Morgunblaðið - 15.03.1964, Blaðsíða 21

Sunnudagur 15. marz 1964
1
21
MORGU NBLAÐIÐ
Sími 12606 - Suðurgötu 10 - Reykjavík
GRILL

GRILLFIX grillofnarnir eru
þeir fallegustu og fullkomn-
ustu á markaðinum, vestur-
þýzk framleiðsla.
★ INFRA-RAUÐIR geislar
ic innbyggður mótor
þrískiptur hiti
ir sjálfvirkur klukkurofi
★ innbyggt ijós
•k öryggislampi
if lok og hitapanna að ofan
it fjölbreyttir fylgihlutir
GRILLFIX fyrir sælkera
og þá sem vilja hollan mat
— og húsmæðurnar spara
tíma og fyrirhöfri og iosna
við steikarbræluna.
VOLVO
AMAZON
býður yður þægindi og glæsileik stórra og
dýrra bifreiða, en hins vegar stofn- og
reksturskostnað lítilla bifreiða.
Volvo Amazon býður einnig:
tA" Stílhreint og klassiskt útlit.
'A' Sparneytni og hátt endursöluverð.
★ B 18 75 ha. vél.
^Ar 4ra hraða samstilltan gírkassa.
'A' Fullkomna sjálfskiptingu.
tA’ Læst mismunadrif.
VANDIÐ VALIÐ. — VELJIÐ VOLVO.
Gunnar Ásgeirsson hf.
Sendum
um allt
land.
Póllandsviðskipti
Fa. Confexim, Lódz, flytur út allskonar tilbúinn fatnað
eins og t. d. ytri fatnað, nærfatnað, sokka, smávörur til
fatagerðar, handklæði, vasaklúta, slæður, hatta, húfur
o. fl. Ennfremur plasticmetravörur, teryleneglugga-
tjaldaefni, blúndur o. fL
Flestar ofangreindar vörur eru þekktar hér á landi
fyrir gæði og hóflegt verð.
Fulltrúar frá fa. Confexim eru nú staddir hér, með nýtt
fjölbreytt sýnishornasafn.
Einkaumboðsménn Confexim, Lódz,
Islenzk-Erlenda Verzlunarfélagið hf.
Tjarnargötu 18, símar 20400 15333.
Z
4 LESBÓK BÁRNANNA
Iþurfti að losna undan
einlhverju, sem á mér
lá, — hvað það var gat
enginj skýrt. Ég hafði
verið dáleiddur, eða mér
höfðu verið gefin eitur-
lyf. Ég hafði lagt of hart
að mér við stærðfræði-
námið og ruglast. Ég
hafði verið afbrýðissam-
ur út í Diök og myrt
hann og falið líkið. (Þessi
eíðasta tilgáta olli fjöl-
ekyldu minni stöðugum
erfiðleikum. Þrisvar heim
sóttu ökkur leynilögreglu
menn, sem voru eins og
'bolabítar á svipinn og
spurðu mig spjörunum
úr).
Bkiki trúði einn einasti
*ögu minni allt þar til
gumarleyfið kom og mér
Jobbi
og baunagrasið
12. „En nú hefj ég
fengið töframátinn aftur
og ætla því að hjálpa
þér til að refsa risanum
og ná réttmætum eignum
þínum og móður þinnar
aftur. Ég kom þér til að
skipta á kúnni og baun-
nnum og lét síðan vaxa
Stiga upp af þeim. Stig-
inn liggur alla leið að
heinran frá þér og hing-
að í land risans. Þú átt
að refsa honum fyrir alla
hans illsku en ég mun
halda verndarhendi yfir
þér. Haltu nú áfram sem
horfir og þá muntu finna
bústað hans“.
gafst loks færi á að efna
loforðið, sem ég hafði
gefig Diok um að heim-
sækja fjölskyldu hans.
Þau áttu heima í stóru,-
rauðu en illa förnu húsi.
BíLskúr og verkstæðis-
skúr voru á bak við
óræktarlega rúnna. Stétt
in var þakin þríhjólum,
leikfanga-jeppum og
hjólaskautum, sem allt
virtist vera úr sér gengið.
Gamlir bílar og bílahlut-
ar lágu á víð og dreif
fyrir utan vinnuskúrinn,
á milli trjánna.
Ég baröi aftur og aftur
að dyrum og loks voru
Iþær opnaðar af frekikn-
óttri stelpuhnátu, sex
eða sjö ára gamalli. Hún
var í kúrekaklæðnaði,
sem var henni allt of
stór og skaut af hvell-
hettubyssunni sinni beint
framan í mig. Svo snérist
hún á hæh, rak upp Skað
ræðis stríðsösfcur og
sentist upp stigann, með
Roy Rogers búxurnar
hengilrifnar flagsandi um
granna leggina.
Framhald næst.
o—[jj—o ^
Skrítla
Kata litla: „Heyrðu
frændi, ég fór í dýra-
garðinn í gær og sá þar
asna, sem var enniþá
stærri en þú“.
Hinrik litli: „Vitleysa,
Kata, það er ekki til
stærri asni en frændi“.
Að svo mæltu hvarf
álfkonan, en Jobbi hélt
áfram og um kvöldið kom
hann að stórum, skugga.
legum bæ. Kona stóð í
dyrununv Hann bað hana
t
um mat og gistingu, en
hún leit skelfd á hann og
sagði: „Veiztu ekki að
maðurinn minn, risina
hræðilegi, étur hvern
mennskan mann, sem
hann nær í?“.
8. árg. ♦ Ritstjóri: Kristján J. Gunnarsson ★ 15. marz 1964.
Gina Bell-Zano:
*
Af stað út í snjó,
af snjó er komið nóg.
Ég klæði mig í úlpuna
og kuldaskó.
Ef kisa fer í snjó,
verður henni kalt á kló,
því aumingin hún kisa
á enga kuldaskó.
David Severn;
V/ð hurfum inn
í framtíðina
„Eig var að vona“, sagði
hann hikandi, „að þú
heimsækir þau þegar þú
kemur heim. Berðu þeim
kveðlju mína og segðu
þeim að mér líði vel, —
og að ég sé hamingju-
samur“.
„Svo þú ætllar þá ekki
ftð fara héðan“, hrópaði
ég upp í undrun og
skelfingu.
Hér varð ég að skjóta
því inn í, að stærðfræð-
ingarnir höfðu næstum
lokið við ’að reikna út
þær flúknu formúlur, sem
mundu færa okkur til
baka gegn ufn tímann
yfir á okkar öld. Bráð-
lega mundum við fá leyfi
til að fara.
„Já, Fétur, ég hefi
ákveðið að vera kyrr.
Ég verð að hugsa um
Wöndu, ég ínundi bregð-
ast henni, ef’ ég færi.“
Hann andvarpaði og hélt
áfsakandi áfram: „Ég er
orðinn fuliorðinn og
máske er það einmitt það,
sem breytir öllu. Ein-
hvern tíma kemur að því,
að ég gifti mig“.
Ég gat ekkert sagt.
„Og sjáðu til, það er
ekki eingöngu vegna
Wöndu, þótt ég geti ekki
hugsað mér að skiljast
við hana. Það er jafnvel
ekki heldur vegna þeirra
verkefni, sem bíða miín
hér. Hugsaðu þér, Pétur,
að nú er í raun og veru
eftir að uppgötva allan
heiminn. Enginn hér
veit, hvað er handan
sundsins. Frakkland er
jafn mikil ráðgáta og
Ameríka var á dögum
Kólumbusar. Berðu það
saman við okkar heim,
sem allur hefur verið