Morgunblaðið - 22.11.1956, Side 16
16
MORGUNBLAÐIB
Fimmtudagur 22. nðv. 1956
LOUIS COCHRAN: | SONUR HAMANS SAMSTARF Vil komast í samband við skipstjóra eða aðra, er vildu gerast meðeigendur að stóru og góðu fiski- og síldarskipi. Hlutaðeigendur þurfa að geta lagt íram þó nokkuð fé. Hins vegar liggja fyrir mjög miklir möguleikar. Nafn og heimilisföng sendist blaðinu merkt: „Strax —3417. k
Framhaldssagan 82
l>ess að þú málaðir þetta allt
núna. Hvað nú, ef kaemi allt í
einu rigning?“
Lije leit alvarlegur á svipinn
til vinnuveitanda síns og það
vottaði ekki fyrir brosi á vörum
hans. „Nú, þér sögðuð mér að
mála allt, bæði utan og innan
og það er einmitt það, sem
ég er að gera. Eins gott að Ijúka
því sem fyrst, býst ég við“.
Martin Fortenberry skotraði
augunum til sólarinnar, sem
brauzt í gegnum dimma og þykka
skýjaklakka: „Kannske rignir og
kannske rignir ekki“, sagði hann.
„En ef rigníng kemur, þá er
sennilegast að þurfi að mála þetta
alit upp að nýju“.
„Það myndi ekki gera máln-
ingunni neitt tjón“, sagði Lije
um leið og hann dýfði burstan-
um niður í málningardolluna,
sem stóð við fætur hans. „Ekki
þessar stuttu dembur, sem hafa
komið alltaf öðru hverju. Auð-
vitað 'myndi langvarandi rigning
gera mikinn skaða á meðan máln
ingin er enn ekki þornuð“.
Hann nuddaði burstanum
vandlega við barminn á dollunni
og beið eftir ákvörðun húsbónd-
ans.
„Jæja, gott og vel. Haltu bara
ófram og við skulum svo sjá
hverju fram vindur. Ég hugsa að
smáskúrir geri ekkert teljandi
tjón, eins og þú segir. Svo skaltu
mála hana dálítið röndótta að
utan. Svona bygging á ekki að
líta út eins og íbúðarhús".
Lije byrjaði aftur við starf sitt,
en leit svo aftur til höfuðs-
mannsins, eftir andartaks stund:
„Málningin gerir útlitið mikið
fallegra", sagði hann. „Ég hugsa
bara að þessi bygging verði fal-
legust sinnar tegundar hérlendis,
LTVARPIÐ
Fimmtudagur 22. nóvember:
Fastir liðir eins og venjulega.
12,50—14,00 „Á frívaktinni", sjó-
mannaþáttur (Guðrún Erlends-
dóttir). 18,30 Framburðarkennsla
í dönsku, ensku og esperantó. —
19,00 Harmonikulög. 19,10 Þing-
fréttir. — Tónleikar. 20,30 Frá-
sogn Gamla Testamenti3ins; fjórði
hluti (Þórir Þórðarson dósent).
20,55 Úr óperum: Italskir lista-
menn flytja (plötur). 21,30 Út-
varpssagan: „Gerpla“ eftir Hall-
dór Kiljan Laxness; IV. (Höfund
ur les). 22,00 Fréttir og veður-
fregnir. — Kvæði kvöldsins. 22,10
Erindi: Frá Egyptalandi (Ragn-
heiður Hafstein). 22,45 Sinfónísk-
it tónleikar (plötur). — 23,15
Dagskrárlok.
Föstudagur 23. nóvember:
Fastir liðir eins og venjulega.
13,15 Lesin dagskrá næstu viku.
18,30 Framburðarkennsla í
frönsku. 18,50 Létt lög. 19,10
Þingfréttir. Tónleikar. 20,30 Dag-
legt mál (Grímur Helgason kand.
mag.). 20,35 Kvöldvaka a) Guð-
mundur Þorláksson kand. mag.
flytur síðara erindi sitt um ferð-
ir farfugla. b) Útvarpskórinn
syngur; Róbert A. Ottósson stj.
(plötur). c) Raddir að vestan Finn
bogi Guðmundsson ræðir við Vest-
ur-íslendinga. d) Vilhjálmur S.
Vilhjálmsson rithöfundur les úr
bókinni „Við, sem byggðum þessa
borg“. 22,00 Fréttir og veður-
fregnir. — Kvæði kvöldsins. —
22,10 Erindi: Trú og menning —
(Jón H. Þorbergsson bóndi á
Laxamýri). 22,30 „Harmonikan".
Umsjónarmaður þáttarins: Karl
Jónatansson. 23,10 Dagskrárlok.
þegar ég verð búinn að mála
hana alla“.
„Já, þar er ég þér alveg sam-
mála. Þú hefur leyst verk þitt ó-
aðfinnanlega af hendi, Lije“. —
Hann gekk af stað í burtu og
hélt áfram að tala og hugsanir
hans voru nú komnar í margra
mílna fjarlægð: „Ég er búinn að
fá hóp af svertingjum til þess að,
ryðja nýtt svæði hinum megin
við fljótið og ég býst frekar við
því að ég verði þar sjálfur hjá
þeim, það sem eftir er dagsins.
Þú lokar svo öllu hér og læsir,
þegar þú ferð og hættir strax að
mála, ef það fer nokkuð teljandi
að rigna“.
Lije brosti, í fyrsta skipti á
þeim degi: „Já, mér er það nú
heldur ekki svo mikið kapps-
mál að ljúka við þessa málningu
í dag“, sagði hann. „Ég get hvort
sem er klárað það allt á einum
eða tveimur dögum — allt nema
náðhúsið. Viljið þér að ég máli
það líka?“
„Já, málið það allt sarnan".
Hann hóf göngu sína í áttina
til Delta City og fljótsins sam-
tímis því sem hann talaði og Lije
laut aftur yfir málningardolluna
sína og nú var hugur hans aftur
einvörðungu bundinn við starfið
sem beið lians.
18. kafli.
Klukkustundir liðu — tilbreyt-
ingarlausar klukkustundir með
svita og þreytu fyrir þann sem
bjástraði hálfboginn yfir máln-
ingadollu og pensli, á meðan
dökk og þungbrýnd regr.ský hlóð
ust upp og hrönnuðu himininn og
ógnuðu hinni ofmettu jörð með
nýju vatnsflóði. Einu sinni féllu
nokkrir regndropar, en jafn-
skjótt brauzt sólin fram á milli
bólstranna og breytti hinum
drjúpandi daggartárum í örsmáa
gimsteina, sem Ijósgeislar henn-
ar brotnuðu í.
En Lije hætti ekki verki sínu
og á næsta andartaki hætti rign-
ingin aftur jafnskyndilega og
hún hafði byrjað og lét sólinni
eftir að sveipa blauta og drunga-
lega jörðina björtum, regnboga-
litum geislum sínum.
Um nónbil leit Lije með vel-
þóknun yfir verk sitt á meðan
hann borðaði saltað kjöt og
kornbrauð, bakað í ösku. Önnur
hlið byggingarinnar hafði nú ver-
ið hulin glansandi dökkbrúnni
málningu og hann vonaðist til að
geta hálfnað hina hliðina áður en
kvöldaði og myrkrið bindi enda
á vinnu hans í þetta skiptið. —
Næsta dag myndi hann svo ljúka
verki sínu að fullu og öllu. Og
svo næsta dag og þar næsta dag?
Hann hleypti brúnum og hall-
aði sér aftur á bak í dyrum sáð-
hússins, órór í skapi.
Skyndilega leit hann upp og
iagði við hlustirnar. Og þá heyrði
hann það aftur og nú greinilegar
en fyrr — fótatak.
Kannske var það einhver
bóndi á leið sinni þar framhjá,
sem hafði gengið að byggingunni,
til þess að skoða hana nánar?
Kannske var það líka Martin
Fortenberry sjálfur?
„Pabbi“. Röddin heyrðist
greinilega, þótt kallað væri lágt
og varfærnislega. „Pabbi. Pabbi“.
Fingur hans urðu skyndilega
algerlega magnvana og pensill-
inn datt með lágum smell úr
hönd hans niður á jörðina. Hann
beit á vörina, augu hans urðu
hvöss og starandi og allur líkami
hans stirðnaði upp. Þannig sat
hann algerlega hreyfingarlaus 1
eitt andartak, en svo spratt hann
á fætur og hraðaði sér yfir að
hinni hlið hússins, en þaðan
hafði honum virzt röddin berast
„Pabbi“.
Aftur heyrðist röddin kalla og
nú lægra en áður Svo heyrðist
létt fótatak, sem hljóðnaði fram-
an við dyrnar, eins og hinn ó-
vænti gestur væri að gægjast inn
! húsið.
Lije þurrkaði hendur sínar,
sem voru ataðar í málningu, á
buxnaskálmunum, um leið og
hann kom fyrir húshornið, óviss
um það hvað gera skyldi. Hann
gerði sér aðeins grein fyrir því,
að þessi stúlka mátti ekki fara
frá honum, að blóð hans kallaði
á hana.
„Faðir yðar er ekki hér“, sagði
hann lágt og loðmæltur. „Hann
hefur ekki verið hér síðan í
morgun".
„Oh“, sagði stúlkan. Rödd
hennar var hvell og beitt eins og
rakhnífsegg. Hún sneri sér snöggt
við eins og hún ætlaði þegar í
stað að fara aftur og það voru
hörkulegir drættir í kringum
munninn á henni, sem ekki fóru
framhjá athygli unga mannsins,
sem stóð hreyfingarlaus and-
spænis henni og starði á hana,
þögull og vandræðalegur.
„Kannske — kannske", hann
rak í vörðurnar og röddin var
hás af geðshræringu. „Kannske
er það eitthvað sem ég get gert
fyrir yður? Er móðir yðar veik?“
„Nei“.
Stúlkan nam staðar, fjarlæg og
ónáanleg að því er virtist og
vangasvipur hennar sást greini-
lega með dökkan himininn að
baksviði. „Nei, mamma er ekki
veik“.
Lije opnaði munninn, til þess
að segja eitthvað meira, en orðin
vildu ekki koma og hann vætti
þurrar varirnar með tur.gubrodd
inum og andlit.hans allt var orð-
ið kafrjótt af geðshræringu. —
Hann starði á hana, í senn bæði
þi józkufullur á svip og ögrandi
Bólusetning
gegn mænuveiki í
Kafnarfirði og Garðarhreppí
á börnum 1—6 ára.
ÖNNUR UMFERÐ.
Flmmtudaginn 22. þ.m.:
kl. 16,30- -17 nr. i- —50
kl. 17- -18 nr. 51- -150
kl. 18- -19 nr. 151- —250
Föstudaginn 23. þ.m
kl. 16,30- -17 nr. 251- —300
kl. 17— -18 nr. 301- —400
kl. 18—19 nr. 401- —500
Mánudaginn 26. þ.m.:
kl. 16,30— -17 nr. 501- —550
kl. 17— -18 nr. 551- —650
kl. 18— -19 nr. 651- —750
Þriðjudaginn 27. , þ.m.:
kl. 16,30- -17 nr. 751- —800
kl. 17- -18 nr. 801- —900
kl. 18— -19 nr. 901 og yfir
Bólusetningin fer fram í Barnaskóla Hafnarfjarðar.
Héraðslæknir.
•**{« •*• *“« »*♦ ♦*♦ *
•*♦♦*• •** •*« •*• «*♦ ♦*• ♦*♦ ♦*• ♦*• **♦
❖❖❖❖❖❖❖*H**>«H**>*H**J*K**KWÍ**H'*K**JK**I**X**H*
❖❖❖♦!**!**>*!**X**X**>*X**!,*I**X**X**X**>*:**>',**>^,>
1) — Skelfing er ég orðinn glor
hungraður.
— Ef við förum ekki að fá mat-
inn, fer ég að borða lauf ai trján-
um.
— Ég vona, a8 maturinn verði
til eftir eina minútu. Þessi ilm-
andi kjötkássa.
2) Finnur hefur í aðgæzluleysi
stungið langri kræklóttri grein
í eldinn.
3) Hann sækir pönnu, er að
lesa í matreiðslubókinni og var-
ar sig ekki á kræklóttu greia-
innL