður umfangsmeiri
og fjölþættari. Þannig er því
farið á flestum sviðum. Hvernig
til tekst um lausn þeirra vanda-
mála er svo önnur saga.
Skólanum kennt um
SKULDINNI fyrir' það sem af-
laga fer er ýmist skellt á
skólalöggjöfina 'eða kennarana.
Já, kennararnir fá oft rækilega
til tevatnsins fyrir ómögulega
frammistöðu í starfi sínu. Stund-
um eiga þeir að sjálfsögðu gagn-
rýnina og skammirnar skildar, en
oft er það svo, að harðasta gagn-
rýnin kemur einmitt frá þeim, sem
helzt þyrftu gagnrýni við sjálfir
í þessum efnum. Á ég þar við þá
tegund foreldra, sem finnst það
þægilegast að skella allri skuld-
inni á skólann og kennarann, ef
börnum þeirra sækist illa námið.
Þarna eru foreldrarnir þó engu
síður ábyrgir.
Táknræn saga
MÉR dettur í liug í þessu sam-
bandi saga, sem einn mætur
kennari sagði mér fyrir nokkr-
um árum. Hann hafði tvo bræð-
ur saman í bekk, sinn á hvoru
aldursárinu. Sá yngri þeirra var
sérstaklega góður nemandi,
áhugasamur og iðinn við námið
en eldri bróðirinn var alger and-
stæða við hinn, að vísu ekki ó-
greindur en blóðlatur og heldur
ódæll nemandi. — Kennarinn
braut lengi heilann um hverju
þetta sætti, en loksins, eftir ítrek-
aðar viðræður við foreldra
drengsins og sjálfan hann, þótt-
ist hann hafa leyst gátuna:
Drengurinn átti ekkert ver með
að læra en yngri bróðir hans, en
hann þjáðist af minnimáttar-
kennd gagnvart honum. Heima
hjá hónum klingdu stöðugt í eyr-
um hans ávítur og lítilsviringar^
orð foreldra hans. Skammaðist
hann sín ekkert fyrir að láta
yngri bróður sinn skjóta sér
svona ref fyrir rass? Eða var
hann e. t. v. þessu verr gefinn?
Það var svo sem auðséð, að hann
myndi aldrei komast neitt, úr
því að það byrjaði svona laglega
í skólanum. Yngri bróðirinn fékk
allt hrósið og viðurkenninguna
— hinn eldri ekki neitt af því
tagi.
Má sín mikils
JÁ, er það ekki svona, 1 skóla og
yfirleitt alls staðar í hinu dag-
lega lífi, að viðurkenningin má
sín ótrúlega mikils? Sá, sem tem-
ur sér að leita eftir því, sem er
viðurkenningarvert í fari náung-
ans og láta viðurkenninguna þá í
ljós við hann á miklu vísari vin-
sældir fólks og velgengni heldur
en hinn, sem opnar helzt ekki
munninn til annars en þess að
skammast yfir því sem honum
finnst ábótavant hjá honum. Um
það, sem jafnveí honum þykir
gott og lofsvert, þegir hann hins
vegar sem vandlegast.
Eg las það nýlega einhvers
staðar, að ef karlmaður vildi
gagnrýna eitt eða annað í fari
konu, þá yrði hann, til þess að
geta vænzt árangurs, að hæla
henni fyrir minnst þrjá hluti áð-
ur. Þetta út af fyrir sig býst ég
við, að margur telji hyggindi,
sem í hag koma! Að sama skapi
hafa foreldrar drengjanna
tveggja, sem kennarinn sagði
mér frá, farið flónskulega að ráði
sínu. Auðvitað drógu þau allan
áhuga — og allan kjark — úr
drengtetrinu sínu með slíku
háttalagi. En það hefur þeim
áreiðanlega allra sízt dottið í hug.
Það var miklu sjálfsagðara að
kenna skólanum um allt saman.