Morgunblaðið - 22.09.1961, Síða 15
Föstudagur 22. sept. 1961
MORGUNBLAÐIÐ
15
— Utan úr heimi
ljóslega vandfundinn.
Rætt hefur verið um að
biðja Mongi Slim, sem nú hef-
ur verið kjörinn forseti þings-
ins, um að vera framkvæmda-
stjórninni^il aðstoðar til bráða
birgða, en aðrir hafa einnig
verið nefndir í því sambandi.
Athyglisvert er. að meðal
þeirra, sem nefndir hafa verið
sem mögulegir framkvæmda-
stjórar, er einn Svíi. — Segir
fréttaritari Politiken hjá S.Þ.,
að ýmsir telji, að Indverjar
Geir og Gísli Guðmundssynir og Gísli Steinar með Gullbrá
í Fellsendarétt á þriðjudaginn.
— Réttir
Framhald af bls. 6.
ur? spyrjum við Geir, bróður
Gísla.
— Tvær rollur.
— Hvað heita þær?
— Önnur heitir Skakkhyrnd
en hin heitir Gulbrá.
— Eru hornin skökk á Skakk-
hyrnd?
— Bara annað.
— Hvora þykir þér meira vænt
um?
— Jafnt.
— Seldirðu ullina af þeim í
sumar?
— Já.
— Hvað fékkstu fyrir hana?
— Eg veit það ekki.
— Er þér kannske alveg sama?
— Já, alveg sama, segir Geir
að lokum.
S.L. SUNNUDAG var vígð ný
rétt í Haukadal og hlaut hún,
nafnið Kirkjufellsrétt. Réttin
stendur á fögrum stað við Vill-
ingadalsá undir Kirkjufelli. Þar
var margt manna saman komið,
ræður fluttar og sungið „Blessuð
sért sveitin min“, „ísland ögrum
skorið“ og „Hvað er svo glatt
sent góðra vina fundur“. Á með
an hið síðastnefnda var sungið
lentu raunar hundar tveir í slag
og lá við að urrið og ýlfrið yfir-
gnæfði sönginn, en cnginn fæst
um það. Hundaslagur tilheyrir
réUunum.
Tveir lögreglumenn úr Reykja-
vík i fullum skrúða voru við-
staddir réttarvígsluna, þeir Bogi
Kolbrún Krlstjánsdóttir:
Þetta er mitt sumarfrí.
Bjarnasön og Ólafur Guðmunds-
son. Höfðu þeir komið þangað að
beiðni sýslumanns Dalamanna til
þess að sjá um að allt færi fram
eftir settum reglum.
— Hafið þið oft verið í réttum?
spyrjum við.
— Ójá, segir Bogi. — Eg er
sveitamaður í húð og hár, vestan
úr Staðarsveit á Snæfellsnesi.
— Og ert þá hnútum kunnugur.
— Já, við getum sagt það.
— Hefurðu stundað löggæzlu-
störf í réttum fyrr?
— Nei, ekki nema í kring um
Reykjavík þangað u! í fyrra, þá
fór ég í Stafnsrétt í Svartárdal.
Þar er mikil fjárrétt Og hún er
notuð sem stóðrétt líka. Það hefi
óg ekki séð áður.
— Var þar mikið fjör?
— Jú, ekki vantar það, en allt
fór pó vel fram. Það er óhætt að
segja það.
Réttin svipmeiri
— Hafa menn ekkert á móti
bví að lögreglan mæti í réttirn-
ar?
— Nei. Eins Og þið heyrðuð áð-
an þá buðu þeir okkur velkomna
hér og Sögðu að réttin væri bara
svipmeiri þegar þeir fengju svona
fugla í heimsókn.
— Hverju gefið þið helzt auga
hér?
— Þetta er bara venjulegt eftir-
lit. Við erum aðallega að athuga
að menn aki ekki drukknir frá
réttinni og höfum auga með því
að ekki sé farið illa með skepn-
urnar ef t.d. er um fjárflutninga
á bílum að ræða. Þetta er aðeins
venjuleg þjónusta, segir Bogi að
lokum.
Dregið í dilk úr Austurstræti
Við vikjum okkur nú að Ólafi
Guðmundssyni.
— Þú ert kannske úr sveit
líka?
— Nei, borinn Og barnfæddur
Reykvíkingur.
— En verið í sveit áður fyrr?
— Jú, mikið sem unglingur. Þá
kom maður Oft í réttir.
— Þér þykir kannske gaman
að því enn að koma í réttir?
— Já, þetta er alltaf jafn mik
ið sport.
— Þú vildir heldur vera í rétt-
um en á vakt í Austurstræti?
— Já, það segi ég alveg satt
að heldur vildi ég vera í réttum!
— Nú dragið þið líka í dilka úr
Austurstræti, ekki satt?
— Það kemur fyrir, segir Ólaf-
ur og hlær.
— Er meiri skemmtun að draga
sauðfé?
— Já, það er eðlilegra að mað-
ur geri það, segir Ólafur.
— Við erum alltaf að draga
dilka, skýtur Bogi inn L — Það
eru bara öðruvísi sauðir en þeir
sem eru hérna í réttinni! — hh. j
muni mæla með honum til
starfsins. Sá sem um ræðir,
er Gunnar Jarring sendiherra
Svíþjóðar í Bandaríkjunum.
Indverjar eru gagnkunnugir
Jarring og meta hann mikils
frá því hann var sendimaður
sænsku stjórnarinnar í Ind-
landi. Þó leggja þeir enn
meiri áherzlu á framkomu
Jarrings, er hann á vegum
Sameinuðu Þjóðanna vann að
málamiðlun í Kashmír-deil-
unni, svo og er Svíþjóð átti
sæti í Öryggisráðinu.
Ekki er útséð um hversu
fast Rússar halda við kröfu
sína um „þrístjórn" samtak-
anna, en þær virðast ekki eiga
miklu fylgi að fagna — enda
mál flestra að slík stjórn yrði
upphaf að eyðileggingu sam-
takanna. Eða eins og Tryggve
Lie sagði eftir fráfall Hammar
skjölds: — Verði komið á
,,þrístjórn“ Sameinuðu Þjóð-
anna geta þær ef til vill áfram
orðið eins konar vettvangur
fyrir málamiðlun, en hinu vax-
andi hlutverki þeirra sem
framkvæmandi afls í heimiiv-
um yröi lokið.
NOTIO:
HARPO
HÖRPU SILKI
HÖRPU JAPANIAKK
HÖRPU BiLALAKK
HÖRPU FESTIR
Matpa