Morgunblaðið - 18.03.1960, Blaðsíða 14

Morgunblaðið - 18.03.1960, Blaðsíða 14
14 MORCVISBLA&IÐ Föstudagur 58. marz 1960 — Jón Ásbjörnsson Framh. af. bls. 13. þegar hann lítur í dag yfir farinn veg, svo og til ánægju öðrum, sem eitthvað hafa komið Við sogu félagsins. Þessum fáu orðum vil ég Jjúka með því að þakká Jóni Asbjörns- syni allt gott á íiðinni tíð og árna honum af einliegum huga allra heilla á sjötugsafmælinu. Einar Ól. Sveinsson. — -fc — ALMENNINGI hættir talsvert til að líta lögfræðinga hornauga, og oft megum við sem þessa mennt höfum stUndað heýra éhdUf- tekna dönsku fyndnina um „jur- ister og andre skurks". Þetta virðist þó jafnvel bitna ertn meira 6 þeim sem leggja fyfir slg málfærslu en á okkur hinum. Skal ég nú engan dóm á það leggja, hvort þettá orðspör stétt- arinnar sé ástæðulöttst með öllu, en hitt vll ég íulíýrða að fátt StaffssVið gefúr ráðhóllum mahni betri eða fleiri tækifæri til að láta gott af sér leiða en einmitt störf málafærslumannslrts. Hann veit að það ef ekki hið eina hlutverk hans að sækja og verja það sem kalláð er réttttr skjól- stæðings hans, heldúr einmitt engu síður að beina skjólstæð- ingnum sjálfum af refilstigum Iágakróka og ójafnaðar. Sem betuf fer eftt það engín einsdæmi að málafærslumenn noti þau tækifæri sem þeitn bjóðast til að láta gott af sér leiða. Én því hef ég orð á þessu nú að einmitt í dag ef sjötugs- afmæli Jóns Ásbjörrissonar hæsta féttárdómara, sem í meifa en þrjá óratugi var prýði mála- fæfslttmannastéttar Reykjavíkur, Þegar hann hvarf frá því starfi, fyrir réttum fimmtán árum og gerðist dómari í hæstárétti fltttti hantt með sér þangað þanfl dóm fttaflfta að fáir mýndu sém stæð- ust honum snúning í lögvísi og að engum myndi ráðísgt að fara í manftjöfnuð við hanfl um réttsýfli. ★ Jóft Ásbjöfnsson fæddist í Ný- lendu á Seltjarnarnesi; Guðbjörg Guðmundsdóttir móðir hans vaf einnig Seltirningur, frá Gest- húsum, en Ásbjörn Jónssön fað- ir hans Vaf frá Nýjabæ 1 Flóa. Sjálf bæjanöfnin í þsssari stutttt ættartölu lýSa baráttu frumbýl- inga og þuffabúðarmanna séinfli hluta 19. aldar hér á landi. Jórt Ásbjörnssoh erfði heldur ekkí veraldarauð eftir fóreidra sifta, en þau gáfu honum það vegaftesti sem er öllu öðru drýgra, festu, drengskap og mannvit mikið, Faðir hans lézt skömmu eftir að Jón hafði lokið námi, en móðlr hans lifði langan aldur eftir það, lézt hálftíræð fyrir 12 árum, og er því viðbrugðið hve góður son- ur hann reyndist henni. ★ Snemma fór orð af Jóni sem miklum námsmanni, og varminni hans á tölur með ólíkindum þeg- ar í æsku. Gamall kunningi hans hefur sagt mér þá sögu af því að á unglingsárum þeirra hafi ófriðurinn milli Japana og Rússa — árið 1905 — eðlilega vakið mikinn áhuga hjá þeim og ung- lingarnir fylgzt með öllum fregn um af honum. En þekking Jóns hafi verið þeim mun staðbetri en hinna, að hann þekkti ekki aðeins nöfn alira herskipa ófrið- araðiljanna, heldur vissí hann fjölda fallbyssanna á hverju skipi, þyngd þeirra og hlaupvídd. Meðal félaga sinna var Jón þó ekki aðeins kunnur fyrir námsgáfur og kapp við námið, heldur jafnframt fyrir afrek í íþróttum. Hann hefur aldrei ver- ið heilsuhraustur og hvorki er hann hár í lofti né gildur á velli. Þó þjálfaði hann sig með afl- raunum til þess að verða einn mesti kraftamaður landsins með- an hann var á léttasta skeiði. Ekki kann ég að nefna allar þær greinar íþrótta sem hann hefir stundað. Þó veit ég að lengi hefir hann lagt stund á boglist, og vofís ég að hann taki mér ekki illa upp þótt ég bendi honum á, að þar hefur hónum skotizt yfir ráðleggingar Hórazar, sem segir um „vammlausan hal og vitalausafi", að „boglist þarf hann ei að reyna". Jón Ásbjörnsson lætur nú seftn af störfum sem hæstarétt- ardómari.Haftn mun kveðja rétt- iftn með Sökftuði, því að sjálfur telttr hann dómaraátarfið hafa verið sér meir að skapi en málá- færsluna. Minnihgin um þenn- an þátt i Starfsferli hans mun í helðri höfð Vegna híflna somu mafirikösta sem þegar áður höfðu skapað honum frægð sem mála- færslumaftfti ög við öll þau auka störf sem á hann hlóðust á þelm árum. Á sjötugsafmælinu má Jón Ás- björnsson því líta yfir farinn veg með ánægju og margur myndi telja minningu sinni vel borgið með svipaðan starfsferil að baki. Þó er það spá mín að það verði ekki þessi, opinberi starfsferili, þótt merkur sé, sem lengst held- ur nafni Jóns á lofti, heldur tómstundaiðja hans, ef ég má svo að orði kveða. Er ég þá kominn að því sem ég hefi dregið að minnast á, Hinu íslenzka fomritafélagi. Jón Ásbjörnsson var aðalhvatamað- urinn að stofnun þessa merka félags. Hann hefur sjálfur sagt frá því í skemmtilegri ritgerð, hvernig hugmyndin að þessu út- gáfufélagi þróaðist hjá honum og fékk loks ákveðna mynd í við- tölum þeirra Þorsteins sýslu- manns Þorsteinssonar vestur á Staðarfelli í Dölum sumarið 1926. Tveim árum síðar var undirbún- ingi lokið og stoþifundur hald- inn. Jón Ásbjörnsson var kjörinn fyrsti forseti félagsins og hefur verið það æ síðan. Jón setti merkið hátt er hann gekkst fyrir stofnun félagsins. Út gáfur þess’áttu að vera vandaðar að öllum ytra frágangi, en hvergi slegið af kröfum um vísindalega nákvæmni, og skýringar allar færðar í þann búning að hverj- um greindum íslendingi mætti að gagni verða. Frá þessu marki hefur aldrei verið hvikað síðan. Stundum hefur verið kvartað uftdan því að seint sæktist að koma fornritunum á prent í þess- ari útgáfu; myndi Jón Ásbjörns- sðn og sízt hafa harmað það þótt fastara sæktist róðurinn. En þárna hefur verið við margvís- lega örðugleika að etja, og eitt er vist, að unnendur fornritanna mega vera þakklátir fyrir það að aldrei hefur verið siegið slöku við vandvirknina til að sefa ó- þolinmæðina, ★ Jón Ásbjörnsson mun vera að heiman í dag, en vinlr hans sam- einast í hlýjum kveðjum til hans á þessum merkisdegi. Fyrsta ósk okkar allra er að hann megi njóta batnandi heilsu enn um langan aldur. Þá kemur hitt af sjálfu sér, að Fornritafélagið held ur áfram að njóta áhuga hans og orku, en bezta óskin því til handa er sú, að það megi ávallt starfa i anda stofnanda síns og fyrsta forseta, Jóns Ásbjörnsson- ar. Fétur Benediktsson. — ýr — Jón Ásbjörnsson verður ekki staddur í bænum í dag. Nýtt hefti af „Viiidrosen46. BLAÐINU hefur borizt nýtt hefti bókmenntatímaritsins „Vind- rosen", sem gefið er út af Gyld- endal. í þessu nýja hefti eru kynntir tveir ágætir fulltrúar ensku ung-skáldakynslóðarinnar: Alan Sillitoe, sem á þar söguna „Lördag eftermiddag" og Willi- am Golding, en eftir hann birtist kafli úr skáldsögunni „Fluernes herre". Bæði þessi verk lýsa hvernig fyrirbrigði úr heimi hinna fullorðnu — sem oft eru óhugnanleg — endurspeglast í hugarheimi barna. Max Frisch, sem vakti mikla athygli með skáldsögu sinni „Homo Faber”, sannar í „Dag- böger" að hann er snjali heim- spekilegur athugandi og þjóð- félags-gagnrýnir. Viðhorf hans til vandamála samtímans og skilningur hans á listinni og hlutverki hennar, koma berlega í ljós í úrvali því, sem birtist í „Vindrosen". Hann skrifar einn- ig um föðurland sitt, Sviss, og kosti þá og vandkvæði, sem eru samfara því að vera „sonur lítiis lands". Niels Barfoed þýðir ljóð eftir Wallace Stevens, sem átti þátt í uppvakningu amerískrar nútíma- ljóðagerðar. Af dönsku efni í ritinu má nefna smásögu eftir Finn Gerd- es, yfirlit um stefnur í danskri málaralist á árunum 1950—60, eft ir Jens Jörgen Thorsen, kvik- myndayfirlit eftir Klaus Rifbjerg, nýjan þátt „Replikker" en þar fjallað um hinn svokallaða „ni- hílisma". í heftinu er ítarleg umsögn eftir Torben Broström um nýja ljóðabók „Figur og Ild“ eftir Thorkild Björnvig, en því lýkur með yfirliti um nýjar franskar bækur. Til fermingargjafa Við höfum tilbúinn saengurfatnað í miklu úrvali, önnumst jafnframt merkingar, fallegir stafir og mynstur. Einnig undirfatnaður. Baby-doll náttföt og náttkjólar. Ath. að panta sængurfatnaðinn í tæka tíð. Sængurfataverzlunin Verið Bergstaðastræti 7. AUGLÝSIINIG um umferð í Reykjavík Samkvæmt ályktun bæjarstjórnar Reykjavíkur hafa bifreiðastöður verið bannaðar í eftirgreindum götum: 1. Smiðjustíg milli Hverfisgötu og Lindargötu. 2. Vesturgötu norðanmegin götunnar milli Norð- urstígs og Ægisgötu. 3. Tjarnargötu milli Kirkjustrætis og Vonar- strætis. Ennfremur hefir umferð vörubifreiða, sem eru yfir ein smálest að burðarmagni, og fólksbifreiða, 10 farþega og þar yfir, annarra en strætisvagna, verið bönnuð um Laugaveg frá Snorrabraut, Skólavörðu- stíg neðan Bergstaðastrætis, Bankastræti og Austur- stræti kl. 16—18 á virkum dögum öðrum en laugar- dögum, en þá gildir bannið kl. 10—12. Þetta tilkynnist öllum, sem hlut eiga að máli. LögreglUstjórinn í Reykjavík, 16. marz 1960. SIGURJÓN SIGURÐSSON. Fokhelt raðhús Til sölu er af sérstökum ástæðum raðhúsendi við Hvassa- leiti. Á 1. hæð sem er ca. 94 ferm. er stór stofa, rúm- gott eldhús, ytri og innri forstofa, þvottahús, geymsla og miðstöðvarherb., W.C. og bílskúr. Á 2. hæð sem er ca. 62 ferm. eru fjögur herb., bað og stórar svalir móti suðri. Sérlega fallegt útsýni. Allar nánari upplýsingar gefur: IGNASALAI • REYKJAVí K • -ngólfsstræti 9B. — Sími 19540 ng eftir kl. 7 sími 36191. SAVA — Hvað er það? SAVA er skammstöfun ^ Samemaða Verksmiðjuafgreiðslan Bræðraborgarstíg 7 SAVA hefur söluumboð fyrir 7 verksmiðjur, bar á meðal Sokkaverksmiðjuna h.f. sem framleiðir hina viðurkenndu

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.