Morgunblaðið - 26.10.1956, Blaðsíða 16

16
MORCUNBLAÐIÐ
Föstudagur 26. okt. 1956
glápa? Svona, reynið að mjaka
ykkur úr sporunum".
Svertingjarnir hlýðnuðust skip
un hans rólega, möglunarlaust,
og Lije sneri í áttina til þorpsins
með óvasnta ró og skyndilegan
trið í svipnum.
12. kafli.
„En ég segi það satt“. Dink sló
hnefanum í borðið, til áréttingar
orðum sínum. „Værir þú sonur
minn.... “
„En ég er það nú ekki. Og ekki
nóg með það. Þú getur engar
skipanir gefið mér. Gamla frú
Fortenberry getur það ekki held-
ur. Það getur enginn gert, ekki
nokkur iifandi sál, skaltu vita“.
„Ja, mikið er að heyra“.
Dink glotti framan í eldrautt
andlitið á Lije. „Stundum held ég
satt að segja, að þú sért full
mikill með þig drengur minn,
ætlir þér of mikið. Og áður en
lýkur verður einhver til að
lægja í þér rostann, ef þú gætir
ekki að þér“.
„Gamla frú Fortenberry hefur
nú þegar reynt það“. Lije bar
hálffullt glasið að vörum sér og
tæmdi það í einum teig. „En
henni tókst það ekki og það mun
heldur engum takast".
Dink gaut augunum tor-
tryggnislega til dyranna á litlu
skrifstofunni sinni, hálfræddur
um að einhver kynni að standa
á hleri, hallaði sér því næst aftur
á bak í sæti sínu og hvessti aug-
UTVARPIÐ
Föstudagur 26. oklóbcr:
Fastir liðir eins og venjulega.
13,15 Lesin dagskrá næstu viku.
19.10 Þingfréttir. 19,30 Tónleikar:
Harmomkulög (plötur). — 20,30
„Um víða veröld“. — Ævar Kvar
an leikari flytur þáttinn. 20,55
Islenzk tónlist: Lög cftir ýmsa
höfunda (plötur). 21,20 Erindi:
Um orSakir sálrænna erfiðleika
hjá börnum (Kristinn Björnsson
sálfræðingur). 21,45 Náttúrlegir
hlutir (Ingimar Óskarsson grasa
fræðingur). 22,00 Fréttir og veð-
urfregnir. — Kvæði kvöldsíns. —
22.10 Kvöldsagan: „Sumarauki"
eftir Hans Severinsen í þýðingu
Stefáns Jónssonar; XIX, — sögu-
Iok (Róbert Arnfinnsson leikari).
22.30 Létt lög (plötur). 23,00 Dag-
skrárlok.
Laugardagur 27. oktúber:
(Fyrsti vetrardagur).
Fastir liðir eins og venjulega.
12,50 Óskalög sjúklinga (Bryndís
Sigurjónsdóttir). 14,00 Útvarp frá
Háskóla Islands. — Háskólahátíð-
in 1956. 18,00 Tómstundaþáttur
barna og unglinga (Jón Pálsson).
18.30 Útvarpssaga barnanna: —
„Leifur" eftir Gunnar Jörgensen,
í þýðingu Svövu Þórleifsdóttur; I.
(Frú Elísabet Linnet). 19,00 Tón-
listardeildin fagnar vetri: Tónleilc
ar af plötum. — (19,25 Veður-
fregnir). 20,20 Kvöldvaka: a)
Hugleiðing við missiraskiptin
(Séra Jón Auðuns dóniprófastur).
b) Höfuðbólið og hjáleigan; —
samtíningur um búskap og bygg-
ingar á 18. öld (Gils Guðmunds-
son rithöfundur tekur saman dag-
skrána). c) Kórsöngur: Karlakór-
inn „Geysir" á Akureyri syngur.
Söngstjóri: Ámi Ingimundarson.
Píanóleikari: Þórgunnur Ingi-
mundardóttir. 22,10 Danslög, þ. á.
m. leikur danshljómsveit Kristjáns
Kristjánssonar. Söngkona: Sigrún
Jónsdóttir. 02,00 Dagskrárlok. —
(Um leið og dagskrá lýkur verður
klukkunni seinkað um eina stund
svo hún verði 01,00).
un á Lije, gremjufullur á svip:
„Aðalgallinn við þig, Lije“,
sagði hann svo fastmæltur, „er
sá, að þú ert að reyna að bera
þig mannalega löngu áður en þú
hefur slitið barnsskónum. Þegar
ég var stráklingur á þínu
reki. ...“
„Mig varðar ekkert um það
hvernig þú varst og hvað þú
gerðir, Dink. Ég ætla mér ekki
að láta neinn troða á mér að
ástæðulausu. Hvorki mér eða
mömmu minni".
Hann hallaði sér langt aftur á
bak um leið og hann talaði og til
þess að halda jafnvæginu, greip
hann í ferhyrnta, litla borðið,
svo að tæmdu glösin og flaslcan,
sem á því stóðu, dönsuðu um
plötuna.
„Það sem ég ætlaði að segja“
hélt Dink áfram, eins og ekkert
hefði í skorizt, „var þetta. Værir
þú sonur minn, myndi ég segja
að þú drykkir of mikið. Þú sagð-
ir, þegar þú komst hingað inn, að
erindi þitt væri að ræða um þetta
viðskiptatilboð, sem ég talaði um
við mömmu þína. En ég hef engin
viðskipti við þá menn, sem láta
viskíið eyðileggja sig. Það skaltu
vita, karl minn“.
„Þú talar eins og þessir leiðin-
legu trúboðar og prédikarar“,
sagði Lije hálfgramur, en rödd
hans var engu að síðúr rólegri.
„Vínið hefur aldrei skemmt
nokkurn mann. Það hef ég heyrt
þig sjálfan segja“.
„Það er nú eftir því hvernig á
það er litið. Nokkrir sopar eru
ekki nema hollir Qg hressandi
fyrir skrokkinn, en þú hefur hins
vegar drukkið alltof mikið. Bíddu
annars eitt andartak“.
Hann reis á fætur og gekk út
úr herberginu, án þess að gefa
nokkuð til kynna hvað hann
hygðist fyrir.
í fyrstu virtist helzt svo sem
Lije vaeri að hugsa um að fylgja
honum eftir, en svo hleypti hann
í brýnnar, reyndi að setja upp
virðulegan svip og fálmaði niður
í vasa sinn eftir tóbaksbita.
Og þegar Dink kom aftur inn,
sigri hrósandi á svipinn, með
rauða flösku í hendinni, sem
hann hélt hátt á lofti, sat Lije
með hrákadallinn á milli fótanna
og tugði tóbakið hinn rólegasti.
Dink setti flöskuna á borðið
með drýgindalegri handsveiflu:
„Hérna drengur minn. Drekktu
þetta“, skipaði hann myndug-
lega.
Án þess að bíða eftir svari,
hellti hann glasið hálffullt og bar
það að vörum Lijes og stóð þegj-
andi á meðan hann greip það
tveimur höndum, eins og barn og
drakk innihaldið hægt, um leið
og hann gretti sig af viðbjóði.
„Það er ófyrirgefanleg synd að
eyðileggja bragðið af góðu víni
með öðrum eins andskotans ó-
þokka og þessum“, nöldraði hann,
en það var allsgáðari alvara í
svip hans og Dink brosti ánægð-
ur um leið og hann settist í stól-
inn sinn aftur.
„Það er ekki neitt til betra, til
að hreinsa heilann en svona
tómatsafi“, sagði hann roggmn.
— „Svo gefurðu líka gleypt í
þig nokkur hrá egg, ef þú kærir
þig um. Sjálfum geðjast méi’ ekki
að hráum eggjum".
Dink brosti góðlátlega cg nú
var allur áhyggjusvipur horfinn
af andliti hans, þar sem hann
sá, að hugsun Lijes var nú aft-
ur að komast í b.eitbrigt ástand.
Hann lagði annan fótinn þvert
yfir knéð, Xeysti af sór skóinn
og klóraði sér ákaft á milli tánna:
„Mér er alltaf iilt I tónum“,
kvartaði hann. — „Stundum ílagn
ar ailt skinnið af á milli þeirra
og einu sinni fékk ég ilikynj-
aða blóðeitrun. Stundum grunar
mig að einhver bölvaður nigg-
arinn hafi lagt þetta á nug“.
Lije virti ráðgiafa sinn f>rir
sér með allsgáðu augnaráði og
kímnissvip: — „Ég held að þú
sért nú að verða óþarflega hjá-
trúarfullur, Dink. En hvað i.ieð
það“. . . . hann rak upp ónota-
legan kuldahlátur, er honum
varð hugsað til atburöa morguns-
ins: — „Ég kom ekki hingað
til þess að tala við þig um tærn-
ar á þér, heldur til.þess að ræða
um viðskipti. Hvaða tilboð var
það, sem þú ætlaðir að gera mér?“
Hann hallaði sér áfram í sæt-
inu, með hendurnar íram á borð-
ið, fullkomlega allsgáður og
horfði rannsakandi augum á hús-
ráðandann.
„O, mér datt skyndilega dálít-
ið sniðugt í hug“. Með góðlát-
legu drýgindaglotti sendi Dink
breiða bunu af tóbakssafa út úr
sér og hitti nákvæmlega í miðja
sanddolluna, sem nota skyldi fyr-
ir hrákadall. — „Þú fékkst þessa
hugmynd með sögunarmylluna.
Nú hefi ég skal ég segja þér
fengið aðra hugmynd, sem er
miklu betri“.
Lije leit til hans sljólegu augna
ráði og allur líkami hans virtist
ótrúlega þungur og viljalaus:
„Og þessi sögunarmylla mín
skal komast á laggirnar vertu al-
veg viss. En hver er svo þessi
hugmynd þín?“
„Hún er þessi og taktu nú vel
eftir: „Delta City er vaxandi
borg og það nær ekki nokkurri
átt að láta Martin gamla Forten-
berry ráða yfir allri vinnu. Þess
vegna skaltu líka hef ja baðmull-
arvinnslu. Hvernig lízt þér á það,
drengur minn?“
Lije rétti sig hægt upp í sæt-
inu. Hann krosslagði fæturna,
hægt og hátíðlega og hnyklaði
Ný sending
Tjull og
blúndukjólar
Amerískii
Síðdegis- og
kvöldkjólar
Gullfoss
Aðalstræti
K j ólar
NY SENDING
MARKAÐURINN
Hafnarstræti 5
Kven-
kulda-
stígvél
úr gúmmí með
fleyghæl
Svört og grá.
Höfum einnig úrval af allskonar kulda og
gúmmískófatnaði á karla, konur og börn.
Skóverzlunin HECTOR
Laugaveg 11 — Skóbúðin Spítalastíg 10
MARKÚS EftirEdDodd
I BEG
YOUR
PARDOM,
MR. TRAIU..
FONVltXE
CERTAINLY
IS A
LIKABLE
FELLOW,
MRS.
AAANLEY/
V—
THANK YOU.„ J
SIMCE HIS
FATHER'S DEATH
I'VE TRIED
EARNESTI.Y TD
TRAIN HIM
PROPERLY !
1) — Hvað sögðuð þér Markús?
— Ég var að vona að þér vilduð
dansa þennan dans við mig.
2) — Já, Finnur er indæll
drengur.
— Ég hef líka reynt eftir dauða
föður hans að ala hann upp í góð-
um siðum.
3) — Ég ætla mér að efna það,
að drengurinn verði mikill kjiup-
sýslumaður, eins og faðir hans.
— Já, hann hefur sjálfur sagt
mér þetta, en....
4) ... .eruð þér alveg viss um,
að hann vilji þetta sjálfur?