Morgunblaðið - 18.05.1958, Page 16
MORCUNBLAÐIÐ
Sunnudagur 18. maí 195fc
1 I i
SKÁK
i 1 i
16
— Reykjavlkurbréf
Framh. af bls. 13
um missögn að ræða, Því Sjálf-
stæðismenn fengu ekki að sjá
frumv. um bjargráðin fyrr en
um hádegi á laugardag, en frum
varpið var svo tekið fyrir mið-
vikudaginn þar á eftir. Þegar
þingflokki Sjálfstæðisflokksins
var afhent frumvarpið, voru
margir þingmenn fjarverandi úr
bænum og ekki unnt að halda um
það fund í flokknum fyrr en á
mánudag. En álitsgerðirnar og til
lögurnar, sem lágu til grundvall-
ar þessu frumvarpi fengu Sjálf-
stæðismenn aldrei að sjá og hafa
aldrei séð til þessa, eins og getið
var um hér á undan. Úr því að
Alþýðublaðið er farið að birta
slíkar missagnir, er rétt að segja
frá því, að sjálfur fjármálaráð-
herrann mun ekki einu sinni
hafa ætlazt til þess, að Sjálf-
stæðismenn hefðu þessar dags-
stundir til að líta á þetta frum-
varp, því ætlun hans var að taka
málið fyrir án þess að Sjálfstæðis
menn hefðu svo sem nokkurt
tækifæri til þess að kynna sér
efni þess á undan og síðan átti að
hespa það af í hinum mesta flýti,
sem mögulegt var. Á þessu þarf
raunar engan að furða, því að
þetta er ekkert annað en hinar
venjulegu Framsóknaraðferðir.
í greininni í Alþýðublaðinu er
ennfremur sagt: „Þegar á allt er
litið, hefur • stjórnarandstaðan
ekki brugðist þeim trúnaði, sem
henni hefur verið sýndur í þetta
sinn“.
Hvaða trúnað hafa stjórnar-
flokkarnir sýnt Sjálfstæðismönn-
um í þessu máli? Sjálfstæðis-
menn hafa ekki á neinn hátt ver-
ið hafðir þar með í ráðum, held-
ur hið gagnstæða. Fyrir þeim er
haldið leyndum þeim athugunum
sem talið er að sérfræðingar haii
gert á þjóðarbúskapnum. Það má
fremur segja, að það sem komið
hafi fram af hálfu stjórnarflokk-
anna varðandi þetta mái, áður en
frumvarpið kom fram, hafi verið
til þess að blekkja heldur en hitt.
í því sambandi má á það minna,
að sjálfur viðskiptamálaráðherr-
ann og sjávarútvegsmálaráðherr-
ann, Lúðvík Jósefsson, sagði í
blaðagrein í febrúar sl., að ekki
vantaði nema 90 millj. kr., þannig
að þyngri byrði þyrfti nú ekki að
leggja á þjóðina. Alþýðublaðið
mótmælti þessu, og sagði að þetta
væri rangt hjá Lúðvík, því að
það mundu vera allt að 200 millj.,
sem vantaði til að endarnir gætu
mætzt. En hvað kemur svo í ljós?
Það eru framt að 800 milljónir.
sem lagðar eru á þjóðina og tal-
ið er að þurfi til að ná þessum
stuttu endum stjórnarflokkanna
saman. Þannig hefur þetta verið.
Ýmist hafa Sjálfstæðismenn ver-
ið leyndir því sem komið hafði
fram við athugun á efnahagsmál-
unum, ellegar að beinlínis hefur
verið skýrt rangt frá og blekkt
um það, sem þeim málum kom
við. Þetta er í rauninni líka í sam
ræmi við eina af yfirlýsingum
stjórnarinnar og flokka hennar.
þegar hún komst til valda, þvi
að þar var talið eitt helzta ráðið
til þess að leysa efnahagsmálin,
að halda Sjálfstæðismönnum þar
algerlega fyrir utan og láta þá
hvergi koma nærri. Það var sem
sagt talið helzta bjargráðið að
stærsti stjórnmálaflokkur þjóðar-
innar yrði hvergi til kvaddur í
sambandi við þessi lífsnauðsynja-
mál þjóðarheildarinnar. Það er
þess vegna eitt af því allra fjar-
stæðasta, sem hægt er að gera,
þegar Alþýðublaðið er nú að
reyna að koma einhverju af
ábyrgðinni á þeim óskapnaði,
sem nú hefur verið afgreiddur i
þinginu, yfir á Sjálfstæðismenn.
Stærsti stjórnmálaflokkurinn var
aldrei til kvaddur.
ÉG er búinn að taka þátt í mörg-
um hraðskákmótum um ævina,
þó ekki sé ég ýkja gamall. 1 hvert
einasta skipti sem ég hef tekið
þátt í undanrásum, þar sem
tímatakmörkin eru 10 sek pr.
leik, hef ég horft á fjöldan allar.
af skákum, sem hafa tapazt á pví
að menn kunna ekki að halda
andspæni í stöðu, sem þessari.
A BCDEFGH
Svartur á leik.
1. — Ke7; 2. d6f, Kd7; 3. Kd5,
Kd8! Allt annað væri rangt. T. d.
3. — Ke8?; 4. Ke6, Kd8; 5. d7 og
vinnur. 4. Ke6, Ke8; 5. d7t, Kd8;
6. Kd6 patt. Á þessu einfalda at-
riði flaskar fjöldinn allur af
skákmönnum jafnvel þó kJukkan
reki ekki á eftir. Reglan um and-
spæni felst í því, að fara á sam-
litan reit í andspæni við sóknar-
kóng.
I kjölfar þessa dæmis læt ég svo
fyigja flókið og vandasamt peða-
tafllok sem gefa mönnum mnsýn
í leyndardóma peðataflloka, ef
þeir gefa sér nægan tíma til
athugunar.
ABCDEFGH
Hvítur leikur.
1. Kf3, Kc6; 2. Ke2! Fyrsta
skrefið til þess að vinna
andspænið af svörtum. Ef 2. Ke4
þá Kc5; 3. h4?, Kb6!; 4. Kd4 Kb5
jafntefli. 2. — Kc5; Ekki 2. —
Kd5; 3. Ke3, Kc5; 4. Ke4 og tapar.
3. Kf2, Kc6; 4. Kf3, Kd5; 5 Ke3,
Kc5; 6. Ke4, h4; Hvítur hefur
framkallað leikþvingun og þving
að svartan til þess að leika h-peð
inu, fram. Hann þvingar nú fram
h3 hjá svörtum áður en hann
hefst handa. 7. Kf3!, Kd5; 8. Ke3!
Vegna hótunarinnar 8. Kg4, varð
svartur að leika strax Kd5 og
tapar því andspæninu mun fyrr
en í fyrsta skiptið. 8. — Kc5; 9.
Ke4, Kb5; 10. Kd4, h3; Fyrsta
hluta þessa peðsendatafls er nú
lokið. Hvítur verður nú að vinna
h peðið. 11. Ke3, Kc5; 12. Kf2! Ef
12. Kf3? þá Kd5; 13. Kg3, Ke4.
12. — Kd5; 13. Kf3 Aftur kemur
andspæni kónganna við sögu.
13. — Kc5; 14.Kg3, Kd5; 15. Kxh3,
Ke4; 16. Kg4, Ke3; 17. Kg3 Þess-
um leik er leikið til þess að svart-
ur drepi ekki með skák, þegar
hvítur brýzt í gegn. 17. — Ke4;
18. h4, Ke3; 19. h5!, gxh5; 20. f5!
exf5; 21. g6, fxg6; 22. e6, f5f;
23. Kh2 og vinnur vegna þess að
peðið kemur upp með skák.
Rétt er að hafa í huga nokkur
atriði, þegar tekin er ákvörðun
um að fara í peðsendatafl:
1. Reyna að forðast tvípeð.
2. Gæta skal þess að andstæð-
ingurinn hafi ekki valdað frípeð.
3. Reyna að koma því svo fyrir,
að kóngurinn sé á undan kóng
andstæðingsins út á miðborðið.
4. Gæta vandlega að leikþving-
unum áður en tekin er ákvörðun
um peðsendatafl.
IRJóh.
— Heuss
Framh. af bls. 15
kröftum sínum til þess að reisa
aftur við hið gamla og gróna
álit Þýzkalands. En það er ekki
hægt að kjósa hann aftur, því
stjórnarskráin leyfir ekki að
sami maðurinn sé kosinn oftar
en tvisvar. Nú er það von allra,
að myrk ský á himni stjórnmál-
anna muni hverfa undir sjón-
deildarhringinn, og að prófessor
Heuss megi auðnast það gð geta
horft á lífið í kringum sig, þar
til embættisferli hans lýkur með
sama góða og glaða brosinu og
verið hefur.
SKIPAUTGCRe RIKISINS
SKJALDBREIÐ
vestur til Flaeyjar á Breiðafirði
hinn 22. þ.m. Tekið á móti flutn-
ingi til Clafsvíkur, Grundarfjarð-
ar, Stykkishólms, Skarðstöðvar,
Króksfjarðarness og Flaeyjar á
mánudag. Farseðlar seldir á mið-
vikudag.
I
LESBÓK BARNAN.'A
rESBÓK BARNA NNA
»
skilja og hún varð enn
reiðari. Gamla, heimska
kisa, sagði Ella og stapp-
aði niður fótunum, — ég
skal aldrei oftar vera góð
við þig.
Dag nokkurn, þegar
Ella kom að líta eftir
Brandi, gat hún hvergi
fundið hann. Hún leitaði
alls staðar, en árangurs-
laust. Loks hljóp hún nið-
ur að gamla brunninum.
Þá heyrði hún einhvers
staðar lágt og aumkvunar
legt mjá.
— Hvar ertu, Brandur,
kallaði hún, hvar ertu?
— Mjá-á-á-, var henni
svarað eymdarlega neðan
úr gamla brunninum.
• Ella gægðist niður í
brunninn. Það var dimmt
niðri í honum —, en nú
gat hún séð tvö gul, lýs-
andi augu og aftur heyrði
hún mjálmað aumkvunar-
lega. Brandur hafði dott-
ið í brunninn.
— Afi, afi, komdu fljótt,
kallaði Ella.
Afi kom nú hlaupandi
eins hratt og gömlu fæt-
urnir hans gátu borið
hann.
Vesalings Brandur hef-
ur dottið í brunninn. Ó,
afi, getur þú ekki klifrað
niður í brunninn og náð
í hann?
— Ég er hræddur um
að til þess sé ég heldur
feitur, svaraði afi.
— Má ég þá fara niður
og sækja hann?, spurði
Ella.
— Það getur þú ekki,
það er aðeins ein, sem
getur sótt Brand niður í
brunninn og hérna kemur
hún.
Það var Flekka, sem
kom til þeirra og mjálm-
aði sáran.
— Flekka, spurði Ella
hissa, hvernig ætti hún
að geta náð Brandi upp.
— Bíddu bara og sjáðu,
svaraði afi.
Hann fór nú inn og náði
í handklæði og langt
band. Svo vafði hann
handklæðinu utan um
Flekku og batt bandinu í
það.
Því næst lét hann
Flekku síga, hægt og gæti
lega, niður í brunninn.
Eftir skamma stun'd tók
afi aftur í bandið og dró
Flekku upp. Þegar upp
kom hélt hún á Brandi
í munninum, eins og þú
sérð á myndinni. Ella
varð svo glöð, að hún
hoppaði og dansaði um.
Hún strauk Flekku og
vafði hana að sér.
Nú reyndi Ella ekki oft-
ar að taka Brand frá
mömmu sinni. Hún horfði
lengi á Flekku og sagði
svo: — Það er bezt, að
Brandur sé hjá þér fyrst
um sinn, því að þú gætir
hans betur en ég. Þegar
hann stækkar, fæ ég svo
að hafa hann.
— Mjá, sagði Flekka.
Ella skildi vel, að það
þýddi:
— Nú ertu skynsöm
stúlka og mér þykir vænt
um, að við erum sáttar
aftur.
Kæra Lesbók!
Ég þakka þér fyrir all-
ar sögurnar þínar og
Strúturinn Rasmus er
mjög skemmtilegur. —
Hérna eru tvær skrítlur,
sem ég sendi þér.
Óli (kemur til mömmu
sinnar, mjög íbygginn á
svip): „Mamma, á ég að
segja þér ævintýri?“.
Mamma: „Já, en hvað
það verður gaman“.
Óli: „Það er er ekki
langt, en það er satt“.
Mamma: „Lofaðu mér
þá að heyra“.
Óli: „Það var einu sinni
sultukrukka, sem stóð
uppi á hillu —, og ég
missti hana á gólfið, svo
hún brotnaði“.
Magga litla er nýkomin
af sjúkrahúsi og daginn
eftir fer hún í spítalaleik
með brúðurnar sínar. Ein
þeirra fékk svona áminn-
ingu: „Svona, stelpa,
vertu nú þæg. Það á bara
að taka úr þér hjartað og
lifrina og svo er það bú-
ið!“
Vertu svo blessuð og
sæ!.
Sæunn Sigurlaugsdóttir,
12 ára, Ytra-Hóli, Rang.
Kæra Lesbók!
Um leið og ég þakka
þér fyrir alla skemmtun-
ina, sendi ég þér tvær
stafakerlingar.
Tölustafafrúr
Hérna á myndinni sjáið
þið tvær frúr, sem eru
svolítið farnar að reskj-
ast, en þær vilja ekki láta
vita, hvað þær séu gaml-
ar. Þær eru búnar til úr
tölustöfunum 3 og 7. Get-
ur þú reiknað út aldur
þeirra?
Vertu svo blessuð og
sæl.
Ásta Björk Friðberts-
dóttir, 10 ára,
Súgandafirði.
Kæra Lesbók.
Við þökkum þér fyrir
»llt það skemmtilega, sem
bú hefur birt, og okkur
Prinsessan og drekinn
Drekinn liefur rænt prinsessunni og er hún bundin
á stól í dimmum helli. Sá, sem frelsar prinsessuna
fær hana og hálft konungsríkið. Margir freista gæf-
unnar, en áhættan er mikil. Þú munt brátt komast
að raun um, hvernig fer fyrir þeim, sem ékki rata
réttu leiðina. Þeir ganga beint í gin drekans! Reyndu
að frelsa prinsessuna, en varaðu þig á drekanum!
;angar til að senda þér 1 uerki — 8 hreyfa.
2ina krossgátu. Vonum , _ „ „
■ « ■ , . Loðrett: 1 fugl — 3 karl-
/íð, að hun verði einhverj
im til skemmtunar. nannsnafn — 5 strik _ 7
ikammstöfun á áttum.
Lárétt: 2 skammstöfun —
1 timamælir — 6 þjóðar-
★