Morgunblaðið - 27.08.1964, Qupperneq 3

Fimmtu'dagur 27. ágúst
MORCUN BLAÐIÐ
5
iniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimmi
|É SEM kunnugt er keypti síldar
E og fiskimjölsverksmiðjan hf.
= eignir Faxaverksmiðjunnar í
= nóvember sl. Hafa kaupend-
H urnir að undanfömum unnið
M að undirbúningi að síldar-
M bræðslu í verksmiðjunni og
S keypt til þess nýjar vélar, auk
^ þess sem margháttaðar breyt-
= ingar á húsakynnum hafa far-
= ið fram til að síldarmóttaka
,| gæti hafizt nú í haust. Blaðið
S hafði í gær tal af Jónasi Jóns-
M syni, framkvæmdastjóra Síid-
j§ ar-og fiskimjölsverksmiðjunn-
| ar og innti hann eftir því,
H hver áhrif bruninn í gær hefði
|| á áætlanir um rekstur verk-
= smiðjunnar.
1, Jjúnið er gífurlegt“
| segir iónas Jónsson, frkv. stj.
— Þegar við keyptum verk
£ smiðjuna, sagði Jónas, var
= ákveðið að starfrækja þarna
M síldarverksmiðju og afla nýrra
= véla og nota aðrar aðferðir
£ við vinnslu síldarinnar, en
tíðkuðust í Faxaverksmiðj-
unni. Var lánsfjór fljótlega
aflað, vélar boðnar út og fest
kaup á þeim hér heima og
erlendis. Sá hluti þeirra, sem
smíðaður er hér innanlands
átti að afhendast 15. sept-
ember og 15. október og fyrri
sendingin af erlendum vélum
er væntanleg til landsins með
Gullfossi á morgun. Átti að
flýta niðursetningu þeirra,
til þess að hægt yrði að taka
á móti síld í nóvember. Lokið
var flutningi á gömlu vélun-
um úr verksmiðjuhúsinu og s
búið að koma fyrir flutnings- s
kerfi í verksmiðjuhúsið um £
vörugeymsluna úr tveimur =
geymum, sem sunnan hennar s
standa, og áttu að þjóna sama s
hlutverki og síldarþrær. Þetta =
flutningskerfi um vörugeymsl- M
una eyðilagðist í eldinum og ||
er það mjög tilfinnanlegt tjón. =
Húsið, sem brann átti að vera =
mjölgeymsla, en eftir þetta s
gífurlega áfall, er ekkert hægt M
að segja um líkurnar á að svo M
verði. I húsinu voru geymdar s
gamlar vélar og löndunar- =
tæki, sem við vonuðumst til að =
koma í verð með timanum, en =
allt þetta eyðilagðist. Þá voru =
þarna og til húsa skrifstofur, s
kaffistofa, böð og fatageymsla =
fyrir starfsfólk verksmiðjunn- =
ar. ij
— Hvað teljið þér að endur M
nýjun taki langan tíma?
— Um það er ekkert hægt ii
að segja. Húsið er að minum =
dómi gereyðilagt, og sem sak- =
ir standa höfum við ekki á- j|
kveðið til hverra úrræða skuli s
gripið. Niðursetningu vélanna s
átti að flýta til þess að hægt 5
yrði að taka á móti síld í s
nóvember. Það var ömurlegt =
að koma þarna að í dag, og S
það verður gífurlegt verk og H
kostnaðarsamt að fjarlægja ii
rústirnar til að byggja nýtt E
hús. Auk þess má telja, að jjjj
erfitt reyndist að fá vinnu- =
kraft til þess.
— Urðu einhverjar skemmd M
ir á verksmiðjuhúsinu?
— Nei, ekki svo mér sé s
kunnugt. Geymarnir voru í =
hættu, en þeir voru varðir af =
slökkviliðinu og opnir að of- j§
an, svo að litlar líkur eru til j§
að þeir hafi skemmzt. Mat á =
skemmdunum hefur enn ekki =
farið fram, en tjónið er gífur- M
legt.
UIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIinillllllHlllllllllllllllllllllllllllillllllH III.......Illlllhi.ni.lllllllllllllllllllllinlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllf
Gassprenging í eídhúsinu
í Miklaholti
BORG A RN ESI. — Sprenging
varð í eldhúsinu í Miklaholti á
Mýrum, er bóndinn var að opna
gaskút. Brenndist fólkið sem í
eldhúsinu var, sumt mikið, en
bóndanum tókst með snarræði að
fcoma logandi dunknum út og dó
eldurinn út er gasloftið var þrot-
ið. —
Þetta gerðist rétt fyrir hádegi
á fimmtudaginn. Davíð Sigurðs-
*on, bóndi var að opna gaskút í
eldhúsinu, en plasthetta er á
kútnum, sem þarf að losa áður
en hægt er að tengja hann við.
Þegar hann hafði losað tappann
gaus gasið upp út kútnum. Gljá-
kolavél er í eldhúsinu og eldur
í henni að venju. Kviknaði því
í gasinu. Þetta gerðist á auga-
bragði,
Sex manns voru í eldhúsinu,
auk Davíðs, húsfreyjan Inga
Eiríksdóttir dóttir þeirra hjóna
og dótturdóttir og tvö sonarbörn
þeirra. Brenndust allir eitthvað.
Sonarsonurinn, sem er 7 ára,
varð verst úti og brenndist illa
á höndum og fótum. Var hann
fluttur suður, þegar læknir
hafði gert að sárum hans, og til
foreldra sinna í Hafnarfirði. Dótt
irin Sesselja var svo flutt suður
í fyrrakvöld, en hún er illa
brennd í andliti og á handleggj-
um. Hitt fólkið er minna brennt
og er allt heima. Húsfreyjan er
brennd á höndum og í andliti, en
óbrennd á fótum, þó krepsokkar
sem hún var í hyrfu gjörsam-
lega út í loftið.
Þegar Davíð bóndi sá hvað
verða vildi, ætlaði hann út með
logandi kútinn, en komst ekki
strax því fólkið var fyrir dyr-
unum. Þó kom hann kútnum
nokkuð fljótlega út. En loginn
inni í eldhúsinu hvarf þá fljótt.
Kviknaði í fatnaði á snúru í
herbergi við hliðina á eldhúsinu,
þegar hann hljóp með dunkinn
þar í gegn, en innan skamms var
slökkt í því. Var það mikið lán,
hve fljótur Davíð var að grípá
kútinn og koma honum út.
Málning fór af eldhúsinu og
er það nokkuð skemmt af logun-
um, svo og ýmislegt annað, svo
sem föt. Rannsókn mun fara
fram á þessari sprengingu.
■— norour.
Fákur fær Lau^a-
land í vetur
BORGARRÁÐ hefur heimilað
Hestamannafélaginu Fáki afnot
af húsum borgarinnar að Lauga-
landi til 15. maí nk., enda verði
nú þegar fjarlægðir skúrar þeir,
sem félagið hefur látið reisa þar.
Félaginu eru til sama tíma heimil
afnot af landi eftir nánari ákvörð
un borgarverkfræðings.
$TAKST[IM
Rógur
í ritstjórnargrein i Eining-
unni, blaði Stórstúku íslands,
segir:
„í gömlum rímum og sögun*.,
er oft talað um eitruð vopn,
hlytu menn sár af slíkum vopn-
um var þeim bráður baiíi vís.
Við erum talin vopnlaus þjóð,
en hér vega menn samt oft hver
að öðrum með einu því baneitr-
aðasta vopni, sem til er, og það
er frægt um þúsundir ára fyrir
sitt illa eðli, og það er nokkurn
veiginn öruggt að á undanförn-
um áratugum hefur það átt sinn
drjúga þátt í að stytta ævi ein-
stakra mætra manna hér á landl.
Vopn þetta er hinn illræmdi og
algengi rógur. Einhver fitjar upp
á róginum og nógir eru ævin-
lega til að prjóna ofan við.
Þvaðrið er fleygt og „þvaður
sumra manna er sem spjót-
stungur", segir í heilagri Ritn-
ingu. Rógurinn er smitandi pest,
því hann er mörgum rógberum
sætur.“
Raunalega fáfróðir
Og greinin heldur áfram:
„En það er ömurlegt að lesa
eða heyra, hversu rógur er iðk-
aður um menn í ýmsum stétt-
um, flokkum og atvinnugreinum
og það oft um dugnaðar- og sæmd
armenn, sem stunda hina nauð-
synlegustu atvinnuvegi landsins.
Smitberarnir eru sennilega oft
raunalega fáfróðir varðandi
það, sem um er rætt, en upphafs
ins er þó sennilega ottast að
leita í illvilja, hinum vonda
anda, sem mannkyninu gengur
erfiðlega að sigrast á.
Menn ættu að temja sér þann
heiðarleika að kynna sér mál-
ið til hlítar hvert sem það er,
áður en þeir gerast smitberar í
rógherferðinni gegn náungan-
um.“
Þetta eru sannarlega orð I
tíma töluð, og þess vegna leyfir
Morgunblaðið sér að endur-
prenta þau.
Hve miklir eiga skattar
að vera?
Um það er hvarvetna deilt,
hve miklir skattar eigi að vera
og skiptast menn í megindrátt-
um í tvo hópa varðandi afstöð-
uria í skattamálum, annars veg
ar eru þeir, sem vilja sem mesta
ríkisíhlutun, vilja að rikisvaldið
sölsi undir sig sem allra mest af
fjármunum þjóðfélagsins og eft-
irláti bor,gurunum sem minnst
til eigin ráðstöfunar. Þessir
menn kenna sig gjarnan við
vinstri stefnu og byggja skoðan-
ir sínar á því, að fólki farnist
bezt, ef ríkið taki sér forsjón
sem flestra málefna. Hinsvegar
eru svo þeir, sem trúa því að
betur sé með féð -farið af ein-
staklingunum sjálfum en ríkis-
valdinu og þannig aukist auð-
legð þjóðféiagsins meir, ef
ríkið takmarkar skattheimtu.
Þar að auki telja þeir lýðræðinu
betur borgið, ef fjármálavaldi
þjóðfélagsins er sem mest dreift
á meðal almennings, en ekki
leitazt við að þjappa því saman
á hendur manna, sem jafnframt
hafa pólitísk völd.
Þessi mismunandi sjónarmið
er eðlilegt að rifja nú upp,
vegna þeirra miklu og almennu J
umræðná, sem orðið hafa um
skattamál. Sjálfstæðismenn hafa
hér á landi verið boðberar
þeirrar stefnu að takmarka ætti
yfirráð ríkisvaldsins. Það hlýtur
þess vegna að vera ánægjuefni
í þeirra augum, að skilningur fer
vaxandi á þessari nauðsyn og
almenningur gerir nú þá kröfu
að ríkið seilist ekki jafn langt
til fanga og átt hefur sér stað
um langt skeið.
*