Morgunblaðið - 03.10.1964, Qupperneq 6

6
MORGUNBLAÐIÐ
Tækniskóli fslands settur
í fyrsta sinn í gær
HINN nýstofnaði Tækni-
skóli íslands var settur í
fyrsta sinni í gær. Helgi
Gunnarsson, sem gegnir
störfum skólastjóra, Ingvars
Ingvarsonsar, setti skólann
í hátíftasal Sjómannaskólans
að viðstöddum forsætisráð-
herra, Bjarna Benediktssyni,
menntamálaráðherra, Gylfa
Þ. Gíslasyni, fjölmörgum
boðsgestum og væntanleg-
um nemendum skólans.
f upphafí setningarathafnar-
innar skýrði Helgi Gunnarsson
frá því, að Ingvar Ingvarsson
iosnaði ekki frá því starfi, sem
hann hefur gegnt í Bandaríkjun
um, fyrr en á næsta ári.
Þá tók Gylfi Þ. Gíslason,
menntamálaráðherra til máls.
Sagði hann daginn marka tíma-
mót í sögu íslenzkrar tækni og
skólamála. Velmegun og fram-
farir væri nú í ríkara mæli kom
ið undir þekkingu mannsins en
nokkru sinni fyrr. Mesti auður
mannsins væri þekking hans.
Síðan sagði ráðherra:
„Komið hefur greinilega i ljós
á undanförnum árum, að erfitt
mundi reynast fyrir íslendinga
að tryggja nægilega mörgum ís-
lenzkum æskumönnum nægilega
mikla og góða tæknimenntun án
þess að starfrækja í landinu
sjálfu fullkominn tækniskóla.
Þetta var Alþingi ljóst. Þess
vegna ^ samþykkti síðasta Al-
þingi með samhljóða atkvæðum
löggjöf um Tækniskóla íslands.
Sú lagasetning hafði verið ræki-
lega undirbúin.
Árið 1961 skipaði menntamála
ráðuneytið nefnd til þess að
semja frumvarp um stofnun
tækniskóla. Vann sú nefnd ágætt
starf undir forystu Ásgeirs Pét-
urssonar, sýslumanns, sem var
deildarstjóri í menntamálaráðu-
neytinu, þegar nefndin hóf starf
sitt. Vil ég nota þetta' tækifæri
til þess að þakka nefndinni mik-
ið og mikilvægt starf hennar.
Onnur nefnd vann að samn-
ingu reglugerðar fyrir skólann
undir forystu Knúts Hallssonar,
deildarstjóra í menntamálaráðu-
neytinu, og er mér einnig ljúft
að þakka henni ágætt starf. Sam
vinna sú, sem átt hefur sér stað
við undirbúning málsins við
Tæknifræðingafélag fslands,
Verkfræðingafélag íslands og
Verkfræðideild Háskólans hefur
einnig verið mjög mikilvæg og
þakkarverð.
Ég vona þó, að engum þyki
fram hjá sér gengið þótt ég við
þetta tækifæri beini sérstökum
þökkum til Gunnars Bjarnason-
ar, skólastjóra, sem ekki aðeins
hefur unnið að öllum undirbún-
in,gi skólastofnunarinnar á öllum
stigum, heldur hefur einnig
stjórnað undirbúningsdeild að
tækninámi um tveggja ára skeið,
en án starfrækslu þeirrar deild-
ar hefði varla verið hægt að
hefja störf íslenzks tækniskóla
r.ú í dag. Ég þakka honum sér-
staklega ágætt starf hans og
prýðilega samvinnu um langt
skeið við undirbúning málsins.
Að lokum óska ég Tækniskóla
fslands allra heilla í starfi um
öll ókomin ár. Ég óska skóla-
stjóra hans, kennurum og nem-
endum alls hins bezta í starfi
þeirra að eflingu ísienzkrar
tækniþekkingar og tæknimennt-
unar. Það er bjargföst sannfær-
ing mín, að aukin tækniþekking
og aukin tækniþjálfun sé nú eitt
brýnasta verkefni íslenzks þjóð-
félags. Aukin hagsæld okkar er
nú undir fáu komin í jafnríkum
mæli og því, að Tækniskóla ís-
lands takist að gegna mikilvægu
starfi sínu með fyllsta árangri
og sóma.
Þess vegna fylgja honum hug-
heilar hamingjuóskir, er hann nú
stígur fyrstu sporin."
Þá flutti Iielgi Gunnarsson
setningarræðu sína. Sagði hann
meðal annars:
„Aðdragandi og undirbúningur
að stofnun skólans er nokkuð
langur. Raunhæfur undirbúning-
ur hefst haustið 1981, er mennta
málaráðherra, Gylfi Þ. Gíslason,
skipaði nefnd þriggja manna til
Frá setningu Tækniskóla fslands í gær. Á fremsta bekknum sjást frá vinstri: Ásgeir Pétursson,
Bjarni Benediktsson, Gylfi Þ. Gíslason og Helgi Gunnarsson. (Ljósm. Mbl. Ól. K. M.)
Kettir
Mér hefur borizt bréf um
um ketti. Er það sennilega
vegna þess, að á dögunum skrif
aði ég smáklausu að ósk eins
lesanda — og var sú klausa
fremur fjandsamleg þessari
dýrategund. Lesandinn vildi
sem sagt gera ketti útlæga úr
bænum. Þessi bréfritari er
hins vegar mesti kattavinur —
og það er gleðilegt, að fólk hef
ur ákveðnar skoðanir á öllum
hlutum, hvort sem um er að
ræða kjarnorkuvopn eða ketti.
En hér kemur bréfið:
Við hérna á heimilinu höfum
átt fjöldamarga ketti, alveg frá
því að ég man fyrst eftir mér;
ekki af því að við vildum endi-
lega hafa kött, heldur vegna
þess að við gátum ekki fengið
af okkur að úthýsa svöngum
og illa meðförnum flækingum,
sem leituðú á náðir okkar. Oft
hafa það verið kettlingafullar
læður, sem hvergi áttu höfði
sínu að halla og stundum hrein
villidýr, sem kunnu varla ann-
að en hvæsa og urra. En alltaf
hafa þeir orðið spakir og heima
kærir með tímanum, bara af
því að þeir fengu blíðu og góða
meðferð. Dýrin eru svo ástrík
í eðli sínu, að þau bráðna allt-
af fyrir þeim sem þykir raun-
verulega vænt um þau, hversu
mikið sem þau kunna að hafa
fengið af illri meðferð og
hrekkjum áður. Enginn af kött-
unum okkar hefur reynt að
veiða fugla, eftir að hann var
búinn að fá samastað. Ég á
núna stóran fresskött, sem flækt
ist til mín fyrir sex vikum,
grindhöhaður og banhungraður
blóðugur, rifinn og illa til reika,
dauðhræddur við fólk og þó
einkum börn, og það því mið-
ur áreiðanlega ekki að ástæðu-
lausu. Nú er hann búinn að ná
sér, og blíðara, yndislegra og
tryggara dýr væri erfitt að
ímynda sér. Hann svarar nafn-
inu sínu og gerir sig furðu vel
skiljanlegan með alls kyns
skrítnum hljóðum, og hann veit
ekki, hvernig hann á að sýna
nógu vel hvað honum þykir
vænt um okkur öll. Einginn
skyldi ætla, að hann væri alinn
upp á flækingi. Og hann skiptir
sér ekki vitund af fuglunum i
garðinum. Þeir eru ekkert
hræddir við hann, og ég hef
oft séð hann labba alveg fram-
hjá þeim, án þess að þeir
reyndu neitt að forða sér.
En það er alltof mikið af öðr
um flækingsköttum bæði hérna
í nágrenninu og annars stað-
ar. Fólk kennir ekki börnun-
um sínum að fara vel með dýr,
og margir kettlingar og hálf-
stálpaðir kettir hafa farið á
flæking, af því að fólkið sem
átti þá, gerði sér ekki ljóst, að
þeir voru lifandi verur með sín
ar tilfinningar ekki síður en
mennirnir og þörfnuðust gæða
og umönnunar alveg eins og
börnin. Víða er heimilisköttum
ekki gefið nærri nógu mikið að
borða eða þá hent í þá einhverj
um úrgangi, börnin læra ekki
að vera góð við þá heldur
stríða þeim, toga í skottið á
þeim, klípa þá o.s.frv. Það er
ekki undarlegt, þó að vesalings
skepnurnar flýi að heiman. Og
hvað eiga svo flækingskettir að
gera, þegar þeir eru komnir út
á gaddinn? Börnin kasta í þá
grjóti, af því að þau hafa heyrt
Laugar'dagur 3. okt. 1964
i
Gunnar Bjarnason í ræðustólL
þess að semja frumvarp til laga
um stofnun Tækniskóla íslands.
í nefndina voru skipaðir þeir.
Ásgeir Pétursson, sýslumaður,
sem jafnframt var skipaður for-
maður nefndarinnar, skólastjóri
Vélskólans í Reykjavík, Gunnar
Bjarnason, og prófessor Finn-
bogi Rútur Þorvaldsson.
Hlutverk nefndarinnar var a3
gera tillögur um úrbætur á
fræðslukerfinu, sem miðuðu að
því að koma á fót tæknifræðslu,
er bætti úr þörf þjóðfélagsina
fyrir tæknimenntaða menn.
Nefndin skilaði frumvarpi til
laga um Tækniskóla íslands og
fylgdi því allýtarleg greinargerð.
19. apríl 1963 eru svo samþykkt
á Alþingi lög um Tækniskóla ís-
iands.
Lokaundirbúningur hefst síð-
an, er menntamálaráðherra skip
ar nefnd, sem semja skildi reglu
gerð um starfsemi Tækniskóla
Islands.
Nefndin lauk störfum 18. aprfl
1964. í nefnd þessari voru Knút-
Framh. á bls. 17
talað um þessa andstyggilegu
ketti, sem ráðast á aumingja
litlu fuglana etc. En enginn
hugsar um líðan dýra, sem
flækjast um köld og svöng og
hrædd og vita ekki hvert þau
eiga að leita.
Kurteisi í síma
Ég held, að þetta sé nóg um
ketti í bili. Bezt finnst mér að
fá allar orðsendingar í bréfi,
þótt fólk geti líka hringt. En
mér finnst það hins vegar alger
ósiður að vekja mann upp á
morgnana — heima í rúmi -Á.
með tillögu um nafn á Klambra
tún.
í gærmorgun hamaðist sím-
inn heima hjá mér á milli átta
og níu og ég hélt að nú lægi
mikið við. f símanum var kona,
sem spurði: „Hvað finnst yður
um að kalla Klambratún
LUNDINN FAGRA?" Ég lagði
litið til málanna, enda varla
búinn að opna augun. Ég hefði
fyrirgefið þetta og verið til með
að rabba um heima og geima,
ef hin árrisula kona hefði kunn
að þá sjálfsögðu kurteisi að
segja til nafns síns.
Meirihluti þeirra sem hringja
til Velvakanda viðhafa samt al
menna kurteisi. En þó eru furðu
margir, sem margt eiga ólært.
Kaupið það hezta
RAFHLÖÐUR
fyrir transistor viðtæki.
Bræðurnir Ormsson
Vesturgötu 3, sími 114*7