Morgunblaðið - 15.03.1964, Blaðsíða 2

2
MORCU N BLAÐIÐ
i
Sunnudagur 15. marz 1964
BlaSinu hefur borizt þessi mynd.við skipshlið, en skipið fékk 30
sem tekin er um borð í vélskip-tonn í veiðiförinni. Geysimikill
inu Ögra frá Hafnarfirði þar sem afli var hjá þorskanótarbátum
skipstjóri er Þórður Hermanns-í gær og fyrrinótt.
son. Þarna eru 11 tonn í nótinni
Runnar allaufgaðir
Lífeyrissjóður
verkstjóra 1
/ stofnaður
MBL .hefur borizt eftirfarandi
fréttatilkynning:
Frá því Verkstjúrasamband ís-
lands var stofnað hinn 10 apríl
1'938, hefur það verið viðurkennd
ur samningsaðili Verkstjóra við
flest atvinnurekendasamtök
landsins, og hefur fyrir störf
þess tekizt að ná fram ýmsum
áhugamálum stéttarinnar svo
sem í sambandi við kjaramál og
fræðslumál.
Er þess skemmst að minnast
að veturinn 1962-1963 tók til
starfa Verkstj óraskóli sam-
kvæmt lögum frá Alþingi, en
skóla fyrir verkstjóra höfðu sam
tökin rekið í mörg ár áður en
log þessi öðluðust gildi.
Fleiri áhugamál stéttarinnar
(hafa náð fram að ganga.
Og nú um síðustu áramót tók
«1 starfa „LÍFEYRISSJÓÐUR
VERKSTJÓRA“, en baráttan fyr-
ip lífeyrissjóði fyrir verkstjóra
(hefur staðið í fjöldamörg ár og
telja samtökin að með samning-
um um sjóðinn, hafi verið stigið
stórt spor fram á við í kjarabar-
áttunni.
Stjórn sjóðsins er þannig síkip-
uð: Jón G. Halldórsson við-
skiptafræðingur, sem jafnframt
er formaður sjóðsstjóar, Hjálmar
Finnsson framkv.stj., Adolf Pet-
ersen verkstj., Vilhjálmur Ing-
varsson framkv^tj. og Gunnar
Sigurjónsson verkstj.
Fyrst um sinn mun Gunnar
Zoega löggiltur endursikoðandi
annast innheiimtu fyrir sjóðinn
og önnur dagleg störf. Trygginga
fræðingur sjóðsins er Guðjón
Akureyri 14. marz.
VEÐURBLÍÐUNNAR i vetur
verða mönnum hér um slóðir sí-
fellt meira undrunarefni. Varla
hefir fest snjóföl síðan um ára-
mót og akvegir í nágrenninu eru
eins og á sumardegi. Snjó er
aðeins að S'já í háfjöllum, skíða-
mönnum til angurs og litbreyting
ar eru greinilegar á mörgum tún
um fyrir löngu.
Brum eru tekin að þrútna á
trjám og sumir runnar svo sem
geitatoppur (loncera) er víða
nær allaufgaðir. Snemmblómgað
ar laukjurtir standa í blóma og
víKa í görðum hafa fjölærar
jurtir verið að þjóta upp úr mold
inni. Margir lóðablettir eru al-
grænir.
í gær komst hitinn upp í 13
stig og sjaldgæft nú síðustu vik-
urnar að næturfrost hafi komið
Ýmist er logn og heiðríikja, eða
sunnan gola og skýjað. Aldrað-
ir menn eru samdóma um að þeir
muni ekki slikar blíður jafnlang
an tíma um þetta leyti árs.
Þykka gráa reykjarmekki frá
sinueldum bænda við Eyjafjörð
ber daglega við himin og í myrkr
inu á kvöldin glórir í rauða log-
ana. Fagna því margir að unnt
skuli vera að brenna sinuna af
engjum og bithögum áður en
mófuglar taka að verpa. Sv.P.
Afmælisfagnaður
HVATAR
Hansen.
Ennisvegur hefir
reynzf vel
ÓLAFSVÍK, 14. marz. — Ennis-
vegur hefir nú verið opinn tii
umferðar í tæpa tvo mánuði. í
tilefni þess sneri fréttamaður
blaðsins sér til Hjörleifs Sig-
urðssonar verkstjóra og innti
hann eftir hvað hann vildi segja
um reynzlu á þessu tímabili, sér
staklega í sambandi við hrun úr
Enninu ofan á veginn.
Hjörleifur sagði að hrun úr
Enninu hefði verið mmna en
menn hefðu búizt við, sérstak-
lega hefði mátt búast við hruni
í leysingum, en svo hefir ekki
orðið raunin á og þrátt fyrir
mikla umferð í vetur, eftir að
vegurinn var opnaður hefir ekki
»vo vitað sé neitt tjón orðið á
mönnum eða ökutækjum.
Athugasemd
vegnu sjón-
vorpsyfir-
lýsingur
AÐ gefnu tilefni skal það skýrt
tekið fram, að með undirskrift
minni undir yfirlýsingu um sjón-
varpsmálið, sem 60 alþingiskjós-
endur sendu forseta Sameinaðs
þings þ. 13. marz sl., lýsti ég
persónulegri skoðun minni í
þessu máli, en ekki sjónarmiðum
Heimdallar, félags ungra sjálf-
stæðismanna í Reykjavík.
f yfirlýsingunni er þess sér-
staklega getið, að ég sé formað-
ur Heimdallar. Þetta var gert án
minnar vitundar og að mér for-
spurðum, enda hefði ég ekki veitt
samþykki til þess, þar sem það
gæti valdið misskilningi um af-
stöðu Heimdallar FUS í málinu.
Styrmir Gunnarsson.
Þess má geta að þeir steinar
sem á veginn koma eru fljótt
fjarlægðir, og sér vegagerðin
um það að sjálfsögðu. Þá má að
lokum geta þess að í síðustu
viku lönduðu bátar úr Rifi hér
í Ólafsvík afla sinum og keyrðu
hann út á Hellissand til vinnslu.
Var þetta vegna þess að Sand-
dæluskipið Sandey var að dæla
sandi úr höfninni í Rifi og tafði
það umferð um höfnina. Útgerð
armenn tóku það ráð að láta
báta sína landa aflanum hér.
Þetta hefði ekki verið hægt ef
hinn nýi vegur hefði ekki verið
kominn.
Það er ekki neitt vafamál að
þrátt fyrir stórstígar framfarir
í samgöngumálum okkar hér á
nesinu hin síðari ár þá er hinn
nýi vegur sú mesta bót í þessum
málum. — H.K.
AFMÆLISFAGNAÐUR Sjálf-
stæðiskvennafélagsins HVATAR
verður í Sjálfstæðishúsinu mánu
daginn 16. marz og hefst með
sameiginlegu borðhaldi kl. 7.15.
Minnst verður Daviðs Stefáns-
sonar með því að frú Guðrún
Aradóttir les upp ljóð eftir hann.
Ómar Ragnarsson skeromtir o.fl.
skemmtiatriði verða.
Allar upplýsingar fást hjá
Gróu Pétursdóttur, Öldugötu 24
(simi 14374), Maríu Maack, Þing-
holtsstræti 25, og Kristínu Magn-
úsdóttur, Hellusundi 7 (15768).
Aðgöngumiðar verða seldir í
Sjálfstæðishúsinu niðri á laugar-
dag og sunnudag kil. 3-6 e.h.
Arshátiðir Hvatar hafa alltaf
verið ánægjulegur og vel sóttar
og vonast stjórnin til að konur
fjölmenni einnig að þessu sinni
og tak með sér gesti.
[7* N/MS hniif j / SV 50 h/niiar > 01; 7 SUrir Z Þrumur ///// KuUnM H Hmt /v/’tre'., H.itthif L Lmqt
Mikið háþrýstisvæði yfir
Norðurlöndum og fremur
kalt í veðri, 8 st .frost í Osló
eða 15 st. kaldara en í Rvík.
Allmikil lægð vestur af ír-
landi þokast norðvestur eftir
og veldur SA-hvassviðri á haf
inu sunnan Islands. Hér á
landi var víðast 5-7 st. hiti í
gærmorgun, hlýjast 9 st. á
Galtárvit.
Um að hitta á
réttu stundina
ÞAÐ ER ekki auðvelt að hitta alltaf á réttu stundina
til þess að auðsýna öðrum blíðu sína eða gefa tilfinn-
ingunum lausan tauminn. Atlot, sem okkur voru kær-
komin, ef þau spegluðu þrá okkar sjálfra, eru okkur til
ama og angurs, ef þau eiga sér stað á illa völdum tíma.
Ástfangin kona horfir ekki í augu mannsins, sem kyssir
hana, hún er í sæluvímu og hefur meira að segja
kannske lokað augunum. En kona, sem kann að hafa
hemil á tilfinningum sínum, gefur öllu nánar gætur.
Hún tekur eftir því, ef tillit mannsins er flóttalegt, ef
hann roðnar við, ef hann ber fyrir sig flýti og ferst það
klaufalega. Svipað má segja um manninn. Blíðuhót kon-
unnar, sem hann elskar þykja honum töfrandi, en ef
hann elskar ekki konuna lengur eða hefur aldrei gert
það, koma þau honum illilega á óvart. Tvær falskar
fiðlur geta aldrei framleitt annað en skerandi mishljóm,
ef leikið er á þær í einu.
Hvað er þá til ráða? Ákjósanlegast væri auðvitað
að hjón ættu sér svo fágaðar og næmar tilfinningar,
þekktu svo gjörla hvort annað, að þeim væri leikur
einn að ráða í hug hins, hvenær sem væri. Þá myndu
þau alltaf vita af eðlishvöt, ef svo má segja, að oft þarf
meira til en virðist í fljótu bragði og að þegjandi sam-
komulag er hvergi nærri nóg til þess að firra hitt von-
brigðum. Ef hjón eru ástfangin hvort af öðru, er þessi
hugsunarsemi alltaf fyrir hendi. Lífið verður þeim eins
og ljúfur tvísöngur, þar sem raddirnar tvær bera hvor
aðra uppi og skilja ekki nema stutta stund í einu til
raddbrigða og sameinast á ný fyrr en varir. Þeir sem
elskast sannri ást fara aldrei út af laginu. Geti elskend-
ur haldið þessu dásmlega samræmi allt sitt líf er hjóna-
bandshamingja þeirra þar með tryggð.
En til þess að svo megi verða þarf mikla kunnáttu-
semi. Enda þótt til hjónabands hafi verið stofnað af
mikilli og gagnkvæmri ást, getur margt breytzt milli
hjóna á löngum tíma. Annað heldur kannske æsku sinni
lengur en hitt. Áður fyrr var það alla jafna konan, sem
fyrr lét á sjá. Nú á dögum gefa konur meiri gaum að
ytra útliti sínu, vaxtarlagi, hörundi og hári, og það má
sjá marga ömmuna, sem vel er þess umkomin að vekja
mönnum ástarþrá. Enda þótt mennirnir séu oftast nær
unglegir enn og haldi sér vel líkamlega, eru þeir oft
þreyttir á ys og erli sem er samfara lífinu nú á dögum.
Eiginmaðurinn kemur oft dauðþreyttur heim af skrif-
stofunni og væntir sér hvíldar innan veggja heimilisins.
Honum bregður í brún, ef þar bíður hans ástrík eigin-
kona og ástríðufull. Auðvitað ætti hann að fagna slíkri
heimkomu, en þreytan ræður honum kalt og hann seg-
ir önuglega við konu sína: „Æ, láttu mig í friði“.
Þetta er að sjálfsögðu megnasta ókurteisi og klaufa-
skapur á hæsta stigi, en vesalings maðurinn á bágt og
þarfnast skilnings. Vaninn gerir hvorttveggja í senn,
að skapa hjónabandinu sérstaka töfra og stofna því í
hættu. Töfrarnir eru í því fólgnir, að samband hjóna og
samlíf verður æ nánara eftir því sem á líður og hræsni
og fordild kemst þar ekki í milli, og vaninn sættir líka
hvort um sig við persónuleika hins.
Hættan liggur aftur á móti í því, að það er einmitt
ein fullnæging ástarinnar, að vinna ástir maka síns. Hið
ókunna og dularfulla heldur sálinni fanginni, en van-
inn setur ástaratlotum undarlega fastar skorður, sem ég
kann ekki gjörla að skilgreina. Allt er þá komið undir
eðli þeirra sem í hlut eiga. Hinir uppburðarlitlu og ó-
framfærnu finna í vananum þá höfn, sem verndar þá
fyrir illviðrunum er þeir óttast, en hinir ævintýragjörnu
og djarfhuga sakna öðrum þræði stormanna og stór-
viðrisins frá því fyrr.
Hamingjusöm eru þau hjón, sem lærzt hefur þegar
á fyrstu hjónabandsárum sínum að elska hvort annað
af lífi og sál. Sundurþykki kemur þeim ekki úr jafn-
vægi, því þau hafa lært að gera ráð fyrir slíku. Það er
hluti af lífi þeirra. Þau kunna að taka tillit hvort til
annars, kunna að meðhöndla sjálfsálit og stolt. Vinátta
og virðing renna stoðum undir ást þeirra. Séu hjón i
greind og samrýmd gerir ekkert til þó annað þeirra fari
út af laginu einhvern tímann, hitt fylgir þá brosandi á |
eftir og þau ná saman von bráðar. Þau hafa náð tökum
á vananum og þau eiga indæla daga.
Aðalíundur
Blaðamanna-
félaj^s íslands
BLAÐAMANNAFÉLAG íslands
heldur aðalfund sunnudaginn 22.
marz í Klúbbmun. Venj'Uleg aðal
i lundarstörf.
Hafnarfjörður
SJÁLFSTÆÐISKVENNAFÉ-
LAGIÐ Vorboðinn heldur fund í
Sjálfstæðishúsinu annað kvöld
kl. 8,30. Ræðumaður er Matthias
Á. Mathiesen, alþingismaður, og
siðan eru frjálsar umræður.
Einnig verður stutt erindt um
garðyrkju. — Kafti verður fram-
reitt