Morgunblaðið - 05.09.1963, Qupperneq 3

—trr-n~.n.rr‘r~'j*tr“'‘r~ 'ir'T* —i~—r~‘i*’1—'**._"-**!*.* •*.r,‘*l“ ^*«y* ^r**!** —i"*y“ — *****
Fimmtudagur 5. sept 1963
MORGUNBKAÐIÐ
HÚN KOM niður landgang-
inn á flugvélinni Eiríki rauða
laust fyrir kl. 11, sokkalaus
á bandskóm, með slétt hárið
flaksandi, og grá í gegn af
kulda. Þetta var fegurðar-
drottningin okkar, Guðrún
Bjarnadóttir, að kosna heim
úr hitanum í New York eftir
að hafa verið kjörin fegursta
kona heims á Langasandi.
Hún kvaðst hafa stanzað í
2 daga til að skoða Holly-
wood eftir keppnina, verið
í veizlu sem íslendingar
héldu henni í Los Angeles,
þar sem voru komnir saman
um 300 Islendingar og ís-
Guðrún heilsar móður sinni, Sigríði Stefánsdót tur. Arama hennar, Jóhanna Sigurðardóttir, bíð-
ur eftir sinum kossi.
Kannski læri ég að
leika
segir fegurðardrottningin frá
Langasandi við heimkomuna
og reym svo,
kæmi, þá mundi ég fara í
leikskóla í New York og
vinna fyrir mér sem fyrir-
sæta. Annars veit ég ekkert
hvað ég geri. Mér er boðið
að leika í kvikmynd á Hawai
í árslok, þar sem frú Swan-
son getur verið með mér til
ráðlegginga og aðstoðar. Þar
á ég að leika einkaritara,
ekki mjög stórt hlutverk. Ég
hefi tveggja mánaða umhugs
unarfrest og það getur verið
að ég reyni það.
Framhald á bls. 23
landsvinir, og var í viku við
myndatökur og veizluhöld.
Síðan hélt hún til New York,
þar sem hún vann sem fyrir-
sæta fyrir tízkublaðið Harn-
ers Bazar.
Nú ætlar hún ’að dvelja
nokkra daga heima í Njarð-
vikum og halda síðan til
Parísar og Róm til mynda-
töku, eins og reyndar var fyr-
irhugað áður en hún fór í
fegurðarsamkeppnina. Og
hvað hafði hún uppúr henni?
— Tíu þúsund dali, eins
og frá hefur verið skýrt, úr
með demantsumgjörð, ekta
perlufesti, samkvæmiskjól,
föt fyrir 500 dali og ýmsar
smágjafir.
— En hnattferðin?
— Nei, ég þáði hana ekki.
Þetta er engin hnattferð. Það
er ekki í sambandi við keppn
ina, heldur einstaklingur sem
tekur við þátttakendum og
lætur þær koma fram á næt-
urklúbbum víðsvegar um
heim. Það er ekki þess virði
að fara það.
Guðrún kemur út úr flugvélinni með flugstjóranum, Hilmari
Leossyni
Anna litla Friðriksdóttir fékk að taka á móti frænku sinni.
Ilún gæti orðið skæður keppinautur fegurðardísanna á Langa-
sandi þegar þar að kemur.
— Og kvikmyndatilboðin?
Fékkstu nokkur?
— Já, frá 20th Century
Fox, Warner Bros og Metro
Goldwin. En það eru bara
6 mánaða tilboð, boðin þetta
ár meðan ég er í sviðsljós-
inu. Og svo ef maður kann
ekkert að leika, þá dettur
maður út úr því eftir 6 mán
uði og hefur enga möguleika
framar. Það væri frekar ef
ég lærði að leika og reyndi
svo.
— Ertu að hugsa um það.
Ætlarðu þá að hætta að sitja
fyrir hjá ljósmyndurum og
fara að læra að leika?
— Hætta sem fyrirsæta,
nei. Á einhverju verður mað
ur að lifa. Og ef til þess
Bjarni Einarsson, skipa-
smiður með dóttur slnni
á flutgvellinum.
">'^Y*i~trrrrronmrnjiu
BLAÐIÐ Suðurland birti 31. f. m.
grein eftir Ingólf Jónsson, ráð-
herra, um Skálholt. Ráðherrann
I segir meðal annars:
„Þótt kirkjan sé nú fullgerð og
önnur hús allmyndarleg hafi ver- *
ið reist í Skálholti, munu flestir
vera sammála um, að margt
fleira beri að gera til þess að
unnt sé að segja, að endurreisn
Skálholtsstaðar sé að fullu gerð.
Kirkjumálaráðherra hcfur sam-
kvæmt heimild í lögum afhent
biskupnum og kirkjuráði Skál-
holt til eignar, ásamt öllu sem
jörðinni fylgir. Kirkjuráð mun
því hafa full umráð yfir Skál-
holti eftirleiðis og marka frekari
stefnu í uppbyggingu staðarins.
Er vonandi að sú gæfa fylgi
þeirri starfsemi, að viturlega og
vel verði fram úr öllu ráðið“.
Biskupinn til Skálholts
„Vitað er að ýmsar skoðanir
eru uppi um það, hvað gera skal
í þessum efnum. Eðlilegast sýnist
vera að biskupinn flytji í Skál-
holt og stjórni þaðan uppbygg-
ingu staðarins. Mætti þá segja að
Skálholt hafi endurheimt reisn
sína, og því skilyrði fullnægt,
sem sett var í öndverðu: að bisk-
up skyldi ætíð í Skálholti sitja.
Ýmsir munu halda því fram, að
biskup íslands geti ekki setið í
Skálholti, vegna þess að það
muni verða erfitt fyrir presta og
aðra, sem til biskups þurfa að
leita, að fara í Skálholt til að
hafa tal af honum. Við þessu er
það að segja, að biskup hefur
vitanlega opna skrifstofu í
Reykjavík og fulltrúa á skrifstof-
unni, sem afgreiðir mörg mál.
Biskupinn gæti einnig haft fasta
viðtalstíma á skrifstofunni í
Reykjavík, einn til tvo tíma í
viku, þar sem samgöngur milli
Skálholts og Reykjavíkur eru
mjög góðar, og tekur aðeins eina
og hálfa til tvær klukkustundir
að fara á milli.
Þróun málanna hlýtur að verða
sú, að biskupinn flytji í Skál-
holt. Við nána athugun málsins
mun þjóðin geta sameinazt um,
að það sé eðlilegt, og að endur-
reisn Skálholtsstaðar verði ekki
fullkomin á annan hátt“.
Skóli í Odda
„Þegar Skálholti hefur verið
sýndur viðeigandi sómi, sem hæf
ir sagnhelgi staðarins vaknar sú
spurning, hvort ekki sé jafnframt
ástæða til að sýna fleiri sögu-
stöðum sóma. Kemur þá í hug-
ann Oddi á Rangárvöllum, fyrstá
skólasetur á íslandi. Eðlilegt
væri að skóli væri reistur í Odda
til viðurkenningar á því, að
Oddastaður skipar þann sess í
sögunni, að auk þess að. vera
fyrsta fræðasetur í landinu, má
telja það merkustu menntastofn-
un í sögu okkar. Snorri Sturluson
nam sín fræði í Odda. Eðlilegt
væri að spyrja, hvort hann hefði
skrifað Heimskringlu og önnur
sígild bókmenntaverk, ef hann
hefði ekki notið fræðslunnar í
Odda.
Á Suðurlandi eru tveir héraðs-
skólar, á Laugarvatni og í Skóg-
um. Þessir skólar eru ekki aðeins
fullsetnir, heldur verður árlega
að vísa jafnvel eins mörgum frá
og þeim sem skólavist fá. Aug-
ljóst er að nauðsyn ber til að fá
aukið skólarými, ef fullnægja á
fræðslulöggjöfinni. Er því eðli-
legt að hugsað verði til Oddastað-
ar, þegar að því kemur að byggja
þriðja héraðsskólann á Suður-
landi. Mætti það verða vottur um
virðingu þjóðarinnar fyrir þessu
gamla fræðasetri, sem ávallt hef-
ur skipað virðulegan sess í þjóð-
arsögunni“.