Morgunblaðið - 28.12.1963, Blaðsíða 6

6
MORCU N BLAÐIÐ
Laugardagur 28. des. 1963
Einar B. Guðmundsson hrl.
sextugur
í LÖGFRÆÐINGATALI Agnars
Kl. Jónssonar segir að samkv.
kirkjubókum sé Einar B. Guð-
mundsson fæddur 27. des. 1903,
en sjálfur telji hann sig fæddan
28. des. Hér er því um einhverja
óreiðu að ræða. En það er þá líka
eina óreiðan, sem ég þekki til í
sambandi við Einar B., og hef ég
þó þekkt hann um áratugi. Lengi
vorum við stéttarbræður og því
er ekki að leyna að innan lög-
mannastéttarinnar ber ýmislegt
við, sem betur mætti fara, enda
er það svo um allar stéttir. En
aldrei varð ég var við neitt mis-
jafnt í skiptum mínum við Ein-
ar. Hann reyndist alltaf heilráð-
ur maður og góðgjarn, er leysa
vildi hvern vanda að réttum lög-
um og eftir beztu samvizku.
Sannarlega hefur hann staðið vel
á verði fyrir skjólstæðinga sína,
en rétt þeirra hefur hann sótt og
varið hreinum vopnum og af mik
illi vopnfimi. Hann hefur gengið
að starfi sínu sem íþrótt, eins og
hann gerði forðum í leik. Marg-
ur man að hann var einn bezti
knattspyrnumaður þessarar borg
ar og á Víkingur honum margt
að þakka, bæði innan vallar og
utan. Knattspyrna var þó ekki
hin eina íþrótt hans, því að hann
var — og er — ágætur sundmað-
ur. Sundið hefur hann stundað
fram á þennan dag. Hvern morg-
un rís hann árla og byrjar dag-
inn með góðum spretti í Sund-
laugunum. Síðan gengur hann
til starfsins, hress og ötull. Verk-
ið gengur vel undan, enda er
unnið af æðrulausri festu en eng
um bægslagangi. Ef taka ætti
dæmi um fullkomnar andstæður
Einars B. held ég að æðikollurinn
Verkiallsbo ð un
hljó ðiæraleikara
MORGI3NBLAÐIÐ hefur snúið
sér til frkvstj. Sambands veit-
inga- og gistihúsaeigenda Jóns
Magnússonar hdl. og spurzt fyrir
um það hvort koma muni til
verkfalls hjá hljóðfæraleikurum
1. janúar n.k.
Jón Magnússon tjáði blaðinu,
að ekki myndi koma til verk-
falls, nema þá ólöglegs verkfalls,
þar sem tilkynna þurfti verkfall
með viku fyrirvara, en verk-
fallstilkynning Félags islenzkra
hljómlistarmanna barst ekki fyrr
en síðari hluta dags. 27. des.
Jón tjáði blaðinu að hann
hefði ekkert um verkfall heyrt
fyrr en 27. desember enda hefði
formaður F.Í.H. aldrei á verk-
fall minnzt við sig, og samnings-
viðræður ekki enn byrjaðar.
Að lokum tjáði Jón Magnús-
son blaðinu, að það væri hans
skoðun að forsvarsmenn F.Í.H.
mynd.u aldrei fara í ólöglegt
verkfall, eins og máli þessu væri
háttað, enda mundi slíkt hafa í
för með sér skaðabótaskyldu
bæði að því er varðar stjórn
F.Í.H. svo og einstaka félags-
menn, sem í ólöglegt verkfall
færu.
Blaðið snéri sér ennfremur til
formanns F.Í.H. Svavars Gests
hljómsveitarstjóra og spurði
hann um þetta mál. Hann kvað
stjórn F.í. H. hafa skrifað veit-
ingamönnum bréf um þetta efni,
sem póstlagt var hinn 21. des.
og sent express í ábyrgð. Á sama
tíma hafði sáttasemjara rikisins
verið send tilkynning um verk-
fallsboðun og hefði hann fengið
það bréf í tíma. Telur hann því
verkfallsboðunina vera löglega.
Hins vegar segir Svavar að
F.Í.H. æski ekki eftir verkfalli
og vonist hljómlistarmenn að
samningar takist eftir einn til
tvo daga, því samvinna milli
þessara aðila hefir jafnan verið
hin bezta.
í leikriti Holbergs yrði efstur á
blaði.
Ýmsum heiðursmönnum verð-
ur það á að gerast vinnuþrælar
og einangrast þá í fjötrum strits-
'ins. Öðrum tekst að gera vinnuna
að íþrótt og tómstundir að leik og
hvíld. Ég held að enginn, sem
þekkir Einar B., mundi hika við
að skipa honum í hinn síðara
flokkinn. Meðal tómstundastarfs
Einars má fyrst og fremst nefna
að hann spilar „bridge“ af mik-
illi list og var lengi í fremstu röð
hérlendra manna á því sviði.
Hann er einnig ágætur gestgjafi
og gestur, léttur í tali, víða vel
heima, glettinn og þó viðmóts-
þýður.
Um Einar B. má hiklaust segja
að hann hafi verið lánsmaður.
Hann missti að vísu ágætan föð-
ur í barnæsku, en annars hefur
líf hans verið bein braut í áttina
til velsældar og hamingju. Ein-
hver heppni kann að hafa fylgt
honum, en aðalsmiðurinn að góð-
um farnaði hans, er þó hann
sjálfur.
Hér eru ekki efni til þess að
rekja trúnaðarstörf þau, er á
Einar hafa hlaðizt, en víst er að
þau eru mörg og mikil og gætu
verið fleiri, ef hann hefði viljað.
Eins trúnaðarstarfs, sem hann
fúslega hefur tekið að sér skal þó
minnst að lokum. Hann er heim-
ilisfaðir með ágætum, vörn og
vinur ágætrar konu og efnilegra
barna. Samheldni, gagnkvæm
umhyggja og traust ráða húsum
og þá er vel þessu þjóðfélagi, er
sem flest heimili eru því marki
brennd.
Ég óska þess af heilum hug
að heimili þínu, Einar Baldvin,
megi enn sem fyrr vel farnast.
Konu þinni, börnum og öðrum
vandamönnum óska ég til ham
ingju og þá ekki sízt þér sjálf-
um. — Vertu velkominn yfir á
sjötugasta tuginn. Við vinir þín-
ir vonum að góð samfylgd þín
megi haldast enn um sinn og
helzt sem lengst.
Th. B. L.
Richard Honezk látinn laus.
Frjáls eftir 64 ár
Chester, Illinois, 20. des. (AP)
RICHARD nokkrum Honeck
vaæ í dag hleypt út úr Menard
fangelsinu í Bandaríkjunum þar
sem hann hefur setið í haldi und
anfarin 64 ár. Hann var bros-
leitur þegar hann gekk út um
fangelsisihliðið og sagði: Ég hélt
ekki að ég fengi nokkurntíma að
líta þennan dag.
Honeck var klæddur venjuleg-
um jakkafötum í fyrsta skipti
síðan hann var fangelsaður árið
1899, þá tvítugur að aldri. Var
hann dæmdur til ævilangrar fang
elsisvistar fyrir morð á kennara.
Honeck sagðist kunna hálf illa
við fötin, sem hann var klæddur
í fyrir brottförina, enda hafði
hann ekki borið annað en fanga
föt þessi 64 ár í Menard fang-
elsinu. Nú fer hann flugleiðis til
frænku sinnar í Kalifomíu, og
hlakkaði hann mikið til að
fljúga. Hann hefur aldrei séð
flugvél, aðrar en þær, sem flugu
einstaka sinnum yfir fangelsið. í
þessari viku eru 60 ár liðin frá
fyrsta fluginu, en þegar það gerð
ist hafði Honeck setið inni i
fjögur ár.
Biskupsmessunni
fagnað
Ég hef orðið var við að
margir hafa hlustað og notið
náttsöngsins í Dómkirkjunni á
aðfangadagskvöld jóla — þar
sem biskupinn messaði. Miklu
færri komust til kirkju á að-
fangadagskvöld en vildu — ým-
ist vegna þess að þeir eiga ekki
heiman gengt eða þá vegna þess
að kirkjurnar rúma ekki nema
lítinn hluta safnaðanna.
Og þeir foreldrar, sem eru
með stóran barnahóp hafa oft
ekki tækifæri til að sitja í ró og
næði við útvarpið og hlusta á
hátíðarmessuna klukkan 6 á að-
fangadagskvöld, svo að þeir
kunna vel að meta náttsönginn
(eða biskupsmessuna) síðar um
kvöldið, þegar yngstu börnin
eru komin í ró og mesti galsinn
farinn úr þeim, sem stálpaðri
eru. Væri vel, ef sama fyrir-
komulag yrði áfram um jólin.
Jólakveðjur frá
útlöndum
Jólakveðjur frá íslending-
um erlendis hafa verið fluttar í
útvarpinu um allmörg undan-
farin jól. Form þeirra hefur ver
ið óbreytt og virðist kominn
tími til að breyta einhverju þar
um og gefa þessum dagskrárlið
ferskan og nýjan blæ. Mikill
fjöldi fólks hlustar á þessar
kveðjur, miklu fleiri en ætt-
ingja eiga erlendis og von hafa
um að fá kveðju. Þess vegna
gætu þessir útvarpsþættir þjón-
að tvennum tilgangi: í fyrsta
lagi, flutt kveðjur frá útlönd-
um til fólks hér heima — og í
öðru lagi verið fræðandi um
jólahald í útlöndum eða flutt
eitthvað það efni, sem allir út-
varpshlustendur gætu notið.
Stöku sinnum heyrist þó eitt-
hvað slíkt með kveðjunum.
Á íslendingafagnaði
Margir þeir, sem hlustuðu
á jólakveðjurnar frá Ameríku á
annan jóladag, urðu hálf-
hneykslaðir — líka Velvakandi.
Ég hafði á tilfinningunni, að
einhver hluti þeirra, sem þar
sendu kveðjur sínar, hefði verið
ölvaður. — í gær hringdi ég svo
í útvarpið og vildi afla upplýs-
inga, en var tjáð, að Ómar Ragn
arsson hefði komið með kveðj-
urnar og hann vissiunanna bezt
um upptökuna og aðstæður all-
ar. —
Ég hringdi því í Ómar og
sagði hann, að hann hefði ekki
staðið að ^þessari upptöku, ein-
ungis aðstoðað vegna forfalla
upptökumanns — og komið
segulbandinu áleiðis til Ríkisút-

Hitt staðfesti hann, að
kveðjurnar hefðu verið teknar
upp á fagnaði íslendinga í New
York. „Samt voru tiltölulega
mjög fáir undir áhrifum, miklu
færri en hægt var að ímynda
sér eftir að hafa hlustað á kveðj
urnar“, sagði Ómar. „En fólkið
var þreytt eftir langa skemmt-
un og mikinn dans. Margir
þeirra, sem þarna voru, hafa
engin samskipti við íslendinga
nema þegar þeir koma á Islend-
ingafagnað endrum og eins. Og
þar að auki er margt þessa fólks
búið að vera lengi í Ameríku —
og hefur greinilega tapað til-
finningu fyrir íslenzku máli —
og kann ekki að beygja algeng-
ustu orð“.
„Upptakan hefði verið betri
en aðstæðurnar hefðu gefið til-
efni til, en samt hefði það verið
ætlun sín“, sagði Ómar, „að út-
varpið klippti segulbandið dálít
ið til, fjarlægði ýmis aukahljóð,
eins og venja er. En þetta hefði
greinilega ekki verið gert eins
vel og ástæða hefði verið til“,
sagði hann.
Fjöldi hlustenda er sennilega
á sama máli. Til flestra annarra
liða jóladagskrárinnar hefur
verið vandað.