Morgunblaðið - 15.01.1964, Blaðsíða 6

6
MORGUN BLAÐIÐ
Miðvikudagur 15. jan. 1964
Samkeppni um nýbygg-
ingar á Nvanneyri lokið
Sigurjón Sveinsson og Þorvaldur Kristmundsson hlutu
fyrstu verblaun
Aðalfundur Sjálfstæð
isfélags Ólafsvíkur
HINN 1. júlí 1963 efndi Bygging-
arnefnd Bændaskólans á Hvann-
eyri til samkeppni um nýjar
byggingar fyrir skólann og stað-
setningu þeirra skv. útboðslýs-
ingu nefndarinnar og sam-
keppnisreglum Arkitektafélags
Islands. Byggingarnar eru heima-
vist, skóli, mötuneyti o. fl., íþrótta
hús og ýmis útimannvirki.
Sýning á öllum teikningunum,
sem bárust í keppnina, er opin í
dag milli kl. 14 og 22 á III. hæð í
Bændahöllinni (Hótel Sögu). —
Fyrri dagur sýningarinnar var í
gær, og sóttu hana þá rösklega
300 manns.
Tilgangur samkeppninnar var
að fá hagkvæmar lausnir á fyrir-
komulagi og staðsetningu skól-
ans, þar sem tekið væri tillit til
landslags og annarra staðhátta.
Heimild til þátttöku höfðu allir
íslenzkir arkitektar og námsmenn
í byggingarlist.
öllu svæðinu milli fyrrnefndrar
flatar og heimahúsa. Engum
keppenda hafi tekizt að sameina
í senn góða staðsetningu með
vegakerfi og hagkvæmu fyrir-
komulagi ásamt listrænu útliti
bygginga.
Úrslit
1. verðlaun, kr. 100.000.00, hlutu
arkitektarnir Sigurjón Sveinsson
og Þorvaldur Kristmundsson. —
Segir um hana í úrskurði dóm-
nefndar, að hún sé ekki galla-
laus, en þó í uppbyggingu allri sú
tillaga, er bezt leysi þarfir bænda
skólans með vel skipulögðu og
skýrt mörkuðu fyrirkomulagi hið
innra. Útlit sé gott, bygging húss-
ins auðveld í framkvæmd, rúm-
mál hóflegt en staðsetning vafa-
söm, sem þó megi breyta.
2. verðlaun, kr. 50.000.00, fengu
þrír íslenzkir námsmenn í húsa-
gerðarlist í Stuttgart, Örnólfur
Hall, Haukur Victorsson og Hró-
bjartur Hróbjartsson. Tillagan er
talin mjög athyglisverð, skólahús
in falli vel í landslagið, einstaka
húsasamstæður eðlilegar og vel
leystar, útlit vel samræmt og góð-
ur heildarsvipur. Lausnin sé þó
ekki að öllu leyti hagkvæm, bygg
ingar- og rekstrarkostnaður yrði
mikill og fjarlægðir milli bygg-
inga talsverðar.
3. verðlaun, kr. 25.000.00, hlutu
tveir námsmenn í byggingarlist í
Edinborg, Ingólfur Helgason og
Vilhjálmur Hjálmarsson. Stað-
setning er talin listræn, tenging
milli bygginga athyglisverð, en
vegakerfi og heimreið vafasöm,
mötuneyti og heimavist full
margbrotin, fjarlægðir milli sam-
komusalar og mötuneytis óheppi-
leg og skrifstofa skólastjóra illa
staðsett.
Þá voru gerð ein innkaup fyrir
kr. 15.000.00; keypt tillaga arki-
tektanna Þorvalds S .Þorvalds-
sonar og Jörundar Pálssonar.
Ólafsvík, 13. jan.
LAUGARDAGINN 11. jan. hélt
Sjálfstæðisfélag Ólafsvíkur og
nágrennis aðalfund sinn. Var
hann haldinn í Ólafsvík. Mættir
voru á fundinum alþingismenn-
irnir Sigurður Ágústsson og
Axel Jónsson.
Lesin var skýrsla stjórnarinn-
ar, og skv. henni var starfsemi
félagsins ágæt á sl. ári, svo sem
undirbúningur vegna alþingis-
kosninganna, skemmtisamkomur,
fundir o. fl. Fjárhagur er ágætur
skv. reikningum félagsins.
Síðan fór fram kosning stjórn-
ar og í aðrar trúnaðarstöður, sem
félagið kýs. í stjórn félagsins
voru kjörnir; formaður Bjarni
Ólafsson og með honum Hinrik
Konráðsson, Guðjón Bjarnason,
Böðvar Bjarnason og Ágúst Lár-
usson.
Að loknum kosningum fóru
frjálsar umræður fram, og héldu
alþingismennirnir Sigurður
Ágústsson og Axel Jónsson ræð-
ur. Ræddu þeir um stjórnmála-
ástandið í dag, svo sem efnahags-
og kaupgjaldsmál, og skýrðu
þessi mál all-ýtarlega. Þá skýrðu
þeir og frá hugsanlegum leiðtfm
í efnahagsmálum. Enn fremur
ræddu þeir nýju vegalögin nokk-
uð, og síðast en ekki sízt hags-
munamál byggðarlagsins, svo
sem hafnarmál og byggingu
íþróttahúss og sundlaugar. Kváðu
þeir all-verulegar upphæðir hafa
verið ákveðnar af Alþingi og
ríkisstjórn til þessara fram-
kvæmda. Góður rómur var gerð-
ur að ræðum þeirra. Voru menn
mjög miklu fróðari um lands-
málapólitíkina en áður. Nokkrar
umræður urðu á fundinum eftir
ræður þingmanna.
Síðan þakkaði formaður fé-
lagsins gestum fyrir komuna og
félagsmönnum traust það, er þeir
sýndu stjórn félagsins, með því
að endurkjósa hana. Sleit hann
síðan fundi. — H. K.
Fundur verður í Sjálfstæðts-
kvenfélagi Ámessýslu nk. sunnu
dag 19. janúar. — Nánar auglýst
fimmtudag.
Dómnefnd
Dómnefnd skipuðu Guðmund-
ur Jónsson, skólastjóri, Bjarni
Óskarsson, byggingarfulltrúi,
Hörður Bjarnason, húsameistari
ríkisins, Aðalsteinn Richter,
arkitekt A. L, og Kjartan Sig-
urðsson, arkitekt A. í. Trúnaðar-
maður dómnefndar var Ólafur
Jensson.
MikiII áhugi
Áhugi var mikill á keppninni,
sem lauk 9. des. sl., því að alls
sóttu 34 keppni-gögn, og 18 til-
lögur bárust til dómnefndar. Seg-
lr svo í úrskurði dómnefndar, að
hún telji beztu staðsetningu fyrir
nýbyggingar skólahúsa vera á
flötinni suðvestan við núverandi
skólstað, sé á annað borð farið út
frá heimasvæðinu, en hún telji
jafnframt ýmsa góða möguleika á
Minningargjöf um
Dag Brynjúlfsson
Á ÚTFARARDEGI Dags
Brynjúlfssonar fyrrv. hrepp-
stjóra og bónda í Gaulverjabæ
hinn 18. des. barst Gaulverja-
bæjarkirkju höfðinigleg minn-
ingargjöf frá hreppsnefnd Gaul-
verja'bæjarhrepps. Gjöfin er til
Orgelsjóðs kirkjunnar, er stofn-
aður var fyrir nokkrum árum,
en Dagur var uim alla sína far-
sælu tið í Gaulverjabæjairhreppi
mikill skjöldur kirkjunnar og
málefna hennar. Hann var og
svo sem kunnugir vita formaður
sóknarnefndar og rneðhjólpari í
kirkjunni í um 30 ár.
Gjöfin er að upphæð kr.
10.000,00. Fyrir þessa rausn og
hugulsemi vill sóknarneifnd Gaul
verjabæjarkirkju hér með færa
hreppsnefnd og hreppsbúum öll-
Um kærar þakkir.
f. h. sóknamefndar
Gaulv.b.kirkju.
Gunnar Sigurðsson.
• SKAGA-SOKKARNIR.
ÞAÐ hefði þótt saga til næsta
bæjar hér fyrir nobkrum ár-
um, ef sagt hefði verið, að þeir
á Akranesi mundu gerast stór-
virkir í framleiðslu nælonsokka
innan tíðar. Þá voru allir ferða-
langar, sem komu frá útlönd-
um, úttroðnir af nælonsokkum
— og ég er hræddur um að
mestj glansinn hefði farið af
varningnum, ef menn hefði ór-
að fyrir þvi, sem koma skyldi.
En þeim er ekki nóg að hafa
knattspymumenn og Sements-
verksmiðju á Skaganum — og
nú bæta þeir nælonsokkum
ofan á allt. Ekki er sanngjarnt
að segja, að þessi tiðindi hafi
komið eins og reiðarslag yfir
menn, þvi að tollalækkunina
um árið voru þeir, sem ferð-
uðust á milli landa, sviptir
mestu ánægjunni af þessum
flikum, sem okkur karlmönn-
unum finnst þó ekki vera nein-
ar flíkur.
En þegar við minnumst alls
pukursins með nælonsokkana
hér á árunum, svartamarkaðs-
brasksins með þennan varning
— þá er það óneitanlega bros-
legt, að við skulum nú vera á
leiðinni með að verða nælon-
sokka-útflytjendur. Það er af
sem áður var.
• FJÖRIÐ Á ÍSAFIRÐI.
Og þeir eru alltaf jafnfjörug-
ir brezku togarakarlarnir, þeg-
ar þeir koma til ísafjarðar. í
fyrra brutu þeir tennurnar úr
veitingamanni á staðnum, nú
rotuðu þeir annan á bryggj-
unni. Þetta er nákvæmlega það
sama og alltaf er að gerast í
erlendum hafnarborgum, því
vel má ímynda sér að á ýmsu
gangi þar sem margar brezkar
togaraáhafnir eru saman komn
ar. En þetta er sjálfsagt til—
breyting fyrir þá, sem eru rot-
aðir. Hins vegar virðast Bret-
arnir hafa sloppið órotaðir
hingað til.
En gamanlaust — þetta er
mesta vandræðaástand þarna
fyrir vestan. Þegar illa viðrar
eiga ísfirðingar yfir höfði sér
einn eða fleiri brezka togara,
sem þá leita hafnar — og mér
er sagt, að undantekningarlítið
stofni Bretarnir til einhverra
vandræða eftir að þeir eru
búnir að fá sér neðan í því.
Þannig hefur þetta verið í vet-
ur.
Að vísu eru stöku prúðmenni
innan um og saman við. Bíl-
stjóri á ísafirði sagði mér t. d.
þá sögu, að síðla dags eitt sinn
í vetur hefði hann ekið bíl
sínum niður á bryggju þar sem
brezkur togari lá. Hann ók
hægt fram með togaranum og
vissi ekki fyrr en togaramað-
ur stökk af skipi sínu niður á
bryggjuna beint fyrir framan
bílinn. Var sá fremur léttklædd
ur, nakinn að neðanverðu en í
skyrtu að ofan. Hann hlamm-
aði sér inn í bílinn áður en bíl-
stjórinn fékk ráðrúm til að
forða sér. — og hrópaði: „Take
me to the Three Lyons on
Cleethorps Road“, eða eitthvað
líkt. Eftir langa mæðu tókst
bílstjóranum að gera mannin-
um það skiljanlegt, að hann
væri ekki staddur á hafnar-
bakkanum í Grimsby, heldur á
ísafirði. Hætti maðurinn þá við
að fara í „Three Lyons“ og fór
úr úr bílnum án þess að rota
neinn. Sýnir þetta, að þeir eru
ekki allir jafnslæmir.
En það er ekki við því að
búast, að fáliðuð lögregla ráði
við allt, því menn hafa ólíkar
hugmyndir um lífið og tilver-
una þarna fyrir vestan eins og
sagan að framan sýnir bezt.
Greinilegt er, að hér duga eng-
in vettlingatök.
„Ein úr Þingboltunum" skrif-
ar okkur eftirfarandi bréf:
• NESSTOFAN.
„Ég held að það hafi verið
fyrir forgöngu Morgunblaðsins
að Árbæ var bjargað frá því
að hrynja undan sjálfum sér
eftir áratuga hirðuleysi og
getuleysi víst líka. Ég hefi
einnig lesið í Morgunblaðinu
tilraun þess til að bjarga frá
þjóðarskömm Viðeyjarstofu.
Um árangur þess er ekki að
vita, nema þó það að kirkjan
þar hefur verið sett undir
verndarvæng biskupsins og
ætti henni því að vera borgið.
Nú er komið að annari sögu-
legri byggingu landsins, sem ég
sé ekki betur en að sé að verða
hirðuleysi, viðhaldsleysi og
hverskonar sljóleiika að bráð.
Þetta er ein elzta og merkasta
bygging landins, Nesstofa á
Seltjarnarnesi. Um hana mætti
margt skrifa, en það er ekki
rúm til þess í þessum dálkum.
Nesstofan er eins og Viðeyjar-
stofa í einkaeign og því mun
óhægt um vik fyrir þjóðminja-
vörð eða hreppsfélag Seltjarnar
ness, að grípa með róttækum
ráðstöfunum inn í málefni
Nesstofu-. En vist er að henni
þarf að bjarga nú þegar frá
því að verða jafnvel breytt 1
bílaverkstæði einn góðan veður
dag. Öll er byggingin hin sögu-
legasta og mun sá mikli fræði-
og lærdómsmaður Vilhjálmur
Jónsson landlæknir vera öllum
mönnum færari um að segja
sögu, Nesstofu.
Nú fer Alþingi að koma úr
jólaleyfinu. Er þess að vænta
að þingmenn verði hvíldir vel
og fullir af góðum ráðum til
lausnar vandanum, en einnig
vona ég að þeir hjálpi til þess
með nauðsynlegri lagasetningu,
að koma merkum húsum þó í
einkaeign séu, undir beint
eftirlit og ábyrgð þjóðminja-
varðar, til þess að vernda sögu
þessara sára fáu húsa sem í
rauninni getur verið um að
ræða og ekki eru þegar komin
í rikiseigin.
Svo þegar búið er að koma
þessu í gegn, þá getum við tal
að um hvað gera eigi svo við
Nesstofu. Um það munu víst
verða margar góðar hugmyndir
þegar farig verður að ræða mál
ið í fullri alvöru en hví ekki
gera þar embættisbústað land-
læknis íslands — Eða hvað?
Og þegar ég er að botna
þetta tilskrif er mér sagt. að
það sé þegar búið að vinna
söguleg spjöll á því gamila húsi
Nesstofu. — Það mun vera
búið að brjóta niður einn vegg
sem fyrir löngu er búið að mála
í húsinu, sem vegna skreytinga
yfir, hefði verið stórmerkilegt
listaverk svona einn og útai
fyrir sig.
Alþingismenn ættu að ræða
um Nesstofu við Vilmund
landilækni, ef þeir vildu sann-
færa sig um að Nesstofa er
svo merkiilegt mannvirki, að
bún verðskuldar fulila og ör-
ugga vernd Alþingsins með
setningu nauðsynlegra laga til
þess að tryggja hana.
„Ein úr Þingholtunum."
ÞURRHLÖDUR
ERL ENDIN GARBEZ1AR
BRÆÐURNIR ORMSSON hf.
Vesturgötu 3.
Simi 11467.