Morgunblaðið - 22.09.1961, Side 3
( Föstudagur 22. sept. 1961
MORGUNBLAÐIÐ
3
Fegurðardrottningar og sýningarstúlkur
ÞÆR heita: Rigmor Trenge-
reid. Margaretha Schauman,
Inger Lundquist og Birgitta
Heiberg, og eru hingað komn-
ar til aS taka þátt í fegurðar-
aamkeppninni „Ungfrú Norð-
urlönd“. í þeirri keppni ganga
þaer undir nöfnunum, Noreg-
ur Finnland, Svíþjóð og Dan-
mörk. íslenzki þátttakandinn
í þessari keppni er María Guð-
mundsdóttir, fegurðardrottn-
ing íslands 1961, og tók hún á
móti þeim á Keflavíkurflug-
velli klukkan hálffimm í gær-
morgun, í rigningarsudda og
roki. Klukkan tvö í gær
ræddu þær við blaðamenn.
Báðust afsökunar
á útliti sínu
Finnland og Svíþjóð komu
aðeins á undan hinum tveim
upp í turnherbergið á Hótel
Borg, þar sem blaðamenn og
ljósmyndarar biðu eftir þeim.
Þær báðust strax afsökunar
á því, hvernig þær litu út, þær
hefðu sama sem ekkert sofið
síðan þær lögðu af stað frá
heimalandi sínu.
Finnland: — Það liðu tutt-
ugu og fimm klukkutímar frá
því ég lagði af stað frá Hels-
ingfors þangað til ég kom til
Reykjavíkur. Við biðum í
marga tíma á Kastrup og
sömuleiðis á Fornebu við Oslo.
Blaðam.: — Er þetta í fyrsta
skipti sem þið hittist?
Finnland: Já, við sáumst
fyrst á Kastrup-flugvelli. Ég
hafði veður af að Svíþjóð
myndi vera einhvers staðar
nærri. Og þar sem ég beið á
flugstöðinni, tók ég eftir
stúlku, og fór að gefa henni
hornauga. Eftir langan tíma
tók ég eftir að hún var einnig
að gjóta til mín augunum og
þá áræddi ég loksins að kynna
mig.
Blaðam.: — Það hefur verið
leiðinlegt að bíða svona?
Þær: — Já, drepleiðinlegt.
Það eina sem stytti okkur
stundir voru blaðaljósmyndar-
arnir.
Trúlofaðar
sýningarstúlkur
— Eruð þið trúlofaðar?
Báðar voru þær trúlofaðar.
— Hvað gerið þið?
Báðar voru þær sýningar-
stúlkur.
•— Ég er hattasýningarstúlka
fyrir hádegi, sagði Finnland,
túlkur eftir hádegið og sjón-
varpsþulur á kvöldin í finnsk-
sænska sjónvarpinu.
— Það er þá ekki mikill
tími aflögu?
— Nei, ég hef ekki séð sól-
ina í tvö ár, andvarpaði hún.
— Hver eru ykkar áhuga-
mál?
Finnland: — Hestamennska.
Svíþjóð: — Að lesa bækur.
Þeir tóku kettlinginn . . .
Danmörk og Noregur bætt-
ust nú í hópinn. Þær eru báð-
ar ólofaðar. Ungfrú Danmörk
sagði að í heimalandi sínu
væri börnum ekki leyft að
trúlofast. Kom þá í Ijós að
hún er aðeins 17 ára gömul,
sýningarstúlka og hefur áhuga
á leiklist.
Hún var afar sorgmædd yfir
því, að hafa þurft að skilja
kettlinginn sinn eftir á Kefla-
víkurflugvelli; sagðist vera
mikill kattarvinur og hefði
ekkj getað hugsað sér að
skilja hann eftir í Danmörku.
— En þeir tóku „Game“ frá
mér á flugvellinum, sagði hún
döpur í bragði.
Noregur var afar fáorð um
sína hagi, sagðist vera frá
frá Bergen og vera sýningar-
stúlka og ljósmyndafyrirsæta.
Þetta er í þriðja sinn, sem hún
tekur þátt í keppni erlendis,
hefur áður verið í Beirút og
Miami. Hún varð númer eitt
í fegurðarsamkeppninni í
heimalandi sínu, eins og ung-
frú Finnland, en Danmörk var
önnur í röðinni og Svíþjóð
númer þrjú.
Talið barst nú um stund að
aðalstarfi fegurðardísanna,
sem sé sýningarstúlknastarf-
inu. Svíþjóð hefur verið sýn-
ingarstúlka í þrjú ár, bæði í
Stokkhólmi, París og London.
Hún var um þriggja mánaða-
skeið sýningarstúlka fyrir
franska blaðið Elle. Hún sagð
ist kunna vel við starfið og
hyggðist halda því áfram. Hún
tekur þátt í Miss World keppn
inni í London í haust. Finn-
land tók þátt í þeirri keppni í
fyrra. Hún hefur og starfað
erlendis og ferðazt víða, bæði
til Frakklands, Spánar og
Ameríku. Danmörk átti að
fara til Kaliforníu í ár, en
reyndist nokkrum mánuðum
og ung. f staðinn fékk hún að
fara til íslands og síðar fer
hún til Beirút.
Ekki þær fallegustu
Allar stúlkurnar sögtSn sér
lítast ljómandi vel á ísland,það
væri „orginalt". Hvort það
væri þeirra skoðun að þær
væru fegurstar á Norðurlönd-
um? „Nei, alls ekki“, sagði
Finnland og greip um mag-
ann, „helzt langar mig til að
snúa við heim aftur.“ Hinar
hlógu dátt.
★
Fegurðardrottningar frá
Norðurlöndunúm fimm .sýndu
sig í Austurbæjarbíói í gær-
kvöldi og verður sú skemmt-
un endurtekin í kvöld. Á mið-
nætti á laugardagskvöld verð-
ur „Ungfrú Norðurlönd"
krýnd á Hótel Borg. í dóm-
nefnd eru fimm menn einn frá
hverju Norðurlandanna, og
mega þeir ekki greiða sam-
landa sínum atkvæði.
Stúlkunum verður sýnt það
markverðasta í Reykjavík og
nágrenni og er í ráði að
skreppa með þær til Akureyr-
ar. — Ýms fyrirtæki bæjarins
gefa þeim gjafir. Þær fara aft-
ur til baka með Loftleiðavél á
þriðjudagsmorgun. — Hg.
„Friöar-
sprengja“?
Sumarleikhúsið hefur nú tekið upp aftur sýningar á íslenzka
gamanleiknum „Allra meina bót“, en það Ieikrit náði mikl-
um vinsældum hér i Reykjavík i vor. Leikritið er nú sýnt
í nágrenni Reykjavíkur, og er þriðja sýningin í Keflavík í
kvöld kl. 9. — Myndin er af Gísla Ilalldórssyni og Brynjólfi
Jóhannessyni.
STAKSTEIIMAR
Orðnir hræddir? —
Framsóknarmenn eru nú ber-
sýnilega farnir að finna þá megnu
andúð, sem ríkjandi er meðal al
mennings á hinu skefjalausa
kommúnistadekri þeirra undan-
farna mánuði, bæði innan þeirra
eigin flokks og ekki síður meðal
lýðræðissinnaðs fólks utan hans.
Hafa þeir notað kjarnorkutilraun
ir Ráðstjórnarríkjanna til þess að
reyna að draga í land, og m.a.
birtir málgagn framsóknarmanna
á Akureyri, Dagur, forystugrein í
fyrradag þar sem fjallað er um
þessi mál, en þar segir:
„Undanfarin misseri hafa menn
vonað, að friðvænlegar horfði í
heiminum og að ögn þokaðist til
samkomulags um afvopnun. Rúss
ar hafa gert þessar vonir að engu
með því að ógna heiminum með
æðisgenginni meðferð á mestn
drápstækjum mannkynssögunn-
ar. Þessar aðfarir ættu að þjappa
frjálsum þjóðum saman í varnar
stöðu. A 11 ii r
hljóta nú að
sjá, að einræð-
inu fylgir meiri
voði fyrir mann
kyn allt en
nokkruöðrn
stjórnarfari og
að þar sem ein-
ræði er, er al-
menningur gjör-
samlega varnar-
laus . Það er í
senn sorglegt og
viðbjóðslegt, að til skuli vera
nokkrir menn á íslandi, sem ævin
lega hrópa í fögnuði yfir hverri i
kvörðun hins rússneska einræðis.
Eða getur nokkur tekið undir
það, að verið sé að sprengja „frið
arsprengjur?“
Há útsvör
í Hafnarfírði
Hamar, blað sjálfstæðismanna i
Hafnarfirði, birtir nýlega grein
um útsvörin þar í bæ undir bæjar
stjórnarmeirihluta kommúnista
og Alþýðuflokksins. í upphafi
greinarinnar segir:
„Útsvörin í Hafnarfirði eru
hærri en í flestum, ef ekki öllum,
kaupstöðum landsins. Að dómi
meirihluta bæjarstjórnar skal
það kosta dálaglegan skilding að
heita og vera Hafnfirðingur.
Flutningur yfir landamæri Garða
hrepps væri hrein sparnaðarráð
stöfun. Hvaða tilgangi slík út-
svarspólitik á að þjóna, verður
ekki með neinu móti skilið. Hafn
arf jarðarbæ skaðar hún“.
Frjáls samkeppni
og verðlaffseftirliv
Einnig ræðir Hamar nokkuð til
slakanirnar á verðlagsákvæðun-
um fyrir skömmu og segir í því
sambandi: "
„Frjáls samkeppni og mikið
vöruframboð tryggja neytendum
langtum betur hagstætt vöruverð
og vandaðar vörur en rikiseftir-
lit. Verzlunin getur ekki undir
þeim kringumstæðum veitt þá
þjónustu viðskiptamönnum sín-
um, sem æskilegt væri og verzlun
armenn óska. Ónóg álagning or-
sakar það, að innflytjendum er
enginn hagur í að gera sem hag
kvæmust innkaup erlendis. Þeg
ar álagning er ákveðin hundraðs
hluti af kostnaðarverði getur það
orsakað, tilhneigingu til að kaupa
sem dýrast inn. Væri álagning
gefin að öllu leyti frjáils mundi
það hvetja innflytjendur til sem
allra hagkvæmastra innkaupa og
haft í för með sér gjaideyrisspam
að og ódýrari vöru.
Verðlagseftirlit er kostnaðar-
samt bæði fyrir rikið og verzlun-
ina. Þegar hillir Ioks undir, að
það verði lagt niður ber að fagna
því af heilum hug. Sósíalistisk
hindurvitni, sem riðið hafa húsum
i athafnalífi íslendinga eins og
fornaldar draugar, verða vonandi
horfin eftir fá ár öllum landslýð
til blessunar“.