Morgunblaðið - 23.01.1962, Side 3

Þriðjudagur 23. jan. 1962
mohcihshj. aðið
3
☆
A©FARANOTT s.l. laugar-
dags fór að snjóa hér í
Reykjavík og kl. 5 um morg-
uninn var orðið alhvítt. Síð-
an hefur alltaf mælst ein-
hver úrkoma, en ekki þó telj-
andi síðan í gærmorgun.
Ekki eru horfur á framhald-
andi snjokomu eins og er,
og sennilega fer ekki að
hlána fyrr en eftir u. þ. b. tvo
daga.
Blaðamaður og ljósmynd-
ari Mbl fóru í „kaupstaðar-
ferð“ í gæi og það leyndi sér
ekki, að snjórinn hefur þegar
sett sín séreinkenná á bæjar-
lífið. Börnin hafa tekið sleð-
ana úr geymzlum og kjöll-
urum, skíðamenn hafa farið
að dæmi þeirra, tekið fram
skíðin, dittað að bindingun-
um og hosur og síðar nær-

Skiðastökk á Arnarhóli.
buxur eru komnar aftur í
spilið. Keðjuskröltið glymur á
malbikinu og sumir fá snjó-
bolta í hausinn frá góðvilj-
uðum unglingum.
SKARFUR í HEIMSÓKN
Niður við tjörn var uppi
fótur og fit í þess orðs fyllstu
merkingu. Endurnar lónuðu í
vökinni við Búnaðarfélags-
húsið. En þær voru þar ekki
einar. Þær höfðu fengið að-
sópsmikinn gest og sjaldséð-
an. Þar var kominn skarfur,
sem fyrst hreykti sér upp á
kassa á skörinni, en skellti
sér síðan í bað í vökinni og
hafði sig mikið í frammi.
Strákartiir þarna sögðu að
hann væri haltur á öðrum
fætinum. og sennilegt er, að
hann hafi eitthvað verið slapp
ur, því að það er mjög sjald-

an, sem ættmenn hans heim-
sækja tjörnina og hæpið er,
að hann þrífist þar til lang-
frama, þótt eitthvað sé af
hornsílum til þess að seðja
sárasta hungrið. Skarfurinn
var mjög styggur í vökinni
og kafaði í sífellu, enda
nokkur mannsöfnuður á bakk
anum að virða fyrir þennan
furðufugl. Sveinn ljósmynd-
ari hljóp í kringum vökina
til þess að „skjóta“ á gripinn,
en skarfinum var sýnilega lít
ið um Svein gefið og kafaði
oftast, begar hann var rétt bú
inn að stilla vélina.
Það er skarfur á tjöninni,
sjáiði skarfinn, hrópuðu
strákarnir, og sumir hentu
snjóboltum á eftir honum, þar
sem hann þeyttist milli vakar
skaranna, ýmist í kafi eða
bara í gegnum andamergðina.

Snjóplógurinn á Reykjavíkurfiugvelli
H ' ■■81
Ég hef aldrei séð skarf, sagði
maður á bakkanum, og rýndi
út í vökina.
Já þarna var uppi fótur Og
fit og bráðlega var lögreglan
komin til þess að greiða úr
umferðahnútnum, sem einn
aðvífandi skarfur hafði hnýtt
mitt 1 höfðuborg landsins.
AÐ MOKA SNJÓ
Nú eru flestir vegir vel fær-
ir í nágrenni Reykjavíkur,
skotfæri fyrir Hvalfjörð, yfir
Hellisheiði og til Keflavíkur.
Krýsuvíkurvegurinn lokaðist
á sunnudag, en verður senni-
lega orðinn fær um það leyti,
sem prentsvertan þornar á
spjaldi þessu. Verið er að
moka Hreppa- og Skeiðavegi,
en þungfært er enn í Gríms-
nesinu. Holtavörðuheiðin er
fær, en sennilega verður þung
fært í Langádalnum og á
Vatnsskarði.
Snjórinn er þó ekki neinn
einkaóvinur bílstjóranna.
Snjókoma getur lokað flug-
völlum um stundarsakir og
jafnvel lengur, ef mikil er.
Flugmenn bölva því snjónum
með nokkrum rétti.

Á flugvellinum í Reykjavík
hafa þeir mjög stórvirk tæki
til höfuðs snjónum. Þeir voru
að ryðja völlinn í gær með
þessu ferlíki, sem sjá má á
myndinni hér á síðunni.
Hvað eruð þið fljótir að
ryðja þessu af vellinum,
spurðum við snjóplógsmenn.
Við erum fljótir, svöruðu
þeir og glottu kankvíslega.
Hvað fljótir? Ferlega fljótir,
var eina svarið, sem við gát-
um tögað upp úr þeim. Okkur
þótti það heldur ekki ótrúlegt
af vélakostinum að dæma.
SKÍÐASTÖKK
Á ARNARHÓtl
Og nú eru börnin komin á
Arnarhólinn. Þar voru í gær
upprennandi skíðakappar við
æfingar, en aðrir létu sér
nægja magasleða, kassa eða
bara pappaspjald.
Við hittum þrna Jónas Lúð
víksson, sem hafði hlaðið
sér stökkpall, og börnin göptu
af undrun og aðdáun, þegar
hann sveif tignarlega fram af
pallinum og stöðvaði sig
niður undir Hreyfilsplani af
mikilli liftt. Hann er aðeins
11 ára gamall og hefur stund-
að skíði bæði á Húsavík og
í Noregi. Jafnaldrar hans
reyndu að líkja eftir honum
með misjöfnum árangri. Rún-
ar Sveinbjörnsson hafði að-
eins einu sinni áður stigið á
skíði. Það var um daginn á
Skúlagötunni. Verður þetta í
Mogganum á morgun, spurðu
börnin með eftirvæntingu. Já,
svöruðum við, ef þið brosið
fallega til Ijósmyndarans.
Hver veit, nema skíðakapp
ar framtíðarinnar séu einmitt
að æfa sig í dag í hjarta bæj-
arins. Ég fæ lánuð skíði á
morgun, sagði drýldinn ná-
ungi okkur, um leið og við
gengum niður hólinn. Þegar
Sveinn ljósmyndari datt á rass
inn á svellbunka undir snjón-
um, þá reyndu börnin að láta
okkur eklki sjá, hve þeim
var dillað. Kallinn með mynda
Vélina hefur það nefnilega á
valdi sínu, hvort það kemur
mynd í Mogganum á morgun
eða ekki. — J. R.
STAkSTEIMR
„Góðir Framsókna®-
me»n“ og vondir
I ritstjórnargrein kommúnista-
málgagnsins s.l. sunnudag er far-
að mörgum fögrum orðum um
hóp af „góðum Framsóknarmönn
Þessir „góðu“ Framsóknar-
menn eru þeir. sem gengið hafa
hin svonefndu „Samtök her-
námsandstæðinga“ og undir-
skrifuðu siðferðisvottorð það,
sem frá íslandi var sent Krúsjeff,
en efni þess var fyrst og fremst
á þá leið, að ísiand ætti að vera
hlutlaust, enda legðu vottorðs-
gjafar að jöfnu vestrænt lýðræði
og austræna kúgun. Nú vilja ís-
lenzkir kommúnistar sýnilega
endurgjalda aðstoð hinna „góðu“
Franvsóknarmanna, hæla þeim á
hvert reipi og ráðast að hinuna
illu öflum í flokknum.
Vafasamur heiður
Sá galli er þó á gjöf Njarðar,
að það eykur ekki traust manna
að vera hælt af kommúnista-
málgagninu á islandi. Nú orðið
| vita allir, að það er gefið út fyr
ir rússneskt fé og þjónar heims-
valdastefnu Rússa í einu og öllu.
Það hælir þeim mönnum einum,
sem það telur styrkja málstað
heimskomrr.únismans. Þess
vegna er það vægast sagt vafa-
samur heiður að vera hælt af því
blaði, og raunar líklegt, að hver
sá maður, sem hafinn er til skýj-
anna á síðum þess, fái bak-
þanka. Hann taki að hugleiða
hvers vegna sér sé hástöfum
hrósað. Og einfaldur hlýtur hver
sá að vera, sem ekki kemst að
réttri niðurstöðu, er hann íhug-
ar þá spurningu. Honum hlýtur
að skiljast, að hólið byggist á
því einu, að formælendur heims-
kommúnismans telji hann nyt-
saman baráttumann og stefnu
hans og störf þóknanlegt Rúss-
unv
Einn hinna „góðu“ Framsókn-
armanna. Eiríkur Pálsson, talaði
á fundi Varðbergs ? Hafnarfirði.
Vonandi er honum nú orðið ljóst,
hvers vegna kommúnistar dá-
sama hann.
Harðindin á Tímamun

110 þús kr kandidafsstyrk
ur til náms í Minnesota
AÐ tilhlutun Valdimars Björns-
sonar, fjármálaráðherra Minne-
sota-ríkis, hefur Otto Bremer
Stofnunin ákveðið að veita á
þessu ári og framvegis árlega
nokkra fjárupphæð til The
American-Scandinavian Funda-
tion til námstyrkja fyrir háskóla
menntaða menn á Norðurlönd-
um til framhaldsnáms við æðri
menntastofnanir í Minnesota,
’einkum Ríkisháskólann eða
Mayo-læknaskólann í Rochester.
Fyrsti styrkurinn, að upphæð
$ 2.500, verður veittur íslenzkum
námsmanni, og hefur íslenzk-
ameríska félagið milligöngu um
veitingu hans. Styrkurinn er til
eins árs (1962/63), en við Mayo-
stofnunina eru möguleikar á
framhaldsstyrk í tvö ár til við-
bótar. Umsækjendur skulu hafa
lokið háskólaprófi í grein sinni.
Nánari upplýsingar gefur ritari
félagsins, prófessor Hreinn Bene
diktsson, simi 10361, og afhendir
hann einnig umsóknareyðublöð.
(Frá Íslenzk-ameríska félaginu).
Drangajökull
lestar
STYKKISHÓLMI 22. janúar. —
1 gær lestaði Drangajökull fisk
til útflutnings í Stykkishólmi. —
Fréttaritari.
Risjótt tíð
ÞORLÁKSHÖFN, 22. ian. Hér
hafa verið miklar landlegur og
risjótt tíð, en þó var róið í dag.
Fimm bátar hafa þegar byrjað á
vertíð og þrír til viðbótar munu
byrja í .vikunni. Einnig
verið, að tveir aðkomubátar verði
gerðir út tii viðbótar, svo að alls
verði gerðir út héðan tíu bátar.
Hér er mikill snjór, beitarlaust
í sveitinni og Vindlheimahæð ó-
fær. — Magnús.
Mikil harðindi hafa um skeið
gengið yfir Framsóknarflokk-
inn. svo a ðleiðtogum hans hef-
ur helzt fundizt ástæða til að
líkja þeim við hörmungar móðu
harðinda. Ekki er ósköp þessi þó
að rekja til náttúruhamfara, og
ekki er heldur um sök Framsókn
armanna sjálfra að ræða. Nei,
ósköpin eru afleiðing af ákvörð-
unum meirihluta þings og þjóð-
ar og framkvæmd stjórnarstefn-
unnar. Þess vegna er þess varla
að vænta, að Framsóknarm.enn
fari virðingarorðum um forystu-
menn þess meirihluta, sem
ábyrgð ber á vandræðunum, né
um það fólk, sem styrkir þá og
hvetur til að hvika hvergi frá
viðreisninni. En þótt Timanum
finnist ekki mikið koma til gáfna
fars meirihluta þjóðarinnar og
telji sig litla samleið eiga með
honum, þá er hitt nokkuð langt
gengið að geta ekki talað og rit-
að sön?.u tungu og aðrir fslend-
ingar. Ritstjórnargrein sú. sem
Tíminn nefnir „Skrifað og skraf-
að“ bendir þó til þess, að Fram-
sóknarmenn séu að koma sér
upp nýju tungumáli, sem ekki
væri úr vegi að kalla her-
mennsku, úr því að efnahags-
málastefna Framsóknarflokks-
getur j jns er nn af aiþjóð nefnd ey-
steinska. Hið nýja tungumál
Framsóknarmanna virðist að
vísu eiga að styðjast við íslenzk-
una, en orðmyndir og setninga-
skipun á sýnilega að vera með
nýstárlcgum hætti.