Morgunblaðið - 11.06.1965, Blaðsíða 3

Föstudagur 11. maí 1965
MORGUNBLAÐIÐ
3
h
<
i
EINN góftan veðurdag nú
fyrir skömmu bættist
skyndilega nýr meftlimur í
fjölskyldu Sigurftar Jóns-
sonar hjá Loftferðaeftirlit-
inu, og það all sérkennileg
ur, nefnilega pínulítill
æöarungi.
Aðdragandinn að þessu var
sá, að Sigurður hafði eignazt
nokkur svartbaksegg og þegar
hann fór að athuga þau betur
á eldhúsborðinu heima hjá
sér, sá hann að með þeim
hafði slæðzt eitt æðarkollu-
egg Allt í einu varð hann
þess var að eggið tók að
hreyfast, og þegar hann hug-
aði betur að því, heyrði hann
Bibí unir vel sínum hag á gæruskinninu, þegar dúkkan er nærri. (Ljósm. Mbl. Sv. Þ.)
Sagan um það hvernig Bíbí vaknaði til lífsins

Bíbl hefur þjón á hverjum flngrl, enda þykir öllum
vænt um yngsta fjölskyldumeðliminn, og þá ekki hvað
sízt Sigurði Jónssyni, sem hjálpaði honum inn í veröldina.
að innan úr þvi barst örltíið
tíst. Hann þreif þá eggið í
skyndi miiklu, setti það í bóm
ull og lét það á vel heitaan
stað, ef svo kynni að fara, að
það myndi hjálpa unganum
inn í þessa vondu veröld, sem
hann taldi þó mjög með ólík-
indum.
Sigurður lét svo eggið
alveg afskiptalaust til morg-
uns, en þegar hann hugaði að
því þá, jú, mikil ósköp, ung-
inn hafði brotið utan af sér
skurnina og tók nú á móti
honum með miklu fagnaðar-
tísti. Hann varð strax á fyrsta
degi mjög hændur að öllu
heimilisfólkinu, en þó hefur
hann tekið sérstöku ástfóstri
við yngstu dótturina, Karen,
sem hann eltir út um allar
trissur, og þarf hún ekki ann
að en kalla „Bí, bí, bí“, þá
kemur hann strax á harða
hlaupum.
Meiri loðna
— minni síid
Heildaraílinn í jan.—
íebr. heldur minni en
á sama tíma 1964
' HEILDARFISKAFLINN tvo
fyrstu mánuði ársins nam
118.379 tonnum, þar af var báta-
fiskur 109.943 tonn og togara-
fiskur 8.436 tonn. Af heildarafl-
anum var síld 48.060 tonn og
loðna 30.732 tonn.
Á sama tímabili árið 1964 var
heildaraflinn 119.877 tonn, þar af
bátafiskur 111.073 tonn og tog-
arafiskur 8.804 tonn. Þá var síld
64.139 tonn af aflanum og loðnan
3.716 tonn.
Sem sjá má af þessum tölum
varð síldaraflinn nú í janúar og
febrúar um 16 þúsund tonnum
minni en árið áður, en hins veg-
ar hafði loðnuaflinn stóraukizt,
eða úr 3.716 tonnum í 30.732
tonn.
Að sjálfsögðu sköpuðust
ýmiss vandamál fyrst í stað á
heimilinu sökum tilkomu hins
nýja meðlims. En þar sem
ga.gnikvæmur skilningur ríkti
á milli heimilisfólksins og
æðarungans voru þau brátt
farsællega til lykta leidd. Eitt
það helzta var, að imginn neit
aði algjörlega að sofa ein-
samall, því hann er að eðlis-
fari félagslyndur mjög. Þessi
afstaða Bíbí, eins og unginn
er venjulega kallaður, skap-
aði í fyrstu hálfgert vandræða
ástand á heimilinu ,þar til
Karen fann upp það snjall-
ræði að fá honum litla dúkku,
sem hann gat hjúfrað sig upp
að yfir nóttina. Eftir það er
Bíbí algjörlega sáttur við um
heiminn.
Fyist í. stað óttaðist heim-
ilisfólkið, að erfiðlega kynni
að ganga að fá Bíbí til þess
að borða. En það var nú öðru
nær, hann var fljótur að
6emja sig að mannanna siðum
og nú drekkur hann vatn og
mjólk úr venjulegum glösum
en auk þess var útbúin fyrir
hann lítil tjörn í baðkerinu,
þar sem í var látinn ýmiss
konar matur, svo sem brauð
og fiskur, sem hann getur svo
kafað eftir, þegar hann gerist
svangur.
Sigurður sagði okkur, þeg-
ar við heimsóttum hann, að I
heimili hans að Álfheimum 40 I
í gær, að hann hefði verið |
að hugsa um að láta Bíbí
strax niður á tjörn, þar sem
hann óttaðist, að unginn
mimdi aldrei komast upp á
lagið með að borða hjá þeim,
en þar sem hann væri nú far-
inn að borða af mikilli matar-
lyst, ætlaði hann að hafa
hann dáltíið lengur hjá sér
og láta hann stæfcka meira,
áður en hann sleppti honum
í Tjörnina.
Til þess að geta ljósmynd-
að Bíbí þurftum við að vekja
hann af værum blundi. Það
var auðséð, að hann var ekk
ert alltof hrifinn af öllu þessu
umstangi í sambandi við
myndatökumar og hann gaf
frá sér hástemmd ' mót-
mælatíst — En ekkert
dugði, — hann varð að gjöra
svo vel að sitja fyrir, hvort
sem honum líkaði betur eða
verr og hann var látinn
hlaupa um gólfið, drekka
vatn úr glasi, kafa í baðker-
inu, og þegar öllu þessu var
lokið, var hann orðinn svo
þreyttur að hann fór beint
inn í ból, þar sem hann sðfn-
aði vært og dreymdi ljótan
draum um ljósmyndara.
Dótturdóttir Sigurðar fékk óvænt skemmtilegan leikfé-
laga, en ekki verður annað séð en hún eigi eftir að
kynnast honum örlítið betur.
STAKSTEIIMAH
Æsingaskrif
KOMMÚNISTABLAÐIB birtir
nú dag hvem logandi æsinga-
skrif um kjaramálin og þær
samningaviðræður, sem yfir
standa. Hefur blaðið það eftir
ýmsum, sem það birtir samtöl
við, að nú beri að beita hinnl
mestu „hörku“ í þessum málum.
1 gær birtir kommúnistablað-
ið svo fórustugrein, þar sem það
ræðst á samkomulag verkalýðs-
félaganna á Norður- og Austur-
landi, og telur, að þeir séu siður
en svo nokkurt fordæmi fyrir
verkalýðsfélögin og atvinnurek-
endur hér syðra. Kemst blaðið
m.a. að orði um þetta á þessa
leið:
„— Samningar þeir sem gerð-
ii hafa verið fyrir norðan, þar
sem atvinnuskcwtur hefur verið
alvarlegt vandamál um langt
skeið, geta ekki verið neitt for-
dæmi fyrir verkafólk sem býr
við allt aðrar aðstæður, af þeirri
einföldu ástæðu, að þar eru þeir
ekki „raunhæfir“, ekki í sam-
ræmi við staðreyndir atvinnu-
lífs og vinnumarkaðarins. Jefn-
vel þótt ritstjórar íhaldsblað-
anna og framkvæmdastjóri at-
vinnurekendasambandsins hafi
sjálfdæmi um gerð þvílíkra
samninga yrðu þeir pappírsgagn
eitt, því að þeir stangast við
veruleikann sjálfan".
Svo mörg voru þau orð.
Hljóð úr Tímahorni
Tíminn tekur mjög svipaða af-
stöðu og kommúnistablaðið og
telur, að viðhorfin til samninga
hér syðra séu allt önnur en fyrir
norðan og austan. Birtir blaðið
forustugrein um þetta i gær og
kemst þar m.a. að orði á þessa
leið:
„Á þeim stöðum, þar sem ekki
hafa enn náðzt samningar milli
verkamanna og atvinnurekenda,
horfa málin allt öðruvísi við en
Norðanlands. Þar er nú víðast
hvar svo mikil atvinna, að marg-
ir eru yfirborgaðir. Viðhorfin og
aðstaðan er þar allt önnur. Þar
eru miklu betri skilyrði til að
vinna að því, sem er aðalkrafa
verkamanna, en hún er sú að
kaupmáttur tímakaupsins aukist,
en án þess getur enginn raun-
hæf stytting vinnutimans átt sér
stað.“
Fólkið vill vinnufrið
Hér skal ekki fjölyrt um af-
stöðu kommúnistablaösins og að-
almálgagns Framsóknarflókks-
ins til samninga verkalýðsfélaga
og vinnuveitenda. Kjarni máls-
ins er, að fólkið hér syðra vill
áreiðanlega vinnufrið, ekki síð-
ur en fyrir norðan og austan.
Þegar júnísamkomulagið náðist
í fyrra til eins árs, var því fagn-
að af alþjóð. Óhætt er að full-
yrða að samkomulaginu við
verkalýðsfélögin fyrir norðan og
austan hafi einnig verið mjög
vel tekið, bæði hér syðra og
annars staðar. Almenningur vill
að samkomulag náist, samkomu-
lag, sem tryggi launþegum
raunhæfar kjarabætur og vinnu-
frið.