Morgunblaðið - 17.09.1963, Qupperneq 6

e
MO»ruNBLADID
Þriðjudagur 17. sept. 1963
Við N-Atlantshaf búa elztu
og traustustu lýiræðisþjóðir
/?æðo forseta íslands i hádegis-
verðarboði er hann hélt varaforseta
hjónum Bandarikjanna
HERRA varaförseti og frú
Lyndon B. Johnson.
Heiðruðu gestir.
Þið eruð okkur kærkomnir
gestir, og við bjóðum ykkur
hjartanlega velkomin. Það er
sögulegur atburður, þegar sjálf
ur varaforsefínn heimsækir oss
í fyrsta sinn í nafni forseta
Bandaríkjanna, Mr. Kennedy.
Það má segja, að varaforsetinn
hafi nú í eigin persónu fundið
ísland. Sjón er sögu ríkari, og
við fögnum þeim persónulegu
kynnum, sem því fylgja.
Við höfum haft mikil og góð
kynni af Bandarikjunum allt frá
hinni fyrri heimsstyrjöld. Af
okkar hálfu nær sagan þó
lengra fram, ekki sízt vegna
hinna mörgu íslendinga, sem
numið hafa nýtt land fyrir vest
an haf. í íslenzkum sögum er
skýrt frá ferðum Leifs heppna,
er hann fann Ameríku, Vínland
hið góða, fimm öldum áður
en Columbus, og tilraun Þor-
finns karlsefnis til landnáms. í
Ameríku fæddist Snorri sonur
hans, fyrstur hvítra barna, en
þeir hurfu aftur til íslands, og
eru vísast flestir núlifandi ís-
lendingar af Snorra komnir.
Leifur og Þorfinnur voru báðir
íslendingar, og styttur hafa ver
ið reistar til minningar um þá,
bæði hér á landi og í Bandaríkj
unum. Þing Bandaríkjanna gaf
íslendingum Leifsstyttuna og
það er því viðeigandi þegar for
seti senatsins, fyrrverandi Sena
tor og þingmaður, heimsækir oss
að færa honum þakkir fyrir
þessa gjöf sem og fyrir margvís-
lega aðstoð sem Bandaríkin hafa
veitt á liðnum árum. Hin rausn-
arlega aðstoð Bandaríkjanna
til erlendra ríkja á sér ekki
nokkurn líka á friðartímum.
Þórarinn Stefánsson
Húsavík — 85 ára
Forsetahjón Íslands fagna varaforsctahjónunum að Bess-
stöðum.
ÞAÐ FÉKK mér sérstakrar
ánægju, þegar ég sá Þórarin
Stefánsson við setningu Lands-
fundar Sjálfstæðisflokksins á
síðast liðnu vori. Þórarinn er
einn þeirra manna, sem ég hefi
þekkt svo lengi sem ég.man eftir
mér. Faðir minn og hann voru
frændur og staðföst vinátta var
þeirra í milli frá barnæsku
beggja. Þeir voru sitt á hvoru
árinu, Þórarinn yngri, fæddur
17. september 1878 og því 85
ára gamall í dag. Annar alinn
upp á Húsavík, en hinn, Þórar-
inn, í Kelduhverfinu, og var ná-
inn samgangur í milli. Síðar
flutti Þórarinn til Húsavíkur og
hefur dvalið þar lengstan sinn
aldur. Þar hefur heimili hans
og hans gerðarlegu konu, frú
Sigriðar Ingvarsdóttur frá ísa-
firði, ætíð staðið, og þar búa
synir þeirra, Ingvar og Stefán
með fjölskyldum sínum, báðir
manndómsmenn.
Enn rekur Þórarinn bókasölu,
en hefur lagt gjörva hönd á
margt. Hann lærði ljósmyndun
og stundaði það starf nokkur ár,
þangað til kona hans tók við
því af honum. Verulegur hluti
starfsorku Þórarins hefur farið
til margháttaðra félagsstarfa.
Hann var áratugum saman hrepp
stjóri í Húsavík og var það við-
urhlutamikið starf í vaxandi
kauptúni. Auk þess vann eink-
um að kaupfélagsmálum, skatta
málum, skólamálum, sjúkrahús-
málum og sóknarmálum. Á hann
hlóðust flest trúnaðarstörf, sem
til er að dreifa, og hann lét
nokkurn kost á að taka að sér.
Þórarinn var óg lengi umboðs-
maður Síldarverksmiðja ríkis-
ins á Húsavík »g enn fleiri vandi
hefur honum verið lagður á
herðar, þótt hér sé ekki talinn.
í öllum sínum störfum hefur
Þórarinn sýnt, að hann er trausts
verður. Hann er maður ger-
hugull, varfærinn, tillögugóður
og ber gott skyn á fjármál. Af
hugðarefnum hans hygg ég, að
kirkjumál séu honum hjartfólgn
ust, enda hefur hann ætíð látið
sér mjög annt um hina fögru
sóknarkirkju sína, sem stendur
steinsnar frá hans eigin húsi.
f það hafa margir heimamenn
og ferðalangar átt leið, því að
þar hefur ætíð sönn gestrisni
ráðið. Þrátt fyrir háan aldur er
Þórarinn enn skrafhreifinn og
skemmtilegur í frásögnum, svo
sem landlægt hefur verið hjá
Keldhverfingum. Um margra
ára bil átti Þórarinn við mikla
vanheilsu að búa sökum érfiðs
húðsjúkdóms en fékk á honum
undursamlegan bata og gengur
síðan í endurnýjan lífdaganna.
Þórarinn hefur aldrei haggast
í fylgi sínu við Sjálfstæðisflokk-
inn, heldur verið ótrauður máls-
svari hans í héraði, þar sem
aðrir hafa verið mestu ráðandi.
Sjálfstæðismönnum er sómi og
styrkur að Þórarni Stefánssyni
sem útverði sínum og því frem
ur vegna þess, að hann hefur
ætíð haldið svo á málum, að
hann hefur hlotið virðingu allra
og óvinskap einskis, sem honum
hefur kynnzt. Þeir verða því
margir, sem senda Þórarni hug-
heilar hamingjuóskir á áttatíu
og fimm ára afmælinu.
Bjarni Benediktsson.
Við fögnum því að hitta vara-
forsetann augliti til auglitis. Oss
er áður margt um hann kunnugt
af spurn. Oss er kunnugt um, að
hann er bæði forustumaður,
friðarstillir og baráttumaður fyr
ir jafnræði og mannréttindum.
Við finnum skyldleika hans við
okkar eigin hugsjónir.
í hinni síðari heimsstyrjöld
vorum við - bandamenn þeirra,
sem börðust á móti harðsstjórn
og grimmd. Vér sömdum við
Bandaríkin um landvarnir. Oss
er það ljóst, að eins og heimur-
inn er og var, þá þarf máttur-
inn að styðja réttinn. Sigurinn
í síðustu styrjöld héfir bjargað
því, að þróun íslenzks þjóðfé-
lags getur haldið áfram óslitið
frá stofnun Alþingis fyrir þús-
und árum til framtíðarhugsjóna
á lýðræðisgrundvelli.
Bandaríkin og Island töpuðu á
sama tíma þeirri vörn, sem alda
gömul einangrun veitti. Það tók
áratugi fyrir bæði ríkin, stærsta
lýðveldið og það smæsta, að átta
sig á breytingunni, og vísast eru
það nokkrir, sem ekki hafa enn
áttað sig til fulls. En tæknin
hefur stytt ^allar fjarlægðir og
gerbreytt vopnabúnaði, svo nú
er enginn blettur á hnettinum
einangraður lengur. Það er or-
sökin til vaxandi samvinnu allra
þjóða, stofnunar Hinna Samein-
uðu þjóða, og ýmsra varnar-
sambanda, sem geta horfið úr
sögunni, þegar framkvæmda-
vald Hinna Sameinuðu þjóða
verður aukið, svo það hrökki
til að varðveita friðinn, og nú
síðast Moskvasáttmálanum, sem
er spor í áttina að langþráðu
marki, sem vísast er langt fram
undan.
Ég hefi oft orðið þess var,
að hugsjónir Frelsisskrárinnar
eru enn nálægar og ríkjandi í
huga Bandaríkjamanna. Vor
stjórnmálaerfð nær aftur til
landnáms og stofnunar Alþingis,
sem lýsir enn „sem leiftur um
nótt“. Framtíðardraumar þjóð-
anna eru líkir: frjáls þjóð, batn
andi lífskjör, jafnræði og göfug
menning. Velgengnin ein nægir
ekki. „Þar sem engar vitranir
eru kemst fólkið á glapstigu".
Vér fögnum því nágrenni sem
vér búum við. Norður-Atlants-
hafið er von sameiginlega út-
haf. Meðfram ströndum þess búa
hinar elztu og fbaustustu lýð-
ræðisþjóðir. Norður-Atlantshaf-
ið er nú á tímum Miðjarðarhaf
lýðræðisins. Vort land liggur
nálægt miðju, og vér skiljum
hvað í því felst.
Herra varaforseti. Vér þökk
um innilega þessa heimsókn,
sem er vottur vináttu og sam-
starfs. Við sendum Bandaríkja-
þjóð beztu kveðjur og árnaðar-
óskir. Vér óskum þess að þér og
frú Johnson, dóttir og fylgdar
lið flytjið heim með ykkur góð
ar endurminningar. Þér eru hér
í vinahóp.
Ég bið gesti vora að rísa úr
sætum. Við minnumst forseta
Bandaríkjanna, Mr. Kennedy.
The President.
300 h. af heyi brunsiu
nálægt Húsavík
HÚSAVÍK, 16. sept. — Á laug-
ardagsmorguninn um 7 leytið
urðu menn, sem áttu leið um
Tjörnesveginn þess varir að eld-
ur var í hlöðu að býlinu Bakka,
sem er fyrsti bærinn norðan
Húsavíkur. Ekki er búið á
Bakka, en Gunnar Maríusson
nytjár jörðina og hefur þar all-
stórt fjárbú. Brunaliðið á Húsa-
vík var kallað út og þá það kom
á staðinn, var allmikill eldur í
hlöðunni, en í henni voru 300
hestar af heyi. Þegar tekizr hafði
að slökkva eldinn, var hlaðaa
mikið skemmd af vatni. Áfast
fjárhús var varið og má það
heita óskemmt af vatni. Hus og
hey voru vátryggð.
— Fréttaritari.
• HESTHÚSI RUTT
UM KOLL
„Kæri Velvakandi!
Skyldu Reykvíkingar ekki
vera fínasta fólk í heiminum?
Þeir eru a. m. k. svo fínir, að
þeir þola hvorki hesta né
hunda innan bæjarlandsins,
hvað þá kýr og ketti.
Annað mál virðist vera með
rottur, því mér vitanlega hefur
ekkert að gagni verið gert til að
halda þeim ófögnuði í skefjum,
síðan 1946 eða ’47, en þá var
mikil og merkileg rottuherferð
gerð hér í bæ, mun hún eiga að
duga út öldina.
Það er auðvitað líka mögu-
legt, að forráðamenn bæjarins,
fyrirgefið „borgarinnar", telji
útilokað að slíkur ófögnuður
geti þrifizt innanum svo fínt
fólk sem við Reykvíkingar er-
um orðnir.
Ég bý á Rauðalæk við stóra
opna svæðið, sem nær út að
Dalbraut og niður á Sundlauga-
veg. Þetta tún er eins og vin í
eyðimörk, þrátt fyrir alls kon-
ar grjóthnullunga, sem ekki eru
til neinnar prýði. Á túninu rétt
fyrir utan efstu húsin á Rauða-
læk, var þangað til í dag fallegt
hesthús, byggt af miklum hag-
leik og smekkvísi, úr torfi og
grjóti af eldri manni, sem á tvo
hesta.
Þessi maður er góður hesta-
maður og ég er ekki í vafa um,
að hans mesta yndi er að hugsa
um þessar fallegu skepnur sín-
ar og heyja ofan í þá, gefa þeim
á vetrum og ríða út.
Hestarnir hans hafa verið á
sumrin, af og til, í girðingu á
þessu sama túni, áreiðanlega
öllum í kring til augnayndis,
tæplega nokkrum til ama og
börnunum til óblandinnar
ánægju.
í dag var þessu fallega hest-
húsi (sem varla sást frá t. .d
Dalbraut og þá ekki Sundlauga-
vegi), rutt um koll með jarð-
ýtu frá bænum. Eftir er grjót-
og moldarhrúga, sársauki hesta-
etigandans og reiði nágrann-
anna. Vona ég.
Hvaða læti eru þetta?
Fyrir hverjum var húsið?
Með þökk fyrir birtinguna.
Húsmóðir í gangstéttalausri
stórgötu".
• ranghermi
Velvakandi vill mótmæla því
ranghermi, að ekkert hafi verið
gert að gagni til að halda rottu-
ófögnuðinum í skefjum. Þvert
á móti hafa nokkrar herferðir
verið gerðar gegn rottunum við
Rauðalæk í sumar, og munu í-
búar við Rauðalæk telja, að nú
loks hafi tekizt að vinna bug á
þeim. Grafið hefur verið um-
hverfis mörg húsanna, til þess
að uppræta gömul rottubæli.
Líklegt má telja, að nú hafi rott
unum í Reykjavík verið útrýmt
að svo miklu leyti, sem það er
hægt í einni borg, þ.e.a.s. stofn-
inum er haldið niðri eins og
framast er unnt.
Hvers vegna hesthúsið var
látið fjúka, veit Velvakandi
hins vegar ekkert um.
ÞURRHLOBUR
ERU ENDINGARBEZTAR
BRÆÐURNIR ORMSSON hf.
Vesturgötu 3.
Sími 11467.