Morgunblaðið - 30.07.1961, Blaðsíða 23

MORCUNBLAÐIÐ
23
Þeir syngja um
ísland í Belgíu
Dagskrá fyrir flæmska sjónvarpið
undirbúin hér
SL. föstudag kom hingað til lands
forstöðumaður deildar þeirrar í
flæmska sjónvarpinu í Belgíu,
er annast alþjóðleg dagskrár-
iskipti, Joseph Coolsaet að nafni.
Er hann hingað kominn í þeim
erindagjörðum að undirbúa og
stjórna upptöku sjónvarpsdag-
skrár um ísland og safna efni í
þlaðagreinar og útvarpserindi.
★ UNDIRBÚA 30 MÍN. jtg
dagskrA
* Tjáði hann blaðamanni Mbl. í
gær, að sjónvarpstökumennirnir
mundu koma hingað í næstu viku
— Hreinlætistæki
Framh. ai bls. 24.
r fil baka. Sagði ísleifur að inn-
i flytjendur væru nú að gefast upp
i á að hafa þessa vöru, þar eð kass
’ arnir fara versnandi, þrátt fyrir
loforð að utan, um að hér skuli
! ráðin bót á. Um handlaugarnar er
| Iþað að segja að þær virðast
j springa af því einu að kalt vatn
; rennur í þær, eftir að heitt vatn
hefur verið látið renna í þær
um stund.
en þar til þeir kæmu mundi hann
vinna að nauðsynlegum undir-
búningi. Er ráðgert, að þeir taki
hér saman 30. mín. dagskrá, sem
sýnd verði 2—3 sinnum ein-
hvern tíma í haust.
Um kunnugleika Belga á fs-
landi, sagði Coolsaet, að Belgir
þekktu að vísu talsvert til lands-
ins, en sú þekking væri dálítið
sérstæð, því að landið væri
þekktast af vinsælum flæmskum
söngvum um hina hugdjörfu sjó
menn, er færu til veiða á íslands-
miðum. Þetta væru söngvar, sem
nánast hvert mannsbarn kynni.
Að öðru leyti væri þekking
manna í Belgíu á íslandi mjög af
skornum skammti,
★ VILJA KYNNA ISLAND
Tilgangur flæmska sjónvarps-
ins væri sá að reyna að breyta
þessu nokkuð. Á sl. ári sagði
Coolsaet, að franska sjónvarpið
í Belgíu hefði haft 15 mín. dag-
skrá um ísland, og hefði verið
áberandi, hve áhugi á landinu
jókst eftir það. Hann kvað um
1 millj. sjónvarpstækja vera í
Belgíu og mætti gera ráð fyrir,
• Vatnið flóir stanzlaust út
Þá sneri Mbl. sér til Aðalsteins
Jóhannessonar en A. Jóhanness &
Smith hefur átt í sömu erfiðleik-
um með tékknesku handlaugarn-
®r og klósettkassana. Sagði hann
að kassarnir hefðu í mörgum til-
fellum eyðilagt fyrir tugi þús-
unda. En kassarnir eru þannig
að ef þeir opnast vegna brots eða
sprungu, þá flæðir vatnið stanz-
iaust inn í þá, og ef enginn er
nálægt, eins og t.d. að nætur-
lagi í skrifstofuhúsum, getur
[ yatnsrennslið valdið geysimiklu
- tjóni. Sagðist Aðalsteinn hafa
fengið tugi kassa til baka.
\ Innflytjendur hér hafa ekki
samband við framleiðendur beint
heldur við útflutningsmiðstöð,
eins og er í kommúnistaríkjun-
um. Fyrir áramótin var sendur
máður hingað frá Tékkóslóvakíu
vegna kvartana Og lofaði hann
«ð taka málið til athugunar. Síð-
an hafa komið sendingar, sem
eru mun verri en þær þó voru,
sem áður hafa komið, og sagði
Aðalsteinn að allir væru að gef-
«st upp á að bjóða viðskiptavin-
um sínum slíkar vörur. Sagði
hann ýmsar aðrar misfellur væru
á þessum innflutningi, t. d.
spryngju handlaugarnar eftir upp
setningu, en kassarnir væru þó
Verstir.
• Flísarnar springa —
gólfdúkar eyðileggjast
t' J. Þorláksson & Norðmann er
eitt fyrirtækið, sem flytur þess-
ar vörur, auk annarra bygging-
arvara frá Tékkóslóvakíu. Hjört
ur Hjartarson tjáði blaðinu að
allar þær vörur færu hríðversn-
endi. Verstir væru klósettkass-
arnir. Þeir skiptu orðið hundruð-
um, sem fyrirtækið hefði fengið
sprungna til baka eftir nokkra
mánuði. Einnig væru mikil brögð
að því að veggflísarnar þaðan
spryngju. Og gólfdúkarnir, sem
j ifyrirtækið hefði fengið frá Tékkó
Slóvakíu, vildu bólna upp á gólf-
unum og koma í gegn um þá ein
hver hvítur litur, sem ekki næð-
ist.
— Við erum búnir að gera allt
sem við getum til að fá einhverja
breytingu á þessu og erum að gef
ast upp. Kvörtunum er vel tekið,
, en varan versnar. ____________
Próf í stœrð-
frœði
BLABINU hefur borizt fréttatil-
kynning frá Renssealer Poly-
technic Institute, þess efnis að
íslenzkur námsmaður, Oddur
Benediktsson, hafi nýlega hlotið
gráðuna „master of Science" við
skólann. Viðfangsefnið, sem hann
leysti af hendi til að fá þessa
gráðu, var í stærðfræði.
—■ Inniseta
Fhh. af bls. 3.
glettnislega, hvað viljiði mik-
ið?
— Liggurðu oft í sólbaði?
— Sýnist þér það, sérðu
ekki að ég er náföl?
— Ætlarðu ekki að verða
brún í sur-ar?
— Maður er nú alltaf að
reyna. En ekki verður maður
brúnn hér á skrifstofunni. Ég
fer stundum í Hallargarðinn
í hádeginu og svo í sólbað á
svölunum heima eftir kl. 5.
— Ferðu úr bænum um helg
ar?
— Stundum, ég fór í Surts-
hellj um daginn.
— Ekki er sól í Surtshelli.
— Nei snjór.
— Hvert ætlarðu í sumarfrí
inu?
— Auðvitað á þjóðhátíðina
í Eyjum.
— ★ —
Við mjökumst nú niður á
þriðju hæð og hittum þar að
máli Axel Einarsson, lögfræð
ing og framámann í knatt-
spyrnufél. Víkingi, á skrif-
stofu sinni. Þar situr hann og
drekkur kaffi með Sverri
Þórðansyni, blaðamanni, göml
um kunningja okkar Mbl.-
manna.
— Finnst þér ekki notalegt
hérna inni í sólinni?
— Maður verður að taka
það, eins og hvert annað
hundsbi't.
— Spurðu hann heldur,
hvenær útför Víkings fari
fram. segir Sverrir.
- /Með
fegur&araísum
Framh. af bls. 6.
f þeirri ferð upphófst skemmti
legt atriði, sem blöðin hér kalla
mesta hneyksli síðan Leona Gage
var kjörin misss U.S. 1957, en
var harðgift frú. —
Reona Herz, 15 ára gagnfræða-
skólanemi, sem hefur verið að
læra leiklist, en sennilega ekki
fengið hlutverk við sitt hæfi sá
sér leik á borði, þegar hún frétti
að miss Costa Rica hefði forfall1 kallast mikið klædd ef hún fer
máli gegndi í fyrra, þegar allar
dömurnar gáfu honum koss, svo
að varalitur breytti smokingskyrt
unnj hans í rauða sportskyrtu og
ekki sá í andlit hans. Kannski
hefur hann beðizt vægðar í ár . .
Sigrún færði honum íslenzkan
borðfána og vakti hún og fáguð
framkoma hennar í fallegasta
þjóðbúningi kvöldsins mikla
hrifningu og lófaklapp. Næst fal
legasta þjóðbúninginn fannst
mér miss Thait; bera, þótt efnið
í honum sé ekki meira en í ís-
lehzkum tóbaksklút. Hún má
Joseph Coolsaet. ______
að um helmingur þeirra væri
stilltur á dagskrá flæmska sjón-
varpsins. Ráðgert væri, að ís-
lenzku dagskránni yrði sjón-
varpað að kvöldlagi, en þá sitja
menn mest við sjónvarpstækin,
og mætti því búast við að um
1 millj. manna sæi dagskrána
hverju sinni.
Coolsaet og félagar hans
munu dveljast hér í hálfan mán
uð og hafa í hyggju að ferðazt
nokkuð um landið, t.d. til Þing-
valla, Geysis, Gullfoss, Akur-
eyrar og Vestmannaeyja. I dag
mun Coolsaet heimsækja Hall-
dór Kiljan Laxness í því skyni
að undirbúa sjónvarpsviðtal við
hann.
Drengur fyrir bíl
Akureyri, 28. júlí
KL. 17,15 í dag var stór vöru-
bifreið á leið austur Strandgötu.
Er hún kom á móts við húsið nr.
13 á Strandgötu, hljóp fjögurra
ára drengur, Guðbjörn Ævars-
son yfir götuna. Bifreiðin var á
fremur hægri ferð. Er bifreiða-
stjórinn sá til drengsins, hemlaði
hann þegar, en drengurinn hljóp
þvert fyrir bifreiðina og lenti á
stuðaranum. Hann féll á götuna
og lenti undir bifreiðinni, en á
milli hjólanna. Hlaut hann nokk-
urt höfuðhögg og sár á höfði. Var
hann þegar fluttur í sjúkrahús,
en læknar telja að hann sé ekki
brotinn. Er búizt við að hann
verði fluttur heim í kvöld.
— St.E.'St.
— Það verður engin útför,
segir Axel. Víkingur er éitt
öflugasta félag landsins.
— Ljósmyndarinn spyr
hann nú hvernig gangi með
skattinn hans.
— Þú mátt þakka fyrir hvað
þú sleppur vel.
— Hann er búinn að slíta
tvennum sólum við að arka
upp á skattstofu fyrir skjól-
stæðinganna, segir Sverrir, og
svo er hann í útlegð uppi við
Elliðavatn minnst 8 tíma á sól
arhring.
— Axel finnst Sverrir þakka
illa fyrir kaffið með þessum
sögum.
— Hvað ætlarðu að gera í
sumarfríinu?
— Ég fer til Englands á
knattspyrnuþing. Ég vona hálf
partinn að það verði rigning
í Englandi, svo maður geti
hvílt sig á sólinni stundarkorn.
— ★ —
Nú þóttist blaðamaðurinn
hafa afrekað nóg og gekk nið-
ur í Vesturver og fékk sér
kók. En raunasaga hans, eins
og annarra innisetumanna í
góða veðrinu, var ekki á enda.
Meðan hann færði þetta rabb
í einn stað, skein sólin án a£-
láts ínn um gluggann og þess
um pistli lýkur í þann rnund,
sem farið er að sjóða á hausn
um á honum. J. R.
ast á síðustu stundu, hún klædd
ist sínu bezta skarti og fór út á
flugvöll og tróð sér inn í hóp
fegurðardísanna og byrjaði sam
stundis að gefa eiginhandarárit-
anir eins og hinar. Sá lögreglan
um að koma henni ásamt hinum
dömunum undan upp í aðra flug
vél og áður en hún vissi af var
móttökuathöfnin hafin og hún
Ikomin í höhku samræður við
stjórnanda keppninnar Oskar
Meinhardt, sem fagnaði því af
heilum hug að ungfrú Costa Rica
skildi eftir allt saman komast á
síðustu stundu.
Sjónvarpsþulurinn átti ekki
orð til þess að lýsa því, hvað hún
talaði góða ensku, en hún Reona,
var fljót að útskýra það með
því að hún gengi í skóla í New
York. Til allrar hamingju datt
engum í hug að tala móðurmál
hennar, spænskuna, við hana, því
í henni skilur hún ekki eitt orð.
Henni var svo komið fyrir á
Lafayette Hotel, þar sem henni
voru færðar gjafir og hún mynd
uð á baðfötum með stöllum sín
um. Af því að hún var svona á
siðustu stundu var farangur henn
ar væntanlegur með næstu flug-
vél sökum mistaka, en miss Peru
lánaði henni samkvæmiskjól svo
hún var enginn eftirbátur hinna
um kvöldið, í dýrindis veizlu,
sem þeim var haldi.i á einum fín
asta veitingastað borgarinnar.
Enn lék hún hlutverk sitt óað
finnanlega, nema þegar hún
hafði varla við að gefa áritanir,
slæddist hennar eigið nafn ein-
staka sinnum inn í, en engin tók
eftir neinu. Nú víkur sögunni
aftur til hótelsins. Reona hafði
frétt að passaskoðun ætti að fara
fram daginn eftir, svo hún ætl-
aði að læðast út af hótelinu kl.
2 f.h. en einn af varðmönnunum
stoppaði hana og vakti abbadís
ina, sem átti að hafa auga með
henni, reyndi hún að tala um
fyrir stelpu, en stelpa sagðist
æst vilja út í nóttina. „Guð minn
góður svona seint“, andvarpaði
abbadísin og sagði: „Vertu nú
ekki svona sjálfselsk, þú verð
ur fyrst og fremst að hugsa um
heiður lands þíns.“ í þessu kom
faðir Reonu sem hún hafði hringt
til þess að sækja hana og gat
hann sannað eignarrétt sinn á
miss Costa Rica, þá aðeins 20
tíma gamalli, svo henni var
sleppt en hún brást í grát yfir
því að hafa verið að leika svona
á fólkið, sem allt var henni svo
gott. Hún sagði við blaðamenn
daginn eftir, að enginn vandi
hafi verið að komast inn, en að
komast út aftur, það hefði verið
hægara sagt en gert.
Aðal opnunarhátíðin fór fram
í gærkveldi (laugardag) Með
öllum sínum glæsibrag hér á
Laugardalsvellinum á Langa-
sandi. 100 manna lúðrasveit, dans
meyjar, grínleikarar, söngvarar
og hesta sýning. Því næst kom
hver stúlka fram í þjóðbúningi
sínum og kynnti lands sitt og
færði borgarstjóranum gjöf, en
fékk lykil Langasands í staðinn.
f ár var þetta atriði ekki nærri
því eins skemmtilegt og í fyrra,
þvi að nú gáfu svo margar stúlkn
anna gjafirnar innpakkaðar og
maður hafðj ekki hugmynd um
hvað Eddi fékk. Og ekki fékk
hann einn einasta koss. Öðru
í sundbol. Þegar stúlkurnar
gengu til móts við borgarstjórann
lék hljómsveit lög sem minna
áttu á viðkomandi land, t.d. Suð
ur-Ameriku dömurnar fengu
sömbur og rúmbur. Austurlanda
músík fyrir Asíu og Wonderful,
Wonderful Copenhagen fyrir
miss Danmörku, miss Grikkland
fékk „Never on Sunday“. En
hvemig þeir hafa grafið upp
„Bjössa á mjólkurbílnum" fyrir
miss Iceland, það er mér hulin
ráðgáta. Þetta kvöld andaði svo
með stórkostlegri og fagurri flug
eldasýningu.
í dag, sunnudag, fór fram aðal
skrúðgangan eftir strandgötu
Langasands. Hver fegurðardrottn
ing hafði sérstaklega skreyttan
vagn með nafni og fána lands
síns, komu dísirnar enn fram í
þjóðbúningunum. Er marga farið
að lengja eftir innihaldinu. — Á
milli vagnanna voru svo lúðra
sveitir, þjóðdansaflokkar marg- a
þjóða og ýmis skemmtiatriði. fs
lenzki vagninn var 14. í röðinni
og var Sigrúnu fagnað ákaflega,
enda bar ljóma af henni. Ég er
svo ruglaður af allri fegurðinni,
að mér er ómögulegt ð spá um
úrslit, en eitt er víst að ef dóm-
ararnir ruglast ekki sjálfir, á
Sigrún Ragnarsdóttir örugglega
að komast í úrslit.
Langasandi, 23. júlí
Beztu kveðjur
Baddi
Hjartanlega þakka ég öllum þeim, sem heiðruðu mig
og glöddu á 70 ára afmælinu 27. þ.m. — Lifið heil.
Jón Eyjólfsson, Sólheimum 35
— Ur ýmsum áttum
Framh. af bls. 12.
hafinu, og skútan þeirra lá á
hvolfi við hlið þeirra.
Þær mágkonurnar eru báðar
syndar allvel. svo að þær
létu sér ekki bregða svo
mjög, heldur tóku að reyna
að rétta bátinn við. Hann
reyndist þó of þungur fyrir
veika arma þeirra, sem eru
öðru vanari en að koma
hvolfdum skipum á réttan
kjöl. Gáfust þær upp við
frekari tilraunir í þá átt eft-
ir skamma stund — en voru
þá orðnar svo þreyttar, að
þær sáu fram á að sund til
lands mundi sennilega reyn-
ast þeim um megn. Var þá
ekki um annað að gera en
halda sér í hina hvolfdu
skútu, kalla á hjálp — og
vona hið bezta.
♦ Þær bjuggust við, að
eiginmennirnir mundu strax
heyra köll þeirra. Þetta var
ekki svo langt undan landi
— aðeins tæpan kílómetra.
— En ungu mennirnir höfðu
komið sér svo þægilega fyr-
ir úti á svölunum í sólinni
— og voru svo vel á sig
komnir eftir allan gómsæta
matinn, kaffið og ekki sízt
líkjörinn góða, að þeim
' hafði víst runnið í brjóst. —
Því var það, að prinsessurn-
ar höfðu æpt sig rámar í
rúman hálftíma áður en
prinsarnir vöknuðu við þann
vonda „draum“, að elskurn-
ar þeirra voru í lífshættu. —
Rann þá skjótt af þeim
værðin — og voru þeir hand
fljótir að grípa til litla
gúmmíbátsins með utanborðs
mótornum. Og eftir andartak
gátu þau öll brosað á ný við
blessaðri sólinni.
— ★ —
Þannig fékk þetta ævintýri
farsælan *ndi — alveg eins
og gömlu ævintýrin um alla
prinsana og prinsessurnar,
sem við lásum forðum