Morgunblaðið - 20.03.1962, Blaðsíða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ
i " j i:" ?
Þriðjudagur 20. marz 1962
GEORGE ALBERT CLAY:
GINA
Saga samvizkulausrar konu
lð fallegt, og kynni einhverntíma
að hafa not fyrir það.
Gina var allsstaðar kynnt sem
unnusta unga Diegos, svo að hún
var farin að hata þann titil, en
hvemig gat hún dvalizt þarna
nema á þeim forsendum einum,
að hún væri það. Ekki gat frú
Lolyta hvort sem var, kynnt
hana sem „Ameríkustúlkuna, sem
er í húsinu hjá okkur og er að
reyna að taka hann Vicente, son
minn, frá henni Luisu Sffredo“!
I>etta var staða, sem hafði í för
með sér varkárni og virðingu,
þar sem hún var ekki venjulegur
gestur á heimilinu, heldur unn-
usta eins af fjölskyldunni, og sem
slík var hún virt og varin en þó
fyrst og fremst vöktuð!
Alltaf var einhver með henni
til eftirlits.. Jómfrú Alverez var
svo önnum kafin, að fá varðkonu
til liðsauka fré Leyte, sem kölluð
var „María Frænka“. Hún var
líka meykerling, sem stóð í ein-
hverju ójlósu sambandi við fjöl-
skylduna, og hafði undanfarið
haft einhverja málamyndastöðu
á búgarðinum, þar sem ekkert
var að gera, og var því ekkert
hrifin af þessari vandastöðu sem
varðhundur.
María frænka var stutt og dig-
ur og hangandi brjóstin, sem
komu varla í Ijós fram fyrir
tunnulaga magann gáfu henni
heldur ólögulegt sköpulag, ekki
sízt þegar þar við bættust fæt-
ur og handleggir, sem voru enn
ólögulegri. Svitinn rann stöðugt
niður eftir hálsinum á henni að
aftan, svo að kraginn á kjclnum
hennar var alltaf rakur. Eins var
skeggið á efri vörinni, sífellt
rakt, og hún þerraði það stöðugt
með vasaklút, sem hún sleppti
aldrei úr hendinni. Hún kunni
ekki orð í ensku.
Annarhvor þessara verndar-
engla var stöðugt á höttunum
kring um Ginu. Hún gat ekki
stigið fæti út í garðinn á nóttu
eða degi, án þess að önnurhvor
„frænkan“ væri í humátt á eftir
henni ekki með henni, heldur
alltaf á eftir henni. Jafnvel þegar
hún var í herberginu sínu, urðu
dymar alltaf að vera upp á gátt,
og María frænka átti mörg efindi
framhjá þeim.
Viltu ekki koma inn og upp í
til mín? æpti Gina einu sinni,
þegar kella hafði alveg verið ,að
gera út af við hana allan daginn
og kom nú í þriðja sinn fram hjá
dyrum hennar.
María frænka staulaðist aftur
að dyrimum með öilum sínum
þimga, og stóð svo þar í vand-
ræðum, því að kurteisin heimt-
aði, að spurningunni væri svarað
en hún skildi hinsvegar ekki orð.
Gina brosti og sýndi tennur,
en augun voru vingjarnleg. Já, ég
er að tala við þig, hélt hún
áfram. Ég vildi bara, að þú vild-
ir einhverntíma koma að sund-
pollinum, þá skyldi ég kæla ofur-
lítið í þér.
Kella komst í hreinustu vand-
ræði, því að stúlkan var greini-
lega að tala við hana. Hún kveið
fyrir að þurfa að fara alla leið
niður eftir hjálp, en þá létti Gina
af henni áhyggjunni • með einu
setningunni, sem hú kunni í
spænsku:
Buenas noehes!
Kella horfði hissa á blikandi
sólskinið, sem kom gegn um
gluggatjöldin.... góða nótt, þó
þó! En allir Ameríkumenn voru
brjálaðir, hugsaði hún og dró sig
svo burt.
Um mánaðamótin júní-júlí, fór
Ginu að verða ljóst, að hún var
orðin næstum alltof vön þessu
letilífi, sem þarna var lifað, þar
sem hún þurfti ekki að hafa neitt
fyrir neinu. Letin var komin yfir
hana eins og hægfara sjúkdómur,
þangað til hún var runnin henni
í merg og bein. Hún tók að óttast,
að hún færi að verða einskonar
innistæða þarna, rétt eins og
María frænka og tók að óttast,
að einhverntíma yrði hún sjálf
notuð sem verndarengill, og ef
til vill sett út á einhvern búgarð-
inn.
Mario var eini sólskinsblettur-
inn í þessari tilveru. Oftar en
ekki læddist hún út á nóttunni og
hitti hann í myrkrinu við sund-
poliinn. Hún hafði aldrei séð
framan í hann og vissi ekki,
hvaða hlutverki hann gegndi
þarna á heimilinu, og þau höfðu
aldrei snert svo mikið sem fingur
hvort á öðru. í hennar augum
var hann ekkert annað en dreng-
urinn, sem var að synda. Og hann
heimtaði ekki annað af henni en
að hún kæmi í. sundpollinn og
léki sér við hana meðan allir
aðrir væru í svefni.
Enda þótt hann væri í hennar
augum fremur draumur en veru-
leiki var hún farin að hlakka til
funda þeirra þegar kom fram yf-
ir miðjan dag. Þannig var raun-
veruleikinn hjá henni orðinn
draumur og draumurinn raun-
veruleiki.
En svo kom veruleikinn til
hennar, þegar de Aviles fór með
hana í ameríska klúbbinn. Vic-
ente ætlaði líka að fara og hún
hafði nú ásett sér að segja hon-
um einhvernveginn, að hún ætl-
aði sér ekki að giftast unga Di-
ogo.’
Þessi klúbbur var skemmti-
staður Ameríkumanna, sem
dvöldu í Cebuborg, alveg á sama
hátt og bæði Englendingar og
Spánverjar höfðu klúbba fyrir
sig. Þessi klúbbur hafði bezta
golfvöllinn á allri eynni og auk
þess ágæta tennisvelli og sund-
poll. Borðsalurinn var stór og há-
vaðasamur og þar var hljóm-
sveit, sem lék ameríska tónlist.
Vicente bauð henni strax upp
í dans og hélt fast utan um hana,
svo að það var næstum óþægilegt
í þessum mikla hita, en æsti hana
upp, engu að síður.
Henni varð næstum hverft við,
'þegar hann laut niður að henni
og sagði: Ertu þá ekki lengur
hrædd við mig?
Ég hef aldrei verið hrædd við
þig, Vicente, sagði hún. Ég var
bara ringluð, meðan Diego var
vandamál hjá mér — annað var
það ekki. Ég vissi bara ekki í
fyrstunni, hvað ég vildi.
Þú veizt það þá núna?
Já, svaraði hún. Nú veit ég
hvað ég vil.
Ég sagði þér einu sinni, að við
mundum geta skemmt okkur
saman, en svo læstir þú alltaf
dyrunum hjá þér, af því að þú
trúðir mér ekki. Hann hélt henni
fast upp að sér og snerti hárið á
henni með hökunni. Þú læsir
þeim ekki í kvöld, er það?
Dyrnar hjá mér eru læstar á
hverri nóttu svaraði hún. Hún
vissi, að hún varð að stilla sig
og hrapa ekki að neinu. En svo
eru til lyklar að læsingum.
Hann var enn brosandi þegar
hljómlistin þagnaði. Já, ef mað-
ur getur fundið lykilinn, Gina.
Hvernig er bezt að finna hann?
Bézta aðferðin er að biðja
stúlkunnar, svaraði hún um leið
og hann leiddi hana að borðinu.
Hún leit djarflega framan í hann.
Hann hneigði sig um leið og
hann gekk frá henni. hneigði sig
djúpt, en andlitssvipurinn var
óræður. Síðan dansaði hann við
móður sína og gekk síðan að
veitingaborðinu. En svo kom
hann ekki aftur og hann varð
þeim ekki samferða heim. Henni
hafði brugðizt bogalistin.
Morguninn eftir tók hún að
hugsa um, hvort hún hefði nú
kannske verið offljót á sér að
snúast, eða hvort hann he-ii
kannske yfirgefið hana Luisu
vegna. Kannske hefði hann mis-
skilið hana algjörlega eða elsk-
aði Luisu enn. Þessi hugsun varð
henni kvöl.
Hún hitti Luisu úti í garðinum
hjá foreldrum hennar og þegar
Gina beindi samtalinu að Vic-
ente, varð hún steinhissa á undir-
tektum Luisu, sem voru rétt eins
og ekkert væri um að vera. Hún
játaði að hún hefði ekki séð
Vicente í hálfan mánuð, og hitt
með að að vísu væri ætlunin, að
þau gengi að eiga hvort annað,
en væru hinsvegar ekki opinber-
lega trúlofuð.
Ég skil ekki hvernig þú getur
verið bæði trúlofuð og ótrúlofuð,
sagði Gina, til að þreifa fyrir sér.
Hann hlýtur að hafa beðið þín?
Nei. Don Diego hefur beðið
föður minn um hönd mína, út-
skýrði Luisa. Það er siðurini hér,
og ekki ætla ég að spyrna móti
því. Ég held, að ég hafi ailtaf
elskað Vicente, sagði hún lágt.
Ég hef alltaf vitað, að ég mundi
giftast honum, og hann kemur til
mín þegar.... þegar hann....
þegar hann hefur....
... .hlaupið af sér homin! Gina
hló, en Luisa tók ekki undir með
henni. En svo langaði Ginu til að
særa Luisu, þó ekki væri nema
til þess að sjá, hvort hún gæti
elskað og hatað og grátið, eins
og annað fólk, og bætti því við:
Hann hagar sér ekki eins og
hann langi neitt til að giftast þér.
Þú misskilur þetta, svaraði
Luisa blátt áfram. Hann langar
ekkert til að giftast mér núna.
Það kemur allt seinna.
Jæja, þú um það, svaraði Gina
og ypti öxlum.
Seinna sagði hún við sjálfa sig,
að enn hefði hún ekki beðið
ósigur. Vicente elskaði ekki Luisu
og langaði ekkert að eiga hana.
Því auðveldara yrði honum að
líta á hana sjálfa sem hugsanlega
eiginkonu. En þá mundi hún eft-
ir því, að nú var hún búin að
vera sjö vi'kur í Cebuborg og
júlímánuður var næstum á enda.
Hún yrði að tryggja stöðu sína
og því fyrr því betra.
IX.
Nú var braut Ginu brotin og
það var jafn óhugsandi að víkja
af henni og það hefði verið að
stöðva einhverja hellidembuna,
sem þarna voru svo algengar
rétt fyrir aðal-regntímann. Hún
hafði hlakkað til regntímans, af
því að hann mundi færa með sér
svala og kælu, en hún komst
brátt að því, að regndemburnar
í hitabeltinu færðu hvorki svöl-
un né létti.
Það var eins og himnarnir opn-
uðust fyrirvaralaust og þjónustu-
fólkið flýtti sér að hlaupa í næsta
— Þetta var Daniel. Eg verð að segja það, að hún gerir það,
sem hún getur til að gera mig afbrýðisama!
X' *
GEISLI GEIMFARI
X- X- X-
1F THAT DURABILLIUM
SPACB SHIP IS TESTED, IT
WILL TURN OUT TO BE
a o/tAsreK! J
-
•— Hvaða galla fannst þú á dura-
bilium-blöndunni, John? Það er nauð-
synlegt fyrir okkur að vita það.
— Eg get ekki skýrt frá því. Það
tekur of langan tíma og er of flókið.
Eg legg til að þú komir strax hingað
í rannsóknarstöðina. Ef durabilium-
geimskipið verður reynt getur það
haft hinar eilvarlegustu afleiðingar.
afdrep. Við hverjar dyr og
glugga voru regnpollar, sem
þurrka þurfti upp og svo varð
að hreinsa burt laufið, sem þakti
allt yfirborðið á sundpollinum og
oft varð að leggja nýja steina á
þakið, í stað þeirra, sem fokið
höfðu. Þannig hamaðist veðrið á
ýmsan hátt, og húsbændurnir
fóru jafnvel að tala um að fara
til Hong-Kong eða Evrópu, eða
jafnvel til Japans, meðan á þessu
stæði.
ÍHÍItvarpið
Þriðjudagur 20. marz.
8.00 Morgunleikfimi (Bæn. — 8.05
Morgunleikfimi. — 8.15 Tónl.
— 8.30 Fréttir. — 8.35 Tónleikar,
— 9.10 Veð-Aiifregnir. — Tónl.
12.00 Hádegisútvarp (Tónleikar. —•
12.25 Fréttir og tylkynningar).
13.15 Erindi bændavikunnar:
a) Opinber afskipti af landbún-*
a’3i á íslandi frá lokum síðari
heimsstyrjaldar (Bjöm Stef-
ánsson ritstjóri).
b) Reynslubú í Vikan, Noregi
(Arnþór Sigurjónsson rithöf.).
14.00 ,,Við vinnuna": Tónleikar.
15.00 Síðdegistónleikar (Fréttir, tilk.
Tónlist. — 16.00 Veðurfr. — Tónl.
— 17.00 Fréttir. — Endurtekið
tónlistarefni).
18.00 Tónlistartími barnanna (Jón G.
Þórarinsson).
18.20 Veðurfregnir. — 18.30 Þingfréttir.
— Tónleikar.
19.00 Tilkynningar. — 19.30 Fréttir.
20:00 Tónleikar: Konsert í e-moll fyrir
óbó og strengj asveit eftir Tele-
mann (Haakon Stotijn og kamm-
erhljómsveitin í Amsterdam
leika; Japp Stotijn stjómar).
20.15 Framhaldsleikritið „Glæstar von-
ir“ eftir Charles Dickens og Leik
stjóri: Ævar R. Kvaran. Leikend-
ur: Gísli Alfreðsson, Balvin Hall-
dórsson, Valur Gíslason, í>orst-
einn Ö. Stephensen, Gísli Hall-
dórsson, Anna Guðmundsdóttir,
Jón Aðils, Bryndís Schram, Lár-
us Pálsson. Þorgrímur Einarsson,
Klemenz Jónsson o.fl.
20.50 ,,Kvennaljóð“ (Frauenlibe und
Lebe), lagaflokkur eftir Schu-
mann (Christa Ludwig syngur
við imdirleik Geralds Moore).
21.15 Erindi: Rabb um háskólabæinn
Lund; síðari hluti (Dr. Halldór
Halldórsson).
21.40 „Um haust“, konsertforleikur op.
11 eftir Grieg (Konugl. fílharm-
oníusv. 1 Lundúnum leikur; Sir
Thomas Beecham stj.
21.50 Söngmálaþáttur þjóðkirkjunnar
(Dr. Robert A. Ottósson söng-
málastjóri).
22.00 Fréttir og veðurfregnir. — 22.10
Passíysálmar (25).
22.20 Lög unga fólksins (Guðrún Ás-
mundsdóttir).
23.20 Dagskrárlok.
Miðvikudapur 21. marz.
8.00 Morgunleikfimi (Bæn. — 8.05
Morgunleikfimi. — 8.15 Tónl.
— 8.30 Fréttir. — 8.35 Tónleikar.
— 9.10 Veðunfregnir. — Tónl.
12.00 Hádegisútvarp (Tónleikar. —
12:25 Fréttir og tilkynningar).
13.15 Erindi bændavikunnar:
a) Nýjungar í ullarframleiðslu
(Stefán Aðalsteinsson búfjár-
fræðingur).
9 b) Sauðfjárrækt (Sigfús >or-
steisscm ráðunautur).
c) Fjármennska / eftir l>orstein
Geirsson bónda á Reyðará
(EgiU Jónsson ráðunautur
flytur).
14.00 „Við vinnuna“: Tónleikar.
15.00 Síðdegisútvarp (Fréttir og til.
Tónleikar. 16.00 Veðurfr. — Tónl.
— 17.00 Fréttir. — Tónleikar)
17.40 Framburðarkennsla í dönsku og
ensku.
18.00 Útvarpssaga barnanna: „Leitin að
loftsteininum" eftir Bernhard
Stokke; III. (Sigurður Gunnars
son þýðir og les).
18.20 Veðurfregnir. — 18.30 t>ingfr. —
Tónleikar.
19.00 Tilkynningar. — 19.30 Fréttir.
20.00 Varnaðarorð: Haraldur Árnason
ráðunautur talar um meðferð bú-
véla.
20.05 Létt lög: Egerlánder músikant-
arnir syngja og leika.
20.20 Kvöldvaka:
a) Lestur fomrita: Eyrbyggja
saga; XIV. (Helgi Hjörvar rit-
rithöfundur).
b) íslenzk tónli9t: Lög eftip
Bjarna Böðvarsson.
c) Dr. Símon Jóh. Ágústsson pró-
fessor flytur frásöguþátt um
gamalt útilegumannabæli, Þórð-
arhelli á Ströndum.
d) Sigurbjörn Stefánsson flytuí
vísnaþátt.
e) Jóhannes úr Kötlum les úr
Þjóðsögum Jóns Árnasonar,
21.45 íslenzkt mál (Jón Aðalsteinsson
cand mag).
22.00 Fréttir og veðurfregnir. — 22.10
Passíusálmur (26).
22.00 Veraldarsaga Sveins frá Mæli-
fellsá; VIII. lestur (Hafliði Jóns-
son garðyrkjustjóri).
22.40 Næturhljómleikar: Kammerhljóm
sveit útvarpsins í Strassborg leik
ur. Stjórnandi: Marius Briancon,
a) Sinfónía nr. 83 í G-dúr eftir
Haydn.
b) Lítil sinfónía fyrir blásturs-
hljóðfæri etftir Gounod.
c) Divertimento nr. 7 etftir Moz-
art.
1 23.35 Dagskrárlok.