Morgunblaðið - 01.04.1964, Page 6

MORCUNBLAÐIÐ
Miðvikudagur 1. apríl 1964
Fundur alþjóðafélags
g röðu rfélagsf ræði nga
Frásögn Steindórs Steindórssonar
menntaskólakennara
FUNDIJR alþjóðafélags gróður-
félagsfræðinga var haldinn í
Stolzenau í Vestur-Þýzkalandi
dagana 23.—26. marz sl. Þessi
samtök gangast árlega fyrir al-
þjóðlegri ráðstefnu um gróður-
félagsfræði. Að þessu sinni sóttu
hana 60—70 vísindamenn frá öll-
um löndum, allt frá Japan í
austri til fslands í norðri. Af
hálfu íslendinga sat fundinn
Steindór Steindórsson, yfirkenn-
ari menntaskólans á Akureyri.
Steindór Steindórsson kom
heim laugardaginn fyrir páska
og hitti Mbl. hann þá stuttlega
að máli og spurði hann tíðinda
af fundinum.
•— Á þessari ráðstefnu var að-
allega rætt um gróðurfélags-
fræði og vandamál hennar, segir
Steindór Steindórsson.
— Hvað er það sem kallað er
gróðurfélagsfræði
— Gróðurfélagsfræði er það,
hvernig tilteknar tegundir skipa
sér saman eftir lífsskilyrðum og
staðháttum. Heildarkerfi er síð-
an skapað um þetta. A fundinum
var rætt um að halda þessu
kerfi innan vissra marka, þannig
að það rynni ekki alltof mikið
út í smáeiningar. Þar að auki eru
svo tekin fyrir tiltekin gróður-
félög. Þau þrjú sem mest var
rætt um eru vatnagróður, strand
gróður og mýragróður. Á fund-
inum voru flutt 30 erindi og
miklar umræður urðu um þau.
Niðurstöður urðu litlar aðrar en
þær, að sett var fram kerfi um
strandgróðurinn, sem síðan verð-
ur tekinn til nánari athugunar.
Samþykkt var að vinna að því
að gefið verði út heildaryfirlit
um, gróðurfélagsfræði Evrópu.
Á þessum fundi komu fram
ýmsir skemmtilegir hlutir, til
dæmis að sömu gróðurfélög eru
í strandgróðri Evrópu og austur
í Japan.
Á meðan ráðstefnan stóð voru
fluttir fyrirlestrar á kvöldin al-
menns eðlis með skuggamynda-
sýningum. Eitt hið eftirtektar-
verðasta, sem ég heyrði á þess-
um fundi, var erindi prófessors
Tyxens, sem er framkvæmda-
stjóri samtakanna. Það var um
samskipti mannsins og náttúr-
unnar. Sýndi hann þar m.a. áhrif
ofbeitar á gróður og hvernig
mannvirki og verksmiðjur eitra
ár og drykkjarvatn, og að hinu
leytinu hvernig byggð og mann-
virki verða byggð upp í fullu
samræmi við náttúru og lands-
lag.
Samkvæmt ósk flutti ég erindi
um ísland á þessum fundi al-
menns eðlis. Voru sýndar skugga
myndir með því. Féll það i mjög
góðan jarðveg, þar sem flestir
vissu lítið um landið áður. Mik-
ið var spurt um ferðamöguleika
hingað til lands.
— Að hvaða verkum vinnur
þú aðallega að um þessar mund-
ir?
— í fyrsta lagi að bók um
gróður á íslandi, sem kemur út
eftir mig hjá Almenna bókafé-
laginu ,í vor. Ennfremur mun ég
í sumar verða til aðstoðar við
gróðurkortagerð á vegum land-
búnaðardeildar Atvinnudeildar
Háskólans. Á komandi sumri
mun ég einnig vinna við rann-
sóknir á skógargróðri með Skóg-
rækt ríiksins, eins og undanfar-
in ár, segir Steindór Steindórs-
son að lokum.
Úr hinum nýju vinnusolum Fiskmiðstöð'varinnar i Örfirisey.
Nýhygging Fiskmiðstöðvar-
innar i Orfirisey
SIÐASTLJÐINN laugardag boð- I
uðu fisksalar í borginni, þeir er
standa að hlutafélaginu Fiskmið-
stöðin, blaðamenn og fleiri gesti I
á sinn fund. Var gestum fyrst
sýnt hið nýja hús, sem hlutafé-
lagið hefir látið reisa í Örfirisey,
en síðan var boðið til veitinga í
og iraiuá.væu.^ustjori hisunuostuuvarmnar: Frá vinstri: porsteútn Þorsteinsson, Þorkell
Nikulásson, Sæmundur Ólafsson, forstjóri, Jón Guðmundsson, formaður og Hálfdán Viborg. Á
myndina vantar Grétar Ingvarsson.
fundarsalnum í Slysavarnarfé-
lagshúsinu á Grandagarði. Þar
var skýrt frá starfsemi félagsins
og lýst byggingunni.
Sæmundur Ólafsson fram-
kvæmdastjóri Fiakmiðstöðvar-
innar tjáði fréttamanni Mbl. að
starfsemin myndi hefjast af
fullum krafti í hinu nýja húsi nú
um miðjan apríl.
Byggingarframkvæmdir hóf-
ust 1961, en húsið er 1400 ferm.
að grunnfleti. Það á að vera á
tveimur hæðum, en getur orðið
hærra síðar. Fyrstu hæðinni er
nú að mestu lokið. Þar er fisk-
móttaka og flokkunarsalur og af
greiðsla, salur fyrir saltfiskverk-
un, síðan farsgerð og reykklefi,
ennfremur eru skrifstofur, snyrti
herbergi og böð, en óinnréttaðir
eru frystiklefar og kæliklefar
svo og ísgerð og beitugeymsia.
Þegar efri hæð hússins verður
byggð er áætlað að þar verði
skrifstofur og þurrfiskgeymslur
Framhald á bls. 30
Tibreyting að byrja
að vinna
ÞÁ ERUM við aftur búin að
sökkva okikur niður í brauð-
stritið. Annars geta frídagar
orðið hversdagslegir engu síður
en ihinir og eftir 5 frídaga hef-
ur maður það á tilfinningunni,
að það væri skemmtileg til-
breyting að byrja að vinna
aftur. Það eru heldur ekki allir,
sem hafa í raun og veru efni
á svona löngu fríi og þjóðar-
búið sennilega sízt af öllu.
Menn hafa oft verið að burð-
ast við að reikna út hve marg-
ar vinnustundir allir aukafrí-
dagarnir kostuðu þjóðarheild-
ina — en þar við hefur setið.
Ég er síður en svo á móti því
að fólk fái að draga andann
léttar við og við — og sjálfur
kann ég vel að meta það. Hins
vegar mætti sennilega fækka
frídögum að skaðlausu.
Fundu skafl
Margir fóru úr bænum til
þess að njóta veðurblíðunnar.
Þeir, sem fóru suður í höf, sól-
uðu sig í sama hitastigi og
Norðlendingar, þegar öllu var
á botninn hvolft — og þeir, sem
fóru norður til þess að renna
sér á skíðum, eyddu öllum tím-
anum í, að leita að snjó. Mér
er sagt að fundizt hafi einn
snjóskafl í nágrenni skíða-
hótelsins á Akureyri og hafi
skíðafólk skipzt á að renna sér
eftir honum — einn og einn í
einu.
Byrjaði strax
Á ísafirði var ástandið víst
heldur skárra og þar mun
engin skömmtun hafa verið
tekin upp á snjó. Mikill fjöldi
fólks kom á skíðavikuna og var
fjör eins og nærri má geta.
Fóru menn bæði flugleiðis og
sjóleiðis. Nokkrir þeirra, sem
fóru sjóleiðina, byrjuðu að
skemmta sér strax og látið var
úr höfn í Reykjavík — og frétti
ég, að þegar Heklan kom til
ísafjarðar hafi einn farþeginn
verið bundinn niðri í lest eftir
að hafa brotið 6 eða 8 stóla í
borðsal af eintómri kæti. En
það mun víst ekki vera eins-
dæmi, að lifandi og dauðir
hlutir verði fyrir barðinu á
þeim, sem eru að skemmta sér
nú á dögum. Ég er stundum að
velta því fyrir mér hvort
þeim, sem brjóta stóla og fólk
við slíík tækifæri, leiðist svona
að skemmta sér.
Ekkert einsdæmi
Ég hef fengið fyrirspurn um
það hvers vegna afsláttur
Flugfélags Íslands yfir páskana
hafi aðeins gilt frá Reykjavík.
Ég hitti bæði Norðlendinga og
Vestfirðinga, sem brugu sér
suður yfir páskana, héldu að
þeir fengu umræddan „páska-
afslátt“ og fannst það mjög
undarlegt, að hann skyldi að-
eins veittur frá Reykjavík.
Þetta mun samt ekkert eins-
dæmi, þvert á móti er slíkur
munur á fargjöldum milli staða
mjög algengur hjá öllum flug-
félögum. Þau lækika oft far-
gjöld til ákveðinna staða til að
örva flutningana á ákveðnum
tima.
Ný útgáfa
Og hér kemur loks eitt bréf
frá manni, sem enn er ekki
búinn að sætta sig við nafn
Háskólabíós:
„Menn semja bækur og velja
þeim nöfn af kostgæfni, menn
semja lög og kvæði ,sem fá
ákveðin heiti eftir smekk höf-
undanna. Og útgerðarmönnum
stendur heldur ekki á sama
hvaða nafn fleytan þeirra ber,
hvort heldur hún er stór eða
lítil. Mörgum finnst nafnið
talsvert þýðingarmikið.
Svo tók Háskóli íslands að
byggja eitt mikið og fagurt hús,
og almenningur hlakkaði til að
heyra nafnið, sem því yrði
valið. Það hlyti að verða kjarn-
gott, rammíslenzkt nafn, af þvi
byggingin var svo sérstæð:
Fyrsta tónlistarhöll íslendinga,
glæsileg og einstök í sinni röð.
— En háskólamennirnir fundu
ekkert nafn á þessa einu bygg-
ingu stofnunarinnar sem tengir
hana almenningi. Og hún hlut
flatneskjulegt, útlent safnorð
að heiti: „Bíó“. — Það urðu
margir fyrir vonbrigðum, mjög
margir.
J. H.."
ÞURRHLÖBUR
ERL ENUINGARBEZi AR
BRÆÐURNIR ORMSSON hf.
Vesturgötu 3.
Simi 11467.