Morgunblaðið - 25.04.1963, Blaðsíða 23

Fimmtudagur 25. apríl 1963
MORCV1SBLAÐ1Ð
23
— Útförln
Framhald af bls. 1.
Norskí fáninn blakti í skut togarans Ólafs Jóhannessonar í
gær, en hann hefur verið seldur til Noregs. — Ljósm. Ól. K. M.
íslenzkur togari
seldur til Noregs
ISLENZKA ríkið hefur selt
norska útgerðarmanninum Vind-
enæs togarann Ólaf Jóhannesson
f; rir 2,7 milljónir króna. Samn-
ingar um kaupin voru undirrit-
aðir sl. Jjriðjudag.
Ríkið yfirtók togarann á sín-
um tíma úr þrotabúi Vatneyrar-
Eggert lízt vel
a
Fékk 1000
Sigurpál
tunnur í fyrstu ferðinni
EGGERT Gíslason, aflakóng-
ur, kom úr fyrstu veiðiferð-
inni á Sigurpáli í gærmorgun
til Reykjavíkur.
Hafði hann verið að veið-
um um nóttina á síldveiði-
svæðinu út af Akranesi og
aflinn eftir nóttina var 1000
tunnur.
Það má því með sanni
segja, að árangur fyrstu veiði
ferðar hins nýja skips hafi
orðið prýðilegur.
Sigurpáll hélt aftur á veið-
ar í gær. Seint í gærkvöldi
náði Morgunblaðið tali af
Eggert
Hann sagði, að þeir væru
að draga nótina og virtist
vera ágætt í henni, þótt hann
vissi ekki hversu mikið.
Eggert sagði, að sér litist
vel á skipið, það virtist vera
fyrirtak. Hins vegar væri of
fljótt að dæma um Sigurpál
fyrr en reynt hefði á hann í
alvöru.
Veiðiútlit taldi Eggert gott
í gærkvöldi. Þá voru bátarn-
ir rétt að byrja að kasta í
góðu veðri á svæðinu norð-
vestur af AkranesL
Ferming 1 Frikirkjn HafnarfjarSar á
sumardaginn fyrsta kl. 2.
( Sr. Kristinn Stefánsson.
STÚT.KUR:
Birna Blomsterberg, öldugfttu 4
Fanney Eva Vilbergsd., Kirkjuvegi 11
Friðrika Sólveig Jónsd., Fögrukinn 13
Hrefna Ingólfsdóttir, Hellu, Garða-
hreppl.
Ingrún Ingólfsdóttir, Köldukinn 28
Kristín María Baldursdóttir, Móa-
barði 10.
Lovísa Hermannsdóttir, Þórabergi,
GarSahreppi
6ærún Garðarsdóttir, Hverfisgötu 7
Þorgerður Steinsdóttir, Birkihvammi 1
DRENGIR:
Guðjón KrLstinn Svelnsson, Bröttu-
kinn 12
Guðleifur Marís Kristmundsson,
Holtsgötu 8
Guðmundur Ólafsson, Austurgötu 10
Guðmundur Pétursson, Þinghóls-
braut 15, Kópavogi
Gunnar Rafn Einareson, Skúlaskeiði 34
Jóhann Bjarni Kristjánsson, Vörðu-
stig 7
Jón Eiríksson, Bröttukinn 19
Jón F.llert Jónsson, Lækjargötu S
Jónas Sveinsson. Bröttukinn 12
Rafn Sigurðsson, Öldugötu 14
Þórarinn Kristinn Sigurjónsson,
Hraunstíg 2
Þórir Kjartansson, Köldukinn 21
Ægir Jónsson, Hellisgötu 12 b
Kaffisala KFUM
'þrotabúsins vegna ábyrgðar ríkis
sjóðs á togaranum, sem var smíð
aður í Aberdeen 1951 og er 680
brúttótonn.
Það var sonur Vindenæs út-
gerðarmann, Ejnar, sem kom til
Reykjavíkur til að ganga frá
kaupunum.
Mun áætlað að skipta um vél
í togaranum, sem verður að fara
í mikla o.g dýra klössun.
Vindenæs mun hafa í hyggju,
að nota Ólaf Jóhannesson á síld-
veiðar, m. a. við ísland.
SKÓGARMENN KFUM hafa
mörg undangengin ár efnt til
kaffisölu á sumardaginn fyrsta.
Er hún í húsi KFUM og K við
Amtmannsstíg. Agóði af kaffi-
sölunni rennur til sumarstarfs-
ins í Vatnaskógi, en Skógar-
menn hafa allt frá upphafi safn-
að fé til að búa sumarbúðir
KFUM þar sem bezt úr garði.
Fyrsta stórátak þeirra var að
reisa sumarskálann þar, en síð-
an hefur hvert stórátakið rekið
annað. Fjárþörf starfsins er því
mikil.
Velunnarar þess og vinir geta
veitt því stuðning með því að
koma og kaupa sér síðdegiskaffi
Skógarmanna, sem selt verður
frá kl. 14,30—17,30 e. h. í dag.
Danmerkur, Noregs og Bretlands,
starfslið Flugfélags íslands svo og
framkvæmdastjóri, stjóm og
allmargt annarra flugmamna. —
Dómkirkjan var þéttsetin, en þeir
sem ekki komust þar fyrir, en
vildu fylgjast með útförinni í
kirkju, gátu hlýtt á harva í Frí-
kirkjunni, þar sem henni var út
varpað.
Þeir sem jarðsungnir voru í
gær voru:
MargTét Bárðardóttir, farþegi;
María Jónsdóttir, flugfreyja;
Jón Jónsson, flugstjóri;
Ólafur Þór Zoega, flugmaður;
Ingi G. Lárusson, siglinga-
fræðingur.
Minningarathöfnin hófst með
því að Einar Vigfússon lék á
oello „Kom dauðans blær“, eftir
Bach, með undirleik dr. PáLs ís-
ólfssonar og Dómkórinn söng
sáiminn „Hve sæl, ó hve sæl'
Séra Jón Auðuns dómprófast-
ur hóf ræðu sína með þessari
bæn:
— Guð, kom þú sjálfur nú með
náð. Veikan mátt manns til að
bera þunga byrgði þekkir þú og
af gnægðum, sem aldreí þrjóta,
vilt þú faðir gefa. Sorgin kom,
en þú hefir líka komið og andað
inn í þreyttar sálir hugrekki til
að bera harm, sem þú veizt fað-
ir að er mikill. Og enn á þessu
augnabliki horfir þú inn í sér-
hvert hjarta, sem titrar af trega
og sorg og hjarta þitt faðir slær
með hjarta þeirra, sem nú ganga
erfiðan veg. Vér felum þér bless
aði faðir það allt, sem enginn
kann að bæta annar en þú. Vér
biðjum þig um frið og um styrk
og við biðjum þig í Jesú nafni.
Amen.
„Ver eigi hljóður, ver eigi þög
ulL ó Guð. Morgunn rís svo bless
aður, bjartur að enginn er ann
ar slíkur. Hann rís með fyllingu
Ijóma og lífs, sem streymir frá
opinn gröf“.
Þannig lýsir dómprófastur síð
asta páskadagsmorgni og fagnaði
ódauðleikans. En er líður að há-
degi, sveipast sólin sorta. Óvænt
helfregn flýgur. Þannig breytist
páskagleðin, sem ríkti að morgni
svo að margir ganga grátnir til
hvílu að kveldi. Og dómprófast
ur hélt áfram:
„Ýms yðar, sem berið hingað
stóra sorg í kirkjuna í dag, þessa
gömlu kirkju, þar sem kirkju-
veggirnir hafa margsinnis áður
orðið vottar að sömu sorg, sama
harmi, sem margsinnis áður hefir
bergmálað í þessu gamla Guðs-
húsi: ýms yðar hefi ég séð fagur
lega bera byrði þessara síðustu
daga og þér hafið sagt: Hér er
ekki um neitt við neinn að sak-
ast. Vissulega ekki.“
„Hvers vegna lét Guð þetta
gerast spyrja margir andspænis
svo voveiflegum atburðum. En
gætum þess að misskilja ekki
þannig almætti Guðs.
Innan einhverra óljósra en æði
víðra takmarkana, hefir hann gef
ið manninum vilja og athafna-
frelsi. Og þess vegna hlýtur
margt að gerast, sem Guð ekki
vildi. Þess vegna er lífið svo fullt
af sorgum, sem varlega má segja
um að Guð hafi sent. Þó ekkert
gerist án vitundar Guðs, þá gerist
ótal margt í lífi voru, fyrir sam-
leik afla, sem vér ráðum ekki
vitandi vits við. Og þá er engin
tilviljun. Orskir að öllu. Þótt Guð
hafi séð fyrir þá sorg, sem þú
ert að bera í dag þá mericir það
ekki það, að hann hafi sent þér
hana og viljað þann atburð, sem
henni veldur. En til þess að ala
oss upp svo við náum þeim mark-
miðum þekkingar, valds og mann
dóms, sem hann er að leiða oss
að, þá lætur hann oss fæðast
inn í veröldina, þar sem stór
áhætta er hvartvetna á veginum.
í áhættulausum og þjáninga-
lausum heimi yrðu engar fram-
farir, engin þróun. Frá því er
barnið stígur fæti fyrst á jörð eru
hætturnair allsstaðar á vegi þess,
og samt látum við barnið læra að
ganga. Skip geta farizt og við sigl
um samt Flugvélar fara sína
hinztu för. Vér hættum samt ekki
að fljúga. Þjáningin, sem fylgir
voveiflegum atburðum í allri
framsókn, afrekum og uppfinn-
ingum vísindanna. Þeir tímar
munu koma, að slys eins og vér
hörmum sáran í dag og önnur,
sem vakið hafa með þjóð vorri
sorg síðustu vikumar, gerast
ekki. En þangað til verða senni-
lega margar fómir færðar og
mörg tár felld“.
Og dómprófastur sagði enn-
fremur:
„Gleðin, sem vér njótum í dag,
kom ékki af sjálfri sér. Hún var
borguð með táram einhverra, sem
áður lifðu á jörðinni. Verðmætin,
sem vér njótum í dag voru greidd
með tárum, sem var áður grátið.
Öryggið, sem vér njótum í vax-
andi mæli var greitt með fómum
þeirra, sem fóm á undan oss.
Og þannig sprettur upp af allri
þeirri sorg, sem borin er hér í
dag, einhver gróður, sem þeir fá
að njóta, er síðar koma.
Guð skóp ekki þenman heiim,
eins og áhyggjulaust, notalegt
hrúðuheimili fyrir böm, þar sem
aldrei skyldu falla hin þungu tár
og hin stóra sorg væri óþekkt.
Hann skóp þennan heim sem
reynsluskóla til að ala upp vitra
menn, sterka menn. Og þess
vegna eru stormamir óhjákvæmi
legir, þjáningin auðsynleg, áhætt
an nauðsynleg“.
Og dómprófastur ávarpax syrgj
endur:
„Guð sér ekki aðeirns um það að
hvert slys verði aflvaki nýrrar
sóknar fram. Hann er líka á þess
um harmavegi með einum og sér-
hverjum yðar og öll/uim yðar vill
hann hjálpa til að vinna gull úr
grjóti þessarar hörðu reynslu. Sú
lexía verður flestum erfið, en
stundum lærist hún fagurlega."
Séra Jón Auðuns lauk ræðu
sinn með þessum orðum:
„Og Guð er ekki hljóður, hann
er ekki þögull. Þjáminguna, sorg
ina ber einnig hann. Það auglýsti
hann ölíum heimi, svo aldrei má
gleymast, í sínum eilífa syni og
skýrast í kvölum hans, kross-
dauða hans og þjáningu. Engin
ásökun var á vörum hans, sem
þyngstu byrgðina bar og grýtt-
asta veginn hlaut að ganga.
Langafrjádags þrautin, sem þér
þekkið nú öll, hún helltist eins og
heljarmyrkur yfir hann, en sjá;
henni lauk í Ijósflóði páskanna.
Og þar lauk vegferð vinanna
mörgu, sem við minnumst hér í
dag og vinanna mörgu, sem víðs-
vegar um þetta land er minnst
eftir hörmulega atburði síðustu
vikna.
Vér erum stundarböm í jarð-
neskum reynsluskóla, en önnur
heimkynni bíða með nýrri sögu,
nýjum lærdómum, vinafundum
og nýrri náð. Þangað voru ást-
vinir yðar leiddir vinarhöndum,
| sterkum mjúkuim höndum og þar
er landtaikan örugg þó óviss verði
tíðum hér, hvort sem tekið skal
land úr lofti eða af sjó. í einu
föðurhúsi erum vér og þeir, sem
vér minnumst, þó vistarverur séu
margar, herbergin mörg með
þunnum veggjum, er aðskilja
vini, þá er húsið eitt og einn er
þess herra. Höndin hans, sem læs
ir svo að enginn lýkur upp, og
lýkur upp svo að enginn læsir,
styður yður öll á erfiðum vegi og
sama höndin er að styðja vinina,
sem þér tregið á vegum þeirra.
Hans náð og friður sé með þeim
og yður öllum. í Jesú nafni,
Amen.“
Að lokinni ræðu séra Jóns Auð
uns lék Einar Vigfússon á celló
„Air“ eftir Bach.
Þá minntist dómprófastur
hinna látnu með bæn.
Síðan söng Dómkórinn uridir
stjóm dr. Páls ísólfssonar og
Guðmundur Guðjónsson söng ein
söng „Allsherjar drottinn". —
Kirkjukórinn söng ,,Allt eins og
blómstrið eina“ en síðan kastaði
dómprófastur rekunuim og kórinn
söng „Eg lifi í Jesú nafni“. Að
síðuatu lék dr. Pál'l ísólfsson
sorgargöngulag eftir HandeL
Þar með var þessari hátíðlegu
útför lokið. Síðar voru kistur
hinna látnu fluttar suður í Foss
vogskirkjugarð og jarðsettar að
viðstöddum nánustu ættingjum.
í" iS- - .
Asahláka á hálendinu
AÐUR en kuldakastið mikla
skall á fyrir páskana var mikil
þíða um land allt og þiðnaði þá
mikið inni á hálendinu, svo mjög
lítill snjór var þar. Vatnamæl-
ingamenn voru á ferðinni inni á
Tungnaáröræfum á albeltavél og
voru að reyna hana í fyrsta
skipti.
Þiðnaði svo ört þar inn frá, að
þeir komust ekki aftur út fyrir
Tungnaá, sem hafði hækkað um
1 m. og urðu að skilja beltavél-
ina eftir og fara yfir á báti. Síð-
an hefur verið stöðugt jakaflug
í ánni og hún verið ófær.
Sigurjón Rist telur að af þess-
um sökum sé ekki mikill snjór
inni á hálendinu miðað við það
sem venjulega er á þessum árs-
tíma. Engu að síður sé mikill
klaki í jörðu þar, eins og oft er
þegar ekki er snjór til að hlifa
jörðinni.
Myndina tók Sigurjón á Búð-
arhálsi, en þíðan var svo mikil
að illfært varð, jafnvel á þessu
farartæki, sem sökk í elginn.
Skrifstofustarf
Óskum eftir að ráða skrifstofustúlku til vélritunar-
starfa frá næstu mánaðamótum. Enskukunnátta
nauðsynleg. Upplýsingar á skrifstofu vorri næstu
daga milli kl. 5—7.
SNYRTIVÖRUR H.F.
Hallarmúla 1. sími 35033.