Morgunblaðið - 29.06.1962, Blaðsíða 3

Föstudagur 29. júní 1962
MORGVNBLAÐ1Ð
3

Flugsýn h.f.
tilkynnir:
| AUar íyiti auglýsingar vorar
; um flugferðir til Hellissands,
Hólmavíkur, Gjögurs Þingeyr,
ar, Vopnafjarðar og, Norð-
fjarðar á áður tilgráindum
| dögum, eru hér með aftur-
i kallaðar.
Flugsýn h.f..
„Flugsýn“ hættir að auglýsa/
SAMGÖNGUR við marga af-
skek'kta staði hér á landi eru
oft á tíðum strjálar. Flugvell
ir eru litlir og hefur Flugfé-
lag íslands ekiki séð sér fært
að halda uppi reglúbundnum
ferðum til þeirra. Því hafa
nokkrir framtakssamir, ung-
ir menn hafið flug til ýimissa
staða, sem helzt hafa verið út
undan. Hafa þeir auglýst á-
kveðnar ferðir og víst er um
það, að þær hafa verið íbúum
dreifbýlisins til afar mikils
hagræðis.
Skömmu eftir sl. helgi bár
ust mönnum þessum bréf frá
samgöngumálaráðuneytinu,
þar sem þeim var tilkynnt,
að auglýsingar, er þeir hefðu
birt, brytu í bága við reglu-
gerð frá 1947 um sérleyfi og
lögskráningu áhafna.
í tilefni af þessu, senri Mbl.
sér til ýmissa aðila, sem mál-
inu eru kunnugir.
Réttindi flugmanna ekki
nægileg.
Brynjólfur Ingólfsson, deild
arstjóri í samgöngumálaráðu-
neytinu kvað nokkra aðila
hafa fengið leyfi til svonefnds
„tækifærisflugs“. Væri það
leyfi til að fljúga með far-
þega í flugvélum, er væru
ekki stærri en fjögurra sæta,
en leyfishafar mættu þó ekki
auglýsa ferðir á ákveðna
staði, á ákveðnum tímum. —
Þetta hefðu þeir aftur á móti
gert og því hefði ráðuneytið
séð ástæðu til að taka í taum
ana. Skv. reglugerð um áætl-
unarflug, þarf til þess flug-
menn, er hafa meiri réttindi
en þeir, sem taka mega að
sér tækifærisflug, þ.e. flug-
stjóra. Er það vegna ákvæða
Jón Magnússon, flugvirki, við
tryggingafélaganna, er gera
þær kröfur, að farþegar í áætl
unarflugvélum séu hærra
tryggðir en aðrir og einnig, að
flugstjórar stjórni þeim vél-
um.
Ófullnægjandi vélar.
Agnar Kofoed-Ilansen, flug-
málastjóri vildi lítið um mól
ið segja, en taldi einsýnt að
flugmenn þeir, er haldið hefðu
uppi áætlunarflugi með smá-
flugvélum, hefðú gert það í al
gjöru heimildarleysi. Taldi
hann fráleitt, að hæ-gt væri að
halda uppi reglubundnu far-
þegaflugi í einshreyfils flug-
vélum. Á leiðum þeim, sem
menn þessi hefðu haldið uppi
flugferðum á, gætu oft komið
til greina aðstæður, sem litl
ar flugvélar væru alls óihæfar
til að mæta, svo sem ísing
eða blindflug, en að / sjálf-
sögðu væru þær ekki útbúnar
neinum tækjum til slíks. Auk
þess kvað flugmálastjóri Flug
félag íslands hafa hug á að
hefja áætlunarferðir til ým-
issa afskekktra staða í--baust,
og væri það nú að athuga
með kaup á tveggja hreyfla
fhigvél í því skyni.
Blaðið hafði þá tal af Hilm-
ari Sigurðssyni, deildarstjóra
innanlandsflugs hjá F.f. Kvað
(hann síðasta Alþingi hafa sam
þyfckt að festa kaup á vél í
þessu skyni, og væri áætlað að
hefja reglubundið farþegaflug
til Vestfjarða á hausti kom-
anda. Væri nú verið að vinna
að endurbótum margra minni
flugvalla fyrir vestan og væri
enn ekki hægt að segja, hvaða
tegund flugvélar yrði fest
kaup á, en að sjálfsögðu yrði
hún útbúin hinum fullkomn-
ustu tækjum til blindflugs. —
Um flug til annarra staða, þar
sem aðeins eru litlir flugvell-
ir, kvað Hilmar enn efckert
hafa verið ákveðið, en þau
mál væru í undirbúningi.
Nauðsynlcg þjónusta.
Flugfélagið, „Flugsýn", er í
eigu Stefáns Magnússonar,
Jóns Júlíussonar, Jóns
Magnússonar, Harðar Eiriks- ‘
sonar og Jóns Þ. Jóhannssonar j
sem allir starfa jafnframt hjá '
Loftleiðum. Hefur félagið flog
ið með vörur og farþega til '
ýmissa staða úti á landi, auk í
þess, sem á vegum þess er ,
rekinn flugskóli og á Flugsýn
tvær „Cessna-140“ flugvélar 1
til þeirra nota. Einnig á félag- (
ið „Stinson“-vél, fjögurra j
sæta og loks „Norseman“-vél,
sem keypt var sl. haust af 1
dönsku Grænlandsverzlun- (
inni. Eru um 500 vélar af s
þeirri gerð í notkun víða um
heim, enda taldar mjög traust '
ar og öruggar. (
Blaðið hafði tal af Jóni |
Magnússyni, flugvirkja Flug- ,
sýnar og spurði um álit hans
á fyrirmælum samgöngumála (
ráðuneytisins. Kvað hann þá (
félaga hafa ákveðið að aftur .
kalla allar fyrri auglýsingar
sínar um flug út á land á á- (
kveðnum dögum, úr því að |
það væri vilji ráðuneytisins j
og flugráðs. Hins vegar hefðu '
þeir leyfi til að fljúga hvert á '
land sem er, eftir pöntunum f
og myndu þeir að sjálfsögðu (
halda því áfram. Þeir hefðu
flogið til margra staða úti um
land, einu sinni í viku til I
flestra, og þar eð auðsýnilegt *
væri, að fólk úti á landi þarfn (
aðist mjög slíkrar þjónustu og j
kynni vel að meta hana, væri
engin ástæða til að leggja '
hana niður. Aðspurður kvað (
hann mjög vafasamt, að blind (
flugstæki kæmu að fullum ,
notum í litlum vélum, þar sem '
aðeins fjórir flugvellir úti á (
landi, ísafjörður, Akureyri, j
Egilsstaðir og Vestmannaeyj
ar hefðu aðstæður til að láta '
þau koma að notum. f
Auglýsum áfram.
Fjórir ungir menn stofnuðu
fyrir nokkru síðan flugfélag,
er þeir nefndu „Flugfélag
Reykjavíkur“. Eru það þeir
Erlingur Einarsson, sem er
framkvæmdastjóri félagsins,
Egill Benediktsson, Björn
Thoroddsen og Erlingur Jó-
hannesson. Nokkur styr hefur
staðið um nafn félagsins og er
þess var farið á leit við borg
arráð, að leyft yrði að nota
það, neitaði borgarráð þeirri
beiðni. Er Erlingur Einarsson
var spurður um álit sitt á
bréfi samgöngumálaráðuneyt-
isins, sagðist hann álíta grund
völl þeirra skrifa mjög vafa-
saman. Kvað hann það hafa
komið fram á fundi, er hald-
inn var með deildarstjóra ráðu
neytisins, flugmálastjóra, full
trúa „Flugsýnar" og fulltrúa
„Flugfélags Reykjavíkur“ að
ef auglýstar væru ferðir til
ákveðinna staða og flogið
Framli. á bls. 22. 1
Erlingur Einarsson við „De Haviland Rapide“ fiugvél félangs sins.
Fljúgum til
Hellissands — Hólmavikur — Gjögurs — Búðardals —
Stykkishólms. SúnmO-3-75.
Þannig hefur „Flugfélag Reykjavíkur“ auglýst ferðir sín-
ar íMbl.
STAKSTEII\IAR
Þáttur Framsóknar
og Sambandsins
Alþýðublaðið birti í gær for-
ystugrein, þar sem rædd er af-
staða Framsóknarmanna til
vandamála útvegsins. Er þar
m.a. komizt að orði á þessa leið:
„Tíminn segir, að ríkisstjórn
in hafi felit gengið í fyrrasumar
og hækkað útflutningsgjöld á
sjá.varafurðum og það hvort-
tveggja hafi ásamt háum vöxt
um lagzt þungt á útveginn. Hins
vegar sleppir Tín’.inn alveg
þætti Framsóknar, Sambandsins
og kommúnista í þessu máli.
Mönnum er það enn í fersku
minni, að það var Sambandið,
að áeggjan Framsóknar og
kommúnista, sem hafði forystu
um það á s.l. ári að koma á meiri
almennum kauphækkunum. en
atvinnuvegirnir gátu risið undir
Og ef útvegurinn hefði átt að
bera kauphækkun, án þess að fá
meira greitt fyrir vörur sínar á
erlendum markaði í islenzkum
krónum, hefði hann sennilega
stöðvazt alveg. Gengisbreyting-
in varð því útveginum tii bjarg
ar á s.I. ári en ekki til skaða,
eins og Tíminn vill halda fram.
Hinsvegar hefði aldrei til
neinnar gengisfellingar þurft að
koma á s.l. ári ef Framsókn og
kommúnistar hefðu ekki komið
á mun meiri kauphækkunum. en
efnahagskerfið þoldi. Aðgerðir
Framsóknar og kommúnista í
launadeilum á s.l. ári voru fyrst
og fremst tilræði við útvegimi,
sem ekki þoldi nein áföll. En
ríkisst'órnin kom í veg fyrir að
það tilræði heppnaðist.“
Ein verzlun
í hverju héraði
Einu sinn var kaupfélagsstjóri
í Vík í Mýrdal, sem hélt því
fram, að hagsmunir fólksins
gagnvart verzlun og viðskiptum
væru bezt tryggðir með því að
einungis ein verzlun væri í hér
aði hverju. Að áliti hans hlaut
sú verzlun að vera kaupfélags-
verzlun.
Þessi nýstárlega kenning kaup
félagsstjórans vakti allmikla
athygli ogs var mikið rædd í
blöðum og á mannfundum. En
hún reyndist eiga lítinn hljóm-
grunn hjá þjóðinni. AHur al-
menningrur gerði sér ljóst, að
slíkt verzlunarfyrirkomulag
myndi ekki heppilegt. Af því
hlyti að leiða, að öll samkeppni
um viðskipti fólksins væri útilok-
uð. Hinu eina verzlunarfyrir-
tæki, hvort heldur það væri
kaupmannaverziun eða félags-
verzlun, myndi skapazt einokun
araðstaða, sem ekki væri æski-
leg*.
Úrelt kenning
Kaupfélagsstjórinn, sem hélt
fram sjónarmiði einokunarinnar
hefur nú gengið fram á ritvöll-
inn í Tímanum að nýju. Að
þessu sinni er erindi hans að
verja hótanir þær um atvinnu-
kúgun, sent. Framsóknarmenn
beittu á Seifossi í síðustu hreops-
nefndarkosningum. Honum
finnst það sjálfsagt að andstæð
ingum Framsóknarmanna sé hót
að brottrekstri úr stöðum sínum
hjá samvinnufyrirtækjum, ef
þeir ieyfi sér að vera á framboðs
iista Sjálfstæðismanna og kjósa
á móti forystumönnum Kaupfél
ags Árnesinga og fyrirtækja
þess. Honum finnst það líka sjálf
sagt að menn greiði atkvæði eft
ir því hvar þeir taka laun sin.
Hætt er við því að þessi úr—
elta afturhaldskenning Fram-
sóknarmanna eigi ekki meiri
hljómgrunn hjá þjóðinni en sú
kenning kaupfélagsstjórans í
Vík að það samræmist bezt hags
munum almennings að ein ver/,1
un sé í héraði hverju.