Morgunblaðið - 21.03.1961, Page 20
20
MORGVNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 21. man 1961
DÆTURNAR VITA BETUR !
j
SKALDSAGA EFTIR RENEE SHANN j
áfram saman. — Reyndu að fá
tækifæri til að tala alvarlega við
hann, og ef allt er í lagi, þá get-
urðu verið einbeitt við mömmu
þina. Þá geturðu gert það með
góðri samvizku, ef þú bara veizt,
að hún þarf engar áhyggjur að
hafa út af ákvörðun þinni.
Janet sagði efafolandin, að hún
viidi miklu heldur tala um þetta
við i>afoba sinn en mömmu.
— Viltu þá lofa mér að gera
bað?
— Auðvftað lofa ég því.
— I>á skulum við ekki hafa
fneiri áhyggjur af þessu í bili.
Sjáðu hæðina þarna. Við skulum
koma upp á hana og þá skal ég
sýna þér uppáhalds útsýnið mitt.
Og svo verðum við víst að fara
að halda heim aftur. Ég vildi
bara óska, að ég þyrfti ekki að
flýta mér svona mikið til borg-
arinnar aftur. Ég vildi gefa mik-
ið til að þurfa ekki að ná í þessa
bölvaða flugvél tíl Parísar í
kvöld.
— Það vildi ég líka óska, að
þú þyrftir ekki. Hversvegna
þarftu að flýta þér svona mikið?
Hann brosti og greip arm
hennar/ — Jæja, samt er það
betra en að koma alls ekki.
Þau voru nú komin upp í hæð-
ina og sáu uppáhalds útsýni
Nigels. Landið bylgjaðist í græn
um ökrum og engjum, svo langt
sem augað eygði. Nigel dró hana
til sín í grasið, og gleymdi því í
bili, að hann var svona mikið að
flýta sér.
— Ó, Janet, það er svo yndis-
legt að vera hérna nxeð þér.
Veiztu, að þetta er fyrsti dagur-
inn, sem við erum saman heima?
— Ja, það veit ég.
Hann kyssti hana og þrýsti
henni að sér.
— Oft er ég búinn að hugsa
mér þennan dag, og hlakka til að
fara með þig til fjölskvldunnar
minnar, og sýna henni þig og
vera hreykinn af þér. „Þetta er
Janet, stúlkan, sem ég ætla að
giftast“, ætlaði ég að segja. Eg
sá vel, hvað þau voru hrifin af
þér. Þú hefur áreiðaniega gengið
í augim á þeim, elskan mín. Hann
hló ofurlítinn kuldahlátur. — Ég
vildi, að þú gætir sagt það sama
um mig og foreldra þína.
— Já, en það get ég, sagði
Janet. — Að minnsta kosti hvað
pabba snertir. En mamma ....
ja, hún ér bara ekki við því búin
að hitta neinn, sem vill giftast
mér og taka mig um leið frá
henni. Þetta er alls ekkj af því
að hún sé þér neitt andvíg, per-
sónulega. Hún andvarpaði. — Ó,
Nigel. ég ötfunda þig svo af for-
eldrum þínum! Þau eru auðsjá-
anlega svo ánægð hvort með
annað og eiga hvort annars trún-
að. Rífizt þið aldrei?
— Jæja, stundum lendir okkur
Barböru saman.
— Ég vildi að ég hefði átt
systkini. Það gerir mér helm-
ingi erfiðara fyrir að vera einka
barn. Ef við værum fleiri, myndi
mamma víst fúslega lofa mér að
giftast. •
Hann kyssti hana aftur og
minnti hana á loforðið, sem hún
hafði gefið honum.
— >ú talar út um þetta við
pabba þinn?
— Já, ég held það verði bezta
ráðið. Þá fæ ég að vita, hvernig
landið liggur. En mundu, að jafn
vel það, krefst dálítils hugrekk-
is. Þó að mér þyki vænt um
hann, þá kem ég mér samt illa
að því að spyrja hann, hvort
hann muni skilja ef ég fer, sagði
ég fer að heiman.
— En þú hefur skiljanlega
ástæðu til að spyrja.
— Ég vona, að honum finnist
það.
— Ég er viss um, að honum
finnst sú ástæða ærin.
— Ein ef hann nú segir, að
hann muni skilja ef ég fer sagði
Janet í örvæntingartón. Æ, elsk-
an mín, ég get beinlinis ekki til
þess hugsað. Yið skulum heldur
bíða og sjá til. Það getur verið,
að þessi kvíði minn sé ástæðu-
laus.
— Það vona ég að hann sé.
Hann tók undir höku hennar,
svo að hún horfði beint framan
í hann. — Við skulum ekki láta
hana mömmu þína skilja okkur,
elskan min.
— Nei, það skal ég ekki gera.
Að minnsta kosti .... en auð-
yitað verð ég að fúllvissa mig
um, að það hafi ekki neinar
slæmar afleiðingar, ef ég giftist
þér. Hún stökk á fætur og rétti
honum hendurnar til þess að
reisa hann við. — Æ, elskan
mín, við skulum ekki spilla þess
ari stund, sem eftir er, með á-
hyggjum. Áður en við getum lit-
ið við þarftu að ná í þessa flug-
vél þina.
Móðir Nigels hafði te tilbúið,
þegar þau komu heim. öll fjöl-
skyldan settist við borðið undir
stóra trénu í garðinum, sem
breiddi út krónu sína og skýldi
þeim fyrir síðdegissólinni.
— Hvenær kemurðu næst,
Nigel? spurði móðir hans.
— Það er ekki alveg víst. 1
næstu viku, etf ég get losnað.
Hann brosti og leit á Janet. Það
getur orðið jafnvel ennþá styttri
viðstaða en núna, svo að það
er ekki víst að ég geti einu sinni
skroppið hingað.
— Það er allt í lagi. Við skul-
um fyrirgefa þér það, sagði
Barbara.
Þau hópuðust samar. við bíl-
inn, þegar Nigel og Janet voru
að fara af stað. Þau komust ekki
eins fljótt af stað og gert hafði
verið ráð fyrir. Þau höfðu ætlað
að komast það snemma til borg-
arinnar, að þau gætu borðað sam
an í næði áður en hann færi,
klukkan níu. En nú sá Janet sér
til leiðinda, að bæði vegna taf-
arinnar og mikillar umferðar á
vegunum, leið tíminn allt of
fljótt, til þess, að úr því gæti
orðið.
— Vertu sæl, góða mín, sagði
frú Derry. — Komdu fljótt til
okkar aftur. Og gerðu þér ekki
oímiklar áhyggjur út af því ef
mamma þín er ykkur eitthvað
erfið.
Janet kyssti frú Derr, og sagð-
ist skyldu reyna.
— Það fer allt vel á endanum,
sagði faðir Nigels. Og svo kyssti
hann hana líka, rétt eins og þau
hefðu þekkzt alla sína ævi. Yfir-
leitt fannst henni það næstum
ótrúlegt, að þetta væri í fyrsta
sinn, sem hún hitti þetta fólk.
Jafnvel María gamla frænka var
eins og gömul vinkona.
Sharman kom þjótandi út úr
dyrunum og sagðist ekki hafa
haft hugmynd um, að þau væri
að fara svona fljótt.
— Ég hitti þig í Wasbington,
Janet, sagði hún og gaf Nigel
auga um leið. — Hitti þig í París,
NigeL Má ég hringja þig upp og
tilkynna, áð ég sé kominh?
— Sjálfsagt. Ef ég verð önn-
um kafinn, skal ég finna ein-
hvem ungan mann handa þér.
Hún setti upp vonbrigðasvip.
— Nei, það er ekkert gagn í
því. Þú verður að koma sjálfur.
Og ég sem er búin að fá leyfi
hjá Janet.
— Gerðu hann ekki alveg vit-
lausan, sagði Barbara. — Hann
er nú ekki svo dásamlegur.
— Það er ekkert að marka þó
þér finnist það ekki, sem ert
systir hans.
— Mikið geta þessar stelpur
blaðrað, tautaði Nigel er þau
óku af stað. Hann rétti út hönd-
ina, til þess að veifa til fjölskyld
unnar. um leið og hann beygði út
af heimreiðinni. Janet hallaði
sér líka út úr glugganum og veif
aði. Svo hallaði hún sér aftur
í sætið. — Bara að það sé þá
eintómt blaður. En ég er nú
ekki viss um, að svo sé.
— Vitanlega er það ekki ann-
að en blaður. Ég hef hitt aðrar
eins áður, og þær meina ekkert
með þessu.
Janet færði sig nær honum.
Hann tók vinstri höndina af stýr
inu og leitaði að hennar hönd.
— Æ, litli bjáninn þinn sagði
hann — í annað sinn þann dag.
— Það er ekki víst, að það sé
eintómt blaður. Hvernig kynn-
irðu við það, ef ungur maður
færi að setja mér stefnumót,
meðan þú ert í París?
— Vitanlega væri mér fjanda-
lega við það. Ég yrði auðvitað
fokvondur.
— Já, ætli ekki það.
— Heyrðu nú til. Ef þú vilt
ekki, að ég fari út með henni,
skal ég finna upp á einhverju til
að hafa mig afsakaðan, þegar
hún hringir til mín.
Skáldið og mamma litla
1) Heyrðu, Lotta. Hvar hefurðu 2) Ég? — Ég hef ekki.... 3) ... .látið það neins staðar!
látið strokleðrið mitt?
— Svo þú náðir í Markús? | fann drenginn í skóginum ....
— Herra McClune, hér er um | — Þú lýgur huglausi þorpar-
misskilning að ræða .... Ég; inn þinn, og þú veizt það ....
Ég hef orðsendinguna þína ....
Þú hafðir ekki einu sinni kjark
til að skrifa þitt eigið nafn und-
ir! Nú hef ég náð þér, og ég
ætla að gera úr þér fordæmi ..
Lokið hann inni .... Ég sé um
hann síðar!
Janet þrýsti höndina, sem hélt
í hennar.
— Nei, þú skalt ekki vera að
þv. Þá heldur hún, að ég sé ein-
hver dauðans bjáni.
— Það er ég lika viss um, að
þú ert. Góða min, ég gæti farið
út með Sharman, kvöld eftir
kvöld, án þess að það breytti
nokkrum sköpuðum nl-ut okkar
í millá. Hún er bara allt annað
en ég gengst fyrir. Og jafnvel
þött hún væri það — þá er ég nú
einu sinni skotinn í þér. Engin
önnur stúika í heiminum gæti
haft minnsta aðdráttarafl fyrir
mig.
Hún brosti: — Ó, þú ert svo
indæll!
— Það er þá ákveðið. Hann
leit á klukkuna í bílnum. Viltu
bara sjá, hvað klukkan er orðiri.
Svona líður tíminn altaf, þegar
ég er með þér.
Það var ekki nema hálftími
upp á að hlaupa, þegar þau
sHÍItvarpiö
Þriðjudagu-r 21. marz
8.00 Morgunútv. — Bæn. Morgunleik-
fimi: Valdimar Örnólfsson, leik-
fimikennari og Magnús Péturs-
son píanóleikari. — 8.15 Tón-
leikar. — 8.30 Fréttir. — 8.35 Tón
leikar. — 9.10 Veðurfregnir. —
9.20 Tónleikar. —
12.00 Hádegisútvarp. •
(12.25 Fréttir og tilkynningar).
13.15 Þáttur bændavikunnar: Leiðbein-
ingarþjónusta fyrir landbúnað-
inn, — umræður undir stjórn
Lárusar Jónssonar. Þátttakendur:
Agnar Guðnason, Halldór Páls-
son, Jón Eiríksson og Þórólfur
Guðjónsson.
14.15 „Við vinnuna": Tónleikar.
14.40 „Við, sem heima sitjum" (Dagrún
Krist j ánsdóttir).
14.15 Tónleikar: „Við vinnuna".
15.00 Miðdegisútvarp (Fréttir. — 15.05
Tónleikar. — 16.00 Fréttir, veð-
urfr. og tilk. — 16.05 Tónleikar).
18.00 Tónlistartími barnanna (Jón G.
Þórarinsson).
18.25 Veðurfregnir.
18.30 Þingfréttir. — Tónleikar.
19.00 Tilkynningar.
19.30 Fréttir.
20.00 Neistar úr sögu þjóðhátlðarára-
tugsins; III. erindi: Aðdragandi
„fimm ára stríðsins" (Lúðvík
Kristjánsson rithöf.).
20.25 „Carmen": Svítur nr. 1 og 2 eft-
ir Bizet (Lamoureux hljómsveitin
leikur; Antal Dorati stjórnar).
20.55 Haddir skálda: Úr verkum Hall-
dórs Stefánssonar. —
Flytjendur: Helga Valtýsdóttir
og Róberts Arnfinnsson.
21.40 Ungir tónlistarmenn: Sigurður
Örn Steingrímsson fiðluleikari og
Kristinn Gestsson píanóleikari
flytja tvö nútímatónverk.
a) Fantasía fyrir fiðlu og píanó
op. 47 eftir Arnold Schönberg.
b) Sónata fyrir píanó eftir Igor
Stravinsky.
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Passíusálmar (41).
22.20 Um fiskinn (Stefán Jónsson).
22.40 Lög úr óperunni „Porgy og Bsss'*
eftir George Gershwin (Rise Stev
ens, Robert Merrill og Robert
Shaw kórinn syngja'; RCA-Victor
hljómsveitin leikur. Stjórnandi:
Robert Russell Bennett).
23.10 Dagskrárlok.
Miðvikudagur 22. marz
8.00 Morgunútvarp (Bæn — 8.05 Morg
unleikfimi — 8.15 Tónleikar —
8.30 Fréttir — 8.35 Tónleikar —
9.10 Veðurfregnir — 9.20 Tónleik-
ar — 10.00 Veðurfregnir.
12.00 Hádegisútvarp (Tónleikar. —
12.25 Fréttir og tilkynningar).
13.15 Þáttur bændavikunnar: Sauðfjár
rækt, — umræður undir stjórn
Lárusar Jónssonar. Þátttakendur
Gunnar Guðbjartsson, Halldór
Pálsson, Hjalti Gestsson, Jón
Gíslason og Jónas Pétursson.
14.15 „Við vinnuna": Tónleikar.
15.00 Miðdegisútvarp: Fréttir. — 15.05
Tónleikar. — 16.00 Fréttir og til-
kynningar — 16.05 Tónleikar.
18.00 Útvarpssaga bamanna: „Petrai
litla" eftir Gunvor Fossum; I.
(Sigurður Gunnarsson kennarl
þýðir og les).
18.25 Veöurfregnir.
18.30 Þingfréttir. — Tónleikar.
19.00 Tilkynningar.
20.00 Framhaldsleikrit: „tTr sögu For-
syteættarinnar" eftir John Gals-
worthy og Muriel Levy; fimmtl
^ kafli þriðju bókar: „Til leigu".
Þýðandi: Andrés Björnsson. —
Leikstjóri: Indriði Waage. Leik-
endur: Valur Gíslason, Þorsteinn
Ö. Stephensen, Helgi Skúlason,
Margrét Guðmundsdóttir, Guð-
björg Þorbjarnardóttir, Jón Aðila.
Hildur Kalman, Rúrik Haralds-
son, Baldvin Halldórsson og Helga
Löve.
20.45 Föstumessa í útvarpssal (PrestuF
Séra Sigurður Pálsson).
21.30 „Saga mín", æviminningar Pad
erewskys; VI. (Árni Gunnarsson
fil. kand.).
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Passíusálmar (42).
22.20 Erindi: Um björgunarstörf á
Norður-Atlantshafi (Jónas Guð-
mundsson stýrimaður).
22.45 Djassþáttur (Jón Múli Árnason),
23.15 Dagskrárlok.