Morgunblaðið - 23.07.1963, Side 10

10
MORCVNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 23. júlí 1963
ÞÓTT mörgum hafi ekki lit-
izt á blikuna, er þeir gægðust
út um gluggann á sunnudags-
morgun, og hætt við að fara
til Skálholts og vera viðstadd-
ir vígslu nýju dómkirkjunnar,
voru þeir, sem þar voru, yfir-
Ieitt hæstánægðir með at-
burði dagsins, þrátt fyrir veðr
ið. —
Fólk sat í hópum úti í rok-
inu og hlýddi á messurnar,
þar sem aðeins lítill hluti
mannfjöldans komst inn í
kirkjuna.
Fréttamenn Morgunhlaðs-
ins hittu margt fólk að máli
og voru allir staðráðnir í því,
að láta veðrið ekki spilla fyr-
ir sér deginum, enda stóðst
hátíðablærinn blástur Kára.
Þrjár Reykjavíkurfrúr undir hólnum, sem kirkjan stendur á.
Þær voru hæstánægðar og sögðu, að veðrið væri alls ekki sem
verst, það væri hlýtt og fjallabjart.
Þessi mynd var tekin úr flugvél Björns Pálssonar klukkan rúm
Iega 3 suður yfir Skálholtsstað. Hvítá með Vörðufell til vinstri
og Hestfjall í fjarska. Þegar myndin var'tekin stóð yfir guðs-
þjónusta í dómkirkjunni og var hún þéttsetin, en þó var margt
fólk utan við hana.
Við fundum þessar ungfrúr syngjandi: „Allir krakkar" sér tU
hita fyrir framan tjaldið sitt. Þær kváðu Skálholtskirkju „miklu
flottari“ en Sjómannaskólann, þar sem þær færu til messu“.
Prestar ganga til kirkjunnar.
Hvassviðri olli erfiðleik-
um í Skálholti
7-8000 manns komu á staðinn
VEÐURHORFUR drógu mjög úr
aðsókn að Skálholti á vígslu-
degi liinnar nýju dómkirkju. Nótt
ina fyrir gerði aftakarok og rign
ingu, og hættu því margir við
Skálholtskórinn. Við nýja orgelið er Guðmundur Gilsson. Lengst til hægri situr stjórnandi kórsins,
Róbert Abraham Ottósson, söngmálastjóri þjóðkirkjunnar.
að heimsækja Skálholtsstað af
þeim sökum. Er blaðinu kunnugt
um að margir Reykvíkingar
hættu við að fara, en sátu í þess
stað heima og hlustuð i á athöfn-
ina í útvarpi. En eftir að vígslu-
athöfnin hófst í Skálholti, féll
ekki dropi úr lofti og birti til
er á daginn leið, þótt rok væri
enn mikið. Varð því umferð jöfn
og stöðug allan daginn, menn
komu, stóðu stutt við og fóru.
Áætlar lögreglan að 7—8000
manns hafi komið í innan við
2000 bílum. Urðu því engir erfið
leikar í umferðinni.
Meðan á vígsluathöfninni stóð
hafa líklega um 1000 manns stað
ið undir kirkjuveggnum og í
brekkuntl Ti og hlustuðu á, því út-
varpað var um hátalara úr kirkj
unni. Milli messsanna og eftir
streymdu gestir um kirkjuna til
að skoða hana.
Tjöld fuku.
Um nóttina hafði fólk gist í
50—60 tjöldum og nágrannagisti-
staðir eins og Laugarvatn voru
löngu upppantaðir veana hátíð-
arinnar.
Margir áttu erfitt með að
hemja tjöldin um nóttina og
einnig síðari hluta dags, þegar
skyndilega herti storminn. Fór
þá meðal annnars hið stóra hjálp-
artjald ská>anna og póstmenn
urðu að taka niður sitt tjaid
og flytja starfsemina út í hjól-
hýsi, sem þeir höfðu meðferðis,
Einnig áttu kvenfélagskonur,
sem stóðu fyrir veitingum, í
mesta basli með sitt gríðarstóra
veitingatjald, stór rifa kom á
þakið, fækka varð gasvélum og
eftir inikinn barning voru fimm
bílar fengnir til að halda í stög-
in. Höfðu veitingakonur búizt
við meiri mannfjölda og áttu
stafla að óseldu kaffibrauði og
öðrum veitingum í lokin.
Pósthús var starfrækt og seld
Skálholtsfrímerkin, sem gefin
voru út 1956. Seldust a.m.k. 7500
sett þar á staðnam, en líklega
hefur annað eins selzt í Reykja
vík áður. Kostaði settið 6 krón-
ur og rennur þar af kr. 2,25 til
Skálholts. Skálholtsfélagið seldi
einnig umslög með áprentaðri
mynd af Skálholtskirkju.
Á ritsímanum var meira að
gera en búizt hafði verið við,
því margir sendu skeyti frá Skál-
holti víðsvegar út á land; einnig
Framhald á bls. 15.