Morgunblaðið - 06.09.1959, Qupperneq 17

SunnudagUr 6. ágúst 1959
MORCVNfíL AÐIÐ
17
Sjötugur í dag:
Daníel Benediktsson
í>EIR sem nú eru að skila af sér
60—70 ára ævistarfi, eru oftast
taldir tilheyra „aldamótakyn-
slóðinni".
En sú kynslóð sem þá var að
vaxa úr grasi, beggja megin síð-
ustu aldamóta, varð eins og
kunnugt er fyrir snertingu nýrra
strauma í þjóðlífinu.
Þjóðin var að rétta sig úr kútn
um eftir aldalanga baráttu við
„kröpp kjör“ og öðlast trú á
sjálfa sig. Það var vor í lofti.
Við þessi aldamótastraumhvörf
var afmælisbarnið Daníel Bene-
diktsson fæddur að Vigur í ísa-
fjarðardjúpi 6. sept. 1889. For-
eldrar hans voru: Marsibil Krist
jánsdóttir Vigfússonar bónda í
Breiðadal í Önundarfirði og Bene
dikt Eyjólfsson ættaður frá
Breiðafirði. Munu þau hafa ver-
ið heitbundin, þó ekki yrði af
hjúskap.
Ólst Daníel upp í Vigur til 8
ára aldurs og síðan hjá móður-
systur sinni Viktoríu að Dönu-
stöðum í Laxárdal í Dalasýslu,
dvaldi þar til 14 ára, að hann
fluttist til móður sinnar er þá
var orðin gift húsfreyja í Val-
þjófsdal í Önundarfirði.
Eins og að likum lætur tók
Daníel þátt í ungmennafélags-
störfum sveitar sinnar, og varð
vel búinn að íþróttum, einkunn
sundi. Var hann sundkennari að
Búðardal í Dalasýslu og Reykja-
nesi við ísafjarðardjúp.
Um hálfþrítugt hleypti hann
heimdraganum og fór til Afríku
með Ellefssen hvalveiðimanni er
hafði verið á Sólbakka í Önund-
arfirði og dvaldi þar nokkra mán
uði, en fór síðan til Noregs og
var þar á annað ár á vélaverk-
stæði. Hugurinn beindist snemma
að hinni tæknilegu hlið vélvæð-
ingarinnar, og þeim sannindum,
að: „Meira vinnur vit en strit“.
Eftir tveggja ára dvöl ytra kom
Daníel heim hlaðinn nýrri útsýn
og verkhyggju.
Árið 1917 kvæntist hann Jón-
ínu Loftsdóttur frá Stóra-Kolla-
bæ í Fljótshlíð hinni mestu at-
orku- og myndarkonu.
Þau hjón eiga 3 uppkomin
myndarbörn: Bárð verkfræðing,
Bjarna bílstjóra hjá Strætis-
vögnum Reykjavíkur og Viktoría
saumakona öll búsett hér í
Reykjavík.
Daníel stundaði bæði búskap
og sjómennsku í Önundarfirði,
var bóndi að Kirkjubóli í Val-
þjófsdal í 22 ár, áður 6 ár að
Tungu í Önundarfirði og jafn-
hliða stundaði hann kúfiskstekju
samfleytt í 25 vertíðir á mótor-
bát sínum „Æsu“, en kúfiskur
var þá aðalbeitan við Djúp og á
Vestfjörðum.
Árið 1945 fluttist Daníel til
Flateyrar og dvaldi þar til árs-
ins 1952, að hann flutti búferlum
til Reykjavíkur.
Daníel er skarpgreindur raun-
sæis- og drengskaparmaður og
hefur því aldrei haslað sér völl
upp í „Hræsnisbrekku" sýndar-
mennskunnar, en þess frekar
haft í heiðri hollráð Ara fróða:
„Að ætíð sé skylt að hafa það er
sannara reynist".
Slík eru viðhorf góðra drengja,
hvar í flokki sem þeir standa,
eða eins og skáldspekingurinn
Stephan G. orðar það:
„Vertu aldrei vinnumaður
varmennskunnar
þó hún bjóði gull og goðorð
Gamli Hreppur setti í boðorð“.
Þessu drengskaparboðorði hef-
ur afmælisbarnið trúlega fylgt
og munu margir minnast þess
með þeim er þetta ritar, nú við
70 ára áfangann.
Ef að líkum lætur mun af-
mælisbarnið í dag verða fyrir
gestagangi og góðum hugskeyt-
um ætla é'g að honum muni ber-
ast mörg stakan, því sjálfum
liggur honum létt ljóð á tungu,
og' tekur ekki nærri sér að:
„Láta hita hugsana
hrína á gliti orðanna“.
Og getur þá stundum brugðið
á leik með dýrt kveðnar vísur
og sléttubönd.
Að lokum árna ég svo afmæl
isbarninu allra heilla með þökk
fyrir ágæta samferð. Ég veit að
þrátt fyrir 70 ár mun Daníel taka
undir áskorun Kolbeins er hann
var að kveða þann „Gamla nið-
ur“.
„Fullum huga lifum lífs!
Ljós úr smugum berurn".
Heill þér sjötugum-
Bjarni ívarsson.
★
SJÖTUGUR er í dag, Daníel
Benediktsson frá Kirkjubóli í
Valþjófsdal í Önundarfirði.
Starfsdagurinn er þegar orðinn
langur en þó ekki allur. Hann
hefir lagt gjörva hönd á margt
bæði til sjós og lands og allt
farið hið bezta úr hendi.
Til ýmissa starfa hefir Daníel
verið kvaddur í almanna þágu.
Hann var sundkennari í Reykja-
nesi við ísafjarðardjúp og víðar
þar vestra, búnaðarfélagsfor-
maður í sweit sinni, oddviti og
ráðsmaður rafveitu Flateyrar-
hrepps, svo nokkuð sé talið.
Ungur að árum réðist Daníel
til Noregsferðar og dvaldi þar í
landi um skeið. Þá var íþrótta-
líf í miklum uppgangi þar í landi
og tók hann mikinn þátt £ því.
Á hann álitlegt safn minja um
keppnisþátttöku í ýmsum íþrótta
greinum. Er Daníel meðal hinna
fyrstu íslendinga sem þátt tóku
í íþróttakeppni á erlendri
grund. Minnast þeir serri nú eru
að verða miðaldra, margs sem
sagt var um hreysti og líkams-
þjálfun Daníels, þá er hann var
í blóma lífsins.
Svo sem margir efnalausir ungl
ingar á Daníels aldri átti hann
ekki kost annarar skólagöngu,
auk takmarkaðrar barnafræðslu
undir fermingu, en vetrardvalar
í unglingaskóla. Hins vegar hefir
lífið allt verið honum óslitin
skólaganga. .Allt fram til þessa
dags hefir hann verið að viða að
sér fróðleik og hagnýtri þekk-
ingu. Hann er greindur maður í
þess orðs fyllstu merkingu, sem
kann á mörgu skil og ánægju-
legt er að ræða við. Skoðanir
hans eru gjörhugsaðar og af-
stöðu til mála, tekur hann ekki,
nema að mjög vel athuguðum
málavöxtum. Ekki þótti hann
ávallt fljótur til mála á málaþing
um en skýrorðari mörgum þeim
sem meira töluðu. Tillögugóður
um allt sem til framfara horfði
en lítt gefið um bruðlunarsemi
og lausung í fjármálum.
Daníel hefir verið og er, einn
hinn ágætasti fulltrúi þeirrar
kynslóðar sem á fyrri hluta þess-
arar aldar, heimti og byggði upp
efnalegt og stjórnarfarslegt sjálf-
stæði þjóðarinnar.
Þegar nú Daníel Benediktsson
leggur á áttunda tuginn, fylgja
honum þakkir og árnaðaróskir
fjölmargra samferðamanna vest-
anlands og sunnan.
Þ. B.
Dömur
Þetta fallega og þægilega mjaðmabelti
sem kallað er litla X er komið.
Belti þetta er fremst á markaðinum
bæði í Evrópu og Ameríku. Framleitt
hjá okkur úr fyrsta flokks amerískri
teygju í 4 stærðum
JLucL

Lífstykkj a v erksmiðja
Barmahlíð 56 — Sími 12-8-41
fimmtugur d morgun
Sigurður Hannesson
bakari
Á MORGUN verður vinur minn,
Sigurður Hannesson fimmtugur.
Hann er fæddur 7. september
1909 í Reykjavík og hefur búið
þar þessa hálfu öld.
Ungur hóf Sigurður bakara-
nám og hugðist leggja þá iðn
fyrir sig, en hann veiktist svo,
að hann þoldi illa hitann sem
samfara er því starfi. Fór hann
þá til sjós og stundaði sjóinn í
12 ár. Við batnandi heilsu tók
hann aftur til við brauðgerðina
og hefur starfað við hana um ára
tuga skeið. Á Djúpavík var
hann bakari í 10 sumur, en er
nú starfandi hjá Ólafi Jónssyni
á Brytanum í Reykjavík.
Sigurður hefur lengi haft
brennandi áhuga á þróttum, en
það er ekki fyrr en nú á síðari
árum, að hann hefur getað látið
til sín taka á því sviði. Knatt-
spyrnufélagið Fram á því láni
að fagna að hafa hann innan
sinna vébanda. Hefur Sigurður
verið í stjórn þess undanfarin 3
ár og tekið mikinn þátt í starf-
inu. Er hann ávallt boðinn og bú-
inn til að veita þar aðstoð og
telur ekki eftir sér þær stundir,
sem í það fara. Hann er einnig
í yfirmótanefnd fyrir félag sitt,
vinsæll og vel liðinn af öllum,
sem með honum starfa og til hans
þekkja.
Ég kynntist Sigurði í gegn um
þessi störf hans, og get með
ánægju og af hreinskilni sagt, að
öðrum eins öðlingsmanni hef ég
ekki kynnst. Glaðværð hans og
vinalegt viðmót samfara dugn-
aði og áhuga hafa áunnið hon-
um marga og góða vini, sem allir
hugsa hlýtt til hans í dag.
Sigurður er kvæntur Laufeyju
Benediktsdóttur, sem einnig er
innfæddur Reykvíkingur. Hafa
þau hjónin eignazt 5 börn. Eru
4 þeirra á lífi; öll uppkomin og
hin myndarlegustu.
Ég færi þér, vinur minn, mínar
innilegustu hamingjuóskir á
þessum merkisdegi. Drottinn
blessi þér ókomin ár.
Kormákr.
KRISTJÁIU SICMIRSSOIi NF.
Niísgögnin frá okkur
Armstólar
Fundastólar
Sófasett
Sófaborð
o. m. fl.
Sorðstofustólar
Borðstofuskápar
Veggfastar
Bókahillur
o. m. fl.
Laugavegi 13 — Reylcjavík