Morgunblaðið - 20.08.1961, Qupperneq 15

Sunnud^gur 20. ágúst 1961
MORGUNBLAÐIÐ'
15
☆
ÞAÐ er súr en sönn stað-
reynd, að máltíð um borð
í geimfari á braut úti í
geimnum mun aldrei
verða framreidd á svipað-
an hátt og við jarðarbúar
erum orðnir vanir við:
borð, hlaðin alls konar
krásum, þar sem diskun-
um, hnífunum, skeiðun-
um o. s. frv er raðað nið-
ur eftir öllum kúnstarinn-
ar reglum, og hinn svangi
þarf ekki annað en teygja
út hendurnar eftir því,
sem framkallar mest vatn
í munninn í augnablikinu.
Hvort sem það er vín,
vatn eða mjólk, sem
drukkið er, þá sér þyngd-
araflið fyrir því, að vökv-
Þannig verður eldhúsinu komið fyrir í geimfarim'
líkjast risastórum tannkrems-
túpum, munu geyma mest af
matnum, sem einnig mun þó
verSa í venjulegum niðursuðu
dósum. Þegar geimfarinn borð
ar, þá mun hann kreista mat-
inn úr túpunum upp í sig í
gegn um þar til gerð munn-
stykki. Jafnvel fæðunni í nið-
ursuðudósunum mun á sama
hátt verða þrýst upp í munn
geimfarans með sérstaklega
gerðu áhaldi. Lítil vatnsdæla
mun sjá svo til, að vatnið fari
sömu leið.
Ekkert uppvask
Já, máltíðin úti í geimnum
mwn verða einföld í sniðum
og lítið um venjuleg matará-
höld, og er ekki laust við, að
manni finnist máltíðin heldur
rislág. Einn kost hefur þó
þessi mataraðferð. Geimfarinn
sleppur svo að segja við allt
uppvask.
Til þess að hita upp matinn
stendur geimförunum lítill
ofn til boða, og er þá ekki ann
að en að stinga túpunum eða
niðursuðudósunum inn í hann
hálftíma áður en matast er.
Kælikerfi finnst einnig í eld-
húsinu.
Björgvin Hólm:
Fyria geimeldhúsiö
Geimfarar verða að venja sig við
algjörlega nýja borbsibi
inn heldur kyrru fyrir í
glasinu þar til honum er
„hellt upp í munninn“.
Ef geimkokkurinn yrði
skyndilega gripinn heimþrá og
reyndi að framreiða matinn á
sama hátt og hann var vanur
heima ,,niðri á Jörðunni“, er
hætt við, að hann fengi fljót-
lega nóg. Ekki myndi líða á
löngu þar til matsalurinn yrði
ónothæfur, því til þess að kom
ast að matborðinu yrðu geim-
fararnir að brjótast í gegn um
frumskóg af göfflum, diskum,
glösum, kartöflum, piparglös-
um, svífandi í lausu lofti og
hver veit hvað. Og ef geim-
kokkurinn hefur vogað að
hella vatni í glösin, þá geta
geimfararnir fengið sér bað á
leiðinni. En að um nokkra
máltíð yrði að ræða er harla
hæpið.
Geimeldhúsið
Til þess að koma í veg fyrir
Tveir þeirra, sem vinna að smíði geimeldhússins, H.
Brehm og W. Saenger, ræðast við um ýmis vandamál,
lem leysa þarf, áður en eldhúsið verður tekið í notkun
úti í geimnum.
að slíkt þurfi nokkurs
tíma að koma fyrir úti
í geimnum hefur fyrir-
tæki í Michigan, Whirlpool
Corporation, fengið það verk-
efni að framleiða fyrsta geim-
eldhúsið. Fyrirtækið, sem er
ósköp venjulegt fyrirtæki,
sem fæst við heimilisinnrétt-
ingar, hefur tekið verkefnið
föstum tökum, og hefur nú
þegar gert líkan af fyrsta geim
eldhúsinu. Þeir gera sér það
Jjóst, að þar sem algjört þyngd
arleysi ríkir úti í geimnum,
þá geta matarsiðirnir þar
aldrei líkst þeim sem menn-
irnir eru vanir við. Vegna þess
og einnig fyrir það, að hætta
er við að geimfararnir verði
einmana úti í geimnum við hin
óvenjulegu og framandi skil-
yrði, þá hafa þeir sem teikn-
aS hafa eldhúsið reynt að hafa
það eins líkt og venjulegt
heimiliseldhús og hægt er. Á
þann hátt reikna þeir með að
geimförunum finnist þeir ekki
vera alveg slitnir frá Jörðinni.
og að þeir fái meiri öryggis-
tlfinningu, sem er svo nauð-
synleg.
Einn í einu
Eldhúsið, sem á að geta fætt
þrjá geimfara í 14 daga, mun
vera staðsett í framhluta
margþrepa geimflaugar og er
um 3 metrar að lengd. Að-
eins einn geimfari mun geta
borðað í einu, enda er reiknað
með þvií, að nauðsynlegt verði,
að tveir menn séu stöðugt við
stjórntæki geimiflaugarinnar.
Mun hann sitja á stól, sem
mun halda honum föstum við
,,matborðið“ og þaðan mun
hann ná til alls sem hann
þarfnast.
Þar sem maðurinn sjálfur
breytist ekkert þótt honum sé
skotið út í geiminn, þá þarfn-
ast hann nákvæmlega sömu
næringarefna þar, sem hann
er vanur við niðri á jörðinni.
Vatn mun auðvitað verða nóg
og einnig nægileg smáfæða
svo sem sælgæti, hnetur, smá-
kökur og litlar samlokur.
Mest af fæðunni mun þó
verða í heldur óvanalegu á-
standi. Matarílát. sem helst
DIVINC5 FROM A SPACE
ALTITUDE Of= IOO MILES
INTO EARTH'S ATMOSPHERE,
THE WHOLE X-15
ROCKETPLANE GLOWS
AT A CHERRY RED HEAT
01= 1200” F.
1961, McCLUtE NEWSFAfER SYNOICATR
&
8UT wrm HIS COCKPIT
WELL- INSULATED -PLUS
A REFRIGERAnoN SYSTEM—
THE SRACE POOT H/OULD
^EMAlN C00L IN HI5
FLAMIN6 CHARIOT.
Hættuleg dýfa. — Þegar tilraunaflugvélin X-15 dýfir sér
úr 100 mílna hæð í gegnum lofthjúp jarðar, er hún gló-
andi af hita, 1200 gráður F. En flugmaðurinn mundi sitja
þægilega í stjórnklefa sínum, sem mundi verða vel ein-
angraður og búinn kælitækjum.
Fine World
EARTH'S ATMOSPHERE
NITR.OGEN....7S%
OKYOEN.____.21%
OTHER GASES___1%
IN OUR EARTHLY AIR-WHICH IS Hs OK/GEN-
FIRE 15 ONLY AN OGCASIONAL DANGER. *
BUTIF AN ALIEN PLANETÍS
ATMOSPHERE HELD 50%
QWGEN/ EVEN 5UNLIGHT
REFLECTED FROM A
SPACEMAN'S SHINy HELMET'
WOULD 5TART RRES
„ . WHEREVER HE WENT/
e 1991, McCLURE NEWSPAFEi SYNDICAYE
Andrúmsioftið á jöðinni er samsett af kijfnunarefni 78%,
súrefni, 21% og öðrum lofttegundum 1%. Þar sem
súrefnismagnið í loftinu er aðeins einn fimmti hluti, er
hættan á eldsvoðum tiltölulega lítil, en súrefnið er mjög
eldfimt. — En ef andrúmsloftið á einhverri stjörnunni
væri súrefni til helminga, eða 50%, þá mundi ástandið
vera þannig, að endurskin sólarinnar frá hjálmi geim-
farans, mundi kveikja elda hvar sem hann færi.