Morgunblaðið - 03.08.1958, Blaðsíða 16

16
M O R r. r v n r 4 Ð | Ð
502!F.\WONCr
blcklD^AL-A eF'TlR- RítHARP
„Þetta er bannsettur þvætting-
ur, Rodney“, sagði ég þreytulega.
„Þér hlýtur að vera það jafnljóst
og mér. Þér hefur gengið illa að
ávinna þér hylli Suzie, og þess
vegna skellurðu allri skuldinni á
mig. Ég þoli það ekki. Þetta er
alltof þreytandi. Farðu og finndu
þér einhvern annan til að rífast
við“.
Þessum orðum mínum tók hann
með enn meiri heitingum og
vonzku, og fyrr en varði var það
að hans dómi ég, sem þurfti á
taugasérfræðingum að halda, en
sjálfur væri hann heilbrigður á
likama og sál. Ég kippii mér ekki
upp við það, þar sem þannig end-
uðu jafnan geðofsaköst Rodneys.
Fimm mínútum síðar tókumst við
í hendur og komum okkur saman
um að fara öll þrjú til spámanns-
ins, eins og talað hafði verið um.
Og rétt í því kom Suzie.
Buiek bifreiðin beið okkar fyr.
ir utan, og við settumst öll í bak-
sætið. Rodney var hinn ljúfasti.
Suzie spjallaði við okkur báða, og
alh virtist fallið í ljúfa löð. Það
var ekki fyrr en við vorum kom-
in í gegnum verzlunarhverfi Hong
Kong og vorum á leið inn í vest-
urhlutann, sem ég varð þ ss var,
að ekki ar allt með felldu.
Ég leit á Rodney. Svipur hans
var samanbitinn og illskulegur.
Rétt í því, að ég fór að brjóta
heiiann um, hvað hefði nú orðið
til þess að espa hann upp, hallaði
hann sér fram í sætinu og bað
bifreiðarstjórann um að nema
staðar. Ökumaðurinn hægði á sér
og svipaðist um eftir stæði fyrir
bifreiðina.
„Ég sagði þér að nema stað
ar!“ hvæsti Rodney.
„Hvað er að?“ spurði Suzie,
engu síður undrandi en ég. „Hvað
hefur komið fyrir?“
Rodney virti hana ekki viðlits.
Bifreiðarstjórinn nam staðar í
miðri umferðinni, sat síðan og
beið rólegur, þótt öll umferð stöðv
aðist. —
Rodney fór út úr bifreiðinni og
skellti hurðinni á eftir sér, Hann
gekk að glugga ökumannsins og
tók um leið upp veski sitt.
„Aktu þessu fólki á áfanga.
staðinn og farðu svo“, sagði hann.
Hann fékk ökumanninum pening
ana, kom síðan að afturgluggan-
um og leit inn um hann haturs-
fullum og reiðiþrungnum aug-
um. Hönd hans titraði af bræði.
„Er þetta ekki það, sem þið vilj
ið?“ sagði hann. „Eftir þessu haf-
ið þið beðið í allan dag — að
losna við mig! Jæja, ég vona, að
þið séuð nú ánægð. Guð minn góð-
ur, þegar ég hugsa til þess, hvað
ég------“
Hann beit á vörina og lokaði
augunum með þjáninga svip, gagn
tekinn sjálfsmeðaumkun. — Hann
sneri sér snöggt undar og fór yf-
ir götuna, án þess að líta til hægri
eða vinstri. Hann hvarf von bráð-
ar í mannfjöldann á gangstétt-
inni.
Við Suzie störðum hvort á ann-
að. „Hvað í ósköpunum var þetta,
Suzie? Hvað var það, sem reitti
hann til reiði?“
„Ég veit það ekki. Ég var mjög
alúðleg við hann. Sástu það ekki?“
Hún var augsýnilega sárreið yfir,
að öll sú vinsemd, sem hún hafði
I lagt á sig að sýna honum, hafði
farið til ónýtis. „Já, þrátt fyrir
götustelpuna! Hann mátti þakka
fyrir, að ég talaði við hann eftir
það“.
„Manst þú eftir að hafa lagt
höndina á hné mér, meðan við töl-
uðum saman?“
„Nei, ég kom ekki við þig“.
„Þá hlýtur hann að hafa reiðzt
vegna einhvers, sem við sögðum".
Hvernig sem við brutum heil-
ann um þetta, gátum við ekki fund
ið neina skýringu á því, hvað
hefði vakið gremju Rodneys. —
Loks komumst við að þeirri niður-
I sér niðri á okkur“, sagði ég. —
„Hvernig stendur á, að þú ert
svo sannfærð um, að hann muni
ekki gera það?“
„Ég veit það bara. Ég sá það
á honum".
Orð hennar lýstu þeim sannfær-
ingarkrafti, að ég komst að
þeirri niðurstöðu, að hér hefði enn
einu sinni sjötta skilningarvit
hennar verið »ð verki. Skörp
eðlisávísun Suzi* bætti henni mjög
upp menntunarskortin’-' og mér
hafði reynzt húr. hafa ótrúlega
oft á réttu að standa.
dálítið“, sagði hún. „Það getur
vel verið, að ég segi pér það
seinna".
„Jæja, það er ágætt“.
„Jæja, nú erum við komin! Við
verðum að ganga það se.a eftir
er — hérna upp hlíðina".
Við yfirgáfum bifreiðina og
beygðum upp þrönga hliðargötu.
Hún lá upp í miðja brekkuna í
þrepum og stöllum, og var iðandi
af stöðugum straumi gangandi
fólks. Þrepin urðu þéttari eftir því
sem hærra kom og það sást varla
í himininn fyrir þvotti, sem hékk
á bambusstaurum yfir höfðum
okkar. Brátt komum við að stein-
steyptu sambýlishúsi. Ég fylgdi
Suzie eftir upp steyptar tröppur.
Þær voru fullar af bréfarusli og
útataðar í hrákaslettum. Bygging
m bergmálaði af skvaldri og hróp
um bama og fullorðinna. Við héld
um inn þröngan, dimman gang og
Suzie barði að dyrum. Bláleitt,
nauðrakað höfuð birtist í gættinni
samtímis því að megna matarlykt
lagði að vitum okkar. Breitt, góð
Spámaðurinn las í lófa Suzie.
stöðu, að annaðhvort hefði ímynd-
unarafl hans verið að verki, eða
skaphöfn hans væri bannig hátt-
að, að hann gæti ekki verið í góðu
skapi nema takmarkaðan tíma. Ég
hafði mestar áhyggjur vegna
þess, að ég óttaðist að hann kynni
að„ fyrirfara sér — þar sem svo
mikil örvænting hafði lýst sér í
svip hans. Suzie hristi höfuðið, er
ég minntist á það við hana. „Nei,
hann drepur sig ekki. Ekki í dag“.
„Honum væri trúandi til þess,
þ ekki væri til annars en að ná
„Guði sé lof fyrir það“, sagði
ég. „Við þurfum þá ekki að hafa
áhyggjur af því“. Ég leit út um
gluggann og sá, að við vorum nú
að aka gegnum elzta hluta Hong
Kong. „Erum við ekki bráðum
komin á leiðarenda, Suzie?“
„Jú, bráðum".
„Segðu mér annars, hvers
vegna ertu að fara til spámanns-
ins núna?‘ ‘ Ég viss., að hún fór
þangað aldrei, nema henni lægí
eitthvað sérstakt á hjarta.
„Ég þarf að spyrja hann um
legt bros lék um andlit mannsins.
Dyrnar opnuðust meira, og um
leið sáum við appelsín Lgulan, en
upplitaðan og blettóttan kyrtil
hans, sem farinn var að trosna af
sliti, þar sem hann dróst við gólf
ið. Hann heilsaði okkur með
handabandi og bauð okkur inn,
brosleitur og símasandi á Shang-
hai-mállýzku sinni. Hann var
fæddur í Shanghai, en hafði gert
sér far um að sveipa um sig tí-
betskum dularhjúpi til að auka á
hróður sinn sem spámanns.
Herberginu var skipt í sundur
með strigatjöldum, og í gegnum
tjöldin mátti heyra niðurbælt
pískur fjölmennrar fjölskyldu,
sem auðheyrilega hafði verið skip
að að halda sér í skefjum. Lyktin
af steiktri feiti blandaðist reyk-
elsisilminum, sem lagði upp af
nokkrum reyrstöfum, vöfðum ilm
jurtum. Spámaðurinn hafði kom-
ið reyrstöfunum fyrir í gamalli
súpuskál fullri af sanai, sem stóð
á smáborði fyrir framan hann. Á
borðinu var ennfremur hlaði af
slitnum, þvældum dagatölum,
talnaband og skjaldbökuskel. —
Hann lét Suzie setjast á stól hin-
a
r
L
ú
á
X l'M TOO BUSY TODAV, TIMMY,
BUT PERHAPS LOUIS WILL TAKE
VOU OUT TO LOST POREST_______- .
WITH THE ROAD CREW... áL
s. IF VOU'LL KEEP OUT M-Cf J
fcfcr-t OF THE WAV/ *
WOW/...
THAT WOULD
BE SWELL/
Believing THAT
FRAUDULENT
FORCES ARE
BEHIND THE
PROPOSED
ROAD THROUGH
LOST FOREST,
MARK TRAIL
IS TRVING
DESPERATELY
TO GAIN TIME
FOR A CAREFUL
INVESTIGATION
MEANWHILE, HEAW ROAD MACHINERY
HAS BEEN MOVED UP TO THE LOST
FOREST LINE AND THE CREW WAITS
IN TOWN FOR ORDERS TO MOVE
1) Það líður ekki á löngu áður
en binir duglegu bjórar eru bún-
ir að koma upp stýflunni sinni
og brátt eru margar ekrur á
láglendi undir vatni.
2) „Má ég koma með þér í
dag, pabbi?“ spyr Tommi. „Mig
langar til að taka nokkrar mynd-
ir“.
3) „Ekki í dag, Tommi minn.
Ég hef svo mikið að gera við að
undirbúa lagningu nýja vegar-
ins“.
Sunnudagur 3. ágúst 1958
__
um megin við borðið, en ég sat á
svörtum, útskornum trébekk
nokkru fjær. Hann hagræddi horn
spangagleraugunum á nefi sér
og síðan hófst spásögnin.
Hún stóð nærri því klukkustund
og fór fram af miklum fjálgleik.
Allt fór fram samkvæmt venjum
og gamalli hefð í sambandi við
slíkar spásagnar, og engu var
gleymt. Spámaðurinn grúfði sig
ailítvarpiö
Sunnudagur 3. ágúst.
Fastir liðir eins og venjulega.
11,00 Messa í Hallgrímskirkm —-
(Prestur: Séra Bjai'ni Jónsson,
vígslubiskup. Organleikari: Páll
Halldórsson). 15,00 Miðdegistón-
leikar (plötur). 16,00 Kaffitím-
inn: Lög úr kvikmyndum. (plöt-
ur). 16,30 Veðurfregnir. — Fær-
eysk guðsþjónusta (Hljóðrituð í
Þórshöfn). 17,00 „Sunnudagslög-
in“. 18,30 Barnatími (Þorsteinn
Matthíasson kennari). 19,30 Tón-
leikar (plötur). 20,20 „Æskuslóð-
ir“; VI; Mývatnssveit (Séra
Gunnar Árnason). 20,50 Tónleik-
ar: Þjóðlög og önnur létt tónlist
frá Brazilíu (Svavar Gests kynn-
ir). 21,20 „1 stuttu máli“. — Um-
sjónarmaður: Loftur Guðmunds-
son rithöfundur. 22,05 Danslög
(plötur). 23,30 Dagskrárlok.
Mánudagur 4. ágúst:
Fastir liðir eins og venjulega.
16.30 Veðurfregnir. — Lög fyrir
ferðafólk (plötur). 19,30 Tónleik-
ar: Lög úr kvikmyndum (plötur).
20.30 Frídagur verzlunarmanna:
Vignir Guðmundsson blaðamaður
tekur saman dagskrána að tilhlut
an Sambands ísl. verzlunarmanna.
a) Upplestur: „Minni verzlunar-
stéttarinnar" eftir Matthías
Jochumsson (Ævar Kvaran leik-
ari). b) Erindi: Verzlunarminja-
safn (Oscar Clausen rithöfundur).
c) Upplestur: „Strandsigling“
eftir Einar Benediktsson (Vignir
Guðmundsson). d) Viðtöl við verzl
unarfólk: Haraldur Hamar ræðir
við Guðrúnu Árnadóttur og Matt-
hías Johannessen við Björn Pét-
ursson um bækur og bókasölu. e)
Leikþáttur: Þriðji þáttúr úr
„Pilti og stúlku" eftir Jón Thor.
oddsen og Emil Thoroddsen.
Leikstjóri: Ævar Kvaran. Leik-
endur: Guðmundur Jónsson, Ein-
ar Guðmundsson, Flosi Ólafsson,
Herdís Þorvaldsdóttir, Bryndís
Pétursdóttir, Ævar Kvaran, Anna
Guðmundsdóttir, Jón Aðils og
Sigurður Björnsson. — Ennfrem-
ur tónleikar. 22,00 Fréttir, iþrótta
spjall og veðurfregnir. 22,10 Dans
lög, þ.á.m. leikur danshljómsveit
Gunnar Ormslev. Söngvari og
kynnir: Haukur Morthens. 01,00
Dagskrárlok.
Þriðjutlagur 5. ágúst:
Fastir liðir eins og venjulega.
19.30 Tónleikar: Þjóðlög frá ýms
um löndum (plötur). 20,30 Erindi:
Frá ísrael. — Þjóð endurfæðist;
síðara erindi (Gylfi Þ. Gíslason
menntamálaráðherra). 20,55 Tón-
leikar. 21,30 Útvarpssagan: —
„Sunnufell“, eftir Peter Freuc-
hen; XX (Sverrir Kristjánsson
sagnfræðingur). 22,10 Búnaðar-
þáttur: Sitt af hverju (Gísli
Kristjánsson ritstjóri). — 22,25
Hjördís Sævar og Haukur Hauks-
son kynna lög unga fólksins. 23,25
Dagskrárlok.
Miðvikudagur 6. ágúst:
Fastir liðir eins og venjulega.
12,50—14,00 „Við vinnuna“: Tón
leikar af plötum. 19,30 Tónleikar:
Cperulög (plötur). 20,30 Erindi:
Leitin að frummanninum (Ingi-
mar Óskarsson grasafræðingur).
21,05 Tónleikar (plötur). — 21,35
Kímnisaga vikunnar: „Gullhúsið
kóngsins og drengirnir", — úr
handritasafni Jóns Sigurðssonar;
síðari hluti (Ævar Kvaran leik-
ari). 22,00 Fréttir, íþróttaspjail
og veðurfregrnir. 22,10 Kvöldsag-
an: „Næturvörður" eftir John
Dickson Carr; XVI (Sveinn Skorri
Höskuldsson). 22,30 Nýjasta nýtt:
Ólafur Briem kynnir dans- og
dægurlög, sem vinsælust eru í
Lundúnum þessar vikurnar. 23,10
Dagskrárlok.