Morgunblaðið - 11.06.1965, Blaðsíða 6

6
MORGUNBLAÐID
Föstudagur 11. mai 1965
Á bryggjunni eftir Gunnlaug Scheving.
íslenzku verkunum vel tek-
i5 í Þrándhelml
frásögn af sýningu „Nordisk Kunstforbund ‘
Þrándheimi í júní — AP
„NORDISK Kunstforbund", sem
stofnað var í lok heimsstyrjald-
arinnar síðari, gengst fyrir sýn-
ingum í einhverju Norðurland-
anna annað hvert ár.
Að þessu sinni er sýningin
haldin í Þrándheimi. Kirkju- oig
kennslumálaráðherra Noregs,
Helge Sivertsen, opnaði sýning-
úna, en viðstaddir voru margir
fulltrúar listamanna.
Fulltrúi íslands var ritari fs-
landsdeildar „Nordisk Kunstfor-
bund“, Hörður Ágústsson, en
hann sá einnig um uppsetningu
íslenzkra verka á sýningunni.
Sýningin er að þessu sinni
nokkuð frábrugðin því, sem ver-
ið hefur. Áður var það venjan,
að margir listamenn áttu verk á
sýningunni, venjulega eitt eða
tvö. Að þessu sinni eru ekki sýnd
verk Norðmanna, sem sjá um
sýninguna, en hin Norðurlöndin
fjögur hafa hvert um sig beðið
sex listamenn að taka þátt í sýn-
ingunni, þannig, að fást mætti
yfirsýn yfir samtíðarlist. Lista-
mennirnir 24 sýna alls 274 verk.
Þannig njóta áhrif einstakra
listamanna sín betur.
Ekki hefur verið ákveðið,
hvort sýningar „Nordisk Kunst-
forbund“ verða með þessu sniði
framvegis. Hins vegar njóta lista-
verkin sín vel nú í sýningarhúsi
Listasambands Þrándheims. Sýn-
ingarsalirnir eru margir, og ekki
of stórir, þannig, að margir
listamannanna sýna í sérsaL
i ísland hefur hagað undirbún-
ingi að þátttöku sinni nú á svip-
aðan hátt oig Finnland. Sýnd eru
bæði abstraktmálverk og mál-
verk í hefðbundnari stíl. fslend-
ingar eru fámennari en aðrar
* RODGERS OG MICHAELS
Hinir f jölmörgu söngleikir
þeirra Rodgers og Hammerstein
eru fyrir löngu heimsfrægir
orðnir, bæði á leiksviði og í
kvikmyndum. Kvikmyndir af
leikjunum hafa hlotið mikla
aðsókn hér og lögin eru sífellt
leikin og sungin. Þeir, sem
svífa á æðri sviðum tónlistar-
innar, telja þessi verk senni-
lega lítils virði. En það breytir
engu um vinsældirnar.
Ég nefni þetta vegna þess að
ég sá í bandarísku blaði, að
Richard Rodgers, tónskáldið, er
búinn að finna nýjan vinnu-
félaga. Oscar Hammerstein
lézt nefnilega fyrir nokkru og
þótti þá mörgum líklegt, að þá
yrði Rodgers einn á báti. Hinn
nýi félagi hans heitir Sidney
Michaels og hefur hann áður
fengizt mikið við leikritun. Nú
er von á söngleik frá þeim
Rodgers og Michaels — og von-
andi tekst Rodgers jafnvel í
þessari samvinnu og áður, er
hann vann með Hammerstein.
★ BEKKUR
Kunningi minn hefur beðið
mig að koma því á framfæri,
Norðurlandaþjóðir, en það er
þýðingarmikið að leggja áherzlu
á, að það er ekki aðeins vegna
norræns samstarfs, að fslending-
ar eiga að vera með. íslenzka
deildin sómir sér vel, og eykur
á gildi sýningarinnar. Þó íslend-
ingar eigi e.t.v. ekki eins marga
að vegmóðir gönguigarpar og
sóldýrkendur kynnu vel að
meta bekki á gangstéttinni
meðfram Skúlagötu — svo og
allt umhverfis Tjörnina. Á
fallegum sumarkvöldum verð-
ur mörgum gengið meðfram
sjónum, eftir Skúlagötunni —
og gæti ég sjálfur vel hugsað
mér að tylla mér þar á bekk og
njóta útsýnar yfir sjóinn og til
fjalla. Fleiri eru sjálfsagt sam-
mála okkur kunningjunum.
* GAMALDAGS DANIR
OG ENGLENDINGAR
Og hér kemur eitt bréf frá
frú einni að vestan — undir
yfirskriftinni: „Tunglsljós á
Pollurin".
Það var brosað í gamla daga
að þessari póstkortsáritun, og
höfundinum fyrirgefið, af því
hann vár danskur. En nú þarf
ekki lengur Dani til. Fjólur á
borð við þetta sjást nú í þriðju
hverri auglýsingu blaðanna. Og
útvarpið er sízt betra. Ég er
önnum kafin húsmóðir og
hlusta ekki með eftirtekt á út-
varpið að staðaldri og alls ekki
til að leita uppi málvillur. Þó
hef ég í dag, þriðjudaginn 8.
listamenn og hin Norðurlöndin,
þá kemur vel í ljós, hve margar
stefnur eiga sinn fulltrúa á ís-
landi.
Þrátt fyrir stór, sönn málverk
Gunnlaugs Schevings, natúralisk,
byggð á hreinum íslenzkum fyr-
irmyndum, þá má e-t.v. segja,
að Jóhann Eyfells, myndhöggv-
ari, — verk hans er nonfigúrativ,
steypt í alumíníum, jám og kop-
ar, og minna á storknað hraun
— komist næst því að vera „ís-
lenzkasti" listamaðurinn í deild-
inni.
Margir hafa látið þá skoðun í
ljósi, að hér sé um að ræða raun-
verulegan boðskap frá söigueyj-
unni — túlkaður í list nútímans.
Listamynstur Guðmundu Andr-
ésdóttur, abstraktionir Eiríks
Smith, vel unnin verk Stein-
Leiðrétting
við yíirlýsingn
Búnaðarfélagsins
NOKKRAR villur hafa slæðzt
inn í grein stjómar Búnaðarfé-
lags íslands í blaðinu í gær, og
leiðréttast þær hér með.
Fyrirsögnin á að vera: „Ádeilu
á Búnaðarfélag íslands svarað“.
í 29. 1. a. o. í fremsta dálki á
að vera punktur eftir orðið
„skrifum". Síðan komi: „Auð-
sætt er, að ritstjórinn hefur ekki
kafað djúpt í þessum fáránlegu
og fjarstæðukenndu staðhæfing-
um. . .“
í 45. 1. a. n. í sama dálki hafa
fallið niður orðin „hagsýni og“
á undan orðinu „hagsældar.“
í 33. 1. a. n. í sama dálki á að
standa „taki“ í staðinn fyrir
„tæki“ og í 22. 1. a. n. ,verkun“
í staðinn fyrir „verkum“.
í 39. 1. a. o. í 2. dálki á síðasta
orðið að lesast „felugrein."
í 40. 1. a. n. í sama dálki komi
orðið „við“ á eftir „ekki“, í 24.
júní, heyrt eftirfarandi (og enn
ei nema miður dagur): í veður-
fregnum í morgun „ísinn rekur
til norðaustur“. 1 tilkynningtim
um miðjan daginn „Hekla er á
leið til Björgvin og Kaup-
mannahaf*ar“ (Því ekki meira
samræmi oig segja bara Hekla
er á leið til Björgvin og Kaup-
mannahöfn?) Og litlu síðar í
tilkynningu um dagskrá
„Hundrað ára afmæli Carl
Nilsen“. Það virðist orðin al-
gild regla að sleppa eignarfalls-
endum í erlendum ættarnöfn-
um og jafnvel innlendum
líka. Dæmi: Afmæli Hákonar
Bjarnaáon. Bjamason er hér
„óbeygjanlegt* ættarnafn (fyr-
irgefðu Hákon). Bókabúð Lár-
usar Blöndal. Bók Bingis Kjar-
an. Banki Vilhjálms Þór. Út-
varpsfyrirlesari nokkur sagði
nýlega í kvöldvökudagskrá, að
N.N. væru sonur Sigríðar Jóns-
dóttir. Mikil skelfing eru ann-
ars Danir, Englendingar og
fleiri gamaldags að vera að
halda upp á eignarfallsending-
una „s“.
Blessað þágufallið á ekkert
frekar upp á pallborðið hjá
okkur. Ég heyrði t.d. urnga móð-
'þórs Sigurðssonar, og höggmynd-'
ir Jóns Benediktssonar, skapa
virðingu fyrir íslenzkri list í aug-
um þeirra, sem sýninguna sjá.
Fulltrúar Finna eru tveir
myndhöggvarar, tveir listmálarar
og tveir svartlistarmenn. Áhrifa-
ríkastur er myndhöggvarinn
Harry Kiviærvis, en verk hans
eru mótuð í svartan, slípaðan
stein, en í fletina fellir hann
litlar lifandi myndir, sem minna
á bylgjuhreyfingu á lítilli tjörn.
Svíar og Danir hafa farið
óvenjulegar leiðir. Sænska deild-
in er nærri því öfgafull. Þar
sýna ungir listamenn, og þeir
eru athyglisverðir, af því að þeir
eru umdeildir. Svo virðist, er
litið er inn í sænsku deildina,
að margt muni verða úrelt inn-
Framhald á bls. 14
1. a. n. lesist síðasta orðið
„ganga“, í 3. 1. a. n. standi „rök-
rædd“ í staðinn fyrir „rökstudd*4
og í 4. 1. a. n. lesist síðasta orðið
í “
f 5. 1. a. o. í 3. dálki falli orðið
„það“ niður og í 15. 1. a. o. komi
„í“ á eftir „orðalagi."
í 3. 1. a. o. í 4. dálki á fyrsta
orðið að lesast „feiti“ og í 8.
1. a. o. í 5. dálki lesist fyrsta orð-
ið „aðbúðarhætti.“
í athugasemd frá ráðunautum
félagsins hafa brenglast neðstu
línurnar í 2. dálki, sem eiga að
lesast þannig: „Slíkar forsendur
eru alltaf veikar, og fáir til-
raunamenn mundu æskja þess,
að þannig niðurstöður yrðu túlk-
aðar eins og blaðamaðurinn
gerir. Á þær yrði aldrei litið
sem heilagan sannleika, jafnvel
þótt þær kæmu frá þeim til-
raunamönnum, sem í starfi sínu
hafa sýnt jákvæð viðhorf . . .“
o. s. frv.
Þá hafa misritast nöfn þeirra
ráðunautanna Björns Bjarna-
sonar og Árna G. Péturssonar.
Morgunblaðið biður hlutaðeig-
endur velvirðingar á þessum
mistökum.
ur segja við dóttur sína í morg-
un: „Gefðu Björg dálítinn
bita“. Þá eru það vörumar,
sem fást „í Vesturver“ „í Sport"
á Laugaveg — Kirkjuteig —
Selvogsgrunn — Sigluvog".
Hvenær kemur sá tími, að við
eigum öll helma „á Island“?
Með kveðjum
„Ein að vestan".
* H AFN ARF J ARÐ AR-
VEGURINN
„Kæri Velvakandi!
Allir vita hversu umferð
gengur erfiðlaga um Hafnar-
fjarðarveginn i matartímum og
á öðrum þeim tímum sem
menn aka úr og í vinnu, fara 1
kvikmyndahús o.sfrv. Sérstak-
lega á þetta við um leiðina
milli Reykjavíkur og Kópa-
vogs.
Ég geri ráð fyrir því, að við-
komandi lögregluyfirvöldum sé
þetta fullljóst. Það er þó eitt at-
riði, sem ég vil benda yfirvöld-
unum á. Það er að banna á
mestu annatímum, t.d. í hádeg-
inu, að hvers kyns vinnuvélar
fari þarna um. Stundum virðist,
sem menn skreppi heim í mat
á þessum hæggengu ófreskjum.
Afleiðingin er sú, að þær halda
langri bílaröð á eftir sér og
allir vita, hversu sjaldan unnt
er að aka fram úr á þessum
vegi á mestu annatímum.