Morgunblaðið - 11.12.1960, Blaðsíða 20

20
MOFCVNBIAÐ1Ð
Sunnudagur 11. dee. 1960
sjaldan var opnuð, með
tveim legubekkjum úr búð,
upp við rykugan arininn og þar
var líka brynjan, sem hann hafði
verið í sem Riohard III. Það var
allt og sumt, að undanteknu
herbergi, sem hafði verið lagað
til handa mér. — Eg ætla að sýna
þér það, sagði hann og leiddi
mig inn í lítið, snoturt svefn-
herbergi með gulu sirzi á hús-
gögnunum. Það hafði sýnilega
\ erið veggfóðrað nýlega; hann
hafði 'komið fyrir blómum víðs-
vegar í þvi og á rúminu var fal-
leg sirzábreiða.
Eg leit kring um mig. — Þetta
er indælt! Indælt!
Við stóðum og töluðum saman,
þegar hann fölnaði allt í einu
upp. Settist svo snögglega niður
og andaði eins og hann væri móð
ur.
— Gengur nokkuð að þér,
pabbi? sagði ég, dauðskelfd.
Hann veifaði hendi. — Gefðu
mér eitthvað að drekka, Treepee.
Hann benti fálmandi á’ búrið.
Hann gat varla talað. Eg þaut
inn í búrið, náði þar í flösku af
vermút og hellti í glas handa
'honum. Höndin skalf svo mikið,
þegar hann tó'k við því, að ég
varð að styðja við hana, svo að
hann gæti borið glasið upp að
vörunum.
Hægt og hægt kom aftur 'lit-
ur í andlitið á honum. — Ó-
þverra drykkur, sagði hann, og
var seinmæltur. — Drekktu
aldrei, þó að allir séu að því.
Eg varð svo fegin, að ég hefði
getað faðmað hann að mér, en
ég var feimin við að sýna til-
finningasemi. Eg skal gæta hans,
lofaði ég sjálfri mér. Hann er
éínmana og þarf á dóttur sinni
að halda. Mér verður ekki of
aukið hérna . . . Hugsa sér að
sjá hann svona uppstrokinn og
hressan, þegar hann tók á móti
mér, og nú allt í einu, gamal-
menni . . . Hann hefur orðið að
taka á leikaragáfunni sinni, þeg
ar hann tók á móti mér.
Eftir matinn sagði hann við
mig: — Hvað viltu nú gera í
kvöld — fyrsta kvöldið þitt í
Hollywood?
— Mig langar mest til að sjá
Lionel frænda. Hugsaðu þér, að
ég skuli aldrei hafa séð hann.
— Hefurðu aldrei séð hann?
Pabbi var hissa. — Við skulum
bæta úr því tafarlaust.
Um kvöldið fór pabbi með mig
út að borða hjá Romanoff. Hár
maður, náfölur, kom að borðinu
til okkar, með bros, sem ljómaði
upp allt andlitið á honum. —
Þetta er John Carradine, sagði
pabbi, vingjamlega. — Sjaldgæf
ur vinur! Carradine kyssti mig
á kinnina með nítjándu aldar
hofmennsku. — Það gleður mig,
að þú skulir vera komin hingað.
Jack hefur ekki um annað talað
undanfarið. Hann hefur sagt
öllum, að hann ætti von á dótt-
ur sinni.
Pabbi lyfti vinstri augabrún,
en sagði ekki neitt.
Við fórum svo í gamla bílnum
hans Carradine út á búgarðinn
hans Lionels frænda. Eg var
feimin, og var alls ekki eins og
stelpa sem á að hitta hann frænda
sinn, heldur eins og ung stúlka,
sem á að hitta frægan mann. Eg
vissi, að hann var næstum far-
lama af liðagigt, og því kom mér
það ekkert á óvart, að þama
voru tvær konur — mæðgur —
sem hugsuðu um hann. — Hr.
Barrymore er í rúminu sögðu
þær okkur. Við fórum upp á
loft, og þar var Lionel frændi
umkringdur af koddum í rúm-
inu. hann virtist minni vexti en
í kvikmyndunum — og eldri.
Þegar ég kom í dyrnar, sagði
hann, næstum hranalega. —
Stattu þarna snöggvast kyrr,
Diana, ég vil sjá hvaða ættlegg
Barrymoranna þú líkist!
Eg stanzaði og stóð þarna eins
og bjáni, vegna þess að mig
langaði til að hlaupa til hans og
faðma hann. Og þegar ég svo
gerði það, vissi ég alls ekki,
hvað ég átti að segja. • Hafði
hann tekið á móti okkur rúm-
liggjandi, af því að hann vildi
ekki láta mig sjá sig í hjólastól.
Eg leit í kringum mig í stóra
svefnherberginu. Ýmsar af kop-
arstungumyndunum hans héngu
á veggjimum. Eg sagði: — Eg
sá eina koparstungu eftir þig í
Metropolitan í New York,
Lionel frændi. Má ég líta á þess
ar-
— Vitanlega, vitanlega, væna
mín. Röddin var vingjarnleg.
Hann hafði, eins og pabba, lang
að til að verða málari, þegar
hann var ungur, og hafði verið
við listnám í París. Hann elsk-
aði tónlist og hafði meira að
segja samið eina hljómkviðu. En,
eins og pabbi, gat hann ekki
gengið í berhögg við óskir fólks
ins — svo að hann varð leikari
líka. Nú var hann héma, sært
ljón, í vörzlu tveggja kvenna.
Pabbi hafði sezt á stól til
vinstri við rúm Lionels frænda
og Carradine hjá honum. Við
fengum kampavín. Eg settist
hinumegin við pabba og mér leið
illa.
—• John, þú verður að segja
honum Mike það, sagði pabbi.
— Lestu upp kvæðið . . . þú
veizt. Carradine svelgdist á af
hlátri. Hann leit á mig, komst
að þeirri niðurstöðu, að ég væri
ekki uppnæm fyrir smámunum,
og fór svo að lesa kvæðið, sem
var dálítið hæpið að siðsemi til,
en fyndið, og allir höfðu þeir
mjög gaman af því. Það var ó-
skaplega langt, og loks sagði
pabbi: — Þú ert víst orðinn
þreyttur, Mike.
— Já, það er ekki laust við
það. Hann sneri sér að mér. —
Komdu aftur og heimsæktu mig,
Diana. Eg vona, að þér gangi
vel hérna. Eg vildi að þú værir
hjá Metro. Þar höfum við öll
verið.
— Þeir vildu ekki borga það,
sem ég setti upp. Lionel frændi.
— Hann brosti. — Ojæja, pen
ingarnir eru náttúrlega eftirsótt
vara, en það eru til fleiri verð
mæti í viðskiptum, sérðu.
Þeir væru mér mikils virði,
reyndi ég að útskýra. — Það
er svo guðdómlegt að hafa eitt
hvað sjálfur og þurfa ekki að
biðja aðra um allt, sem mann
langar í. Eg á við, að ég vil
helzt vinna méi inn peningana
sjálf og eyða þeim svo eins og
ég vil sjálf. Eg fann það sjálf,
hvað það var bjánalegt að vera
að tala um peninga, þegar við
höfðum svo margt annað, sem
við gátum talað um . . .
Hann vildi vita, hvar ég héldi
til, og ég sagði honum það. —
Þú ert þá ekki hjá Jack? spurði
hann hissa.
Pabbi tók fram í. — Það er
betra fyrir hana að vera í hótel
inu. Hún hefur æfingar á hverj
um degi, og ég er þarna lengst
uppi í fjöllum. Treepee kann
ekki einu sinni að aka enn.
Lionel frændi hallaði sér aft
ur á koddána og ég kvaddi hann
með kossi. — Eg vona, að við
sjáumst bráðlega aftur, sagði ég.
— Eg ætla að læra á bíl og und
ir eins og ég er orðin útlærð,
þætti mér gaman að koma í
heimsókn til þín aftur.
—• Auðvitað. Þú gerir þá boð
á undan þér. Hann veifaði hendi
til mín þegar við fórum.
Pabbi hafði ekið mér aftur í
gistihúsið. Eg átti að fara að
vinna í bítið morguninn eftir.
— Góða nótt, Treepee. Þú ert
víst búin að eiga nógu strangan
dag. Hann kyssti mig og svo fór
hann með Carradine.
Fyrsti dagurinn minn í Holly-
wood var á enda. Eg hafði loks
ins hitt Lionel frænda. Hann
hefði getað leikið við mig þegar
ég var lítil, en var bara ókunn
ungur maður. Og það var hann
enn.
Blöðin vildu fá að vita, hvers
vegna John Barrymore og hin
nýfundna dóttir • hans byggju
ekki saman. Pabbi gaf þessvegna
blöðunum svolátandi greinar-
gérð:
Mér þykir vænt um, að Diana
skuli vera komin hingað. Hún
er indælis barn, og verður lík-
lega hjá mér um helgar. íbúðin
hennar (hér hlógum við í félagi)
bíður tilbúin eftir henni, hvenær
sem hún þarf á að halda. En hús
SHtltvarpiö
Sunnudagur 11. desemlser
8.30 Fjörleg músík í morgunsáriö. —
9.00 Fréttir.
9.10 Veðurfregnir.
9.20 Vikan framundan.
9.35 Morguntónleikar:
a) Concertino nr. 1 í G-dúr eftir
Pergolesi (I Musici leika).
b) Italo Tajo syngur aríur eftir
Mozart.
c) „Minningar frá Flórens'* eftir
Tjaikovsky (Strengjasveit Rík
isóperunnar í Vín; Henry
Swoboda stj.).
Skáldið og mamma litla
Alltaf kallar pabbi á okkur, þegar
hann þarf að leita að einhverju ....
.... farðu og athugaðu hvað hann
vill núna.
Hann bað mig að leita að þér til
þess að biðja þig að leita að bók-
inni, sem hann var að lesa í gær,
en hann er búinn að gleyma hvað
hún heitir!!
WELL?...VOU,
CAN'T VOU GO
APTER HIM?
■—‘ GET VOUR
FATHER, EVE... WE'RE
FLVING BACK AT ONCE
SHALL I WAIT,
MRS. BLAKELY?
7 rM SORRi! MRS.
I BLAKELX I DON'T
KNOW WHERE MR.
BLAKELV'S FlSHING-
tHIS 16 A BIG LAKE/
I'M SORRX VIVIAN
„.FATHEW.S OUT
FISHING / «
I
i.
^ið
op courbe/...
I'LL SIT RIGHT HERE
TILL MR. BLAKELY
COMES IN, AND THEN
WE'LLTAKE OFF/
Náðu 1 föður þinn Eva . . .
fljúgum beint heiml
Mér þykír það leitt Vivian
. . . Pabbi er úti á vatni að veiða!
— Nú? . . . Þá getið þér ekki
náð í hann? '
— Mér þykir það leitt frú
Blakely, ég veit ekki hvar herra
Blakely er að veiða . . . Þetta er
stórt vatn!
— Á ég að bíða frú Blakely?
— Auðvitað! Ég ætla að sitja
hér þar til herra Blakely kemur
að, svo förum við! .
11.00 Messa í Dómkirkjunni (Presturj
Séra Jón Auðuns dómprófastur.
Organleikari: Dr. Páll Isólfsson).
12.15 Hádegisútvarp.
13.10 Afmæliserindi útvarpsins um
náttúru Islands; VII: Jarðvegur*
inn (Dr. Björn Jóhannesson).
14.00 Miðdegistónleikar: Frá tónlistar*
hátíðinni í Salzburg í ár.
a) Cesare Valleti syngur; Taub-
mann leikur undir.
b) „Hetjulíf" op. 40 eftir Ric-
^ hard Strauss (Fílharmoníska
hljómsv. í Berlín; von Karaj*
an stjórnar).
15.20 Endurtekið efni: Stefán Jónsson
hreppsstjóri í Hlíð í Lóni segir
rökkursögu (Aður útv. 22. okt,
sl.).
15.45 Kaffitíminn: Þorvaldur Stein*
grímsosn og félagar hans leika.
— (16.00 Veðurfregnir).
16.15 A bókamarkaðinum (Vilhj.
Gíslason útvarpsstjóri).
17.30 Barnatími (Helga og Hulda Val«
týsdætur);
a) Leikrit: „Verkstæði jólasvein*
anna" eftir Thorbjörn Egner.
— Leikstjóri: Baldvin Hall-
dórsson. (Aður útv. fyrir 2
árum).
b) Sagan ..Klifurmúsin og hia
dýrin 1 Hálsaskógi"; IV*
(Kristín Anna Þórarinsdóttir
leikkona).
c) Lesið úr nýjum barnabókuiv
18.25 Veðurfregnir,
18.50 Tilkynningar. f
19.30 Fréttir og íþróttaspjall.
20.00 Erindi: Frá Hawaí; síðari hlutf
(Birgir Thorlacius ráðuneytis-
stjóri).
20.25 Hljómsveit Ríkisútvarpsins leik-1
ur. Stjórnandi: Bohdan Wodic*
ko.
a) „Tónagaman" eftir Mozart.
b) Lítil svíta eftir Debussy. v
20.55 „Leiftur frá horfinni öld" — sam
felld dagskrá um séra Jón Stein-
grímsson, tekin saman af Jónl
R. Hjálmarssyni skólastjóra og
l>órði Tómassynj safnverði. Flytj
endur auk þeirra: Dr. Kristjáa
Eldjárn og Baldur Pálmason.
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.Q5 Danslög: Heiðar Astvaldsson ve|
ur lögin.
23.30 Dagskrárlok.
Mánudagur 12. desember
8.00—10.00 Morgunútvarp (Bæn. —?
8.05 Morgunleikfimi. — 8.15 Tón-
leikar. — 8,30 Fréttir. — 8.40
Tónleikar. — 9.10 Veðurfregnir*
— 9.20 Tónleikar).
12.00 Hádegisútvarp. (12,25 Fréttir
og tilkynningar).
13.15 Búnaðarþáttur: Gísli Kristjána*
son ritstjóri heimsækir mjólkur
fræðing, sem gerzt hefur bóndif
13.30 „Við vinnuna": Tónleikar.
15.00—16.30 Miðdegisútvarp. — (15.00
Fréttir. — 16.00 Fréttir og veður*
fregnir).
18.00 Fyrir unga hlustendur: „Forspil",
bernskuminningar listakonunnar
Eileen Joyce; VIII. (Rannveig
Löve).
18.25 Veðurfregnir.
18.30 Þingfréttir. — Tónleikar.
18.40 Tilkynningar.
19.30 Fréttiif.
20.00 Um daginn og veginn (Andréi
Kristjánsson ritstjóri).
20.20 Einsöngur: X>óra Matthíasson
syngur lög eftir Hándel, Durante,
Torelli, Gounod og Debussy; Jór
unn Viðar leikur á píanó.
20.40 Ur heimi myndlistarinnar (Hjör*.
leifur Sigurðsson listmálari).
21.00 Tónleikar: Fiðlusónata nr. 1 í f-
moll op. 80 eftir Prokofiev. Dav-
id Oistrakh leikur á fiðlu og
Vladimir Yampelsky á píanó.
fil. kand.).
21.30 Utvarpssagan: „Læknirinn Lúk-
as“ eftir Taylor Caldwell; XVI.
(Ragnheiður Hafstein þýðir og
les).
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Hljómplötusafnið (Gunnar Guð-
mundsson).
23.00 Dagskrárlok.
Þriðjudagur 13. desember
8.00—10.00 Morgunútvarp (Bæn. —
8.05 Morgunleikfiml. — 8.15 Tón-
leikar. — 8.30 Fréttir. — 8.40
Tónleikar. — 9.10 Veðurfregnir.
— 9.20 Tónleikar).
12.00 Hádegisútvarp. — (12.25 Fréttir
og tilkynningar).
13.00 „Við vinnuna": Tónleikar.
14.40 „Við, sem heima sitjum" (Svava
Jakobsdóttir B.A.).
15.00—16.30 Miðdegisútvarp. — (15.00
Fréttir. — 16.00 Fréttir og veður-
fregnir).
18.00 Tónlistartími bamanna (Jón G*
Þórarinsson).
18.25 Veðurfregnir.
18.30 Þingfréttir. — Tórileikar.
18.50 Tilkynningar.
19.30 Fréttir.
20.00 Daglegt ’mál (Oskar Halidórsson
cand. mag.)
20.05 Erindi: Um Bertel Gunnlögsen
(Birgir Kjaran alþingismaður).
20.30 Tónleikar: Roma, — balletttón-
list eftir Bizet. Hljómsveit Borg-
arballettsins í New York leikur,
Leon Barzin stjórnar.
20.55 Upplestur og einsöngur: Bassa-
söngvarinn Fjcdor Sjaljapin syng
ur, og Guðmundur Jónsson les
úr endurminningum hans.
21.25 Hugleiðingar: „Hér fljúga engin
fiðrildi (Einar Pálsson).
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 A vettvangi dómsmála (Hákon
22.30 Tónleikar: Kór og hljómsveit
Guðmundsson hæstaréttarritari),
Rauða hersins leikur og syngur.
Alexandrov stjórnar. J
23.00 Dagskrárlok. a