Morgunblaðið - 06.02.1963, Blaðsíða 12

12
MORGVNBLAÐ1Ð
Micívikudagur 6. febrúar 1963
Útgefandi: Hf. Arvakur, Reykjavík.
Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsson.
Ritstjórar: Valtýr Stefánsson,
Sigurður Bjarnason frá Vigur
. Matthías Johannessen,
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Auglýsingar: Arni Garðar Kristinsson.
Útbreiðslustjóri: Sverrir Þórðarson.
Ritstjórn: Aðalstræti 6.
Auglýsingar og afgreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 22480.
■Askriftargjald kr. 65.00 á mánuði innanlands.
I lausasölu kr. 4.00 eintakiti.
AÐ TRUA Á LANDIÐ
Ibúafjöldi jaröar
IT'ramsóknarmenn leggja sig
* um þessar mundir alla
fram um að sanna það, að
þeir — og þeir einir — trúi á
landið. Þeir tala um „trú-
leysið á land og þjóð“ o. s.
frv. Slíkt hugarfar eigna þeir
andstæðingum sínum, en
sjálfir segjast þeir hafa mikla
trú á framtíð landsins.
Það er saga út af fyrir sig,
að þessi trú Framsóknar-
manna á landið, hefur m.a.
birzt í móðuharðindatali
þeirra, áróðri fyrir því, að
menn yfirgæfu jarðir sínar
og stanzlausum raunasöng og
barlómi. En það er líka fleira
að athuga við þessar nýstár-
legu kenningar Framsóknar-
manna.
Þeir segja, að það lýsi van-
trú andstæðinga þeirra áfram’
tíð íslands, að þeir vilja hafa
viðskipti við aðrar þjóðir.
Þeir nefna sérstaklega erlent
fjármagn til atvinnurekstrar
hér á landi og boða, að þeir
menn séu einir trúaðir á
framtíðina, sem fylgja vilja
einangrunar- og innilokunar-
stefnu, þótt alþjóðleg sam-
skipti aukist hvarvetna hröð-
um skrefum.
Þegar þetta mál er athugað
nánar sést hve algjör öfug-
mælin eru. Ef menn vilja
fylgja innilokunar- og hafta-
stefnu hlýtur það að byggj-
ast á því, að þeir treysti ís-
lendingum ekki til að varð-
veita sjálfstæði sitt og þjóð-
emi, ef þeir hafi svipuð
skipti við útlendinga og nú
tíðkast með þjóðunum. Eng-
inn dregur lengur í efa, að
framfarir munu því aðeins
aukast verulega að alþjóða-
samskipti fari vaxandi en
dragist ekki saman. Það gæti
því einungis þjónað íslenzk-
um hagsmunum að taka upp
einangrunarstefnu, ef menn
væru sannfærðir um, að ís-
lendingar væru slíkir aum-
ingjar, að ekki væri á það
hættandi, að þeir kepptu við
erlenda menn.
Sannleikurinn er sá, að ís-
lendingar hafa sýnt það í al-
þjóðlegum viðskiptum, að
þeir eru fullkomlega færir
um að ráða málum sínum far-
sællega til lykta. Meginþorri
þjóðarinnar hefur líka þá trú
á sér og landinu, að hann vill
ótrauður halda áfram heil-
brigðri utanríkismálastefnu
og auka gagnkvæm skipti
frjálsra manna og frjálsra
þjóða.
LAUSN LAND-
HELGISMÁLSINS
ITVramsóknarmenn hafa oft
*■ bent á það sem dæmi
þess, hvernig íslendingar
eigi ekki að halda á utan-
ríkismálum sínum, að þeir
skyldu semja við Breta og
leysa þannig landhelgisdeil-
una. Framsóknarmenn töldu
það mestu fásinnu, sem staþp
aði nærri landráðum, að ræða
við deiluaðilann og komast
að samkomulagi við hann,
þótt óumdeilanlegt sé, að það
samkomulag var meira að
segja hagkvæmara okkur en
sú tilhögun, sem við börð-
umst fyrir að samþykkt yrði
sem alþjóðalög á tveimur
Genfarráðstefnum. Nú ráð-
ast Framsóknarmenn á ráð-
herra Viðreisnarstjómarinn-
ar fyrir það, að þeir hafa
lagt sig fram um að kynna
viðskiptasjónarmið íslend-
inga á erlendum vettvangi.
Þeir segja, að alls ekki eigi
að tala við útlendinga, held-
ur eigum við að einangra
okkur og loka okkur inni.
Það er sannarlega furðu-
legt, að slík sjónarmið skuli
sett fram á síðari helmingi
20. aldarinnar. Þau kyimu að
hafa verið góð og gegn fyrir
nokkrum öldum, enda áttu
slík sjónarmið víða formæl-
endur fyrrum. En á öld hrað-
ans og sífellt aukinna alþjóða
samskipta eru þessi sjónar-
mið ekki einungis fáránleg,
heldur og stórskaðleg.
Því aðeins getum við ís-
lendingar varðveitt sjálf-
stæði okkar og aukið fram-
farir, að við höfum þann
manndóm til að bera, að við
þorum að verja og sækja mál
okkar á alþjóðlegum vett-
vangi. Það væri þess vegna
fráleitt að fela þeim mönn-
um forystu mála, sem segja
að okkur henti bezt að þegja
og einangra okkur.
Þessar nýju kenningar
Framsoknarmanna um van-
mátt íslendinga benda því til
þess, að það sé ekki einungis
í innanríkismálum, sem flokk
urinn keppi að því að ná
„stöðvunarvaldi“ og hindra
stjórnarforystu, heldur ætl-
ist hann líka til þess, að við
einangrum okkur frá um-
heiminum og verðum algjör-
lega áhrifalausir um gang
þeirra mála, sem hljóta að
skipta okkur jafnmiklu og
alla aðra.
REYNA ÞEIR AÐ
HINDRA KJARA-
BÆTUR?
17erkamenn og aðrir þeir,
* sem við lélegustu kjör
bjuggu, hafa nú fengið raun-
hæfar kjarabætur, þar sem
kauphækkanirnar eru ein-
EKKI er hægt með fullu
öryggi að ákvarða íbúatölu
einstakra landa, hvað þá allr-
ar jarðarinnar, fyrr á öldum.
Þó er hægt að komast að
nokkuð réttri tölu í Vestur-
Evrópu á síðari öldum. Helzt
er miðað við gamlar skatt-
skrár, herþjónustuskrár,
kirkjubækur, einstöku mann-
töl, sem eru misjafnlega
áreiðanleg, o. s. frv. Enn á
vorum dögum eru heimildir
um íbúatölu ónákvæmar frá
ýmsum hlutum jarðar, eink-
um frá ýmsum löndum í Asíu
og Afríku, og að nokkru leyti
frá Suður-Ameríku og jafn-
vel ákveðnum landsvæðum í
Suður-Evrópu. — Flestir
fræðimenn hafa fallizt á þá
skoðun, að við upphaf tíma-
tals vors, þegar Ágústus Róm-
verjakeisari ætlaði að skrá-
setja alla heimsbyggðina, hafi
heildaríbúatala jarðar verið
nálægt 200 milljónum.
Nú eru íbúar jarðar taldir
fleiri en 2.900 milljónir. Á
síðastliðnum fjörutíu árum
hefur mannfólkinu fjölgað
um rúmlega 50%. Haldi þessi
skorðaðar við minnihluta
launþega og verða þess vegna
ekki étnar upp af hækkuðu
verðlagi þegar í stað, eins og
svo oft hefur viljað við
brenna.
Kommúnistum er meinilla
við þessar kauphækkanir,
vegna þess að þær færa
verkamönnum raunhæfar
kjarabætur og þess vegna
mun reynast erfitt að fá þá
til þess að leggja út í póli-
tísk verkföll.
En kommúnistum dettur í
hug að reyna aðra leið. Þeir
ráða þýðingarmiklum laun-
þegafélögum, sem þeir geta
látið hefja nýja kaupgjalds-
baráttu, Sem miðar að því að
hindra, að launahækkanir
verkamanna endist þeim til
verulegra kjarabóta.
Enn er ekki vitað, hvort
kommúnistar þora að leggja
til atlögu við hagsmuni verka
manna, en þeir munu nú
vera að þreifa fyrir sér um
það, hvort þeir geti ekki
aukning áfram, verða íbúar
jarðar orðnir 6.300 milljónir
árið 2000, þ'e.a.s. meira en tvö
falt fleiri en núna. Þessi þró-
un veldur miklum erfiðleik-
um í þeim löndum, þar sem
fjölgunin er mest. Enn eru
víðáttumikil landflæmi ó-
byggð, en aðallega eru það
harðbýl lönd, sem mjög kostn-
aðarsamt er að nytja eða
koma í rækt. Gífurlegt fjár-
magn þarf þess vegna til að
gera þessi landsvæði byggi-
leg. Það er einkuim í fátæk-
ustu löndunum, sem viðkoma
fólksins er mest, svo að hér
er við torleysanlegt vandamál
að je,tja- Vestrænar þjóðir,
einkum Bandaríkjamenn, hafa
veitt fátækum þjóðum geysi-
lega efnahagshjálp og aðra
aðstoð á síðari árum, svo að
aldrei fyrr í sögunni hefur
meiri hljálp verið veitt þjóða
á milli. Þrátt fyrir þessa hjálp
og eigið framtak margra hinna
fátækari þjóða, er engin
frambúðarlausn á vandamáli
fólksfjölgunarinnar eygjan-
leg, því að þjóðunum fjölgar
enn hraðar en áður vegna
fengið t.d. jámiðnaðarmenn
til þess að ríða á vaðið. — Á
þessu stigi skal engu um það
spáð, hvort reynt verður að
hindra kjarabætur verka-
manna, en alveg er öruggt að
verkámenn og aðrir þeir, sem
nú hafa fengið launahækkan-
ir, munu fylgjast vel með því
hvort kommúnistar reyna að
gera þær að engu.
Smásíld veiðist í
Borgarfirði eystra
Borgarfirði, eystra, 4. febr.
AB undanförnu hefir orðið vart
mikillar smásíldar hér í Borgar-
firði, en hún er svo smá að hún
ánetjast ekki. Er síldin sem svar
ar fingurlengd á stærð. Hér
munu hafa náðzt um 20 tunnur
og var loðnunót notuð við veið-
ina. Síldin var rétt við bryggj-
urnar. Afli þessi er notaður til
skepnufóðurs.
Tíðarfar befir verið mjög gott
frá því fyrir jóla þar til í gær
að gerði norðan hret. Vegir eru
allir vel færir. — Ingvar.
lyfja og læknisdóma nútím-
ans.
Margar stofnanir á vegum
Sameinuðu þjóðanna vinna að
því að leysa þennan hnút, svo
sem FAO (Matvæla- og land-
búnaðarstofnun S. Þ.j,
UNESCO (Menningarmála-
stofnun S. Þ.), WHO (Heil-
brigðismálastofnun S. Þ.) o. fl.
Þessar stofnanir senda pen-
inga, verkfæri og sérfræðinga
til hinna vanþróðuðu landa.
Langmestan hluta kostnaðar-
ins við þessar stofnanir greiða
Bandaríkjamenn, en annar
stærsti aðili Sameinuðu þjóð-
anna, Sovétríkin, greiða eins
lítið og þeim er unnt og
skulda samtökunum geypilegt
fé. Þó hafa Sovétríkin þrefallt /
atkvæði á við Bandaríkin hjá I
Sameinuðu þjóðunum, þar i
sem fallizt var á það í upp- i
hafi að veita Rússlandi,
Hvíta- Rússlandi og Úkraníu
atkvæðisrétt.
Mun mikilvægari en aðstoð
hiininia sameinuðu þjóða er
hjálp sú, er Bandaríkjamenn
og aðrar vestrænar þjóðir
veita. Hjálp Bandaríkja-
manna einna er miklu meiri
en öll hjálp S. Þ., enda hefur
engin þjóð, hvorki fyrr né
síðar í veraldarsögunni, gefið
jafn mikið fé öðrum þjóðum,
þeim til viðurværis og fram-
dráttar.
(Með einkarétti: Mbl. og
Nordisk Pressebureau).
Fiimskur
námsstyrkur
FINNSK stjórnarvöld hafa ákveð
ið að veita íslendingi styrk til
háskólanáms eða rannsóknar-
starfa í Finnlandi námsárið
1963 — 1964. Styrkurinn veitist
til 8 mánaða dvalar og nemur
490 eða 500 finnskum nýmörk-
um á mánuði, eftir því hvort
um er að ræða nám eða rann-
sóknir. Til greina getur komið
að skipta styrknum milli tveggja
umsækjenda, þannig að hvor
um sig hljóti styrk til fjögurra-
mánaða dvalar í Finnlandi. Ætl
azt er til þess, að öðru jöfnu,
að sá Sem styrk hlýtur til náms,
hafi stundað a. m. k. tveggja
ára háskólanám á íslandi.
Umsóknir um styrkinn sendist
menntamálaráðuneytinu, Stjórn-
arráðshúsinu við Lækjartorg,
fyrir 10. marz n.k. og fylgi stað-
fest afrit prófskírteina, svo og
meðmæli. Umsóknareyðublöð
fást í menntamálaráðuneytinu og
hjá sendiráðum íslands erlend-
is.
(Frétt frá
menntamálaráðuneytinu).