Morgunblaðið - 21.02.1964, Page 14

14
MORGVNBLAÐIÐ
Fostudágtir 21: febr. 1964
Björgvin Þorsteinsson
kaupmaðtir frá Fáskruðsfirði
Fæddur 19. október 1889
. Dáinn 11. lebrúar 1964.
Hinn 11. þ.m. andaðist í Far-
sóttarbúsinu hér í Reykjavík
Björgvin Þorsteinsson. kaupmað-
ur frá Fáskrúðsfirði ’ eftir stutta
legu þar, en áralanga og erfiða
sj'úkidómsvanlíðan í heimabyg'gð
sinni. Jarðarför hans fer fram
í dag frá Fossvogskapellu.
Björgin var fæddur að Kirkju-
bóli í Stöðvarfirðí 19. aktáber
1889. En árið 1896 fluttu foreldr-
ar hans í nýbyggt hús á jörð-
inni, sem þau kölluðu á Hóli og
vtð þann stað var svo ávallt
miðað síðan. Þar ólst Björgvin
upp ásamt 2 eldri systkinum og
4 móðursystkinum, sem foreldr-
ar hans höfðu tekið, og a'ið upp
að mestu eða öllu leyti.
Björgvin mun hafa notið all-
góðrar fræðslu í æsku, eftir
því, sem þá gerðist í sveitum
austanlands. Foreldrar hans
héldu að jafnaði heimiliskenn-
ara á vetrum til uppfræðslu
barna sinna. Síðar gekk hann í
unglingaskóla á Fáskrúðsfirði
og dvaldi svo 1 vetur í Gagn-
fræðaskóla Akureyrar.
fjöri og gáska, sem fylgdi hon-
um fram eftir æfi. Hann var
mikill vinnumaður og stundaði
jstörf sin.af mikilli ailúð og kost-
gæfni. Hann var að eðlisfari
listhneigður og fékkst dálítið
við málaralist í tómstundum
fyrri ára. Hann var mikill
smekkmaður í vöruvali, enda
naut hánn fullkomins trausts
hjá viðskiptavinum í því efni.
Hinn 20. nóv. 1915 gekk Björg-
vin að eiga eftirlifandi konu
sína Oddnýju Sveinsdóttur, Bene
diktssonar hreppstjóra að Búð-
um. Þau eignuðust '4 dætur og
tóku þess utan 2 kjörbörn. Böm
þeirra eru:
1. Gunnþóra fædd 11/11 1916
útskrifuð úr Verzlunarskólan-
um, gift Óskari Björnssyni
deildarstjóra á Skattstofu Reykja
víkur.
2. Ragnheiður fædd 6/3 1921
var í Verzlunarskólanum, gift
Richard Lee myndhöggvara
Cornwall Engiandi.
3. Valborg fædd 16/3 1925, hef-
ur, Kvennaskólapróf, gift Baldri
Björnssyni verzlunarmanni Fá-
skrúðsfirði.
Þá gerðist hann sjómaður í
nokkur ár, þar til hann um 1912
réðst verzlunarmaður til Örum
& Wulffsverzlunar á Fáskrúðs-
firði. Þar starfaði hann sem
slikur til ársins 1920 en þá stofn-
aði hann eigið fyrirtæki í félagi
við undirritaðan, en þa® hlaut
nafnið Marteinn Þorsteinsson &
Oe, sem rak verzlun og útgerð.
í fyrsfu var þetta sameignarfélag,
en síðar gert að hlutafélagj inn-
an fjölskyldnanna. Árið 19ö2
keypti Björgvin bluti félaga
sins í fyrirtækinu, og rak hann
það síðan sem aðaleigandi þess
og forstjóri til síðustu stunda.
Björgvin var bráðþroksa ungl-
ingur, stór og glæsilegur með
mikla líkamsburði, fullur af lífs-
4. Ása fædd 25/7 1928 útskrif-
uð úr Verzlunarskólanum, gift
Ásgeiri Samúelssyni flugvirkja.
5. Oddný, kjördóttir fædd
2ö/2 1 940 stúdent úr Mennta-
skólanum í Reykjavík, gift
Kjartani Þorbergssyni tann-
læknanema.
6. Björgvin, kjörsonur fæddur
7/11 1946 nemandi í Mennta-
skólanum á Akureyri.
Hijónaband þeirra Björgvins
og Oddnýjar var eitt hið ánægju
legasta, sem ég þekiki, enda voru
þau samhent um að gera garðinn
frægan. Hann var miikill og góð-
ur heimilisfaðir konu og börn-
um og heimilið allt til fvrir-
myndar.
Innilegustu þakkir færi ég öllum, sem á margvísleg-
an hátt sýndu mér vinsemd og heiður á 60 ára afmæli
mínu. — Lifið heil.
Vignir Andrésson, íþróttakennari.
Eiginmaður minn,
JÓN GAUXI JÓNATANSSON,
lézt að heirnili sínu aðfaranótt 20. febrúar.
Guðrún Kristjánsdóttir.
Sonur okkar
GUÐMUNDUR
andaðist í barnadeild Landspítalans 19. febrúar sl.
Þorgerður Hermannsdóttir,
Oddur Kristjónsson,
Hlíðarvegi 27, Kópavogi.
Jarðarför föður míns, tengdaföður, afa og bróður okkar
ÞORBERGS JÓNSSONAR
fer fram frá Fossvogskirkju í dag, föstudag 21. febrúar
kl. 3 e. h.
Ingibjörg Ham og börn,
Pálína Gunnarsdóttir og börn,
Elín Jónsdóttir, Sigfús Jónsson.
Þökkum innilega auðsýnda samúð, vinum og vanda-
mönnum við andlát og jarðarför eiginmanns míns, föð-
ur okkar, tengdaföður og afa
JÚLÍUSAR ÞORKELSSONAR
málai’ameistara, Brunnstíg 2, HafnarfirðL
Margrét Ólafsdóttir,
Þórlaug Júiíusdóttir, Marinó Aðalsteinsson,
Eyþór Júlíusson,
Sigríður Júlíusdóttir, Amfinnur Sch. Arnfinnsson,
Að lokum skal hér getið um
nokkra forfeður. og formæður
Björgvins. Faðir hans, Þorstéinn
bóndi á Hóli var Jónsson, bónda
á Hvalsnesi Stöðvarfirði, Jóns-
sonar bónda á Kappeyri, Magn-
ússoriar bónda á Brimnesi og
Ingunnar Hemingsdóttur. Ætt
þessi var kölluð Brimnesætt, og
má rekja hana til Bjarna Mart-
einssonar, sem bjó á Ketilsstöð-
um á Völlum og síðar á Eiðum,
og var hann kallaður Hákarla-
Bjarni. Kona Bjarna var Ragn-
hildur Þorvarðardóttir, Lofts-
sonar ríka Guttormssonar á
Möðruvöllum í Eyjafirði. Kona
Jóns á Hvalsnesi var Guðný
Þorsteinsdóttur, Ketilssonar frá
Barðanesi í Norðfirði. Kona
Jóns fóður Þorsteins á Hól. sem
þjó á Kirkjubóli, var Rósa Niku-
lásdóttir, bónda á Þverhamri í
Breiðdal, Brynjólfssonar prests
í Stöð, Ólafssonar. Séra Brynj-
ólfur var 6. maður í beinan
karllegg frá séra Einari Sigurðs-
syni í Eydölum, allt prestar.
Kona séra Brynjólfs í Stöð var
Ástríður Nikulásdóttir, prests
Magnússanar í Berufirði og
konu hans Rósu Snorradóttur
prests á Helgafelli. Jónssonar.
Móðir Björgvins Þorsteinssonar
var Gróa Þorvarðardóttir, bónda
á Núpi og Sigríðar Jónsdóttur
(garðhamars), Þorsteinssonar,
Einarssonar bónda á Einholtsstöð
um og konu hans Þorbjargar
Sigurðardóttur ættfræðings
Magnússonar, Björgvinssonar,
Magnússonar prests, Péturssonar
á Hörgslandi. Kona Nikulásar á
Þverhamri var Hallgerður Þórð-
ardóttir þónda á Ósi, Gíslasonar
prests í Eydölum, Sigurðssonar.
Þórður var bróðir séra Brynjólfs
prests í Eydölum, en kona séra
Brynjólfs, Kristín, var systir
Ástríðar konu séra Brynjólfs í
Stöð, sem áður er getið.
Af þessu öllu má sjá að Björg
vin Þorsteinsson var af góðu
bergi brotinn.
Að síðustu kveð ég svo þenn-
an vin minn, samstarfsmann og
félaga um 40 ára skeið, með
einlægri þökik fyrir samstarfið,
sem oft var ánægjulegt, um
leið og ég votta fyllstu samúð
roína eiginkonu hans, sem nú
liggur sjúklingur á spítala, svo
og börnum hans og kjörbornum
fjær og nær, við fráfall hins
mikilsvirta velunnara þeirra og
trygga heimilisföður.
í guðs friði.
Marteinn Þorsteinsson.
Þorkell Júlíusson,
Guðbjörg Júlíusdóttir,
Margrét B. Arnfinnsdóttir.
H'ýr Reyfari et
kominn út
Guðrún Biarnadóttir
Minningarorð
í DAG verður jarðsungin frá
Fossvogsikapellunni Guðrún
Bjarnadóttir, Miklubraut 7. —
Hún andaðist surmudaginn 13.
þm., 87 ára að aldri.
Það verður ekki mikill hér-
aðsbrestur, þó kona á níræðis-
aidri deyi, sízt þeigar hún hefur
alla æfi lifað hljóðlátu lifi með-
al vina og vandamanna. Þó eru
slikar konur þjóðfélaginu oft
meiri kjölfesta en margir gera
sér ljóst. f umhverfi þeirra finna
eirðarlaus börn og fullorðnir
þann frið og jafnvægi, sem oft
opna augu þeirra síðar í lífinu
fyrir gildisleysi þeirra verð-
mæta, sem þeir eru í kapphlaupi
eftir.
Af þeim sökum er það hörmu-
legt fyrirbrigði, setm fer sí-
vaxandi, að aldrað fólk þarf að
leita til elliheimilanna frá fjöl-
skyldulífinu, þar sem því er þó
ætlað stórt hlutverk. Guðrún
Bjarnadóttir var svo lánsöm gð
fá að dvelja m.eð dóttur sinni og
börnum hennar öll sin efri ár,
og þar nutu margir vinir og ætt-
in.gja'r nærveru hennar og lifs-
reynslu.
Guðrún var fædd að Holti í
Álftaveri 24. sept. 1876. 7 ára
gömul varð hún að fara til
vandalausra, og varð að vinna
fyrir sér strax í bamæsiku. Um
nokkurra ára skeið bjó hún með
unnusta sínum, Kristjáni
Magnússyni, og átti með honum
tvær dætur, Sólveigu og Mar-
gréti, sean báðar lifa hana.
Þau Kristján slitu samVistum,
og fluttist hún þá á heimili
Gunnars Ólafssonar í Vest-
mannaeyjum ásamt Margréti
dóttur sinni, en á heimili hana
í Vik hafði hún áður verið I
nokkur ár. Alls dvaldist hún 34
ára á heimili Gunnars og gengdi
þar umsvifamiklum störfum á
fjölmennu heimili. Þar vann hún
mikið og óeigingjarnt starf, eins
og þar væri bennar eigið heim-
ili.
Árið 1944 fluttist hún til Rvík-
ur og bjó þar síðan á heimili
Margrétar dóttur sinnar og
Gunnars Hannessonar tengda-
sonar síns. Þar naut hún mik-
illar umhyigigju og hamingju.
Guðrún var hæglát kona,
gerði engar kröfur til annarra,
var glöð í vinahópi og tók aldrei
undir hnjóðsyrði í nokkurs garð.
Slíkra samferðamanna er gott
að minnast.
A. G. Þ.
- Flotinn
Framhald af bls. 3
9 eða 10. Það er erfitt að flá
menn núna“.
Þrir menn eru uppi á
bryggjunni ásamt Jónasi.
Bergur steinar netin, Sigur-
björn stýrimaður hnýtir á þau
toúlurnar, Jói handlangar nið-
ur í bátinn, en Jónas kemur
með nýtt net áður en hinu sið
asta sleppir og hr.ýtir það við
með hnúti, sem hann nefnir
Vestmannaeying. í þátnum
taka Gulli, Elí og Pétur við
og innbyrða netin. Steinum
og kúlum er raðað sínu hvoru
megin við netin.
„Ert þú búinn að vera lengi
á sjónum?“ spyr blaðamaður
Jóa, sem er yngstur.
„Þetta er í fyrsta sinn, sem
ég ræðst á bát, en ég hef ver-
ið dálítið á togurum“.
„Ert þú kannske kokkur?"
„Nei, ertu frá þér. Þá mundi
nú enginn lifa af vikuna. Það
er Gulli, sem kokkar."
„Ert þú góður kokkiur,
Gulli?“
„Það vil ég nú ekki dæma
um, en ég hef sjálfur fitnað,
síðan ég ták upp þann starfa.“
„Hefur þú verið lengi á
sjó?“
„Ég hef verið það öðru
hverju. Annars er ég prentari
og vinn aðallega að iðngrein
minni. Hins vegar leiðist mér
innilífið stundum, og þá fer
ég á sjóinn um tíma, til þess
að viðra mig.“
Nú snúum við okkur að
Pétri Sveinssyni, sem mörgum
er kunur, vegna margra ára
starfs síns í Útvegsbankanum.
Hann vann nú siðast í Gjald-
eyrisdeiid bankans.
„Ert þú nú farinn að út-
vega landinu gjaldeyri, Pétur,
í stað þess að úlihluta honum
til eyð«lu?“
„Já, ég hætti í barakanum
síðastliðinn iaugardag og dreif
mig á sjóinn. Ætli ég stundi
hann ekki fram á vorið“.
„Hefur þú verið á sjó áð-
ur?“
„Já, ég var í siglingum á
miliilandaskipum íyrir löngu,
en ég hef aldrei verið fiski-
maður."
/ „Hvernig lízt þér á þig?“
„Vel, en ég sé bara gult.“
(Netin eru heiðgiul).
„Ertu ekki vanur gula litn-
um á afritunum af gjaldeyris-
umsóknunum? “
„Nei, ég fékk þau aldrei I
hendur í bankanum. Þeir {
gjaldeyrisnefndinni halda
þeim alltaf eftir.“
Við verbúðabryg'gjuna ligg
ur vélbátorinn Ásgeir frá
Reykjavík. Hann er 64 tonn.
Þar er einnig verið að steina
netin og handlanga þau um
borð. Við tölum við skipstjór-
ann, Ingvar Einarsson, sam
einnjg er ungur maður, og
spyrjum hann, hvenær haldið
verði á miðin.
—Ætli við höldum ekki á mið
in undan Stafnesinu. Þangað
er 4% klst. sigling. Við erum
11 á bátnum, þar af 5 Færey-
ingar, sem komu með Drottn-
ingunni. — Mannekla er
mjög tilfinnanleg. Sumir bót
an,na, sem nú eru að útbúa sig
á þorskanet, verða að lóta úr
höfn með of fáa menn, í von
um að úr rætist síðar.“
Um borð í Ásgeir er ungur
færeyskur piltur að innbyrða
netin. Hann heitir Jakob Júl
og er frá Sandey.
„Hefur þú verið á sjó {
Færeyjum?“
„Já, ég var á færeyskri
skútu. Svo var ég héma líka
í fyrra á vélbátnum Aðal-
björgu.“
„Á hvers konar veiðum vor-
uð þið áður?“ spyrjum við
Ingva.
„Við vorum á línu, en feng
um ekki bein úr sjó.“
Flugmálasamband
Framihald af bls. 13. ?
keppni í svifflugi verða haldið
í Danmörku og mun ísland að
forfallalausu taka þátt í henni.
Vafasamara etr með þátttöku
Islands í hinum keppnunum, en
það var eindregin ósk Finnanna
að Island sendi fulltrúa tik
keppni í modelflugi, sem þeir
halda í Helsingfors í sumar, en
óráðin enn hvort hangt sé að
koma því við.
Þá má að lokum geta þess, að
Flugmálafélag íslands hefur í
hyggju að taka þátt í heims-
meistaramóti í svifflugi, sem
haldið veiður í Englandi 1966.