Morgunblaðið - 10.04.1963, Blaðsíða 12

12
MORCVISBL 4 ÐIÐ
Miðvikudagur 10. apríl 1963

Útgefandi: Hf. Arvakur, Reykjavík.
Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsson.
Ritstjórar: Sigurður Bjarnason frá Vigur
Matthías Johannessen,
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Auglýsingar: Arni Garðar Kristinsson.
Útbreiðslustjóri: Sverrir Þórðarson.
Ritstjórn: Aðalstræti 6.
Auglýsingar og afgreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 22480.
Askriftargjald kr. 65.00 á mánuði innanlands.
1 lausasölu kr. 4.00 eintakib.
NU OFBJÓÐA ÞEIM
FRAMFARIRNAR!
Jafnvel kommúnistar fá nú
ekki lengur orða bundizt
vegna þeirra framfara og
uppbyggingar, sem Viðreisn-
arstjómin beitir sér fyrir á
öllum sviðum þjóðlífsins. —
Moskvumálgagnið birtir í
gær forystugrein, sem er full
hrifningar af framtakssemi
og öruggri forystu núverandi
ríkisstjórnar. Er þar m.a.
dregin upp mynd af hinum
jákvæða málflutningi ríkis-
stjórnarinnar á Alþingi. —
. Kommúnistablaðið kemst
m.a. að orði á þessa leið:
„Á Alþingi eru lagðar
fram tillögum um ýmiss kon-
ar nytsöm mál —“ — „og nú
er ekki einu sinni kvartað
um fjárskort, peningar liggja
á lausu til tryggingarmála,
tollalækkana, skólamála o.
s. frv. —"
Trúi því hver sem vill,
þetta er lýsing sjálfs komm-
únistablaðsins á málefnaflutn
ingi Viðreisnarstjórnarinnar
í lok kjörtímabilsins á því
herrans ári 1963.
Kommúnistar horfa fram
á veginn í máttlausri ör-
væntingu. Þeir verða að gjöra
svo vel að viðurkenna, að
Viðreisnarstjómin leggur
fram á Alþingi'fjölþættar til-
lögur um ýmiss konar nytja-
mál. Og þessi ríkisstjóm er
svo dásamlega á vegi stödd,
að áliti kommúnista, að hún
þarf ekki einu sinni að kvarta
um fjárskort vegna þess að
„péningar liggja á lausu til
tryggingarmála, tollalækk-
ana, skólamála 'o.S.frv. —•“
Það er sem sé ekki bágbor-
ið ástandið á heimilK Við-
reisnarstjómarinnar að loknu
kjörtímabili, að áliti komm-
únista. Hún keppist við að
leggja fram sem flest þjóð-
nytjamál á Alþingi og hefur
nóga peninga til þess að
koma umbótamálunum í
framkvæmd.
★
Það er vissulega gleðilegt
fyrir stuðningsmenn stjórn-
arinnar 'að sjá þessa lýsingu
kommúnistablaðsins á mála-
fylgju íiennar á síðasta þingi
fyrir kosningar. Hún sýnir
að innst inni em kommún-
istar fullir hrifningar og að-
dáunar á því stórbrotna unp-
byggingarstarfi, sem Við-
reisnarstjómin hefur unnið
sl. fjögur ár. En hvernig
stendur á því að stjórnin get-
ur nú leyft sér það að flytja
mikinn fjölda umbótamála á
Alþingi sem mörg hver hafa
í för með sér veruleg útgjöld?
Astæðan er einfaldlega sú,
að þessari ríkisstjóm hefur
tekizt að reisa efnahag þjóð-
arinnar við, tryggja þrótt-
mikið atvinnulíf og stór-
aukna framleiðslu, sívaxandi
arð af starfi þjóðarinnar. Það
er vegna þess að Viðreisnar-
stjórninni tókst að bægja frá
hruninu, sem vofði yfir þjóð-
inni, þegar vinstri stjórnin
hrökklaðist frá völdum á
miðju kjörtímabili, að hún
getur nú framkvæmt marg-
víslegar umbætur í þágu
þjóðar sinnar.
Viðreisnarstjómin hikaði
ekki við að segja þjóðinni
sannleikann um hið alvar-
lega ástand, sem ríkti hér á
landi, þegar hún tók við völd
um. Hún sagði íslendingum
frá því í fullri hreinskilni, að
róttækra ráðstafana væri
þörf og að sumar þeirra
myndu krefjast tímabimd-
inna fórna af almenningi.
Yfirgnæfandi meirihluti ís-
lenzku þjóðarinnar skildi
nauðsyn þessara ráðstafana
og fagnaði manndómi og
kjarki hinnar nýju ríkis-
stjómar, sem þorði að segja
henni sannleikann.
Velmegun sú, sem nú ríkir
á íslandi er vissulega mikil
sigurlaun, bæði til þjóðar-
innar og þeirrar ríkisstjóm-
ar, sem hafði forystu um við-
reisnarstarfið. Og það er líka
ánægjulegt, þegar svo er
komið, að jafnvel kommún-
istablaðið getur ekki dulið
hrifningu sína af hinu þjóð-
nýta uppbyggingarstarfi rík-
isstjórnarinnar.
NÝ DRÁTTAR-
BRAUT
Á ÍSAFIRÐI
TTinn dugmikli athafnamað-
ur, Marsellíus Bemharðs-
son, skipasmiður á ísafirði,
hefur nýlega tekið í notkun
nýja dráttarbraut í sam-
bandi við skipasmíðastöð
sína. Er að þessu mannvirki
mikil umbót fyrir útgerðina
á Vestfjörðum. í hínni nýju
dráttarbraut er hægt að taka
upp 400 tonna skip.
Það er mjög þýðingarmikið
fyrir athafnalífið í hinum
einstöku landshlutum að geta
fullnægt sem flestum þörf-
um sínum heima fyrir. Að því
er mikið óhagræði að þurfa
að sækja skipaviðgerðir og
margvíslega aðra nauðsyn-
lega þjónustu til annarra
landshluta.
En í sambandi við bygg-
Skammvinnur friður í Laos
FREGNIR, sem borizt hafa
frá Laos síðustu daga herma,
aS til alvarlegra tíðinda hafi
dregið í landinu, eftir að ut-
anríkisráðherrann, Q u i n i m
Pholsena, var myrtur 1. apríl
sl. Bardagar hafa hafizt að
nýju á Krukkusléttu, aðal-
vettvangi horgarastyrjaldar-
innar á undanförnum 2—3 ár-
um. I þetta sinn eru það
stuðningsmenn hlutlausra og
kommúnista, sem eigast við
— en áður stóðu bardagar
milli hægrimanna annarsveg-
ar og hlutlausra og kommún-
ista hinsvegar.
Um þessar mundir, eða nán
ar tiltekið 24. apríl nk., eru
liðin tvö ár frá því utanríkis-
ráðherrar Sovétríkjanna og
Bretlands skírskotuðu til
deiluaðila í Laos að hætta
bardögum þegar í stað — en
ráðherrarnir voru í samein-
ingu formenn 14-ríkjaráðstefn
unnar, sem fjallaði um mál
Indó-Kína í Genf árið 1954.
Mæltust þeir jafnframt til
þess við stjórn Indlands, að
hún kallaði saman til starfa
Alþjóðlegu eftirlitsnefndina
frá 1954 (International Cont-
rol Commission — ICC), en' í
henni áttu sæti fulltrúar Ind-
lands, Kanada og Póllands.
Þegar Bretar og Rússar
komu sér saman um þessa af-
stöðu, að undangegnum nokk-
urra vikna viðræðum, höfðu
skærur og bardagar staðið yf-
ir í Laos mánuðum saman og
þeim hélt áfram allt til 3. maí,
að sgmið var „de facto“
vopnahlé. Héldu talsmenn
hlutlausra því þá fram, að
þeir hefðu þrjá fimmtu'hluta
landsins á sínu valdi. Ekkert
samkomulag var þó tindirrit-
að og héldu skærur — og á
stundum allharðir bardagar
— lengi áfram.
Genfar-ráðstefnan hafði
verið kvödd saman 12. maí,
en dráttur varð á því, að hún
hæfist vegna deilu Rússa og
Vesturveldanna um það,
hverjum deiluaðila í Laos
bæri sæti á ráðstefnunni.
Sepdinefndir allra þriggja
deiluaðilanna komu til Genf
og var loks sætzt á það 16.
maí, að þær fengju allar að
sitja ráðstefnuna sem áheyrn-
arfulltrúar í boði einhverra
hinna fjórtán aðildarríkja
hennar.
Á ýmsu gekk á þessari ráð-
stefnu og urðu umræður oft
Mynd þessi var tekin 23. júlí 1962 í Genf við undlrritun samn-
ingsins um hlutieysi og sjálfstæði Laos.
harðar og óvægilegar. Það
var ekki fyrr en 22. ágúst, að
aðildarríkin urðu sammála
um uppkast að samkomulagi
um hlutleysi og sjálfstæði
landsins, og komið var fram
í desember, þegar endanlega
var samið um hvernig það
hlutleysi og sjálfstæði skyldi
tryggt
Meðan fulltrúar ríkjanna
fjórtán þinguðu í Genf, sátu
stjórnmálaleiðtogar landsins
sjálfs á rökstólum og urðu
ekki á eitt sáttir. f fyrstu
deildu þeir lengi um það,
hvar þeir ættu að tala sam-
an, síðan gátu þeir ekki kom-
ið sér saman um hvort skyldi
fyir ræða, stjórnarmyndun
eða endanlegt vopnahlé. 22.
júní 1961 gáfu prinsarnir
þrír — Souvanna Phouma,
foringi hlutlausra, Souvann-
aphong, hálfbróðir hans, for-
ingi kommúnista, og Boun
Oum, þáverandi forsætisráð-
herra hægri stjórnar lands-
ins — út sameiginlega yfir-
lýsingu eftir fjögurra daga
fund I Zurich, þar sem sagði,
að þeir hefðu orðið sammála
um að mynda stjórn allra
flokka. Var yfirlýsingunni
mjög vel fagnað á Genfarráð-
stefnunni — en prinsarnir
áttu eftir að deila og stuðn-
ingsmenn þeirra að berjast
mikið og lengi, allt fram í
júní 1962, áður en þeir gátu
komið sér saman um skipt-
ingu embætta.
Það var ekkl fyrr en 23.
júlí 1962, að Genfarráðstefn-
unni um framtíð Laos lauk.
Þá var undirritaður samning-
ur um framtíðarskipan mála
í Laos, og staðfestu utanríkis-
ráðherrar aðildarríkjanna, að
lönd þeirra myndu úm alla
framtíð virða sjálfstjórn, sjálf
stæði, hiutleysi og landfræði-
leg réttindi Laos.
ingu hinnar nýjp dráttar-
brautar og bættu aðstöðu fyr
ir skipasmíðaiðnaðinn á ísa-
firði, er rétt að minnast þess,
að brýna nauðsyn ber til að
efla iðnaðinn víðs vegar um
land. Hér í Reykjavík er iðn-
aðurinn nú sú atvinnugrein,
sem veitir flestu fólki at-
vinnu. í flestum kaupstöðum
og kauptúnum úti um land
er útgerð og fiskiðnaður sú
atvinnugrein, sem langsam-
lega flestir hafa atvinnu af.
Fjölbreyttari og meiri iðn-
aður mundi eiga ríkan þátt
að skapa meira atvinnuör-
yggi í þessum þyggðarlögum.
Yfirleitt þarf að stefna að því
að atvinnulífið á hverjum
stað sé sem fjölberyttast og
gefi t. d. ungu fólki sem bezt
tækifæri til þess að velja sér
starf við sitt hæfi.
SKATT ALÆKKUN
í STAÐ
SKATTRÁNS
'C’ysteinn Jónsson og vinstri
^ stjómin héldu fast við
skattránsstefnuna. Hækkun
skatta og tolla var eina „úr-
ræði“ hennar í efnahagsmál-
unum.
Viðreisnarstjómin hefur
allt annan hátt á. Hún stór-
lækkaði skatta á einstakling-
1 um árið 1960 og hófst handa
um tollalækkanir árið 1961.
Árið 1962 voru skattar á at-
vinnurekstur og fyrirtækjum
lækkaðir verulega og að því
stefnt að auðvelda fram-
leiðslutækjunum endurnýjun
og uppbyggingu.
Nú hefur Viðreisnarstjórn-
in lagt fram frumvarp um al-
hliða endurskoðun tollskrár-
innar og stórfellda tollalækk-
un.
Eysteinn og vinstri stjóm-
in bauð þjóðinni upp á skatt-
ránsstefnu og síhækkandi
skatta og tolla. Viðreisnar-
stjómin lækkar skatta og
tolla. Á stefnu og viðhorfum
þessara tveggja ríkisstjórna
er himinhár munut