Morgunblaðið - 21.02.1962, Blaðsíða 16

16
MORGVNBLAÐIÐ
Miðvikudagur 21. febr. 1962
Barbara James: 32
Fögur
og feig
Mér datt í hug að fá mér eitt
glas og kom því hérna inn og sá
þig þá fyrir tilviljun. I>að er allt
og sumt.
Nei, vertu ekki að þessu. Aug-
un - festust á mér og voru nú
furðu skörp. Þú vildir fá ein-
hverjar upplýsingar og Crystal.
Kannske þú hafir nú þekkt
hana betur en nokkur annar.
Trúir þú því sjálfur, að hún hafi
framið sjálfsmorð?
Nú, þama kom það. Hann hef-
txr líka verið á höttunum með
spumingar hjá þér, og er ekki
ánægður enn. Hann lauk úr glas-
inu.
Ég er svo sem ekkert hissa.
Áttu við Wood lögreglufull-
trúa? Hefur hann verið að spyrja
þig líka?
Hvað heldurðu?
Hvernig hún hafi dáið og hvers
vegna?
Það er hans að grenslast efvir
því. Láttu hann um það.
Við verðum ekki róleg — neitt
okkar — fyrr er það er komið
í Ijós.
Ég býst ekki við að verða ró-
legur. Er þér sama þó ég fái mér
einn enn?
Finnst þér þú ættir að vera að
því? Þarftu ekki að fara að kom-
ast aftur í leikhúsið?
Jú. Hann hreyfði sig ekki. Jú.
Ég er víst farinn að haga mér
illa, einu sinni enn.
Nei, það ertu ekki. Ég get vel
skilið, að það komi þér út úr
jafnvægi að tala um Crystal.
Dominic...-hvað sem þú segir,
þá held ég, að þú gætir orðið
ágætur skopleikari. Ég er hrifin
af þessu atriði þinu í sýningunni.
Það er leiðinlegt, að þú skulir
ekki hafa stærra hlutverk.
Það er ekki nema satt. Þá hefði
ég minni tíma til að hugsa — og
drekka.
Hann sat þama og hugsaði —
ólánlegur í vexti og þótt fötin
hans væm úr góðu efni og vönd-:
uð, vom þau orðin drusluleg og
illa til höfð.
Ef þú gætir bara tekið þig
saman — því að víst hefurðu
ekki einu sinni nóg að borða....
Ég andvarpaði. Hann horfði beint
á mig einu sinni enn.
Þú ert góð og vingjarnleg og
viðkvæm — nú, þegar ég sé þig
í fyrsta sinn almennilega. Og þú
hefur verið særð, alveg eins og
ég Þú ert falleg, sagði hann með
aðdáun og það var auðséð, að
hann ætlaði það ekki sem neitt
sm jaur.
Við skulum verða samferða í
leikhúsið aftur, sagði ég.
Nú var hléið byrjað og Rory
og Bert voru báðir í búnings-
herberginu.
Hæ! sagði Rory. Ekki vissi ég,
að þú ætlaðir að koma hingað
í kvöld.
Ég var á ferðinni hérna rétt
hjá og datt í hug að líta inn.
Ég hef mikið að gera á morgun
og verð að vera í íbúðinni í nótt-
Bert var að hjálpa honum til að
komast í annan búning, svo að
hann leit varla á mig. Hann var
langt burtu, niðursokkinn í hlut-
verk sitt. Allt í einu langaði mig
til að öskra upp — koma öllu í
uppnám og biðja hann um að
koma heim með mér í kvöld.
Hvernig geturðu verið í íbúðiuni
án þess að hugsa um hana? hugs-
aði ég með sjálfri mér. Þú þarft
að vera hjá mér. Mig langaði
mest til að taka í hann og hrista
hann og segja: Ég myrti hana
ekki — hvernig geturðu látið þér
detta það í hug þó ekki r.ema
snöggvast.
En ég sagði ekki neitt.
Loksins sagði Rory: Þú ert
þreytt. Þú ættir heldur að fá þér
ofurlitla hressingu. Hann hafði
séð mig í vængjaspeglinum. Rétt
sem snöggvast mættust augu okk
ar, en heldur ekki nema andar-
tak.
Nei, þakka þér fyrir. Ég er
þegar búin að fá hressingu. Ég
er alveg að fara.
Ertu að fara heim? Eða ætl-
arðu að borða úti? Mér fannst
eins og einhver kvíði lægi í
spurningunni,, sem þó var svo
blátt áfram. Það sem hann átti
raunverulega við, var hvort ég
ætlaði að fara að hitta Leó.
Ég gerði það af skömmum mín-
um að gefa honum óskiljanlegt
svar: Nei, ég ætla ekki beint
heim. Ég þarf að hitta mann-
eskju fyrst. Góða nótt. Ég hikaði.
Víst hefðum við átt að kyssast
og láta eins og við værum ham-
ingjusöm hjón, því Bert var við-
staddur.
Vertu sæl, elskan. Hann greip
hönd mína og varimar snertu
mínar, og þá féll kæruleysisgrím-
an af honum eitt andar.tak og
kvíðinn var einn eftir í svipnum.
Ég hörfaði frá honum.
Góða nótt, Bert sagði ég.
Góða nótt, frú Day. Ég sneri
mér og flýtti mér út. Ég var svo
hiædd um, að ég ætlaði að fara
að gráta.
XVI.
Mig langaði til að fara heim —
ég var úrvinda af þreytu. Ég sat
við stýrið í bílnum mínum og
ætlaði ekki að geta hert mig upp
í það að setja hann í gang og
leggja af stað. Hversvegna ætti
ég að halda þessu áfram? Hingað
til hafði ég einskis orðið visari
út yfir það, að Crystal hafði gabb
að Rory með því að telja honum
trú um, að hann einn vissi um
þennan banvæna sjúkdóm henn-
ar. Tina Hall gat geymt lykilinn
að öllu leyndarmálinu, en ég
hafði enga hugmynd um, hvar
ég gæti náð í hana. Mér hafði
ekki tekizt að fá sönnur á því,
að neinn hefði myrt Crystal —
og heldur ekki getað firrt neinn
grun. Mig langaði til að fara
heim, en gerði það samt ekki.
Næstum gegn eigin vilja fann
ég, að ég var að aka í áttina til
East End, en stanzaði tvisvar til
að spyrjast til vegar og komst
loksins út í afskekkta útborg,
sem heitir Benfield. Ég fór inn
í símaskáp og hringdi í númerið,
sem Edna Clark hafði gefið mér.
Hún svaraði sjálf.
Ungfrú Clark, sagði ég. Þetta
er frú Rory Day. Það vildi svo
til, að ég var að heimsækja kunn-
ingjafólk mitt í Benfield í kvöld
og þá varð mér hugsað til yðar.
Ég mætti víst ekki líta inn og
tefja yður nokkrar mínútur?
Frú Day.. jú, auðvitað. Það var
verulega fallega gert af yður.
Hún virtist glöð að heyra í mér
en jafnframt var eins og ofur-
lítið fum væri á henni. Svo sagði
hún mér nákvæmlega, hvernig
ég ætti að finna húsið. Ég fór að
velta því fyrir mér, hvort hún
myndi trúa þessari vafasömu
sögu minni að ég hefði verið
þarna í heimsókn hjá kunningja-
fólki. Ég er klaufi að ljúga, en
þarna varð ég að koma með ein-
hverja greinargerð fyrir því, að
ég skyldi vera stödd í þessu
hverfi — því að auðvitað fyndist
henni það eitthvað undarlegt ef
ég hefði komið gagngert til að
hitta hana eina.
Húsið var í snyrtilegri en leið-
inlegri götu, þar sem öll húsin
báðum megin götunnar voru eins
og steypt í sama mótið. Ég stað-
næmdist við númer 57. Þama var
ofurlítill umgirtur garðblettur
fyrir framan og útskotsgluggi,
sem vissi út að honum. Ég barði
að dyrum og Edna opnaði tafar-
laust.
Frú Day, þetta var ánægjulegt
og óvænt. Gerið svo vel að koma
inn — hvað það var gaman aS
sjá yður!
Hún visaði mér inn í stofuna
með útskotsglugganum. Hún var
sýnilega eitthvað taugaóstyrk
Lofið mér að gefa yður kaffi
og eitthvað með því....
Nei þakka yður fyrir. Ég er
alveg nýbúin að borða. Og það
var meira að segja satt. Það var
ekki langt síðan ég drakk teið
hjá Tony og Lísu. Mig langaði
bara til að tala ofurlítið við yður.
Eg get ekiki tanzað nema nokkrar
mínútur.
Það er einkennilegt, að þér
skulið eiga kunningja hér um
slóðir. Hvar búa þeir? Þarna fór
hún laglega með mig!
Það er héma í hliðargötu við
Benfieldveginn, svaraði ég, til
þess að svara þó einhverju.
Stofan bar það með sér að vera
lítið notuð. Ég gizkaði á, að litli
rafmagnsofninn hefði verið sett-
ur á, undireins og hún vissi af
heimsókn minni. Þarna var slag-
harpa með miklu af myndum á
og ýmislegt smádót víðsvegar.
Þetta var stofa, sem var orðin
aftur úr tímanum og hafði senni-
lega litið eins út fyrir heilum
mannsaldri.
Það er leiðinlegt, að við getum
ekki haft jarðarförina fyrr en á
miðvikudag, sagði Edna. Mér gat
ekki dottið í hug, að lögreglan
þyrfti að hafa svona mikið í
kring um eitt sjálfsmorð. Maður
skyldi halda, að hún hefði heimt-
að réttarkruifningu. O, það er við
bjóðslegt, ég get ékki annað sagt.
Hefur lögreglan nokkuð verið
að ónáða yðuir?
Jú, þeir spurðu mig um alla
skapaða hluti, og margar spurn-
ingarnar virtust ekki snerta
Crystal nokkurn skapaðan hlut.
Við hjónin höfum líka verið
spurð.
Hversvegna það? Hvað getur
það varðað ykkur? Hún virtist
alveg steinhissa á þessu.
Rory borðaði með henni dag-
inn sem hún dó. Hann var einna
síðasti maður, sem sá hana lif-
andi.
Æ, fyrirgefið þér. Svo að hún
heldur enn áfram að gera fólki
vandræði. Aftur brá fyrir þessaæi
beizkju gagnvart systur hennar.
Pessi stúlka hjá henni sagði, að
hún hefði borðað hádegisverð úti
þennan dag. Ég hefði mátt .vita,
að það hefði verið með mannin*
imi yðar.
Hittuð þér stúlkuna daginn
sem hún dó? Ég varð steinhissa.
Já, á þriðjudaginn var. Ég fór
heim til Crystal um morguninn.
Já.... en ég hélt, að þér væruð
í búð.
Það er alveg rétt, en ég átti frl
síðustu viku. Ég hélt, að ég hefði
sagt yður það, þegar við hitt-
umst.
Nei, ég man ekki eftir, að þér
minntust neitt á það.
Það var þessvegna sem ég ætl-
aði að hitta lögfræðinginn, svo
fljótt, að yður fannst það næst-
um óviðeigandi flýtir. Venjulega
aitltvarpiö
Miðvikudagur. 21. febrúar.
8.00 Morgunútvarp (Bæn. — 8.00
Morgunleikfimi. — Tónleikar
8.30 Fréttir. — 8.35 Tónleikar —
9.10 Veðurfregnir. — 9.20 Tónl.).
12.00 Hádegisútvarp (Tónleikar. •—
12.25 Fréttir og tilkynningar)f
13.00 „Við vinnuna**: Tónleikar.
15.00 Síðdegisútvarp (Fréttir og tille,
— Tónl. 16.00 Veðurfr. — Tónl,
— 17.00 Fréttir. — Tónleikar).
17.40 Framburðarkennsla I dönsku og
ensku.
18.00 Útvarpssaga bamanna? „Nýja
heimilið" eftir Petru Flagestad
Larssen; XI. (Benedikt Amkels*
son).
18.20 Veðurfregnir. — 18.30 Þlngfrétt*
ir. — Tónleikar.
19.00 Tilkynningar. — 18.30 Fréttir.
20.00 Varnaðarorð: Pétur Sigurðsson
forstjóri landhelgisgæslunna®
talar um talstöðvar í bátum.
20.05 Tónlcikar: Dave Rose og hljóm*
sveit hans leika létt lög.
20.20 Kvöldvaka:
a) Lestur fomrita: Wyrhyggjtm
saga; (Helgi Hjörvar rithöf.),
b) Karlakórinn Vísir eyngur.
c) Gunnar Benediktsson rithði*
un' r flytur frásöguþátt: „Hing
að gekk hetjan unga**.
d) Frásöguþáttur eftir ÞormóU
Sveinsson: Út Fjörðu — inn
Látraströnd; fyrri hluti (Andréfl
Bjömsson flytur).
e) Stefán Jónsson ræðir tmt
skáldskap við Ásgrím Kristinsson
bónda í Ásbrekku 1 VatnsdaJ.
sem síðan fer með frumort kvæðf
og stökur.
21.45 Islenzkt mál (Dr. Jakob Ben««
diktsson).
22.00 Fréttir og veðurfregnir. — 92.10
Passíusálmar (3).
22.20 Veraldarsaga Sveins frá Mæll<
fellsá; V. lestur (Hafliði JónssoA
garðyrk j ust j óri).
22.40 Næturhljómleikar: Slnfónftl*
hljómsveit Berlfnarútvarpsin®
leikur. Stjómandi: George Byrcl.
Einleikari á fiðlu: Leonid Kog«
an.
a) Konsert-sinfónía i Es-dúf
eftir Mozart.
b) Fiðlukonsert i a-moll op. 90
eftir Shostakovitsj.
23.50 Dagskrárlok.
Fimmtudarur 22. febrúar.
8.00 Morgunútvarp (Bæn. — 8.00
Morgunl "ifimi. — Tónlei: ír
8.30 Fréttir. — 8.35 Tónleikar
9.10 Veðurfregnir. — 9.20 Tónl.)
12.00 Hádegisútvarp (Tónleikar. —
12.25 Fréttir og tilkynningar),
13.00 ..Á frívaktinni", sjómannaþátt«
ur (Sigríður Hagalín),
15.00 Síðdegisútvarp (Fréttir og tilfc,
— Tónl. — 16.00 Veðurfr.
Tónl. — 17.00 Fréttir. — Tónl.).
17.00 Framburðarkennsla í frönsku ofg
þýzku.
18.00 Fyrir yngstu hlustendurna (GuBm
rún Steingrímsdóttir).
18.20 Veðurfregnir. — 18.30 Þingfrétt*
ir — Tónleikar.
19.00 Tilkynningar. — 19.30 Fréttir.
20.00 Um tölvísi; I. Þáttur: Talning og
töluorð (Bjöm Bjarnason
menntaskólakennari).
20.15 Einsöngur: Margret Ritohle syng^
ur lög eftir Schubert og Haydn.
20.30 Skátadagskrá á afmæli Baden«
Powells: Frásagnir, viðtöl og
söngur. ✓
21.00 Frá tónleikum S infónfuhlj óm*
sveitar íslands í Háskólabíói:
fyrri hluti íslenzkrar efnisskrár.
Stjórnandi: Jin ’ ich Rohan. Ein«
leikari á fiðlu: Ingvar Jóna*»
son.
a) Hátíðarmars eftir Pál ísólfe*
son.
b) Svíta 1 rímnastfl nr. I tyrif
fiðlu, strengjahljómsveit, pákur
og trommur eftir Sigursvein Df
Kristinsson.
„Dimmalimm", balletsvita eftlf
• Skúla Halldórsson.
d) „Punktar" eftir Magnús B8.
Jóhannsson.
22.00 Fréttir og veðurfregnir. — 22.10
Passíusálmar (4).
22.20 Erindi: Námur íslendlnga; efðarf
hluti (Ólafur I>o rv aldsson þingv);
22.40 Djassþáttur (Jón Múli Ámasoo)« ;
— 23.10 Dagskrárlok.
Og loks, fröken Guðríður. Þér verðið að fara í strangan
fc megrunarkúr.
>f-
GEISLI GEIMFARI
X- X- X-
/SHDjt/srrnm Ar rȣ home or p/ioresscp
THAT'6 OUR OFFER, .
MRS. PUESTON/ IF YOUR
LATE HUSBANP'S ALLOY
CHECKS OUT, MY SPACESHIP
COMPANY IS PREPARED TO
PAY P/VE MILLION
6AÍ.ACT1C DOLLARS FOR
EXCLUSIVE RISHTS TO ÍT/
— Prófessor Preston heitinn hafði
ætíð áhuga á nýjum málmblöndum,
Geisli .... Alltaf að reyna, að finna
léttari, sterkari og sveigjanlegri
blöndur!
j— Ef honum hefur tekizt með
mikils
Durabillium, er það mjög
virði, er það ekki doktor?
En um þetta leyti, heima
ekkju Alexanders Prestons ....
— Þetta er tilboð okkar frú Preston.
hjá
Ef málmblanda eiginmanns yðar
heitins stenzt tilraunir er geimskipa-
félag mitt reiðubúið að greiða fimm
nilljónir sólkerfisdala fyrir einka-
:étt á því!