Morgunblaðið - 18.08.1963, Blaðsíða 6

QORGUNBLAÐIO
Sunnudagur 18. ágúst 1963
Sjötugur / dag:
Andreas Bergmann
HVAÐAN KOMA mönnum skap
gerðareiginleikar þeir sem fylgja
hverjum og einum gegnum lífið?
Hvort mótast þeir eða eru þeg-
ar mótaðir. Um slíkt má lengi
ræða, en þó fæst ekki einhlítt
svar. Hvaðan Andreas Bergmann
fékk sína sérstöðu og óvanalegu
skapgerð skal ég eigi dæma um.
Hvort mótast þeir eða eru þeg-
um bátum við sjó og vmd uti
fyrir freyðandi og sjóðandi iðu
köstum hafsins úti fyrir hafn
lítilli Eyrabakkabugt, hvort slit
laust starf frá snemma dags til
síðla kvölds, þar sem viljinn
einn rak áfram líkamann sem
fyrir löngu var uppgefinn orðinn.
Víst er um það að sá sem sigrar
í viðureigninni við þreytu og erf
iði og kemst til manndóms sigr-
ast fyrst og fremst á sjálfum sér.
Þennan sigur vann Andreas Berg
mann snemma í lífinu og hefur sá
sigur stutt hann og sett svip
á hann æ síðan.
Það var óvanalegt að verða þess
vitni, er sjötugur maður i hopi
mikið yngri manna er sá meðal
þeirra, sem hugsar mest og ráð
gerir ákafast um framtíðina. Og
sennilega er það einsdæmi að
hann taki á sama aldursskeiði
þátt í ekki einungis félagsmál
um íþróttanna sem sagt stjórnar
maður í íþróttabandalagi Keykja
víkur, formaður í fulltrúaráði
knattspyrnufélagsins Vals og
auk þess í mörgum starfandi
nefndum, heldur einnig í sjálfu
starfinu við sköpun nýrra mann-
virkja og búandi í haginn fyrir
æskuna. Má hér nefna skíðaskála
félagsheimili, iþróttahús, malar-
velli, grasvelli en á allt þetta hef
ur Andreas lagt sina gjörvu
hönd fremstur í flokki með sama
áhuga og vinnugleði sem ein-
kennir störf hans önnur, i nærri
40 ára starfi hjá einu og sama
fyrirtæki.
íþróttastörf sín flest hefur
hann unnið fyrir félag sitt,
Knattspyrnufélagið Val, og munu
félagar hans vafalaust fjöl-
menna til hans í dag.
Auk þess hefur hann á sjö-
unda tugnum tileinkað sér alveg
nýja íþrótt er hann aldrei hafði
leikið áður og tekizt að verða
mjög vel liðtækur badminton-
leikari, sem ósjaldan má sjá
leika íþrótt þessa við helmingi
yngri menn og halda vel hlut sín
um. Og ennþá er ekkert af barna-
börnunum þótt fjölmörg séu
farin að skáka afa sínum í þess
ari grein. Það er ljóst að slíkri
óvanalegri vinnugleði, leikgleði
og lífsgleði verður enginn sá að
njótandi, að ekki sé sá bakhjarl
er sérhver verður að hafa í líf-
inu, konan, á safna hátt skapi
farin og kostum búin að geta bú
ið sér og sínum það heimili og
það athvarf eins og það má bezt
verða og standi alhuga að baki
eða jafnhliða eftir því sem
þurfa þykir sínum mannL Það
má segja að sá gæfumaður sem
mér hefur ávallt fundizt Andreas
vera sé þó gæfa hans hvað mest,
hversu kvonfang hans varð hon
um farsælt og hamingjusamt.
Það er siður fagurra skáldsagna
að láta söguna enda við altarið.
En ég held að saga Andreas Berg
manns hafi byrjað þar sem aðr
ar vanalega enda og stendur enn
sem hæzt.
Eitt fagurt kvöld fyrir skömmu
stóð Andreas Bergmann og virti
fyrir sér æskuná aff leik á
grænu grasinu við íþróttahús
Vals. Varð honum þá að orði:
„Það er gaman að hafa átt þess
kost að hafa verið með í að
skapa æskunni þessa möguleika".
1
Og ég held að þannig vildi Andre
as helzt eyða ævikvöldum sínum
við að horfa á æskuna að leik á
fögrum degi.
Megi hann svo vera heill á þess
um hátíðadegi, hylltur og vurt-
ur af íþróttafélgögum sínum,
bandamönnum, samstarfsmönn-
um, vinum og ættingjum, og fjól
mörgum öðrum. Yrði sú upptaln
ing of löng, því margir eru þeir
í vorri ört vaxandi Reykjavík sem
á undanförnum áratugum hafa
kynnzt og reynt lipurð, áreiðan-
leika og vinsamlegt viðmót jafnt
við háa sem lága, unga, sem
gamla hins sjötuga unglings,
Andreas Bergmanns.
Úlfar Þórðarson.
HANN er sjötugur í dag, 170 cm
hár, 75 kg á þyngd, hleypur ef-
laust enn 100 m á 12 sekúndum
og virðist gan,ga fyrir 10 hestafla
vél, óvenju ern og kraftmikill
karl.
Ég kynntist Andrési fyrst, þeg-
ar ég byrjaði að afgreiða timbur
í Völundi fyrir tæpum 30 árum.
Þá fannst mér hann gamall mað-
ur, enda hafði hann þá unnið I
10 ár hjá fyrirtækinu og ég var
bara 10 ára. Nú finnst mér hann
ungur. Svona er þegar menn
sjálfir eldast fljótar en náunginn.
Andrés er löngu hættur að eld-
ast.
Andrés hefur verið gjaldkeri
Völundar í nær 40 ár og alltaf
innt störf sín af hendi með
mestu prýði, stendur fyrirtækið
í mikilli þakkarskuld við hann.
Hann hefur alltaf glaðst meir
yfir að fá peninga í kassann en
láta þá af hendi, verið hæfilega
fastheldinn á fé, eins og góðum
gjaldkera sæmir. Lipur hefur
hann verið með afbrigðum og
alltaf borið hag viðskiptavinanna
fyrir brjósti. Hann hefur alltaf
haft þá skoðun, að ætíð sé fyrir
beztu að viðskiptamennirnir séu
ánægðir og verzlun sé fyrst og
fremst þjónusta við þá. Hann
hefur ætíð haft augun opin fyrir
nýjungum og bent á margt, sem
betúr mætti fara í fyrirtækinu.
Hefur verið mikil ánægja að
starfa með honum þau ár, sem ég
hef átt þess kost. Yil ég færa
honum sérstakar þakkir fyrir öll
hans trúvferðugu störf.
Andrés hefur einnig átt sín
áhugamál utan aðalstarfsins og
á ég þar við störf hans fyrir
íþróttahreyfinguna og þá einkum
knattspyrnufélagið Val.
Þar man ég eftir honum í
ábyrgðarstöðum og sjálfboðaliðs-
vinnu frá því að ég fyrst fór að
sparka bolta. Enn er hann áhuga
samur badminton-leikari og þar
fullkominn jafningi yngri mann-
anna, þvi þátt Andrés hafi fljótt
skipað sér í raðir íþróttamanna,
því að drengir góðir vilja gjarna
vera þar, sem drengilega er bar-
izt.
Vil ég að lokum óska honum
til hamingju með tímamótin og
vona að Völundur megi lengi
enn fá notið starfskraí.a hans.
Sveinn K. Sveinsson.
Syndið 200 metrana
íslendingar 183,478
75 þús. í Rvík, 49 þús. í öðrum kaupstöðum
ÍSLENDINGAR voru 1. desem-
ber 1962 183.478 taisins, skv.
manntali Skattstofunnar. Eru
karlar heldur fleiri en konur
eða 92.756 á móti 90.722 konum.
Af þessum mannfjölda eru tæpir
75 þús. íbúar búsettir í Reykja
vik og tæp 49 þús. í öðrum kaup-
stöðum. í sveitum er þá 59,5
þús. manns.
Af sýslum landsins er Árnes-
sýsla mannflest með 7.136 íbúa,
en mannfæst er Austur Barða-
strandasýsla með 528. Næst
mannflesta sýslan er Gullbringu
sýsla með 5644 manns, þá Suð-
ur-Múlasýsla með 4567 manns,
Eyjafjarðarsýsla með 3910, Snæ-
fellsnessýsla með 3786, þá Rang-
árvallasýsla með 2986, Suður-
Enn einn
munkur
brennir sig
Saigon 16. ágúst — NTB-
Reuter
ENN einn Búddamunkur
brenndi sig til bana í dag til
þess að mótmæla stefnu stjórn
ar Suður-Viet Nam í trúar
bragðamálum. Mikil spenna
ríkir nú í landinu vegna þessa
atburðar og annarra álíka,
sem á undan hafa gengið. —
Sjálfsmorðið í dag átti sér
stað fyrir framan stærsta
musteri í Saigon. Hellti munk
urinn benzíni yfir klæði sín
og kveikti í viðurvist fjölda
áhorfenda. Sl. tvo mánuði
hafa tveir aðrir munkar og
ein nunna brennt sig lifandi
til þess að mótmæla stefnu
stjórnarinnar.
Þingeyjasýsla með 2764, Kjósar-
sýsla með 2716, Skagafjarðar-
sýsla með 2620 manns, Norður-
Múlasýsla með 2457, Austur-
Húnavatnssýsla með 2399, Vestur
Barðastrandarsýsla með 2000,
Norður-ísafjarðarsýsla með 1943,
Mýrarsýsla með 1938, Vestur-
ísafjarðarsýsla 1835, Stranda-
sýsla með 1539, Borgafjarðar-
sýsla 1426, Austur-Skaftafells-
sýsla 1424, Vestur-Skafafells-
sýsla 1424, Vestur-Húna-
fellssýsla með 1358, Dalasýsla
með 1164 og Austur-Barða-
strandarsýsla með 528.
Af kaupstöðum eru mannflest-
ir utan Reykjavíkur: Akureyri
9152 íbúar, Hafnarfjörður 7490,
Kópavogur 7163, Vestmanna-
eyjar 4820, Keflavík 4819, Akra-
nes 4026, ísafjörður 2685, Siglu-
fjörður 2625, Húsavík 1685, Nes-
kaupstaður 1457, Sauðárkrókur
1302, Ólafsfjörður 989 og Seyðis-
fjörður 759.
VIÐ BIRTUM í dag tvö bréf,
annað er þakklæti frá gamalli
konu, en hitt kvörtunarbréf um
íslenzkt mál. Hvorugt bréfanna
þarnast nánari skýringa.
Enn einu sinni vill Velvak-
andi biðja þá, er senda honum
bréf að láta nafn og heimilis-
fang fylgja, þótt bréfið sé und-
ir dulnefni. Að öðrum kosti er
ekki fært að birta bréfið.
Hér koma bréfin:
ÞAKKIR FYRIR ÁNÆGJU-
LEGA BÍLFERÐ
Góði Velvakandil
Þú kemur oft ýmsu á fram-
færi fyrir náungann. Þá vil ég
biðja þig fyrir nokkur þakkar
orð sem mig langar að senda
kvenfélagi Langholtssóknar og
prestshjónanna í þeirri sókn,
sem stóðu fyrir skemmtilegu
ferðalagi er eldra fólki, hér
var boðið til þann 16. júlí ’63.
Einnig vil ég þakka Bæjarleið
um, sem lögðu til, bíla og úr
vals bílstjóra án endurgjalds
fyrir 70 manns þennan sól-
bjarta dag.
Eg þakka einnig ræðumönn-
um séra Halldóri Kolbeins og
Árna Óla blaðamanni, allan fróð
leik og prestunum ræður og
fyrirbænir og öllum ferðafélög
um skemmtilega samfylgd.
Farið var á 14 bílum frá fé-
lagsheimili Langholtssóknar kl.
13,30 um Krísuvík að Strandar
kirkju. Þar sungnir sálmar og
fluttar ræður. Kaffi veitt á Sel
fossi. Síðan farið um Eyrar-
bakka og Stokkseyri, skoðuð
hús, Gamla húsið og sjóbúð
Þuríðar formanns. Þaðan haldið
til Þingvalla, og sest að dekk
uðu borði í Valhöll, þar flutti
séra Árelíus Níelsson ræðu og
þakkaði vel lukkað ferðalag og
minntist Bæjarleiða fyrir þátt
töku þeirra í ferðinni og var
svo hrópað ferfallt húrra fyrir
þessum prúðu og öruggu bíl-
stjórum. Síðan var sungið —
„Hvað er svo glatt’, þar næst
héldum við heim, og skildum
við félagsheimili Langholts-
sóknar kl. 23.00.
Kveðja frá einni aldraðri.
Beztu þakkir fyrir birting-
una. - M.A.“
FYRIR OG AFTUR FYRIR
„Hin sífelda ofnotkun og mis
notkun á orðinu FYRIR er að
verða mikil málskemmd. Hér
eru víst á ferðinni áhrif frá
enskunni, en óþörf með öllu
og aumingjaháttur er blöð og
útvarp liggur flatt fyrir sliku.
Auglýstir eru varahlutir fyrir
Fiskurinn ekki enn
genginn á grunslóð
ísafirði, 16. ágúst.
AFLI minni bátanna á línu og
handfæri á norðanverðum Vest-
fjörðum hefur verið með minna
móti í sumar.
Gæftir hafa verið fremur stop-
ular og kuldinn virðist hafa
valdið því, að allt kemur seinna
en ella, fiskurinn hefur ekki
gengið enn á grunnslóð.
í fyrri viku og í byrjun þess-
arar viku fengu margir bátar
dágóðan afla á linu, en þó eink-
um á handfæri. Er sá afli verk-
aður í frystihúsunum, en fer
einnig til neyzlu.
í dag var frábærlega gott veð-
ur hér á ísafirði, sólskin og stafa
logn, en nokkuð andkalt. — H.T.
jeppa, og nú heyri ég í út-
varpi kvöld eftir kvöld aug-
lýsta varahluti fyrir Ford, Will
is og Land-Rover o. s. frv. Þvi
ekki blátt áfram á góðri og
gildri ísl.: Varahlutir í Ford
o. s. frv. Önnur bílaverzlun aug
lýsir: Höggdeyfair í flesta bíla,
sem vel er hefur þessi fyrir-
síki ekki gripið alla sem selja
bíla og varahluti í þá.
Einhversstaðar las ég að menn
frá Kanda hefðu verið ráðnir
fyrir fiskvinnu. Áður réðu
menn sig í vinnu, í kaupavinnu,
í byggingarvinnu o. s. frv. Nú
eru seldir skór fyrir karlmenn,
en karlmannaskór fóst liklega
ekki? Þannig mætti lengi telja.
Auglýsingamál útvarpsins er
að verða þjóðinni stórhættulegt
og til vansæmdar. Gæti ekki út
varpið haft kunnáttumann tii
þess að lagfæra málfar í aug-
lýsingum þeim, sem það tekur
greiðslu fyrir að láta lesa yfir
hlustendum — og áskilið sér
rétt til slíkrar lagfæringar?
Ekki getur það verið skylda að
ríkisútvarpið birti hvaða vit-
leysu sem er — án leiðrétting
ar. — Á. G. E.“
r ■ ,
’ll1 n|i 'lli
AEG
MÆLITÆKI
BRÆÐURNIR ORMSSON
Simi 11467.
(